النسآء (مدنی)
اللہ د ے ناں نال (شروع) جیہڑا حدوں مہربان بوہت رحم والا اے
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ 0
او لوکو! اپنے رب کولوں ڈرو جنھے تہانوں اک جان چوں پیدا کیتا، تے اوہدے ای وچوں اوہدا جوٹا پیدا کیتا تے اوہناں دونواں وچوں بوہت سارے مرد تے عورتاں ( زمین وچ) پھیلا دتے۔ تے اللہ کولوں ڈرو جیہدے واسطے نال تسی اک دوجے توں سوال کردے او تے رشتیاں دا لحاظ (وی) رکھو ، بیشک اللہ ہمیش توں تہاڈا پورا نگہبان اے
يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَّفْسٍ وَّاحِدَةٍ وَّخَلَقَ مِنْھَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيْرًا وَّنِسَاۗءً ۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْ تَسَاۗءَلُوْنَ بِهٖ وَالْاَرْحَامَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا Ǻ
تے یتیماں نوں اوہناں دے مال دے دیو، تے (اپنے) گھٹیا مال نوں (اوہناں دے) ستھرے مال نال نہ بدلو۔ تے تسی اوہناں دے مال اپنے مالاں نال رَلا کے نہ کھا جائو، بیشک ایہہ وڈا گناہ اے
وَاٰتُوا الْيَــتٰمٰٓى اَمْوَالَھُمْ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيْثَ بِالطَّيِّبِ ۠ وَلَا تَاْكُلُوْٓا اَمْوَالَھُمْ اِلٰٓى اَمْوَالِكُمْ ۭ اِنَّهٗ كَانَ حُوْبًا كَبِيْرًا Ą
تے جے تہانوں ڈر ہووے پئی تسی یتیماں وچ انصاف نہ کرسکو گے فیر (ہور) عورتاں وچوں جیہڑیاں تہانوں چنگیاں لگن، دو دو، تے تن تن تے چار چار نال نکاح کر لوُو، فیر جے تہانوں ڈر ہووے پئی تسی عدل نہ کر سکو گے فیر اِکّو ای (نکاح کرو) یا جنھاں دے مالک تہاڈے سجے ہتھ ہون (لونڈیاں) اوہ بوہتا نیڑے وے پئی تہاتھوں ظلم نہ ہووے
وَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا تُقْسِطُوْا فِي الْيَتٰمٰى فَانْكِحُوْا مَا طَابَ لَكُمْ مِّنَ النِّسَاۗءِ مَثْنٰى وَثُلٰثَ وَرُبٰعَ ۚ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا تَعْدِلُوْا فَوَاحِدَةً اَوْ مَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ ۭ ذٰلِكَ اَدْنٰٓى اَلَّا تَعُوْلُوْا ۭ3
تے عورتاں نوں اوہناں دے مہر دیو اوہناں دا فرض مہر فیر جے اوہ اپنی دلی خواہشوں تہانوں اوہدے وچوں کُجھ شئے چھڈ دَین فیر اوہ بلا تردّد ذوق شوق نال کھا لوو
وَاٰتُوا النِّسَاۗءَ صَدُقٰتِهِنَّ نِحْلَةٍ فَاِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوْهُ هَنِيْۗــــــًٔـا مَّرِيْۗـــــــًٔـا Ć
تے تسی اپنے اوہ مال کملیاں دے سپرد نہ کرو جنھوں اللہ نے تہاڈے لئی گزارے دا سبب بنایا اے، تے اوہدے وچوں اوہناں نوں کھواؤ تے اوہناں نوں پہناؤ۔ تے اوہناں نوں معقول گل آکھدے رہو
وَلَا تُؤْتُوا السُّفَھَاۗءَ اَمْوَالَكُمُ الَّتِىْ جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ قِيٰـمًا وَّارْزُقُوْھُمْ فِيْھَا وَاكْسُوْھُمْ وَقُوْلُوْا لَھُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا Ĉ
تے تسی یتیماں نوں ازماندے رہو ایتھوں تیکر پئی جد اوہ نکاح (دی عمر) نوں اپڑ جان، فیر جے تسی اوہناں وچ سمجھداری ویکھو تے اوہناں دے مال اوہناں دے سپرد کردیو، تے تسی اوہناں نوں فضول خرچی تے چھیتی کردیاں ایس خیال نال نہ کھا جائو پئی اوہ وڈّے ہو جان گے (حق منگن گے) تے جیہڑا (سرپرست) مالدار ہووے تاں اوہ (کھان توں) بچے، تے جیہڑا محتاج ہووے فیر اوہ ویہار نال کھا لے۔ فیر جدوں تسی اوہناں دے مال اوہناں دے سپرد کرو تاں ایہدے تے کوئی گواہ کر لؤ، تے اللہ کافی اے پورا حساب جانچن والا
وَابْتَلُوا الْيَتٰمٰى حَتّٰى اِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ ۚ فَاِنْ اٰنَسْتُمْ مِّنْھُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوْٓا اِلَيْھِمْ اَمْوَالَھُمْ ۚ وَلَا تَاْكُلُوْھَآ اِسْرَافًا وَّبِدَارًا اَنْ يَّكْبَرُوْا ۭ وَمَنْ كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۚ وَمَنْ كَانَ فَقِيْرًا فَلْيَاْكُلْ بِالْمَعْرُوْفِ ۭ فَاِذَا دَفَعْتُمْ اِلَيْھِمْ اَمْوَالَھُمْ فَاَشْهِدُوْا عَلَيْھِمْ ۭ وَكَفٰی بِاللّٰهِ حَسِـيْبًا Č
مرداں لئی اوس مال وچوں اک حصہ اے جیہڑا ماپے تے قریبی رشتہ دار چھڈ جاون، تے عورتاں لئی وی اک حصہ اے اوس (مال) وچوں جیہڑا ماپے تے قریبی رشتہ دار چھڈ جاون اُس چوں جو تھوڑا ہووے اوہدا (ترکہ) یا بوہتا، مقرر کیتاحصہ متھیا ہویا
لِلرِّجَالِ نَصِيْبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ ۠ وَلِلنِّسَاۗءِ نَصِيْبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَ ۭ نَصِيْبًا مَّفْرُوْضًا Ċ
تے جدوں حصہ ونڈ دیاں موجود ہوون (غیر وارث) رشتہ دار، تے یتیم، تے مسکین تے اوہناں نوں وی ایہدے وچوں کُجھ دے دیو، تے اوہناں نوں معقول بول بولو
وَاِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰي وَالْيَتٰمٰى وَالْمَسٰكِيْنُ فَارْزُقُوْھُمْ مِّنْهُ وَقُوْلُوْا لَھُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا Ď
سرپرست) لوکاں نوں ایس گل توں ڈرنا چاہیدا اے پئی جے اوہ اپنے پچھے وچارے بال چھڈ دے تے اوہناں اُتے خوف کھاندے سو اوہناں نوں اللہ توں ڈرنا چاہیدا تے چاہیدا سِدھی گل کہن
وَلْيَخْشَ الَّذِيْنَ لَوْ تَرَكُوْا مِنْ خَلْفِھِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰفًا خَافُوْا عَلَيْھِمْ ۠ فَلْيَتَّقُوا اللّٰهَ وَلْيَقُوْلُوْا قَوْلًا سَدِيْدًا 9
بیشک جیہڑے یتیماں دا مال ناحق کھاندے نیں اوہ اپنے ڈھڈاں وچ نِری اگ پَھکدے نیں تے اوہ چھیتی اگ دے بھانبڑ وچ سڑن گے
اِنَّ الَّذِيْنَ يَاْكُلُوْنَ اَمْوَالَ الْيَتٰمٰى ظُلْمًا اِنَّمَا يَاْكُلُوْنَ فِيْ بُطُوْنِھِمْ نَارًا ۭ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيْرًا 10 ۧ
اللہ تہانوں تہاڈی اولاد بارے پکا حکم دیندا اے مرد لئی دو زنانہ حصّیاں دے برابر اے، فیر جے دو توں ودھ (عورتاں)ای ہون فیر جو چھڈیا اوہناں لئی وچوں دو تہائی اے، تے جے اک ای عورت ہووے فیر اوہدے لئی ادھا (حصہ) اے تے اوہدے ماپیاں لئی اوہناں دونواں چوں ہر اک لئی جو اوہ چھڈ گیا اوس چوں چھیواں حصہ اے، جے اوہدی اولاد ہووے۔ فیر جے اوہدی کوئی اولاد نہ ہووے تے اوہدے ماں پیؤ ای اوہدے وارث ہون گے فیر اوہدی ماں لئی تیجا حصہ اے۔ فیر جے اوس (میّت) دے (اک توں ودھ) بھائی بھین ہون فیر اوہدی ماں لئی چھیواں حصہ اے بعد اوس وصیت توں مگروںجو وصیت کرے یا قرضے توں (بعد)۔ تہاڈے پیئو دادے تے تہاڈے پُتر، تسی نئیں جان دے پئی اوہناں وچوں کیہڑا نفعے وَلوں تہاڈے چوکھا نیڑے وے۔(ایہہ ونڈ) اللہ ولوں متھی ہوئی اے، بیشک اللہ خوب جانن والا بوہت حکمت والا اے
يُوْصِيْكُمُ اللّٰهُ فِيْٓ اَوْلَادِكُمْ ۤ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَيَيْنِ ۚ فَاِنْ كُنَّ نِسَاۗءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَھُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۚ وَاِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَھَا النِّصْفُ ۭ وَلِاَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ اِنْ كَانَ لَهٗ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّهٗ وَلَدٌ وَّوَرِثَهٗٓ اَبَوٰهُ فَلِاُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَاِنْ كَانَ لَهٗٓ اِخْوَةٌ فَلِاُمِّهِ السُّدُسُ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصِيْ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ اٰبَاۗؤُكُمْ وَاَبْنَاۗؤُكُمْ لَا تَدْرُوْنَ اَيُّھُمْ اَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۭ فَرِيْضَةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِيْمًا حَكِـيْمًا 11
تے تہاڈیاں بیویاں نے جو چھڈیا اَدھ تہاڈا اے، جے اوہناں دی کوئی اولاد نہ ہووے، فیر جے اوہناں دی کوئی اولاد ہووے تے اوہناں جو چھڈیا اس چوں تہاڈا چوتھا حصہ اے، اوس وصیت توں بعد جو وصیت اوہ کر جان یا قرضے توں۔ تے جے تہاڈی اولاد نہ ہووے تے تسی جو چھڈیا اوس وچوں اوہناں (بیویاں) دا چوتھا حصہ اے۔ فیر جے تہاڈی اولاد ہووے تے تہاڈے چھڈے مال وچوں اوہناں دا اَٹھواں حصہ اے بعد وصیت دے جو وصیت تسی کرجاؤ یا قرض(توں مگروں)۔ تے جے کوئی بندہ جیہدا ورثہ ونڈیا جاوے کلالہ (نہ اولاد نہ ماپے) یا ایہو جہی عورت ہووے، تے اوہدا اک بھرا یا اک بھین ہووے فیر اوہناں دونواں وچوں ہر اک لئی چھیواں حصہ اے فیر جے اوہ (بھین بھرا)ایہدے توں بوہتے ہون فیر اوہ سارے تیجے حصے وچ شریک ہوون گے۔ (ایہہ ونڈ) اوہدی وصیت جیہڑی کیتی گئی یا قرضہ لاہن توں مگروں (ہووے گی) بغیر کسے دا نقصان ہون دے۔ ایہہ اللہ ولوں حکم پکا اے تے اللہ سب کجھ جانن والا، بوہت بردبار اے
وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ اَزْوَاجُكُمْ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّھُنَّ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ كَانَ لَھُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصِيْنَ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ وَلَھُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّكُمْ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَھُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ مِّنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوْصُوْنَ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ وَاِنْ كَانَ رَجُلٌ يُّوْرَثُ كَلٰلَةً اَوِ امْرَاَةٌ وَّلَهٗٓ اَخٌ اَوْ اُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَاِنْ كَانُوْٓا اَكْثَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَھُمْ شُرَكَاۗءُ فِي الثُّلُثِ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصٰى بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۙ غَيْرَ مُضَاۗرٍّ ۚ وَصِيَّةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَلِيْمٌ 12 ۭ
اوہ اللہ دیاں حداں نیں، تے جیہڑا اللہ تے اوہدے رسول دا حکم منے گا، اوہنوں اوہ اجیہے باغاں وچ داخل کرے گا جنھاں ہیٹھ دی نہراں وگدیاں نیں، اوہ اوہناں وچ سدا ای رَیہن والے نیں تے اوہ بوہت وڈی کامیابی اے
تِلْكَ حُدُوْدُ اللّٰهِ ۭ وَمَنْ يُّطِعِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ يُدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَا ۭ وَذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ 13
تے جیہڑا اللہ تے اوہدے رسول دی نافرمانی کرے تے اوہدیاں حداں ٹپ جاوے گا اوہ اوہنوں اگ وچ سُٹے گا جیہدے وچ اوہ ہمیش ای رہن والا تے اوہدے لئی خواری والا عذاب اے
وَمَنْ يَّعْصِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَيَتَعَدَّ حُدُوْدَهٗ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيْھَا ۠ وَلَهٗ عَذَابٌ مُّهِيْنٌ 14 ۧ
تے تہاڈیاں عورتاں وچوں جیہڑیاں بدکاری ول آون، تاں تسی اوہناں تے اپنے وچوں چار گواہ (مرد) لبھو فیر جے اوہ گواہی دین تاں اوہناں (عورتاں)نوں گھراں وچ بند رکھو ایتھوں تیکر پئی موت اوہناں نوں واپس چک لے جائے یا اللہ اوہناں لئی کوئی راہ کڈھ دیوے
وَالّٰتِيْ يَاْتِيْنَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِّسَاۗىِٕكُمْ فَاسْتَشْهِدُوْا عَلَيْهِنَّ اَرْبَعَةً مِّنْكُمْ ۚ فَاِنْ شَهِدُوْا فَاَمْسِكُوْھُنَّ فِي الْبُيُوْتِ حَتّٰى يَتَوَفّٰىھُنَّ الْمَوْتُ اَوْ يَجْعَلَ اللّٰهُ لَھُنَّ سَبِيْلًا 15
تے تہاڈے وچوں جیہڑے دو (مرد) اوہ (حرکت) کرن فیر اوہناں دونواں نوں سزا دیو فیر جے اوہ دونویں توبہ کر لین تے دونویں اپنے آپ نوں سنوار لین فیر اوہناں دونواں توں ولاؤ بیشک اللہ مڑ مڑ توبہ قبول کردا وڈا مہربان اے
وَالَّذٰنِ يَاْتِيٰنِھَا مِنْكُمْ فَاٰذُوْھُمَا ۚ فَاِنْ تَابَا وَاَصْلَحَا فَاَعْرِضُوْا عَنْهُمَا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِـيْمًا 16
توبہ، دی قبولیت اللہ ذمے صرف اوہناں لوکاں لئی اے جیہڑے نادانی توں بھیہڑا کم کردے نیں فیر چھیتی نال ای توبہ کر لیندے نیں، سو اوہی لوک نیں جنھاں دی اللہ توبہ قبول کردا اے، تے اللہ خوب جانن والا، بڑی حکمت والا اے
اِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَي اللّٰهِ لِلَّذِيْنَ يَعْمَلُوْنَ السُّوْۗءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوْبُوْنَ مِنْ قَرِيْبٍ فَاُولٰۗىِٕكَ يَتُوْبُ اللّٰهُ عَلَيْھِمْ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا 17
تے اوہناں لوکاں دی توبہ نئیں (قبول ہوندی) جیہڑے بریائیاں کردے رہندے نیں، ایتھوں تیکر پئی جدوں اوہناں وچوں کسے کول موت آ جاندی اے، اوہ آکھدا اے: بیشک ہن میں توبہ کیتی، تے نہ اوہناں لوکاں دی جیہڑے مردے نیں حالاں اوہ سب کافر ای ہوندے نیں، اوہی نے جنھاں لئی اسیں دردناک عذاب تیار کیتا ہویا اے
وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِيْنَ يَعْمَلُوْنَ السَّـيِّاٰتِ ۚ حَتّٰى اِذَا حَضَرَ اَحَدَھُمُ الْمَوْتُ قَالَ اِنِّىْ تُبْتُ الْــٰٔنَ وَلَا الَّذِيْنَ يَمُوْتُوْنَ وَھُمْ كُفَّارٌ ۭاُولٰۗىِٕكَ اَعْتَدْنَا لَھُمْ عَذَابًا اَلِـــيْمًا 18
ایمان لیاؤن والیو! تہاڈے لئی حلال نئیں پئی تسی دھکے نال عورتاں دے وارث بن جائو، تے تسی اوہناں نوں ایس لئی نہ روک رکھو پئی تسی اوہناں نوں جیہڑا (مہر) دتا سی، اوہدا کُجھ حصہ واپس لے لؤ، پر ایس صورت وچ (ڈکناجیز اے) جے اوہ صریحاً بے حیائی دا کم کرن تے تسی اوہناں نال بھلے ویہار نال گزر بسر کرو، فیر جے تسی اوہناں نوں پسند نہ کرو تے ہوسکدا اے پئی تسی کسے شئے نوں ناپسند کرو تے اللہ اوہدے وچ بوہت بھلیائی رکھ دیو
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا يَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّسَاۗءَ كَرْهًا ۭ وَلَا تَعْضُلُوْھُنَّ لِتَذْهَبُوْا بِبَعْضِ مَآ اٰتَيْتُمُوْھُنَّ اِلَّآ اَنْ يَّاْتِيْنَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوْھُنَّ بِالْمَعْرُوْفِ ۚ فَاِنْ كَرِھْتُمُوْھُنَّ فَعَسٰٓى اَنْ تَكْرَهُوْا شَـيْـــــًٔـا وَّيَجْعَلَ اللّٰهُ فِيْهِ خَيْرًا كَثِيْرًا 19
تے جے تسی اک بیوی دی تھاں دوجی بیوی بدلنا چاہؤ، تے تسی اوہناں وچوں کسے نوں کوئی خزانہ وی دتا ہووے فیر اوہدے وچوں کُجھ وی واپس نہ لؤو بھلا تسی اوہ بہتان کڑھ کے تے کھلے گناہ نال واپس لؤو گے؟
وَاِنْ اَرَدْتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ ۙ وَّاٰتَيْتُمْ اِحْدٰىھُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَاْخُذُوْا مِنْهُ شَـيْـــًٔـا ۭ اَتَاْخُذُوْنَهٗ بُھْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِيْنًا 20
تے تسی اوہ (مہر) کِنج (واپس) لؤو گے حالاں تسی اک دوجے نال ملا پ کر چکے او۔ تے اوہناں (عورتاں) تہاڈے کولوں پکا اقرار لیا اے
وَكَيْفَ تَاْخُذُوْنَهٗ وَقَدْ اَفْضٰى بَعْضُكُمْ اِلٰى بَعْضٍ وَّاَخَذْنَ مِنْكُمْ مِّيْثَاقًا غَلِيْظًا 21
تے اوہناں نال تسی نکاح نہ کرو جیہڑیاں عورتاں نال تہاڈے پیؤ دادے نکاح کر چکے ہووَن، پر جیہڑا پہلے بیت چکیا، بیشک اوہ بے حیائی دا کم، ڈاہڈے غُصّے دی گل تے بھیہڑا رستہ سی
وَلَا تَنْكِحُوْا مَا نَكَحَ اٰبَاۗؤُكُمْ مِّنَ النِّسَاۗءِ اِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۭ اِنَّهٗ كَانَ فَاحِشَةً وَّمَقْتًا ۭ وَسَاۗءَ سَبِيْلًا 22 ۧ
تہاڈے تے (نکاح لئی) حرام کیتیاں گئیاں نیں تہاڈیاں مانواں، تے تہاڈیاں دھیاں، تے تہاڈیاں بھیناں، تے تہاڈیاں پھوپھیاں، تے تہاڈیاں ماسیاں، تے تہاڈیاں بھتیجیاں، تے تہاڈیاں بھانجیاں، تے تہاڈیاں اوہ مانواں جنھاں تہانوں دودھ پلایا ہووے، تے تہاڈیاں رضائی (دُدھل) بھیناں، تے تہاڈی عورتاں دیاں مانواں، تے تہاڈیاں اوہ مترّیاں دھیاں جیہڑیاں تہاڈے کول پلن تے اوہناں عورتاں دے شکم وچوں ہووَن جنھاں نال تساں ملاپ کیتا ہووے، فیر جے تسی اوہناں نال ملاپ نہ کیتا ہووے تاں تہاڈا کوئی گناہ نئیں، تے تہاڈے اوہناں پُتراں دیاں بیویاں جیہڑے تہاڈی صلباں (ریڑھ) وچوں ہون، تے (ایہہ) پئی تسی دو بھیناں اکٹھی کرو (حرام اے) سوائے جو بیت چکیا، بیشک اللہ سدا بخشن والا بوہت رحم والا اے
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ اُمَّھٰتُكُمْ وَبَنٰتُكُمْ وَاَخَوٰتُكُمْ وَعَمّٰتُكُمْ وَخٰلٰتُكُمْ وَبَنٰتُ الْاَخِ وَبَنٰتُ الْاُخْتِ وَاُمَّھٰتُكُمُ الّٰتِيْٓ اَرْضَعْنَكُمْ وَاَخَوٰتُكُمْ مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَاُمَّھٰتُ نِسَاۗىِٕكُمْ وَرَبَاۗىِٕبُكُمُ الّٰتِيْ فِيْ حُجُوْرِكُمْ مِّنْ نِّسَاۗىِٕكُمُ الّٰتِيْ دَخَلْتُمْ بِهِنَّ ۡ فَاِنْ لَّمْ تَكُوْنُوْا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ ۡ وَحَلَاۗىِٕلُ اَبْنَاۗىِٕكُمُ الَّذِيْنَ مِنْ اَصْلَابِكُمْ ۙ وَاَنْ تَجْمَعُوْا بَيْنَ الْاُخْتَيْنِ اِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِـيْمًا 23 ۙ
نالے شوہر دار عورتاں (وی حرام) سوائے (باندیاں) جنھاں دے مالک تہاڈے سجے ہتھ ہوئے۔(ایہہ) اللہ نے تہاڈے تے فرض کیتا اے تے جواوہناں توں سوا تہاڈے لئی حلال کیتیاںگئیاں ،پئی تسی اپنے مالاں بدلے کرو وَیاہے ہون لئی نہ کہ بدکاری کرن لئی ہووے فیر اوہناں وچوں جنھاں توں تسی فیدہ چُکّو، سو اوہناں نوں اوہناں دے مِتھے ہوئے مہر دیؤ تے جے تسی مہر مِتھن توں بعد ایس وچ (وادھے گھاٹے) تے آپ راضی ہوجائوتے تہاڈا کوئی گناہ نئیں بیشک اللہ سب کجھ جانن والا، بڑی حکمت والا اے _
وَّالْمُحْصَنٰتُ مِنَ النِّسَاۗءِ اِلَّا مَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ ۚ كِتٰبَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَاُحِلَّ لَكُمْ مَّا وَرَاۗءَ ذٰلِكُمْ اَنْ تَبْتَغُوْا بِاَمْوَالِكُمْ مُّحْصِنِيْنَ غَيْرَ مُسٰفِحِيْنَ ۭ فَـمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهٖ مِنْھُنَّ فَاٰتُوْھُنَّ اُجُوْرَھُنَّ فَرِيْضَةً ۭ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيْمَا تَرٰضَيْتُمْ بِهٖ مِنْۢ بَعْدِ الْفَرِيْضَةِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا 24
تے تہاڈے وچوں جیہڑا مالی پُج نہ رکھدا ہووے پئی آزادپاکدامن مومن بیبیاں نال نکاح کرے فیر اوہ تہاڈے سجے ہتھ دی مِلک ہویاں اپنی مومن باندیاں وچوں کر لوّے، تے اللہ تہاڈے ایمان ودھ کے جانن والا اے، تسی (سارے) اک دوجے وچوں جے (وڈیائی ایمان تے) سو تسی اوہناں دے سائیاں دی اجازت نال اوہناں نال نکاح کر لؤو۔ تے اوہناں نوں دستور نال اوہناں دے مہر دیؤ، اوہ منکوحہ ہو رہن، نہ بدکاری کرن والیاں ہون تے نہ بناون گُجے یار، فیر جد نکاحیاں جان فیر اوہ جے بے حیائی تے اُتر آون فیر اوہناں تے آزاد بیبیاں نالوں (سزا دا) ادھ اے۔ اوہ (اجازت) تہاڈے وچوں اوہدے لئی اے جنھو ں گناہ وچ پین دا ڈر ہووے۔ تے پئی تسی صبر کرو تہاڈے لئی چنگا اے۔ تے اللہ بوہت بخشن والا بوہت رحم والا اے
وَمَنْ لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا اَنْ يَّنْكِحَ الْمُحْصَنٰتِ الْمُؤْمِنٰتِ فَمِنْ مَّا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ مِّنْ فَتَيٰتِكُمُ الْمُؤْمِنٰتِ ۭ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِـاِيْمَانِكُمْ ۭ بَعْضُكُمْ مِّنْۢ بَعْضٍ ۚ فَانْكِحُوْھُنَّ بِاِذْنِ اَھْلِهِنَّ وَاٰتُوْھُنَّ اُجُوْرَھُنَّ بِالْمَعْرُوْفِ مُحْصَنٰتٍ غَيْرَ مُسٰفِحٰتٍ وَّلَا مُتَّخِذٰتِ اَخْدَانٍ ۚ فَاِذَآ اُحْصِنَّ فَاِنْ اَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَي الْمُحْصَنٰتِ مِنَ الْعَذَابِ ۭ ذٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ۭ وَاَنْ تَصْبِرُوْا خَيْرٌ لَّكُمْ ۭ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ 25 ۧ
اللہ چاہندا اے تہاڈے لئی (حرام حلال) کھول کے بیان کرے تے تہانوں تہاتھوں پہلیاں لوکاں دے طریقے تے چلائے تے تہاڈے تے مہربانی کرے، تے اللہ سب کجھ جانن والا کمال حکمت والا اے
يُرِيْدُ اللّٰهُ لِيُـبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوْبَ عَلَيْكُمْ ۭ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَكِيْمٌ 26
تے اللہ چاہندا اے پئی تہاڈے تے فیر مہربانی کرے تے اوہ لوک جیہڑے خواہشاں مگر لگدے نیں اوہ چاہندے نیں پئی تسی راہ توں ہٹ جاو وَڈا ہٹنا
وَاللّٰهُ يُرِيْدُ اَنْ يَّتُوْبَ عَلَيْكُمْ ۣ وَيُرِيْدُ الَّذِيْنَ يَتَّبِعُوْنَ الشَّهَوٰتِ اَنْ تَمِيْلُوْا مَيْلًا عَظِيْمًا 27
اللہ چاہندا اے پئی تہاڈے توں بھار ہولا کر دیوے تے انسان بوہت کمزور بنایا گیا اے
يُرِيْدُ اللّٰهُ اَنْ يُّخَفِّفَ عَنْكُمْ ۚ وَخُلِقَ الْاِنْسَانُ ضَعِيْفًا 28
ایمان لیاؤن والیو! تسی آپس وچ اپنے مال ناحق نہ کھائو، پر ایہہ پئی آپس دی رضا مندی نال کوئی تجارت ہووے۔ تے اپنیاں جاناں نوں قتل نہ کرو، بیشک اللہ ہمیش تہاڈے تے بوہت مہربان اے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَاْكُلُوْٓا اَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ اِلَّآ اَنْ تَكُوْنَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِّنْكُمْ ۣ وَلَا تَقْتُلُوْٓا اَنْفُسَكُمْ ۭاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيْمًا 29
تے جہیڑا زیادتی تے ظلم نال اوہ (نافرمانی دے کم) کرے گا، تاں اوہنوں اسیں اگوں اگ وچ سُٹاں گے تے اوہ اللہ لئی ہمیش بوہت سوکھا اے
وَمَنْ يَّفْعَلْ ذٰلِكَ عُدْوَانًا وَّظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيْهِ نَارًا ۭ وَكَانَ ذٰلِكَ عَلَي اللّٰهِ يَسِيْرًا 30
جے تسی وڈیاں گناہواں توں بچو گے جنھاں توں تہانوں روکیا جاندا اے، اسیں تہاڈیاں چھوٹیاں برائیاں تہاتھوں اتار دیواں گے تے تہانوں اسیں عزت والے داخلے دی تھاں داخل کراں گے
اِنْ تَجْتَنِبُوْا كَبَاۗىِٕرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّاٰتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُّدْخَلًا كَرِيْمًا 31
تے تسی اوس (شئے) دی تمنا نہ کرو جیہدےوچ اللہ نےتہانوں اک دوجےتے فضیلت دتی اے، مرداں جو کمایا اوہدے وچ اوہناں دا اک حصہ اے تے عورتاں جو کمایا اوہدے وچ اوہناں دا اک حصہ اے تے تسی اللہ کولوں اوہدے فضل چوں منگو بیشک اللہ سدا توں ہر شئے نوں ڈاہڈا جانن والا اے
وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللّٰهُ بِهٖ بَعْضَكُمْ عَلٰي بَعْضٍ ۭ لِلرِّجَالِ نَصِيْبٌ مِّمَّا اكْتَـسَبُوْا ۭ وَلِلنِّسَاۗءِ نَصِيْبٌ مِّمَّا اكْتَـسَبْنَ ۭ وَسْـــَٔـلُوا اللّٰهَ مِنْ فَضْلِهٖ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِـــيْمًا 32
تے جیہڑا مال چھڈ جاون ماں پیؤ تے نیڑے دے رشتہ دار، اوہدے وچ اساں ہر اک لئی وارث بنائے نیں تے جنھاں لوکاں نوں تہاڈے حلف نے بنھ رکھیا اے اوہناں نوں اوہناں دا حصہ دیؤ بیشک اللہ سدا ہر شئے تے گواہ اے
وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ ۭ وَالَّذِيْنَ عَقَدَتْ اَيْمَانُكُمْ فَاٰتُوْھُمْ نَصِيْبَھُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ شَهِيْدًا 33 ۧ
مرد عورتاں تے حاکم نیں ایس توں پئی اللہ نے اوہناں نوں اک دوجے تے فضیلت دتی اے۔ نالے ایس گلوں پئی اوہناں (مرداں) اپنے مالاں چوں خرچ کیتا، سونیک بیبیاں فرمانبردار، کنڈ پچھوں حفاظت کرن والیاںنیں جیویں اللہ نے تحفظ رکھیا۔ تے تہانوں جنھاں زنانیاں ولوں نافرمانی دا ڈر ہووے سو اوہناں نوں (پہلاں) متّ دیؤ تے بستریاں وچ اوہناں کولوں الگ ہوجائو، تے (اخیر) اوہناں نوں مارو، فیر جے اوہ تہاڈا کہیا منن تے اوہناں تے زیادتی دی کوئی راہ نہ لبھو۔ بیشک اللہ ہمیش بوہت اُچا بوہت وڈا اے
اَلرِّجَالُ قَوّٰمُوْنَ عَلَي النِّسَاۗءِ بِمَا فَضَّلَ اللّٰهُ بَعْضَھُمْ عَلٰي بَعْضٍ وَّبِمَآ اَنْفَقُوْا مِنْ اَمْوَالِهِمْ ۭ فَالصّٰلِحٰتُ قٰنِتٰتٌ حٰفِظٰتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّٰهُ ۭ وَالّٰتِيْ تَخَافُوْنَ نُشُوْزَھُنَّ فَعِظُوْھُنَّ وَاهْجُرُوْھُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوْھُنَّ ۚ فَاِنْ اَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوْا عَلَيْهِنَّ سَبِيْلًا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيْرًا 34
تے جے تہانوں دونواں (میاں بیوی) وچکار انّ بنّ دا ڈر ہووے تے اک پنچ اوس (مرد) دے کنبے وچوں تے اک پنچ اوس (عورت) دے کنبے وچوں (ثالث) متھ لؤو، جے اوہ دونویں اصلاح چاہندے ہون گے تے اللہ اوہناں دونواں وچکار میل بنا دیوے گا، بیشک اللہ سدا علم والا، خبر رکھن والا اے
وَاِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوْا حَكَمًا مِّنْ اَھْلِهٖ وَحَكَمًا مِّنْ اَھْلِھَا ۚ اِنْ يُّرِيْدَآ اِصْلَاحًا يُّوَفِّقِ اللّٰهُ بَيْنَهُمَا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِــيْمًا خَبِيْرًا 35
تے اللہ دی عبادت کرو تے کسے شئے نوں اوہدے نال شریک (برابر) نہ ٹھہراؤ تے ماں پیؤ نال احسان کرو تے رشتہ داراں تے، یتیماں تے، مسکیناں تے، رشتہ دار گواہنڈی تے، اوپرے گواہنڈی تے، تہاڈے وکھی دے سنگی تے، راہ گیر تے، جنھاں دے مالک تہاڈے سجے ہتھ ہوئے۔ بیشک اللہ کیہڑے آ کڑن والے فریبی نوں پسند نئیں کردا
وَاعْبُدُوا اللّٰهَ وَلَا تُشْرِكُوْا بِهٖ شَـيْـــــًٔـا وَّبِالْوَالِدَيْنِ اِحْسَانًا وَّبِذِي الْقُرْبٰى وَالْيَتٰمٰي وَالْمَسٰكِيْنِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبٰى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَـنْۢبِ وَابْنِ السَّبِيْلِ ۙ وَمَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْــتَالًا فَخُــوْرَۨا 36 ۙ
جیہڑے (آپ) کنجوسی کردے نیں تے لوکاں نوں وی کنجوسی دا حکم دیندے نیں۔ تے اوہنوں لُکاندے نیں جو اللہ نے اپنے فضل چوں اوہناں نوں دتا اے تے اسیں ناشکریاں لئی خواری والا عذاب تیار کیتا ہویا اے
الَّذِيْنَ يَبْخَلُوْنَ وَيَاْمُرُوْنَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُوْنَ مَآ اٰتٰىھُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ ۭ وَاَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابًا مُّهِيْنًا 37 ۚ
تے اوہ جیہڑے لوکاں دے دکھاوے لئی اپنے مال خرچ کردے نیں۔ تے اوہ اللہ اُتے ایمان نئیں رکھدے تے نہ روز آخر اُتے، تے جیس بندے دا سنگی شیطان ہووے فیر اوہ بوہت بھیڑا سنگی اے
وَالَّذِيْنَ يُنْفِقُوْنَ اَمْوَالَھُمْ رِئَاۗءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ۭ وَمَنْ يَّكُنِ الشَّيْطٰنُ لَهٗ قَرِيْنًا فَسَاۗءَ قَرِيْنًا 38
تے ایہناں تے کیہہ لوہڑا سی جے اوہ اللہ تے روز آخر اُتے ایمان لے آئوندے، تے اللہ نے اوہناں نوں جو روزی دتی اوہدے وچوں خرچ کر دے؟ تے اللہ ہمیش اوہناں نوں ڈاہڈا جانن والا اے
وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَاَنْفَقُوْا مِمَّا رَزَقَھُمُ اللّٰهُ ۭوَكَانَ اللّٰهُ بِهِمْ عَلِــيْمًا 39
بیشک اللہ ذرہ برابر وی بے انصافی نئیں کردا، تے جے ہووے کوئی نیکی تہاڈی تے اوہ اوہنوں دُونا کر دے گا۔ تے اپنے کولوں وڈا ا جر دیوے گا
اِنَّ اللّٰهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۚ وَاِنْ تَكُ حَسَنَةً يُّضٰعِفْھَا وَيُؤْتِ مِنْ لَّدُنْهُ اَجْرًا عَظِيْمًا 40
فیر کنج (حال) ہووے گا جدوں اسیں ہر امت چوں اک گواہ لیانواں گے تے تینوں ایہناں ساریاں تے گواہ لیانواں گے؟
فَكَيْفَ اِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ اُمَّةٍۢ بِشَهِيْدٍ وَّجِئْنَا بِكَ عَلٰي هٰٓؤُلَاۗءِ شَهِيْدًا ڲ 41
اوس دیہاڑے اوہ لوک جنھاں کفر کیتا تے رسول دی نافرمانی کیتی چاوہن گے پئی (افسوس) کِتے مٹی اوہناں نال پَدھر کردتی جائے، تے اوہ اللہ کولوں کوئی گل لُکا ا نہ سکن گے
يَوْمَىِٕذٍ يَّوَدُّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَعَصَوُا الرَّسُوْلَ لَوْ تُـسَوّٰى بِهِمُ الْاَرْضُ ۭ وَلَا يَكْتُمُوْنَ اللّٰهَ حَدِيْثًا 42 ۧ
ایمان لیاؤن والیو! تسی نماز دے نیڑے نہ جائو جد کہ تسی نشے وچ ہووُو، ایتھوں تیکر پئی تسی سمجھن لگو جو تسی کہندے او، تے نہ جُنبی ہوندیاں سوائے رستے لنگھدیاں ایتھوں تیکر (پئی) تسی غسل کر لؤو، تے جے تسی بیمار او یا سفر تے او۔ یا تہاڈے وچوں کوئی رفع حاجت توں آیا ہووے یا تسی عورتاں نال صحبت کیتی ہووے، فیر تہانوں پانی نہ لبھّے فیر پاک مٹی نال تیمم کر لؤو تاں اپنے مونہاں تے ہتھاں دا مَسح کر لؤو، بیشک اللہ سدا معاف کرن والابخشن ہار اے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَقْرَبُوا الصَّلٰوةَ وَاَنْتُمْ سُكٰرٰى حَتّٰى تَعْلَمُوْا مَا تَقُوْلُوْنَ وَلَا جُنُبًا اِلَّا عَابِرِيْ سَبِيْلٍ حَتّٰى تَغْتَسِلُوْا ۭ وَاِنْ كُنْتُمْ مَّرْضٰٓى اَوْ عَلٰي سَفَرٍ اَوْ جَاۗءَ اَحَدٌ مِّنْكُمْ مِّنَ الْغَاۗىِٕطِ اَوْ لٰمَسْتُمُ النِّسَاۗءَ فَلَمْ تَجِدُوْا مَاۗءً فَتَيَمَّمُوْا صَعِيْدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوْا بِوُجُوْهِكُمْ وَاَيْدِيْكُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُوْرًا 43
(اے نبی!) بھلا تسی اوہناں نوں نئیں ویکھیا جنھاں نوں کتاب دا اک حصہ دتا گیا؟ اوہ گمراہی خرید دے نیں تے چاہندے نیں پئی تسی وی واضح رستے توں بھٹک جاؤ
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ اُوْتُوْا نَصِيْبًا مِّنَ الْكِتٰبِ يَشْتَرُوْنَ الضَّلٰلَةَ وَيُرِيْدُوْنَ اَنْ تَضِلُّوا السَّبِيْلَ 44 ۭ
تے اللہ نوں تہاڈے دشمناں دا ڈاہڈا علم اے، تے اللہ کافی اے والی تے اللہ کافی اے مدد گار
وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِاَعْدَاۗىِٕكُمْ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ وَلِيًّـۢا ڭ وَّكَفٰى بِاللّٰهِ نَصِيْرًا 45
یہودی ہویاں وچوں کجھ لوک کلام نوں اوہدے تھاواں توں پھیر دیندے نیں تے کہندے نیں: ’اـسیں سنیا تے اسیں نہ منیا۔‘ تے ’سن پئی تینوں نہ سنایا جائے ــ‘ تے ’راعنا‘ (ساڈے پالی) اپنیاں زباناں نوں ول دینیدیاں سچے دین وچ طعن کردیاں ہویاں تے جے واقعی اوہ آ کھدے: ’اسیں سنیا تے اسیں مَن لیا۔‘ تے ’ـسنو‘ تے ’ساڈے ول ویکھو تے اوہناں لئی لازمی چنگا ہوندا تے بوہتا سدھا تے پر اللہ نے اوہناں دے کفر توں اوہناں تے لعنت کیتی اے، سو اوہ ایمان نئیں لیائوندے پر تھوڑے
مِنَ الَّذِيْنَ ھَادُوْا يُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ عَنْ مَّوَاضِعِهٖ وَيَقُوْلُوْنَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَّرَاعِنَا لَيًّــۢا بِاَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّيْنِ ۭ وَلَوْ اَنَّھُمْ قَالُوْا سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّھُمْ وَاَقْوَمَ ۙ وَلٰكِنْ لَّعَنَھُمُ اللّٰهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوْنَ اِلَّا قَلِيْلًا 46
او کتاب دِتے لوکو! ایس (قرآن) تے ایمان لیائو جیہڑا اسیں سہجے سہجے نازل کیتا، اوہدی تصدیق کردا اے جو تہاڈے کول اے، ایس توں پہلے پئی اسیں مونھ وگاڑ دیئیے تاں پھیر دیئیے اوہناں نوں اوہناں دیاں کَنڈاں تے یا اوہناں تے لعنت پاءدییے جیویں اسیں ہفتے والیاں تے لعنت پائی سی، تے (یاد رکھو!) اللہ دا حکم ہمیشہ پورا کیتا ہوا اے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ اٰمِنُوْا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ مِّنْ قَبْلِ اَنْ نَّطْمِسَ وُجُوْهًا فَنَرُدَّھَا عَلٰٓي اَدْبَارِھَآ اَوْ نَلْعَنَھُمْ كَمَا لَعَنَّآ اَصْحٰبَ السَّبْتِ ۭ وَكَانَ اَمْرُ اللّٰهِ مَفْعُوْلًا 47
بیشک اللہ (ایہہ گناہ) نئیں بخشے گا پئی اوہدا شریک بنایا جاوے تے اوہ بخش دے گا جو اوس توںہور اے جنھوںچاہوےگا، تے جنھے اللہ نال شریک ٹھہرایا فیر بلاشبہ اوہنے بڑا وڈا پاپ گھڑیا
اِنَّ اللّٰهَ لَا يَغْفِرُ اَنْ يُّشْرَكَ بِهٖ وَيَغْفِرُ مَا دُوْنَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَّشَاۗءُ ۚوَمَنْ يُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدِ افْتَرٰٓى اِثْمًا عَظِيْمًا 48
(اے نبی!) بھلا تسی اوہناں نوں نئیں گولیا جیہڑے آپے اپنی پاکی بھر دے نیں، (نئیں) سگوں اللہ جنھوں چاہندا اے پاک کردا اے، تے اوہناں تے کھجور دی گٹک دے ڈورے برابر وی ظلم نہ کیتا جاوے گا
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ يُزَكُّوْنَ اَنْفُسَھُمْ ۭ بَلِ اللّٰهُ يُزَكِّيْ مَنْ يَّشَاۗءُ وَلَا يُظْلَمُوْنَ فَتِيْلًا 49
ویکھو! اوہ کینویں اللہ تے جھوٹھ گھڑ دے نیں تے واضح گناہ گار ہون نوں ایہو ای (حرکت) کافی اے
اُنْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُوْنَ عَلَي اللّٰهِ الْكَذِبَ ۭوَكَفٰى بِهٖٓ اِثْمًا مُّبِيْنًا 50 ۧ
بھلا تسی اوہناں لوکاں نوں نئیں تکیا جنھاں نوں کتاب دا اک حصہ دتا گیا اوہ بُتاں تے جھوٹے معبوداں ا ُتے یقین رکھدے نیں تے کافراں بارے کہندے نیں جیہڑے ایمان لیائے اوہناں نالوں ایہو لوک بوہتے سدھی راہ تے نیں؟
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ اُوْتُوْا نَصِيْبًا مِّنَ الْكِتٰبِ يُؤْمِنُوْنَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوْتِ وَيَقُوْلُوْنَ لِلَّذِيْنَ كَفَرُوْا هٰٓؤُلَاۗءِ اَهْدٰى مِنَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا سَبِيْلًا 51
اوہو ای لوک نیں جنھاں تے اللہ نے لعنت پائی تے جیہدے تے اللہ لعنت پاوے فیر اوہدے لئی تسی کدی وی کوئی مدد گار نہ پاؤ گے
اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ لَعَنَھُمُ اللّٰهُ ۭ وَمَنْ يَّلْعَنِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهٗ نَصِيْرًا 52 ۭ
بھلا اوہناں کول بادشاہی وچوں حصہ اے؟ فیر تے اوہ اوہدے وچوں لوکاں نوں کھجور دی گٹک دی کھُتی جناں وی نہ دَین گے
اَمْ لَھُمْ نَصِيْبٌ مِّنَ الْمُلْكِ فَاِذًا لَّا يُؤْتُوْنَ النَّاسَ نَقِيْرًا 53 ۙ
یا اوہ ایس تے لوکاں توں سڑ دے نیں جیہڑا اللہ نے اوہناں نوں اپنے فضل چوں دتا اے؟ فیر بلاشبہ اساں ابراہیم دی اولاد نوں کتاب تے حکمت دتی تے اوہناں نوں بوہت وڈی بادشاہی دتی
اَمْ يَحْسُدُوْنَ النَّاسَ عَلٰي مَآ اٰتٰىھُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ ۚ فَقَدْ اٰتَيْنَآ اٰلَ اِبْرٰهِيْمَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَاٰتَيْنٰھُمْ مُّلْكًا عَظِيْمًا 54
فیر اوہناں وچوں کُجھ اوہ نیں جیہڑے ایمان لیائے تے کُجھ اوہ نیں جیہڑے اوہدے توں رک گئے تے اوہناں نوں کافی اے جہنم دی اگ دابھامبڑ
فَمِنْھُمْ مَّنْ اٰمَنَ بِهٖ وَمِنْھُمْ مَّنْ صَدَّ عَنْهُ ۭ وَكَفٰى بِجَهَنَّمَ سَعِيْرًا 55
بیشک جو ساڈیاں آیتاں دے منکر ہوئے اسیں چھیتی اوہناں نوں اگ وچ ساڑاں گے۔ جدوں اوہناں دی کھلاں گل جان گئیاں، اسیں اوہناں نوں اوہدی جگہ ہور کَھلاں بدل دیواں گے عذاب (دا سواد) چکھن لئی، بیشک اللہ ہمیش سب تے غالب وڈی حکمت والا اے
اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا بِاٰيٰتِنَا سَوْفَ نُصْلِيْهِمْ نَارًا ۭ كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُوْدُھُمْ بَدَّلْنٰھُمْ جُلُوْدًا غَيْرَھَا لِيَذُوْقُوا الْعَذَابَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَزِيْزًا حَكِيْمًا 56
تے جیہڑے لوک ایمان لیائے تے اوہناں نیک عمل کیتے اسیں چھیتی اوہناں نوں اجیہے باغاں وچ داخل کراں گے جنھاں ہیٹھ دی نہراں وگدیاں نیں اوہ اوہدے وچ ہمیشہ ہمیش ای رہن والے، اوتھے اوہناں لئی پاکیزہ بیبیاں ہون گیاں تے اسیں اوہناں نوں واڑاں گے گھنیاں چھاواں وچ
وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ سَنُدْخِلُھُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَآ اَبَدًا ۭ لَھُمْ فِيْھَآ اَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۡ وَّنُدْخِلُھُمْ ظِلًّا ظَلِيْلًا 57
بیشک اللہ تہانوں حکم دیندا اے پئی تسی امانتاں اوہناں دے حق داراں دنوں دے دیو، تے جدوں تسی لوکاں وچکار فیصلہ کرن لگو پئی فیصلہ کرو عدل نال بیشک اللہ تہانوں ایہدی خوب نصیحت کردا اے، بیشک اللہ ہمیش سنن والا خوب ویکھن والا اے
اِنَّ اللّٰهَ يَاْمُرُكُمْ اَنْ تُؤَدُّوا الْاَمٰنٰتِ اِلٰٓى اَھْلِھَا ۙ وَاِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ اَنْ تَحْكُمُوْا بِالْعَدْلِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهٖ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ سَمِيْعًۢا بَصِيْرًا 58
اے ایمان لیاؤن والیو! تسی اطاعت کرو اللہ دی، تے اطاعت کرو رسول دی، تے جیہڑے تہاڈے (ایمان والیاں) وچوں صاحبِ امر ہووَن ، فیر جے تہاڈا آپس وچ کسے شئے بارے جھگڑا ہو جائے تاں اوہنوں اللہ تے اوہدے رسول ولّے پرتا دیو جے تسی اللہ تے روز آخر تے ایمان رکھدے او، اوہی چنگا اے تے انجام دے لحاظ نال بوہت ودھیا
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَطِيْعُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ وَاُولِي الْاَمْرِ مِنْكُمْ ۚ فَاِنْ تَنَازَعْتُمْ فِيْ شَيْءٍ فَرُدُّوْهُ اِلَى اللّٰهِ وَالرَّسُوْلِ اِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ۭ ذٰلِكَ خَيْرٌ وَّاَحْسَنُ تَاْوِيْلًا 59 ۧ
(اے نبی!) بھلا تسی اوہناں نوں نئیں تکیا جیہڑےگمان کر دے پئی واقعی اوہ اوہدے تے ایمان لیائے نیں جیہڑا تیرے ول نازل کیتا گیا اے تے اوہدے تے وی جیہڑا تیرے توں پہلوں نازل ہویا سی۔ اوہ چاہندے نیں پئی اپنا قضیہ اک سرکش ول لے جان، حالاں بلاشبہ اوہناں نوں حکم دتّا گیا سی پئی ایہدا انکار کرن۔ تے شیطان چاہندا اے پئی اوہناں نوں گمراہ کرے بوہت دور دا گمراہ کرنا
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ يَزْعُمُوْنَ اَنَّھُمْ اٰمَنُوْا بِمَآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّتَحَاكَمُوْٓا اِلَى الطَّاغُوْتِ وَقَدْ اُمِرُوْٓا اَنْ يَّكْفُرُوْا بِهٖ ۭ وَيُرِيْدُ الشَّيْطٰنُ اَنْ يُّضِلَّھُمْ ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا 60
تے جدوں اوہناں نوں آکھیا جاندا اے (پئی) آئو اوہدے ول جیہڑا اللہ اتاریا، تے آئو رسول ول، تسی منافقاں نوں ویکھدے او، اوہ تیرے توں کتراندے نیں صاف کترونا
وَاِذَا قِيْلَ لَھُمْ تَعَالَوْا اِلٰى مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَى الرَّسُوْلِ رَاَيْتَ الْمُنٰفِقِيْنَ يَصُدُّوْنَ عَنْكَ صُدُوْدًا 61 ۚ
فیر کیہہ حال ہوندا اے جدوں اپنے ہتھیں گھلے کارن جو کوئی مصیبت اوہناں تے آن پیندی اے؟ مُڑکے اوہ تیرے کول آؤندے نیں اللہ دیاں قسماں کھاندے پئی اسیں بھلیائی تے میل سوا کجھ نئیں سی چاہندے
فَكَيْفَ اِذَآ اَصَابَتْھُمْ مُّصِيْبَةٌۢ بِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْهِمْ ثُمَّ جَاۗءُوْكَ يَحْلِفُوْنَ ڰ بِاللّٰهِ اِنْ اَرَدْنَآ اِلَّآ اِحْسَانًا وَّتَوْفِيْقًا 62
اوہی لوک نیں (پئی) اللہ جان دا اے اوہناں دے دلاں وچ اے، سو (اے نبی!) تسی اوہناں توں ولاؤ تے اوہناں نوں نصیحت کردے رہؤ تے اوہناں نوں اوہناں دے دلاں وچ اثر کرن والی گل آکھو
اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ يَعْلَمُ اللّٰهُ مَا فِيْ قُلُوْبِهِمْ ۤ فَاَعْرِضْ عَنْھُمْ وَعِظْھُمْ وَقُلْ لَّھُمْ فِيْٓ اَنْفُسِهِمْ قَوْلًۢا بَلِيْغًا 63
تے اساں کوئی رسول نئیں گھلیا، سوائے پئی اللہ دے حکم نال اوہدی اطاعت کیتی جاوے تے جے اوہ لوک واقعی جدوں اپنیاں جاناں تے ظلم کر بیٹھے سی تیرے کول آئوندے، فیر اللہ کولوں بخشش منگدے تے (اوہ) رسول وی اوہناں لئی بخشش منگدا، اوہ ضرور اللہ نوں بڑا توبہ قبول کرن والا بوہت رحم والا پاؤندے
وَمَآ اَرْسَلْنَا مِنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا لِيُطَاعَ بِاِذْنِ اللّٰهِ ۭ وَلَوْ اَنَّھُمْ اِذْ ظَّلَمُوْٓا اَنْفُسَھُمْ جَاۗءُوْكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَاسْتَغْفَرَ لَھُمُ الرَّسُوْلُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوَّابًا رَّحِـيْمًا 64
سو نئیں (اے نبی!) تیرے رب دی سَوں! اوہ کدی مومن نئیں ہو سکدے ایتھوں تیکر اوہ آپسدے جھگڑیاں وچ تینوں اپنا منصف من لین مڑکے تیرے کیتے ہوئے فیصلیاں توں اپنے دلاں وچ کوئی گھُنڈی نہ رکھن تےاوہنوں من لین چنگی طرحاں من لینا
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُوْنَ حَتّٰي يُحَكِّمُوْكَ فِيْمَا شَجَــرَ بَيْنَھُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوْا فِيْٓ اَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوْا تَسْلِــيْمًا 65
تے جے واقعی اسیں اوہناں تے فرض کر دیندے پئی اپنے آپ نوں قتل کرو یا تسی اپنے گھراں وچوں نکلو تے اوہناں وچوں تھوڑیاں سوا کوئی وی ایہہ کم نہ کردا۔ تے جے واقعی اوہ کر لیندے جیہدی اوہناں نوں نصیحت کیتی جاندی لازمی اوہناں لئی چنگا تے (دین وچ) ثابت قدمی والا ہوندا
وَلَوْ اَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ اَنِ اقْتُلُوْٓا اَنْفُسَكُمْ اَوِ اخْرُجُوْا مِنْ دِيَارِكُمْ مَّا فَعَلُوْهُ اِلَّا قَلِيْلٌ مِّنْھُمْ ۭ وَلَوْ اَنَّھُمْ فَعَلُوْا مَا يُوْعَظُوْنَ بِهٖ لَكَانَ خَيْرًا لَّھُمْ وَاَشَدَّ تَثْبِيْتًا 66 ۙ
تے تد اسیں لازمی اوہناں نوں اپنے کولوں وڈا اجر دیندے
وَّاِذًا لَّاٰتَيْنٰھُمْ مِّنْ لَّدُنَّآ اَجْرًا عَظِيْمًا 67 ۙ
تے اسیں لازمی اوہناں نوں سدھے رستے پاؤندے
وَّلَهَدَيْنٰھُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيْمًا 68
تے جیہڑا اللہ تے رسول دی اطاعت کرے، تاں اوہ اوہناں نال ہون گے، جنھاں تے اللہ نے انعام کیتا، (یعنی) نبیاں تے صدیقاں تے شہیداں تے نیکو کاراں (نال)، تے کیا سوہنے اوہ سنگی نیں
وَمَنْ يُّطِعِ اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ فَاُولٰۗىِٕكَ مَعَ الَّذِيْنَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِّنَ النَّبِيّٖنَ وَالصِّدِّيْقِيْنَ وَالشُّهَدَاۗءِ وَالصّٰلِحِيْنَ ۚ وَحَسُنَ اُولٰۗىِٕكَ رَفِيْقًا 69 ۭ
اوہ فضل اللہ ولوں اے، تے اللہ کافی اے جانن نوں
ذٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّٰهِ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ عَلِــيْمًا 70 ۧ
ایمان والیو! تسی اپنے بچائو دا سامان (ہتھیار) لے لؤ فیر ٹولیاں بن گےنکلو بھاویں سارے اکٹھے نکلو
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا خُذُوْا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوْا ثُبَاتٍ اَوِ انْفِرُوْا جَمِيْعًا 71
تے بیشک تہاڈے وچوں لازمی اوہ وی اے جیہڑا نکلن وچ یقیناً دیر کردا اے، فیر جے تہاڈے تے کوئی مصیبت پہنچے تے اوہ کہندا اے: بلاشبہ اللہ نے میرے تے انعام کیتا جدکہ میں اوہناں دے نال حاضر نئیں سی
وَاِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَّيُبَطِّئَنَّ ۚ فَاِنْ اَصَابَتْكُمْ مُّصِيْبَةٌ قَالَ قَدْ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيَّ اِذْ لَمْ اَكُنْ مَّعَھُمْ شَهِيْدًا 72
تے یقیناً جے تہانوں اللہ ولوں فضل ا َپڑے تے اوہ لازمی آکھے گاجینویں تہاڈے وچکار تے اوہدے وچکار کوئی تعلق نہ ہووے: افسوس کِتے! میں اوہناں دے نال ہوندا، تے وڈی کامیابی پائوندا
وَلَىِٕنْ اَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللّٰهِ لَيَقُوْلَنَّ كَاَنْ لَّمْ تَكُنْۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهٗ مَوَدَّةٌ يّٰلَيْتَنِيْ كُنْتُ مَعَھُمْ فَاَفُوْزَ فَوْزًا عَظِيْمًا 73
فیر جیہڑے لوک آخرت دے بدلے دنیادی حیاتی ویچ دے نیں، اوہناں نوں لازم اے پئی اوہ اللہ دے رستے وچ لڑن، تے جیہڑا اللہ دی راہ وچ لڑے ، فیراوہ قتل کردتا جاوے یا غالب آ جاوے تاں اگوں اسیں اوہنوں بوہت وڈا اجر دیواں گے
فَلْيُقَاتِلْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ الَّذِيْنَ يَشْرُوْنَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَا بِالْاٰخِرَةِ ۭ وَمَنْ يُّقَاتِلْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَيُقْتَلْ اَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيْهِ اَجْرًا عَظِيْمًا 74
تے تہانوں کیہہ اے (پئی) تسی اللہ دے رستے وچ تے بے بس مرداں تے عورتاں تے جاتکاں لئی نئیں لڑ دے جیہڑے آکھدے نیں: ساڈیا ربّا! سانوں ایس بستی وچوں کڈھ لے ایہدے وسندے ظالم نیں، تے ساڈے لئی اپنے کولوں کوئی حمائتی بنا دے، تے ساڈے لئی اپنے کولوں کوئی امددی بنا
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَالْمُسْتَضْعَفِيْنَ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاۗءِ وَ الْوِلْدَانِ الَّذِيْنَ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَآ اَخْرِجْنَا مِنْ ھٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ اَهْلُھَا ۚ وَاجْعَلْ لَّنَا مِنْ لَّدُنْكَ وَلِيًّـۢا ڌ وَّاجْعَلْ لَّنَا مِنْ لَّدُنْكَ نَصِيْرًا 75 ۭ
اوہ جیہڑے ایمان لیائے اوہ اللہ دے رستے وچ لڑ دے نیں تے جنھاں لوکاں کفر کیتا اوہ طاغوت (شیطان) دے رستے وچ لڑ دے نیں، سو تسی شیطان دے حمیتیاں نال لڑو، بیشک شیطان دی چال ہمیش بڑی کمزور رہی اے
اَلَّذِيْنَ اٰمَنُوْا يُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۚ وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا يُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ الطَّاغُوْتِ فَقَاتِلُوْٓا اَوْلِيَاۗءَ الشَّيْطٰنِ ۚ اِنَّ كَيْدَ الشَّيْطٰنِ كَانَ ضَعِيْفًا 76 ۧ
کیہ تسی اوہناں نوں نئیں تکیا جنھاں نوں (پہلوں) آکھیا گیا سی پئی تسی (لڑائیوں) اپنے ہتھ روکی رکھو تے نماز قائم رکھو تے زکاۃ دیؤ؟ فیر جدوں اوہناں تے لڑنا فرض کیتا گیا اوس ویلے اوہناں وچوں اک ٹولہ لوکاں کولوں انج ڈرن لگا جینویں اللہ توں ڈری دا اے یا ایس توں وی ودھ ڈرنا، تے اوہ آکھن لگے: ساڈیا ربّا! توں ساڈے تے جہاد کیوں فرض کر دِتّا؟ توں سانوں تھوڑے چِر تک ڈھل کیوں نہ دتی؟ آکھ دیؤ: دنیا دی دا سامان تھوڑا اے تے آخرت اوہدے لئی چنگی اے جیہڑا پرہیز گار بنیا تے تہاڈے تے کھجور دی گٹک دے ڈورے جنّاں وی ظلم نئیں کیتا جاوے گا
اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ قِيْلَ لَھُمْ كُفُّوْٓا اَيْدِيَكُمْ وَاَقِيْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ ۚ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ اِذَا فَرِيْقٌ مِّنْھُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللّٰهِ اَوْ اَشَدَّ خَشْـيَةً ۚ وَقَالُوْا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ ۚ لَوْلَآ اَخَّرْتَنَآ اِلٰٓى اَجَلٍ قَرِيْبٍ ۭ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيْلٌ ۚ وَالْاٰخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقٰى ۣ وَلَا تُظْلَمُوْنَ فَتِيْلًا 77
تسی جتھے کِتے وی ہوؤ گے، موت تہانوں آ پھڑے گی، تے بھانویں تسی اچیاں برجاں وچ ہوؤ، تے جے اوہناں نوں کوئی بھلیائی اپڑے تے اوہ آکھدے نیں پئی ایہہ اللہ ولّوں اے تے جے اوہناں تے کوئی ماڑا ویلا آجائے، کہندے نیں پئی ایہہ تیرے ولوں اے، آکھ دیؤ: سب اللہ ولّوں اے، فیر کیہہ ہویا اے ایہناں لوکاںنوں (پئی) لگدا نئیں کوئی وی گل سمجھن؟
اَيْنَ مَا تَكُوْنُوْا يُدْرِكْكُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِيْ بُرُوْجٍ مُّشَـيَّدَةٍ ۭ وَاِنْ تُصِبْھُمْ حَسَـنَةٌ يَّقُوْلُوْا هٰذِهٖ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ۚ وَاِنْ تُصِبْھُمْ سَيِّئَةٌ يَّقُوْلُوْا هٰذِهٖ مِنْ عِنْدِكَ ۭقُلْ كُلٌّ مِّنْ عِنْدِ اللّٰهِ ۭ فَمَالِ هٰٓؤُلَاۗءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُوْنَ يَفْقَهُوْنَ حَدِيْثًا 78
تینوں جیہڑی وی بھلییائی پہنچے سو اوہ اللہ ولوں اے، تے تینوں جیہڑی وی برائی اپڑے تاں اوہ تیرے نفس ولوں اے تے(اے نبی!) اساں تینوں لوکاں لئی رسول بنا کے گھلیا اے، تے اللہ دی شہادت کافی اے
مَآ اَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ ۡ وَمَآ اَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَّفْسِكَ ۭ وَاَرْسَلْنٰكَ لِلنَّاسِ رَسُوْلًا ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ شَهِيْدًا 79
جیہڑا رسول دی اطاعت کرے، فیر بلاشبہ اوہنے اللہ دی اطاعت کیتی، تے جنھے مونھ موڑیا تاں اساں تینوں اوہناں تے راکھا بنا کے نئیں گھلیا
مَنْ يُّطِعِ الرَّسُوْلَ فَقَدْ اَطَاعَ اللّٰهَ ۚ وَمَنْ تَوَلّٰى فَمَآ اَرْسَلْنٰكَ عَلَيْهِمْ حَفِيْظًا 80 ۭ
تے (منافق) کہندے نیں فرمانبرداری ہو سی، فیر جدوں اوہ تیرے کولوں اُٹھ کے جاندے نیں تے رات نوں اوہناں دا اک ٹولہ اوہدے خلاف مشورے کردا اے جیہڑی اوہنے آکھی سی ۔ تے اللہ لکھ رکھدا اے جو اوہناں دے رات دے منصوبے، سو تسی اوہناں توں مونھ پھیر لؤ تے اللہ تے بھروسہ رکھو تے اللہ دی کفائت کافی اے
وَيَقُوْلُوْنَ طَاعَةٌ ۡ فَاِذَا بَرَزُوْا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَاۗىِٕفَةٌ مِّنْھُمْ غَيْرَ الَّذِيْ تَقُوْلُ ۭ وَاللّٰهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُوْنَ ۚ فَاَعْرِضْ عَنْھُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَي اللّٰهِ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ وَكِيْلً ا 81
بھلا فیراوہ قرآن وچ غور نئیں کردے؟ تے جے (ایہہ) غیراللہ دی طرفوں آیا ہوندا اوہ لازمی ایہدے وچ بوہتا اختلاف پائوندے ,
اَفَلَا يَتَدَبَّرُوْنَ الْقُرْاٰنَ ۭ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّٰهِ لَوَجَدُوْا فِيْهِ اخْتِلَافًا كَثِيْرًا 82
تے جدوں اوہناں کول کوئی امن یا خوف دی خبر آئوندی اے، اوہدا چرچا شروع کردیندے نیںتے جے اوہ ایس نوں رسول تے اپنے وچوں حاکماں وَل پر توندے، اوہناں چوں جیہڑے پُن چھان کردے نیں اوس (حقیقت) نوں ضرور جان لیندے، تے جے تہاڈے تے اللہ دا فضل تے اوہدی رحمت نہ ہوندی تھوڑیاں سوا تُسی ضرور شیطان دے پچھے لگ جاندے
وَاِذَا جَاۗءَھُمْ اَمْرٌ مِّنَ الْاَمْنِ اَوِ الْخَوْفِ اَذَاعُوْا بِهٖ ۭوَلَوْ رَدُّوْهُ اِلَى الرَّسُوْلِ وَاِلٰٓى اُولِي الْاَمْرِ مِنْھُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِيْنَ يَسْتَنْۢبِطُوْنَهٗ مِنْھُمْ ۭ وَلَوْلَا فَضْلُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهٗ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطٰنَ اِلَّا قَلِيْلًا 83
سو (اے نبی!) اللہ دے رستے وچ لڑ، تینوں اپنی ذات دے سوا کسے دا ذمہ دار نئیں بنایا گیا تے مومناں نوں (لڑائی لئی) ابھارو۔ امید اے پئی اللہ اوہناں لوکاں دی لڑائی ڈک دیوے جنھاں کفر کیتا، تے اللہ جنگ دا بڑا سخت اے تے سزا دا بڑا سخت اے
فَقَاتِلْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۚ لَا تُكَلَّفُ اِلَّا نَفْسَكَ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۚ عَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّكُفَّ بَاْسَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا ۭ وَاللّٰهُ اَشَدُّ بَاْسًا وَّاَشَدُّ تَنْكِيْلًا 84
جیہڑا کوئی بھلی شفاعت دی سفارش کرے، اوہدا اوہدے وچوں اک حصہ ہوے گا، تے جیہڑا کوئی بری شفاعت دی سفارش کرے گا اوہدے لئی اوہدے وچوں اک بھار (گناہ) ہووے گا، تے اللہ سدا ہر شئے دا راکھا اے
مَنْ يَّشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَّكُنْ لَّهٗ نَصِيْبٌ مِّنْھَا ۚ وَمَنْ يَّشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَّكُنْ لَّهٗ كِفْلٌ مِّنْھَا ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ مُّقِيْتًا 85
تے جدوں تہانوں سلامتی دی دعا دتی جاوے فیر تسی اوہدے توں چنگا سلام دیؤ۔ یا اوہو ای (جواب) پرتاء دیو، بیشک اللہ سدا ہر شئے دا پورا حساب لین والا اے
وَاِذَا حُيِّيْتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَــيُّوْا بِاَحْسَنَ مِنْھَآ اَوْ رُدُّوْھَا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ حَسِيْبًا 86
اوہ اللہ، اوہدے سوا کوئی سچا معبود نئیں، اوہ لازمی تہانوں قیامت دیہاڑے تائیں کٹھیاں کرے گا، اوہدے (آئون) وچ بھورا شک نئیں۔ تے گل وچ کیہڑا اللہ توں ودھ سچا اے؟
اَللّٰهُ لَآ اِلٰهَ اِلَّا ھُوَ ۭ لَيَجْمَعَنَّكُمْ اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ لَا رَيْبَ فِيْهِ ۭ وَمَنْ اَصْدَقُ مِنَ اللّٰهِ حَدِيْثًا 87 ۧ
فیر تہانوں کیہہ ہویا اے پئی منافقاں بارے دو دھڑے (ہو گئے) او؟ حالاں اللہ نے ایس پاروں جو اوہناںکمایا اوہناں نوں الٹا کردتّا اے ۔ کیہہ تسی چاہندے او پئی اوہنوں رستے تے لے آئو جنھوں اللہ نے گمراہ کیتا اے تے جنھوں اللہ گمراہ کرے تاں اوہدے لئی تسی ہر گز کوئی رستہ نئیں پائو گے
فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنٰفِقِيْنَ فِئَتَيْنِ وَاللّٰهُ اَرْكَسَھُمْ بِمَا كَسَبُوْا ۭ اَتُرِيْدُوْنَ اَنْ تَهْدُوْا مَنْ اَضَلَّ اللّٰهُ ۭ وَمَنْ يُّضْلِلِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهٗ سَبِيْلًا 88
اوہ چاہندے نیں کِتے تسی وی کفر کرو جیویں اوہ کافر ہوئے فیر تسی برابر ہو جاؤ، سو تسی اوہناں وچوں دوست نہ بناؤ ایتھوں تیکر پئی اوہ اللہ دے رستے وچ ہجرت کرن، فیر جے اوہ (ہجرت توں) مونہہ پھیرن تاں اوہناں نوں پھڑو تے قتل کر دیؤ جتھّے تُسی اوہناں نوں لبھو، تے اوہناں وچوں کسے نوں اپنا دوست نہ بنائو تے نہ امدادی
وَدُّوْا لَوْ تَكْفُرُوْنَ كَمَا كَفَرُوْا فَتَكُوْنُوْنَ سَوَاۗءً فَلَا تَتَّخِذُوْا مِنْھُمْ اَوْلِيَاۗءَ حَتّٰي يُھَاجِرُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۭ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوْھُمْ وَاقْتُلُوْھُمْ حَيْثُ وَجَدْتُّمُوْھُمْ ۠ وَلَا تَتَّخِذُوْا مِنْھُمْ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا 89 ۙ
سوائے اوہ لوک جیہڑے اوس قوم نال جا ملے نیں پئی تہاڈے تے اوہناں وچکار معاہدہ ہو چکیا اے یا جیہڑے تہاڈے کول ایس حال وچ آؤن پئی اوہناں دے سینے تنگ ہوون پئی تہاڈے نال لڑن یا اپنی قوم نال۔ تے جے اللہ چاہندا اوہناں نوں ضرور تہاڈے تے چڑھا دیندا، فیر اوہ تہاڈے نال ضرور لڑ دے، سو جے اوہ تہاڈے کولوں جدا ہون فیر تہاڈے نال نہ لڑن، تے تہاڈے ول صلح دا پیغام گھلّن فیر اللہ نے تہاڈے لئی اوہناں تے (زیادتی دا) کوئی رستہ نئیں رکھیا
اِلَّا الَّذِيْنَ يَصِلُوْنَ اِلٰى قَوْمٍۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَھُمْ مِّيْثَاقٌ اَوْ جَاۗءُوْكُمْ حَصِرَتْ صُدُوْرُھُمْ اَنْ يُّقَاتِلُوْكُمْ اَوْ يُقَاتِلُوْا قَوْمَھُمْ ۭ وَلَوْ شَاۗءَ اللّٰهُ لَسَلَّطَھُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقٰتَلُوْكُمْ ۚ فَاِنِ اعْتَزَلُوْكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوْكُمْ وَاَلْقَوْا اِلَيْكُمُ السَّلَمَ ۙ فَمَا جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيْلًا 90
ہن تسی اک ہورناں (منافق) نوں ویکھو گے جیہڑے چاہندے نیں پئی تہاتھوں وی امن نال رہن تے اپنی قوم توں وی امن نال رہن، (پر) جدوں کدی اوہ فساد ول پرتائے جاندے نیں اوہدے وچ پُٹھے ہو ڈگن، سو ایہو جئے لوک جے تہاڈے توں وَکھ نہ رہن تے (نہ) تہاڈے ول صلح دا پیغام گھلّن تے (نہ) لڑائی توں اپنے ہتھ ڈکن، فیر تسی اوہناں نوں پھڑو تے اوہناں نوں قتل کردیو جِتھّے کِتے وی تسی اوہناں نوں پا لوؤ۔ تے اوہ ای نیں جنھاں خلاف (ہتھ چکن دی) اسیں تہاڈے لئی کھلی دلیل بنادتی اے
سَتَجِدُوْنَ اٰخَرِيْنَ يُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّاْمَنُوْكُمْ وَيَاْمَنُوْا قَوْمَھُمْ ۭ كُلَّمَا رُدُّوْٓا اِلَى الْفِتْنَةِ اُرْكِسُوْا فِيْھَا ۚ فَاِنْ لَّمْ يَعْتَزِلُوْكُمْ وَيُلْقُوْٓا اِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوْٓا اَيْدِيَھُمْ فَخُذُوْھُمْ وَاقْتُلُوْھُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوْھُمْ ۭ وَاُولٰۗىِٕكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطٰنًا مُّبِيْنًا 91 ۧ
تے کسے مومن لئی روا نئیں پئی اوہ کسے مومن نوں قتل کرے پر غلطی نال، تے جیہڑا کسے مومن نوں غلطی نال قتل کر دیوے، فیر اوہدے تے اک مومن گردن دا آزاد کرنا تے دیت اوہدے ٹبر دے حوالے کرنا ایں سوائے پئی اوہ لوک صدقہ (معاف) کر دیون ، فیر جے اوہ( مقتول) تہاڈی دشمن قوم وچوں ہووے جدوں کہ اوہ آپ مومن ہووے فیر اک مومن گردن آزاد کرنا اے۔ تے جے اوہ ایہوجئی قوم وچوں ہووے تہاڈے وچکارتے اوہناں وچکار معاہدہ ہووے تاں دیت اوہدے گھر والیاں دے حوالے کرنا تے اک مومن گردن آزاد کرنا ہووے گا، فیر جیہڑا نہ جھلہے فیر اوہ دو مہینے لگاتار روزے رکھے، ایہہ (کفارہ) اللہ دی طرفوں توبہ (قبولن) اے۔ تے اللہ سدا جانن والا، بڑی حکمت والا اے
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ اَنْ يَّقْتُلَ مُؤْمِنًا اِلَّا خَطَــــــًٔـا ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَــــًٔا فَتَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَّدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ اِلٰٓى اَھْلِهٖٓ اِلَّآ اَنْ يَّصَّدَّقُوْا ۭ فَاِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَھُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۭ وَاِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَھُمْ مِّيْثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ اِلٰٓى اَھْلِهٖ وَتَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۚ فَمَنْ لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ ۡ تَوْبَةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا 92
تے جیہڑا بندہ کسے مومن نوں جان بُجھ کے قتل کرے تاں اوہدی سزا جہنم اے، اوہ اوہدے وچ ہمیش رہوے گا تے اوہدے تے اللہ غضبناک ہویا تے اوہنے اوہدے تے لعنت کیتی تے اوہدے لئی اوہنے وڈا عذاب تیار کیتا ہویا اے
وَمَنْ يَّقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاۗؤُهٗ جَهَنَّمُ خٰلِدًا فِيْھَا وَغَضِبَ اللّٰهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهٗ وَاَعَدَّ لَهٗ عَذَابًا عَظِيْمًا 93
ایمان والیو! جدوں تسی اللہ دے رستے وچ نکلو تاں تحقیق کر لیا کرو، تے جیہڑا بندہ تہانوں سلام پیش کرے اوہنوںایہہ نہ آکھو پئی توں مومن نئیں، تسی دنیاوی حیاتی دا سامان چاہندے او، سو اللہ کول (تہاڈے لئی) چوکھیاں غنیمتاں نیں، پہلاں تسی وی انج دے ای سی، فیر اللہ نے تہاڈے تے احسان کیتا، سو تحقیق کرلیا کرو۔ بیشک تسی جیہڑے کم کردے او اللہ ہمیش اوہناں توں باخبر اے ?
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا ضَرَبْتُمْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَتَبَيَّنُوْا وَلَا تَقُوْلُوْا لِمَنْ اَلْقٰٓى اِلَيْكُمُ السَّلٰمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا ۚ تَبْتَغُوْنَ عَرَضَ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا ۡ فَعِنْدَ اللّٰهِ مَغَانِمُ كَثِيْرَةٌ ۭ كَذٰلِكَ كُنْتُمْ مِّنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللّٰهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوْا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا 94
کسے عذر توں بغیر (پچھے) بیٹھے رہن والے مومن تے اللہ دی راہ وچ اپنے مالاں تے اپنیاں جاناں نال جہاد کرن والے برابر نئیں ہوندے۔ اللہ نے اپنے مال تے اپنیاں جاناں نال جہاد کرن والیاں نوں (پِچھے) بیٹھے رہن والیاں تے درجے وچ فضلیت دتی اے۔ تے اللہ نے ساریاں نال بھلیائی دا وعدہ کیتا اے، تے اللہ نے جہاد کرن والیاں نوں (پِچھے) بیٹھے رہن والیاں دے مقابل بوہت وڈے اجر دی فضیلت بخشی اے ‚
لَا يَسْتَوِي الْقٰعِدُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ غَيْرُ اُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجٰهِدُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ ۭ فَضَّلَ اللّٰهُ الْمُجٰهِدِيْنَ بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ عَلَي الْقٰعِدِيْنَ دَرَجَةً ۭ وَكُلًّا وَّعَدَ اللّٰهُ الْحُسْنٰي ۭ وَفَضَّلَ اللّٰهُ الْمُجٰهِدِيْنَ عَلَي الْقٰعِدِيْنَ اَجْرًا عَظِيْمًا 95 ۙ
اپنی طرفوں درجیاں تے بخشش تے مہربانی دی، تے اللہ سدا بخشن والا، بوہت رحم والا اے
دَرَجٰتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَّرَحْمَةً ۭ وَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا 96 ۧ
بیشک فرشتے اوہناں دی جان کڈھ دے نیں جیہڑے اپنیاں جاناں تے ظلم کرن والے ہوون، پچھدے نیں پئی تسی کس کمّیں سو؟ اوہ آکھن لگے: اسیں دھرتی وچ دبے ہوئے ماڑے سی۔ (فرشتے) آکھدے نیں: بھلا اللہ دی زمین کھلی نئیں سی؟ فیر تسی اوہدے وچ ہجرت کر جاندے۔ سو اوہ ای نیں جنھاں دا ٹکانا ں دوزخ اے تے اوہ پرتن دی بھیڑی تھاں اے
اِنَّ الَّذِيْنَ تَوَفّٰىھُمُ الْمَلٰۗىِٕكَةُ ظَالِمِيْٓ اَنْفُسِهِمْ قَالُوْا فِيْمَ كُنْتُمْ ۭقَالُوْا كُنَّا مُسْتَضْعَفِيْنَ فِي الْاَرْضِ ۭ قَالُوْٓا اَلَمْ تَكُنْ اَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةً فَتُھَاجِرُوْا فِيْھَا ۭ فَاُولٰۗىِٕكَ مَاْوٰىھُمْ جَهَنَّمُ ۭ وَسَاۗءَتْ مَصِيْرًا 97 ۙ
سوائے بوہتے ماڑے مرداں تے عورتاں تے بچیاں وچوں جیہڑے کسے حیلے دی واہ نئیں رکھدے تے نہ کوئی رستہ جان دے نیں
اِلَّا الْمُسْتَضْعَفِيْنَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاۗءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيْعُوْنَ حِيْلَةً وَّلَا يَهْتَدُوْنَ سَبِيْلًا 98 ۙ
سو اوہناں لوکاں بارے امید اے پئی اللہ اوہناں (دے قصور) نوں معاف کردیوے گا، تے اللہ حدوں ودھ معاف کرن والا، بوہت بخشن والا اے
فَاُولٰۗىِٕكَ عَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّعْفُوَ عَنْھُمْ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَفُوًّا غَفُوْرًا 99
تے جیہڑا بندہ اللہ دے راہ وچ گھر بار چھڈے اوہ زمین وچ پناہ دی جگہ تے بوہت وسعت پاوے گا۔ تے جیہڑا بندہ اپنے گھروں نکلے اللہ تے اوہدے رسول ول ہجرت کردیاں مڑکے اوہنوں موت آن پہنچے تاں اوہدا اجر اللہ ذمے پکا ہوگیا۔ تے اللہ ہمیش بے حد بخشن والا، بوہت مہربان اے
وَمَنْ يُّھَاجِرْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ يَجِدْ فِي الْاَرْضِ مُرٰغَمًا كَثِيْرًا وَّسَعَةً ۭ وَمَنْ يَّخْرُجْ مِنْۢ بَيْتِهٖ مُھَاجِرًا اِلَى اللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اَجْرُهٗ عَلَي اللّٰهِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا ١٠٠ ۧ
تے جدوں تسی (زمین وچ) سفر کرو تے تہاڈا کوئی گناہ نئیں پئی تسی نماز دی قصر کر لؤ' جے تہانوں ڈر ہووے پئی جنہاں کفر کیتا تہانوں فتنے وچ پاء دین گے، بیشک کافر ہمیشہ تہاڈے کھلے دشمن رہے نیں ˆ
وَاِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْاَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ اَنْ تَقْصُرُوْا مِنَ الصَّلٰوةِ ڰ اِنْ خِفْتُمْ اَنْ يَّفْتِنَكُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا ۭ اِنَّ الْكٰفِرِيْنَ كَانُوْا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِيْنًا ١٠١
تے (اے نبی!) جدوں تسی اوہناں (مومناں) وچ ہوؤو تاں اوہناں لئی نماز کھڑی کروفیر چاہیدا اوہناں وچوں اک جماعت تیرے نال کھڑی ہووے تے اپنے ہتھیار پھڑ رکھن فیر جدوں اوہ سجدہ کر لین فیر تہاڈے پچھے ہو جاون، تے دوجی جماعت جنھے اجے نماز نئیں پڑھی آجاوے فیر اوہ تیرے نال نماز پڑھے تے اپنا بچاء دا سامان تے اپنے ہتھیار بھڑی رکھن۔ کافر چاہندے نیں کِتے تسی اپنے ہتھیاراں تے اپنے سامان ولوں سستی کرو تے اوہ تہاڈے تے اکو وار حملہ کردَین، تے جے تہانوں بارش توں تکلیف ہووے یا تسی بیمار ہوؤ تے تہاڈا کوئی گناہ نئیں پئی اپنے ہتھیار لاہ رکھو تے اپنے بچاء دا سامان پھڑی رکھو۔ بیشک اللہ نے کافراں لئی خواری والا عذاب تیار کیتا ہویا اے
وَاِذَا كُنْتَ فِيْهِمْ فَاَقَمْتَ لَھُمُ الصَّلٰوةَ فَلْتَقُمْ طَاۗىِٕفَةٌ مِّنْھُمْ مَّعَكَ وَلْيَاْخُذُوْٓا اَسْلِحَتَھُمْ ۣ فَاِذَا سَجَدُوْا فَلْيَكُوْنُوْا مِنْ وَّرَاۗىِٕكُمْ ۠ وَلْتَاْتِ طَاۗىِٕفَةٌ اُخْرٰى لَمْ يُصَلُّوْا فَلْيُصَلُّوْا مَعَكَ وَلْيَاْخُذُوْا حِذْرَھُمْ وَاَسْلِحَتَھُمْ ۚ وَدَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَوْ تَغْفُلُوْنَ عَنْ اَسْلِحَتِكُمْ وَاَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيْلُوْنَ عَلَيْكُمْ مَّيْلَةً وَّاحِدَةً ۭ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ اِنْ كَانَ بِكُمْ اَذًى مِّنْ مَّطَرٍ اَوْ كُنْتُمْ مَّرْضٰٓى اَنْ تَضَعُوْٓا اَسْلِحَتَكُمْ ۚ وَخُذُوْا حِذْرَكُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ اَعَدَّ لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابًا مُّهِيْنًا ١٠٢
فیر جدوں تسی نماز مُکا لوؤ تاں کھڑے ہوئے، بیٹھے ہوئے، تے پاسیاں پرنے (ہرحال وچ) اللہ نوں یاد کردے رہؤ، فیر جدوں تہانوں اطمینان ہو جائے تاں (پوری) نماز پڑھو، بیشک نماز مومناں لئی سدا توں بدّھے ویلے فرض اے
فَاِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلٰوةَفَاذْكُرُوا اللّٰهَ قِيٰمًا وَّقُعُوْدًا وَّعَلٰي جُنُوْبِكُمْ ۚ فَاِذَا اطْمَاْنَـنْتُمْ فَاَقِيْمُوا الصَّلٰوةَ ۚ اِنَّ الصَّلٰوةَ كَانَتْ عَلَي الْمُؤْمِنِيْنَ كِتٰبًا مَّوْقُوْتًا ١٠٣
تے تسی ایس قوم دا پچھا کرن وچ ہمت نہ ہارو، جے تسی دکھی ہوندے او تاں بیشک اوہ وی دکھی ہوندے نیں جیویں تسی دکھی ہوندے او۔ تے تسی اللہ کولوں (ایسی) امید رکھدے او جیہدی اوہ امید نئیں رکھدے۔ تے اللہ سدا جانن والا، بڑی حکمت والا اے
وَلَا تَهِنُوْا فِي ابْتِغَاۗءِ الْقَوْمِ ۭ اِنْ تَكُوْنُوْا تَاْ لَمُوْنَ فَاِنَّھُمْ يَاْ لَمُوْنَ كَمَا تَاْ لَمُوْنَ ۚ وَتَرْجُوْنَ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا يَرْجُوْنَ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِــيْمًا ١٠٤ ۧ
بیشک اسیں تہاڈے ول ایہہ کتاب حق نال اتاری اے، تاں جے تسی اوہدے مطابق لوکاں وچکار فیصلہ کرو جیویں اللہ تہانوں وکھایا اے، تے تسی خیانت کرن والیاں واسطے جھگڑالو نہ بنو
اِنَّآ اَنْزَلْنَآ اِلَيْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَآ اَرٰىكَ اللّٰهُ ۭ وَلَا تَكُنْ لِّلْخَاۗىِٕنِيْنَ خَصِيْمًا ١٠٥ ۙ
تے اللہ کولوں بخشش منگ، بیشک اللہ سدا بخشن ہار، بوہت مہربان اے
وَّاسْتَغْفِرِ اللّٰهَ ۭاِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا ١٠٦ ۚ
تے تسی اوہناں ولوں جھگڑا نہ کرو جیہڑے اپنی جاناں نال خیانت کردے نیں۔ بیشک اللہ اوہنوں پسند نئیں کردا جیہڑا غبن کردا سخت گناہ گار ہووے
وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِيْنَ يَخْتَانُوْنَ اَنْفُسَھُمْ ۭاِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانًا اَثِــيْمًا ڌ 107
اوہ لوکاں کولوں لُکدے نیں، پر اللہ کولوں نئیں چُھپ سکدے تے اوہ اوہناں دے نال ہوندا اے جدوں اوہ راتیں گلیں مشورے کردے نیں جیہڑے اوہنوں پسند نئیں، تے اوہ جیہڑے وی کم کردے نیں اللہ دے گیڑ وچ نیں
يَّسْتَخْفُوْنَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُوْنَ مِنَ اللّٰهِ وَھُوَ مَعَھُمْ اِذْ يُبَيِّتُوْنَ مَا لَا يَرْضٰى مِنَ الْقَوْلِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ بِمَا يَعْمَلُوْنَ مُحِيْطًا ١٠٨
سن لو! ایہہ تسی او (پئی) دنیا وی حیاتی وچ اوہناں (مُجرماں) ولوں جھگڑا کرلیاء، فیر قیامت دے دیہاڑ اللہ کول اوہناں ولوں کون جھگڑے گا؟ یا (اوتھے) کون اوہناں دا وکیل بنے گا؟
ھٰٓاَنْتُمْ هٰٓؤُلَاۗءِ جٰدَلْتُمْ عَنْھُمْ فِي الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا ۣ فَمَنْ يُّجَادِلُ اللّٰهَ عَنْھُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ اَمْ مَّنْ يَّكُوْنُ عَلَيْهِمْ وَكِيْلًا ١٠٩
تے جیہڑا بندہ بھیڑا کم کرے یا اپنی جان تے ظلم کرے، مڑکے اللہ کولوں بخشش منگے اوہ اللہ نوں بوہت بخشن والا، بوہت مہربان پاوئے گا
وَمَنْ يَّعْمَلْ سُوْۗءًا اَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهٗ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّٰهَ يَجِدِ اللّٰهَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا ١١٠
تے جیہڑا کوئی پاپ کماندا اے تاں اوہنوں صرف اپنی جان اتے کماندا اے، تے اللہ سدا خوب جانن والا، بڑی حکمت والا اے
وَمَنْ يَّكْسِبْ اِثْمًا فَاِنَّمَا يَكْسِبُهٗ عَلٰي نَفْسِهٖ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا ١١١
تے جیہڑا کوئی خطا یا پاپ کماندا اے، مڑکے اوہدی تہمت کسے بے گناہ تے لائوندا اے فیر بلاشبہ اوہنے اک بہتان تے کھلے گناہ دا بھار چُک لیا
وَمَنْ يَّكْسِبْ خَطِيْۗئَةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهٖ بَرِيْۗـــــــًٔــا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِيْنًا ١١٢ ۧ
تے جے تیرے تے اللہ دا فضل تے اوہدی رحمت نہ ہوندی تے اوہناں چوں اک گروہ نے ضرور ارادہ کرلیا سی پئی اوہ تہانوں بہکا دین تے اوہ اپنے آپ دے سوا کسے نوں نئیں بہکاندے، تے اوہ تینوں بھورا نقصان نئیں اپڑا سکدے، تے اللہ نے تیرے تے کتاب تے حکمت (دانائی) اتاری اے تے تینوں اوہ کُجھ سکھایا اے جو تسی نئیں سی جان دے تے اللہ دا فضل سدا توں تہاڈے تے بوہت وڈا اے
وَلَوْلَا فَضْلُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهٗ لَهَمَّتْ طَّاۗىِٕفَةٌ مِّنْھُمْ اَنْ يُّضِلُّوْكَ ۭ وَمَا يُضِلُّوْنَ اِلَّآ اَنْفُسَھُمْ وَمَا يَضُرُّوْنَكَ مِنْ شَيْءٍ ۭ وَاَنْزَلَ اللّٰهُ عَلَيْكَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ ۭ وَكَانَ فَضْلُ اللّٰهِ عَلَيْكَ عَظِيْمًا 113
اوہناں دیاں بوہت ساریاں کانا پھوسیاں وچ کوئی خیر نئیں ہوندی پر جیہڑا بندہ کسے صدقے یا چنگے کم یا لوکاں وچکار صلح کراون دا حکم دیوے تے جیہڑا اوہ کرے اللہ دی رضا جوئی لئی تاں اسیں اوہنوں چھیتی بوہت وڈا اجر دیواں گے
لَا خَيْرَ فِيْ كَثِيْرٍ مِّنْ نَّجْوٰىھُمْ اِلَّا مَنْ اَمَرَ بِصَدَقَةٍ اَوْ مَعْرُوْفٍ اَوْ اِصْلَاحٍۢ بَيْنَ النَّاسِ ۭ وَمَنْ يَّفْعَلْ ذٰلِكَ ابْتِغَاۗءَ مَرْضَاتِ اللّٰهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيْهِ اَجْرًا عَظِيْمًا ١١٤
تے جیہڑا کوئی مخالفت کرے رسول دی ایس توں مگروں پئی ہدایت اوہدے تے کھل چکی، تے مومناں دے رستے توں وکھ (کسے ہور) دے پچھے ٹرے، اسیں اوہنوں اودھر ای پھیر دیواں گے جدھر اوہ مڑے گا تے اسیں اوہنوں جہنم وچ ساڑاں گے، تے اوہ پرتن دا بھیڑا ٹکاناں اے
وَمَنْ يُّشَاقِقِ الرَّسُوْلَ مِنْۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدٰى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيْلِ الْمُؤْمِنِيْنَ نُوَلِّهٖ مَا تَوَلّٰى وَنُصْلِهٖ جَهَنَّمَ ۭ وَسَاۗءَتْ مَصِيْرًا ١١٥ ۧ
بیشک اللہ (ایہہ شے) کدی وی نئیں بخشے گا پئی اوہدے نال شرک کیتا جاوے تے اوہ اوہدے توں علاوہ معاف کر دیوے گا جیہدے لئی چاہوے گا۔ تے جیہڑا اللہ نال شریک ٹھہرائے، فیر بلاشبہ اوہ بہک گیا بوہت دور دی گمراہی
اِنَّ اللّٰهَ لَا يَغْفِرُ اَنْ يُّشْرَكَ بِهٖ وَيَغْفِرُ مَا دُوْنَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَّشَاۗءُ ۭ وَمَنْ يُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا ١١٦
اوہ اوہدے علاوہ نئیں پکار دے پر مادیاں نوں، تے نئیں پکاردے اوہ پر باغی شیطان نوں ای
اِنْ يَّدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖٓ اِلَّآ اِنَاثًا ۚ وَاِنْ يَّدْعُوْنَ اِلَّا شَيْطٰنًا مَّرِيْدًا ١١٧ ۙ
اللہ نے اوہنوں پھٹکاریا ، تے اوہنے آکھیا پئی میں لازمی تیرے بندیاں وچوں اک بدّھا حصہ لواں گا
لَّعَنَهُ اللّٰهُ ۘوَقَالَ لَاَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيْبًا مَّفْرُوْضًا ١١٨ ۙ
تے میں اوہناں نوں لازمی گمراہ کراں گا، تے اوہناں نوں لازمی امید دلاواں گا، تے میں اوہناں نوں حکم دیواں گا تے اوہ لازمی ڈنگراں دے کن چیرن گے، تے میں اوہناں نوں لازمی حکم دیواں گا تاں اوہ ضرور اللہ دی تخلیق نوں بدلن گے۔ تے جیہڑا بندہ اللہ نوں چھڈ کے شیطان نوں سنگی بنائے فیر بلاشبہ اوہنے گھاٹا چکیا کھلا گھا ٹا
وَّلَاُضِلَّنَّھُمْ وَلَاُمَنِّيَنَّھُمْ وَلَاٰمُرَنَّھُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ اٰذَانَ الْاَنْعَامِ وَلَاٰمُرَنَّھُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّٰهِ ۭ وَمَنْ يَّتَّخِذِ الشَّيْطٰنَ وَلِيًّا مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِيْنًا ١١٩ ۭ
اوہ تے اوہناں نوں وعدے دیندا اے تے اوہناں نوں (جھوٹھی) امید دلاندا اے تے شیطان اوہناں نوں فریب دے سوا کُجھ وعدہ نئیں دیندا
يَعِدُھُمْ وَيُمَنِّيْهِمْ ۭ وَمَا يَعِدُھُمُ الشَّيْطٰنُ اِلَّا غُرُوْرًا ١٢٠
اوہناں ای لوکاں دا ٹکاناں دوزخ اے تے اوہ اوتھوں نسّن دی کوئی راہ نئیں پائون گے ¢
اُولٰۗىِٕكَ مَاْوٰىھُمْ جَهَنَّمُ ۡ وَلَا يَجِدُوْنَ عَنْھَا مَحِيْصًا ١٢١
تے جیہڑے لوک ایمان لیائے تے اوہناں نیک عمل کیتے، چھیتی اسیں اوہناں نوںاجیہے باغاں وچ داخل کراں گے جنھاں ہیٹھ دی نہراں وگدیاں نیں، اوہ اوہناں وچ ہمیشہ ہمیش رہن والے، اللہ دا وعدہ سچا اے، تے اللہ کولوں قول وچ کیہڑا ودھ کے سچا اے؟
وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ سَنُدْخِلُھُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَآ اَبَدًا ۭ وَعْدَ اللّٰهِ حَقًّا ۭ وَمَنْ اَصْدَقُ مِنَ اللّٰهِ قِيْلًا ١٢٢
نہ تہاڈیاں آرزوواں تے (نجات) وے تے نہ کتاب والیاں دیاں آرزوواں تے، جو کوئی وی برائی دا عمل کرے گااوہدا اوہنوں بدلہ دتّا جاوے گا، تے اللہ دے سوا نہ اوہ کوئی حمائتی تے نہ اِمدادی پاوے گا
لَيْسَ بِاَمَانِيِّكُمْ وَلَآ اَمَانِيِّ اَھْلِ الْكِتٰبِ ۭ مَنْ يَّعْمَلْ سُوْۗءًا يُّجْزَ بِهٖ ۙ وَلَا يَجِدْ لَهٗ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا ١٢٣
تےجیہڑا کوئی نیک کم کرے گا، مرد ہووے بھانویں عورت، نالے ہووے اوہ مومن تاں اوہی لوک جنت وچ داخل ہون گے، تے اوہناں تے کھجور دی گٹک دی کھُتی جنّی وی زیادتی نئیں ہووے گی
وَمَنْ يَّعْمَلْ مِنَ الصّٰلِحٰتِ مِنْ ذَكَرٍ اَوْ اُنْثٰى وَھُوَ مُؤْمِنٌ فَاُولٰۗىِٕكَ يَدْخُلُوْنَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُوْنَ نَقِيْرًا ١٢٤
تے کیہڑا اے اوہدے توں ودھیا دیندار جنھے اپنا مونھ اللہ واسطے جُھکا دتا؟ تے اوہ نیکو کار وی ہووے، تے ابراہیم ملت پچھے ٹرے یکسو مُسلم دی، تے اللہ نے ابراہیم نوں خالص دوست اپنایا سی
وَمَنْ اَحْسَنُ دِيْنًا مِّمَّنْ اَسْلَمَ وَجْهَهٗ لِلّٰهِ وَھُوَ مُحْسِنٌ وَّاتَّبَعَ مِلَّةَ اِبْرٰهِيْمَ حَنِيْفًا ۭوَاتَّخَذَ اللّٰهُ اِبْرٰهِيْمَ خَلِيْلًا ١٢٥
تے جو کجھ اسماناں وچ اے تے جو کجھ زمین وچ وے اللہ دا ای اے تے اللہ سدا توں ہر شئے نوں گھیرن والا اے
وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭوَكَانَ اللّٰهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيْطًا ١٢٦ ۧ
تے (اے نبی!) اوہ تیرے کولوں عورتاں بارے فتویٰ پچھدے نیں، آکھ دیؤ: اللہ تہانوں اوہناں بارے فتویٰ دیندا اے، تے جیہڑا کجھ کتاب وچوں تہاڈے تے پڑھیا جاندا اے(آیت۳) اوہ اوہناں یتیم کُڑیاں بارے وے جنھاں نوں تسی اوہ نئیں دیندے جیہڑا اوہناں لئی فرض کیتا گیا اے تے تسی رغبت رکھدے او پئی اوہناں نال ویاہ کر لؤ، تے وچارے بالاں دے بارے (حکم اے) تے ایہہ پئی تسی یتیماں واسطے انصاف تے قائم رہوو۔ تے تسی جیہڑی وی بھلیائی کرو، سو بیشک اللہ اوہنوں خوب جانن والا اے
وَيَسْتَفْتُوْنَكَ فِي النِّسَاۗءِ ۭ قُلِ اللّٰهُ يُفْتِيْكُمْ فِيْهِنَّ ۙ وَمَا يُتْلٰي عَلَيْكُمْ فِي الْكِتٰبِ فِيْ يَتٰمَي النِّسَاۗءِ الّٰتِيْ لَا تُؤْتُوْنَھُنَّ مَا كُتِبَ لَھُنَّ وَتَرْغَبُوْنَ اَنْ تَنْكِحُوْھُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِيْنَ مِنَ الْوِلْدَانِ ۙوَاَنْ تَقُوْمُوْا لِلْيَتٰمٰي بِالْقِسْطِ ۭ وَمَا تَفْعَلُوْا مِنْ خَيْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِهٖ عَلِــيْمًا ١٢٧
تے جے کسے عورت نوں اپنے بندے ولوں بدسلوکی یا بے رُخی دا ڈر ہووے تاں اوہناں دونواں دا کوئی گناہ نئیں پئی اوہ آپس وچ دونویں کسے گل تے صلح کر لین صلح کرنا تے صلح چنگی اے۔ تے نفس حرص تے مائل ہو گئے، تے جے تسی احسان کرو تے پرہیز گار بنو فیر بیشک اللہ جیہڑا وی تسی عمل کردے او، ہمیش پورا خبردار اے
وَاِنِ امْرَاَةٌ خَافَتْ مِنْۢ بَعْلِھَا نُشُوْزًا اَوْ اِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَآ اَنْ يُّصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۭ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۭوَاُحْضِرَتِ الْاَنْفُسُ الشُّحَّ ۭوَاِنْ تُحْسِنُوْا وَتَتَّقُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا ١٢٨
تے تہاڈے وس کدی ہوسکنا نئیں پئی تسی اپنیاں عورتاں وچکار برابری کرو، بھانویں تہاڈی کِنّی ای حرص ہووے، سو تسی کسے ول پوری ڈھال نہ ڈَھل جائو فیر اوس (دوجی) نوں وچکار (نہ وسانا نہ طلاق) لمکی ہوئی طرحاں چھڈ دیو، تے جے تسی سوارو تے ڈردے رہو تاں بیشک اللہ ہمیش بخشن والا، بوہت مہربان اے
وَلَنْ تَسْتَطِيْعُوْٓا اَنْ تَعْدِلُوْا بَيْنَ النِّسَاۗءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلَا تَمِيْلُوْا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوْھَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۭ وَاِنْ تُصْلِحُوْا وَتَتَّقُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا ١٢٩
تے جے اوہ دونویں (میاں بیوی) اک دوجے توں وکھرے ہو جاون تے اللہ اپنی وُسعت نال ہر اک نوں بے نیاز کر دیوے گا، تے اللہ سدا وسعت والا، بڑی حکمت والا اے
وَاِنْ يَّتَفَرَّقَا يُغْنِ اللّٰهُ كُلًّا مِّنْ سَعَتِهٖ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ وَاسِعًا حَكِيْمًا ١٣٠
تے جو کجھ اسماناں وچ تے جو کُجھ زمین وچ وے اللہ دا ای اے اے تے تہاڈے توں پہلوں جنھاں نوں کتاب ملی، بلاشبہ اسیں اوہناں نوں پکّا حکم دتّا تے تہانوں وی پئی تسی اللہ کولوں ڈردے رہؤ، تے جے تسی کفر کرو گے فیر بیشک جو کجھ اسماناں وچ تے جو کُجھ زمین وچ اے اللہ دا ای اے، تے اللہ سدا بے پرواہ تعریف دا حق دار اے
وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭوَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَاِيَّاكُمْ اَنِ اتَّقُوا اللّٰهَ ۭ وَاِنْ تَكْفُرُوْا فَاِنَّ لِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ غَنِيًّا حَمِيْدًا ١٣١
تے اللہ دا ای اے جو کجھ اسماناں وچ تے جو کُجھ زمین وچ اے تے اللہ دی کفائت کافی اے
وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ وَكِيْلًا ١٣٢
جے اوہ چاہوے تے اے لوکو! تہانوں لے جاوے تے دوجیاں نوں لے آوے تے اللہ ہمیش اوہدے تے قادر اے
اِنْ يَّشَاْ يُذْهِبْكُمْ اَيُّھَا النَّاسُ وَيَاْتِ بِاٰخَرِيْنَ ۭوَكَانَ اللّٰهُ عَلٰي ذٰلِكَ قَدِيْرًا ١٣٣
جیہڑا بندہ دنیا دا بدلہ چاہندا ہووے فیر اللہ کول ای دنیا تے آخرت دا بدلہ (موجود) اے، تے اللہ سدا سب کجھ سنن والا، سب کجھ ویکھن والا اے
مَنْ كَانَ يُرِيْدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللّٰهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِ ۭوَكَانَ اللّٰهُ سَمِيْعًۢا بَصِيْرًا ١٣٤ ۧ
اے ایمان والیو! انصاف تے چنگی طرحاں ڈٹ جاون والے تے اللہ لئی گواہی دین والے بن جائو، بھانویں اوہ تہاڈی اپنی ذات یا ماپیاں تے رشتے داراں دے خلاف ہووے، بھاویں کوئی مالدار ہووے یا محتاج، فیر اللہ تہاڈے نالوں ودھ اوہناں دونواں تے حق رکھدا اے۔ سو تسی خواہش پچھے نہ لگو پئی موازنہ کرو۔ تے جے تسی وَل پا کے گل کرو یا (گواہی توں) مونھ موڑو فیر بیشک تسی جیہڑے عمل کردے او اللہ ہمیش توں خوب باخبر اے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كُوْنُوْا قَوّٰمِيْنَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاۗءَ لِلّٰهِ وَلَوْ عَلٰٓي اَنْفُسِكُمْ اَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْاَقْرَبِيْنَ ۚ اِنْ يَّكُنْ غَنِيًّا اَوْ فَقِيْرًا فَاللّٰهُ اَوْلٰى بِهِمَا ۣ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوٰٓى اَنْ تَعْدِلُوْا ۚ وَاِنْ تَلْوٗٓا اَوْ تُعْرِضُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا ١٣٥
ایمان والیو! اللہ تے اوہدے رسول اتے نالے اوس کتاب تے ایمان لیائو جیہڑی اوہنے اپنے رسول تے (تھوڑی تھوڑی ) اتاری تے اوہ کتاب وی جو اوہنے پہلے توں اتاری۔ تے جیہڑا بندہ اللہ دا تے اوہدے فرشتیاں، تے اوہدیاں کتاباں ، تے اوہدے رسولاں تے آخرت دیہاڑے (دا) منکر ہووے فیر بلاشبہ اوہ بوہت دور دی گمراہی وچ جا بہکیا
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اٰمِنُوْا بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ وَالْكِتٰبِ الَّذِيْ نَزَّلَ عَلٰي رَسُوْلِهٖ وَالْكِتٰبِ الَّذِيْٓ اَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۭ وَمَنْ يَّكْفُرْ بِاللّٰهِ وَمَلٰۗىِٕكَتِهٖ وَكُتُبِهٖ وَرُسُلِهٖ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا ١٣٦
بیشک جیہڑے ایمان لیائے، مڑ اوہناں کفر کیتا، مڑ ایمان لے آئے مڑ کفر کیتا مڑ کے کفر وچ ودھ دے گئے، اللہ اوہناں نوں کدی وی نئیں بخشن لگا تے نہ اوہناں نوں ہدایت دا رستہ وکھا وے گا
اِنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا ثُمَّ كَفَرُوْا ثُمَّ اٰمَنُوْا ثُمَّ كَفَرُوْا ثُمَّ ازْدَادُوْا كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّٰهُ لِيَغْفِرَ لَھُمْ وَلَا لِيَهْدِيَھُمْ سَبِيْلًا ١٣٧ ۭ
(اے نبی!) منافقاں نوں خوشخبری دیو (پئی) واقعی اوہناں لئی اک دردناک عذاب اے
بَشِّرِ الْمُنٰفِقِيْنَ بِاَنَّ لَھُمْ عَذَابًا اَلِيْـمَۨا ١٣٨ ۙ
اوہ جیہڑے مومناں نوں چھڈ کے کافراں نوں سجّن بنائوندے نیں، کیہہ اوہ اوہناں کولوں ای عزت لبھدے نیں؟ فیر بیشک عزت تے ساری اللہ واسطے ای اے
الَّذِيْنَ يَتَّخِذُوْنَ الْكٰفِرِيْنَ اَوْلِيَاۗءَ مِنْ دُوْنِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ اَيَبْتَغُوْنَ عِنْدَھُمُ الْعِزَّةَ فَاِنَّ الْعِزَّةَ لِلّٰهِ جَمِيْعًا ١٣٩ ۭ
تے بلاشبہ اوہنے تہاڈے تے کتاب وچ اتاریا اے پئی جدوں تسی اللہ دیاں آیتاں سنو پئی اوہناں نال کفر کیتا جا رہیا ہووے تے اوہناں دا مزاخ اڈایا جا رہیا اے تاں تسی اوہناں دے کول نہ بیٹھو ایتھوں تیکر پئی اوہ ایہدے سوا کِسے ہور گلّے لگ پین، بیشک تسی وی تد اوہناں ورگے ہووُو گے، بیشک اللہ منافقاں تے کافراں ساریاں نوں دوزخ وچ اکٹھا کرن والا اے
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتٰبِ اَنْ اِذَا سَمِعْتُمْ اٰيٰتِ اللّٰهِ يُكْفَرُ بِھَا وَيُسْتَهْزَاُ بِھَا فَلَا تَقْعُدُوْا مَعَھُمْ حَتّٰي يَخُوْضُوْا فِيْ حَدِيْثٍ غَيْرِهٖٓ ڮ اِنَّكُمْ اِذًا مِّثْلُھُمْ اِنَّ اللّٰهَ جَامِعُ الْمُنٰفِقِيْنَ وَالْكٰفِرِيْنَ فِيْ جَهَنَّمَ جَمِيْعَۨا ١٤٠ ۙ
جیہڑے لوک تہاڈی تاک وچ رہندے نیں، فیر جے تہانوں اللہ ولوں جت مل جاوے تے اوہ کہندے نیں: بھلا اسیں تہاڈے نال نئیں سی؟ تے جے کافراں نوں وی کوئی حصہ مل جاوے تے اوہناں نوں کہندے نیں: بھلا اسیں تہاڈے تے غلبہ نئیں سی پائون لگے تے (بھلا) اسیں تہانوں مومناں کولوں نئیں سی بچایا؟ فیر قیامت دیہاڑے اللہ تہاڈے وچکار فیصلہ کر دیوے گا، تے اللہ کافراں لئی مومناں دے خلاف کدی وی راہ نئیں بناوے گا
الَّذِيْنَ يَتَرَبَّصُوْنَ بِكُمْ ۚ فَاِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّٰهِ قَالُوْٓا اَلَمْ نَكُنْ مَّعَكُمْ ڮ وَاِنْ كَانَ لِلْكٰفِرِيْنَ نَصِيْبٌ ۙ قَالُوْٓا اَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِّنَ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ فَاللّٰهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ ۭ وَلَنْ يَّجْعَلَ اللّٰهُ لِلْكٰفِرِيْنَ عَلَي الْمُؤْمِنِيْنَ سَبِيْلًا ١٤١ ۧ
بیشک منافق اللہ نوں دھوکھا دیندے نیں، حالاں اوہ اوہناں نوں دھوکھا دین والا اے، تے جدوں اوہ نماز لئی کھڑے ہوندے نیں سُست کھڑ دے نیں لوکاں نوں وکھاندے نیں، تے اوہ اللہ نوں یاد نئیں کر دے پر بوہت گھٹ
اِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ يُخٰدِعُوْنَ اللّٰهَ وَھُوَ خَادِعُھُمْ ۚ وَاِذَا قَامُوْٓا اِلَى الصَّلٰوةِ قَامُوْا كُسَالٰى ۙ يُرَاۗءُوْنَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُوْنَ اللّٰهَ اِلَّا قَلِيْلًا ١٤٢ ۡۙ
اوہ اوس (کفر تے ایمان) دے وچکار ڈانواں ڈول نیں، نہ(پورے) ایہناں ول تے نہ اوہناں ول، تے (اے نبی!) جنھوں اللہ گمراہ کرے، سو تسی اوہناں لئی کدی وی راہ نئیں لبھّو گے
مُّذَبْذَبِيْنَ بَيْنَ ذٰلِكَ ڰ لَآ اِلٰى هٰٓؤُلَاۗءِ وَلَآ اِلٰى هٰٓؤُلَاۗءِ ۭ وَمَنْ يُّضْلِلِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهٗ سَبِيْلًا ١٤٣
ایمان والیو! مومناں نوں چھڈ کے کافراں نوں سجّن نہ بنائو۔ کیہہ تسی چاہندے او پئی اللہ لئی اپنے خلاف کھلی حجت بنا لؤ؟
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الْكٰفِرِيْنَ اَوْلِيَاۗءَ مِنْ دُوْنِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ اَتُرِيْدُوْنَ اَنْ تَجْعَلُوْا لِلّٰهِ عَلَيْكُمْ سُلْطٰنًا مُّبِيْنًا ١٤٤
بیشک منافق دوزخ دے سب توں ہیٹھلے درجے وچ ہون گے، تے اوتھے تسی اوہناں لئی کوئی حمائتی نہ پاؤ گے
اِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ فِي الدَّرْكِ الْاَسْفَلِ مِنَ النَّارِ ۚ وَلَنْ تَجِدَ لَھُمْ نَصِيْرًا ١٤٥ ۙ
سوائے اوہناں دے جنھاں توبہ کیتی تے آپ نوں سنوار لیا تے اللہ دے کرم نال گناہ توں بچے رہے تے اپنا دین اللہ لئی خالص کرلیاء فیر اوہی لوک مومناں دے نال ہوون گے تے اللہ اگوں مومناں نوں بوہت وڈا اجر دیوے گا
اِلَّا الَّذِيْنَ تَابُوْا وَاَصْلَحُوْا وَاعْتَصَمُوْا بِاللّٰهِ وَاَخْلَصُوْا دِيْنَھُمْ لِلّٰهِ فَاُولٰۗىِٕكَ مَعَ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللّٰهُ الْمُؤْمِنِيْنَ اَجْرًا عَظِيْمًا ١٤٦
اللہ تہانوں عذاب دے کے کیہہ کرے گا؟ جے تسی شکر ادا کرو تے ایمان لے آئو، تے اللہ ہمیش قدردان، سب کجھ جانن والا اے
مَا يَفْعَلُ اللّٰهُ بِعَذَابِكُمْ اِنْ شَكَرْتُمْ وَاٰمَنْتُمْ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ شَاكِرًا عَلِــيْمًا ١٤٧
اللہ نوں پسند نئیں،بھیڑی گل دا علانیہ بلارا پر جیہدے تے ظلم ہویا ہووے تے اللہ ہمیش سب کجھ سنن والا، وسیع علم والا اے
لَا يُحِبُّ اللّٰهُ الْجَــهْرَ بِالسُّوْۗءِ مِنَ الْقَوْلِ اِلَّا مَنْ ظُلِمَ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ سَمِيْعًا عَلِـــيْمًا ١٤٨
جے تسی کوئی بھلیائی ظاہری طور تے اوہنوں لُکائو، یا بریائی توں درگزر کرو۔ فیر اللہ وی سدا معاف کرن والا، قدرت والا اے
اِنْ تُبْدُوْا خَيْرًا اَوْ تُخْفُوْهُ اَوْ تَعْفُوْا عَنْ سُوْۗءٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيْرًا ١٤٩
بیشک جیہڑے اللہ تے اوہدےرسولاں دا انکارکردےنیں تے چاہندے نیں پئی اوہ اللہ تے اوہدے رسولاں وچکارفرق پاؤن تےاوہ کہندے نیں: اسیں بعض تے ایمان لیائوندے آں تے بعض دا انکار کر دے آں، تے اوہ چاہندے نیں پئی ایہدے وچکارلی کوئی راہ اپناؤن
اِنَّ الَّذِيْنَ يَكْفُرُوْنَ بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَيُرِيْدُوْنَ اَنْ يُّفَرِّقُوْا بَيْنَ اللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَيَقُوْلُوْنَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَّنَكْفُرُ بِبَعْضٍ ۙ وَّيُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّتَّخِذُوْا بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيْلًا ١٥٠ ۙ
اوہ اوہی لوک سب پکے کافر نیں تےاسیں کافراں لئی خواری والا عذاب تیار کیتا ہویا اے
اُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْكٰفِرُوْنَ حَقًّا ۚ وَاَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابًا مُّهِيْنًا ١٥١
تے جیہڑے اللہ تےاوہدےرسولاں ا ُتےایمان لیائےتے اوہناں نے اوہناں وچوں کسے اک وچکار وی تفریق نئیں پائی، اوہو ای نیں جنھاں نوں اللہ اگوںا وہناں دے اجر دیوے گا۔ تے اللہ ہمیش بخشن والا، بوہت رحم والا اے
وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَلَمْ يُفَرِّقُوْا بَيْنَ اَحَدٍ مِّنْهُمْ اُولٰۗىِٕكَ سَوْفَ يُؤْتِيْهِمْ اُجُوْرَهُمْ ۭوَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا ١٥٢ ۧ
(اے نبی!) اہل کتاب تہاتھوں سوال کردے نیں پئی تسی اوہناں تے اسمان توں (لکھی) کتاب نازل کرا دیؤ، فیر بلاشبہ اوہناں موسیٰ کولوں اُس توں وی وڈا مطالبہ کیتا سی، سو اوہناں آکھیا سی: سانوں اللہ ظاہرم ظاہرہ وکھا، فیر اوہناں دے ظلم پاروں اسمانی بجلی نے ای اوہناں نوں آن دبوچیا، مڑکے اوہناں ای وچّھے نوں پھڑ لیا بعد ایس دے پئی واضح نشانیاں اوہناں کول آ چکیاں سن، فیر اوہدے توں وی اسیں (قصور) معاف کر دتا، تے موسیٰ نوں اسیں واضح غلبہ دتا
يَسْــَٔــلُكَ اَهْلُ الْكِتٰبِ اَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتٰبًا مِّنَ السَّمَاۗءِ فَقَدْ سَاَلُوْا مُوْسٰٓى اَكْبَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَقَالُوْٓا اَرِنَا اللّٰهَ جَهْرَةً فَاَخَذَتْهُمُ الصّٰعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْۢ بَعْدِ مَا جَاۗءَتْهُمُ الْبَيِّنٰتُ فَعَفَوْنَا عَنْ ذٰلِكَ ۚ وَاٰتَيْنَا مُوْسٰى سُلْطٰنًا مُّبِيْنًا ١٥٣
تے اسیں اوہناں کولوں عہد لیندیاں اوہناں تے چُک طور (پہاڑ) کھڑا کیتا، تے اسیں اوہناں نوں آکھیا: بوہے وچ سجدہ کر دیاں ہویاں داخل ہؤو، تے اسیں اوہناں نوں آکھیا: ہفتے والے دن حدّوں نہ لنگو، تے اسیں اوہناں کولوں پکا عہد لیا
وَرَفَعْنَا فَوْقَھُمُ الطُّوْرَ بِمِيْثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَّقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوْا فِي السَّبْتِ وَاَخَذْنَا مِنْهُمْ مِّيْثَاقًا غَلِيْظًا ١٥٤
فیرکیہڑا اوہناں دا اپنا عہد توڑنا، تے اوہناں دا اللہ دیاں آیتاں توں منکر ہونا، تے نبیاں نوں اوہناں دا ناحق قتل کرنا تے اوہناں دا آکھنا پئی ساڈے دل غلافے ہوئے نیں بلکاں اللہ نے اوہناں دے کفر پاروں اوہناں دے دلاں تے مہر لا دتی، سو اوہ ایمان نئیں لیائوندے پر تھوڑے ای
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِّيْثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِاٰيٰتِ اللّٰهِ وَقَتْلِهِمُ الْاَنْۢبِيَاۗءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَّقَوْلِهِمْ قُلُوْبُنَا غُلْفٌ ۭ بَلْ طَبَعَ اللّٰهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوْنَ اِلَّا قَلِيْلًا ١٥٥ ۠
تے اوہناں دے کفر، تے مریم اُتے بوہت وڈی تہمت لائونا(اوہناں تے پھٹکار پائی)
وَّبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلٰي مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيْمًا ١٥٦ ۙ
تے اوہناں دا آکھنا پئی بیشک اسیں مسیح عیسیٰ ابن مریم اللہ دے رسول نوں قتل کیتا، حالاں نہ اوہناں نے اوہنوں قتل کیتا تے نہ اوہنوں سولی چاہڑیا تے پر اوہناں لئی (معاملہ) مشتبہ ہوگیا۔ تے بیشک جیہڑے ایس بارے پاٹے ہوئے نیں اوہ ضرور اوس بارے شک وچ نیں۔ اوہناں کول اوہناں بارے کوئی علم نئیں سوائے گمان دی پیروی دے تے اوہناں اوہنوں یقینی طورقتل نئیں کیتا
وَّقَوْلِهِمْ اِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيْحَ عِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُوْلَ اللّٰهِ ۚ وَمَا قَتَلُوْهُ وَمَا صَلَبُوْهُ وَلٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۭ وَاِنَّ الَّذِيْنَ اخْتَلَفُوْا فِيْهِ لَفِيْ شَكٍّ مِّنْهُ ۭ مَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ اِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوْهُ يَقِيْنًۢا ١٥٧ ۙ
بلکاں اللہ نے اوہنوں اپنے ول چک لیاء تے اللہ ہمیش ہر شے تے غالب ا کمال حکمت والا اے
بَلْ رَّفَعَهُ اللّٰهُ اِلَيْهِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَزِيْزًا حَكِـيْمًا ١٥٨
تے اہل کتاب وچوں نئیں کوئی پر اوہدے (عیسیٰ) تے اوہدی موت توں پہلوںضرور ایمان لے آئے گا، تے قیامت دیہاڑے اوہ (عیسیٰ) اوہناں تے ذمہ دار گواہ ہووے گا
وَاِنْ مِّنْ اَهْلِ الْكِتٰبِ اِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهٖ قَبْلَ مَوْتِهٖ ۚ وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِ يَكُوْنُ عَلَيْهِمْ شَهِيْدًا ١٥٩ ۚ
فیر جیہڑے یہودی ہوئے اوہناں دے ظلم کارن تے اوہناں دے اللہ دی راہ توں بوہتیاں نوں ڈکن کارن اسیں اوہناں تے کئی پاکیزہ شیواں حرام کر دتیاں جیہڑیاں اوہناں لئی حلال سن
فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِيْنَ هَادُوْا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبٰتٍ اُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ كَثِيْرًا ١٦٠ ۙ
تے اوہناں دے بیاج لین توں، حالاں بلاشبہ اوہناں نوں ایہدے توں ڈکیا گیا سی، نالے اوہناں دا لوکاں دے مال ناحق کھان پاروں تے اسیں اوہناں وچوں کافراں لئی دردناک عذاب تیار کیتا ہویا اے
وَّاَخْذِهِمُ الرِّبٰوا وَقَدْ نُھُوْا عَنْهُ وَاَ كْلِهِمْ اَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۭ وَاَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ مِنْهُمْ عَذَابًا اَلِـــيْمًا ١٦١
پر اوہناں وچوں جیہڑے علم وچ پختہ تےہین مومن، ایمان رکھدے نیں اوہدے تے جیہڑا تیرے ول اتاریا گیا تے جیہڑا تیرے توں پہلوں اتاریا گیا، تے جیہڑے نماز قائم رکھن والے تے زکوٰۃ دین والے تے اللہ تے آخرت دیہاڑے تے ایمان رکھن والے نیں، اوہو ای نیں جنھاں نوں اسیں چھیتی بوہت وڈا اجر دیواں گے
لٰكِنِ الرّٰسِخُوْنَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُوْنَ يُؤْمِنُوْنَ بِمَآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَالْمُقِيْمِيْنَ الصَّلٰوةَ وَالْمُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ۭ اُولٰۗىِٕكَ سَنُؤْتِيْهِمْ اَجْرًا عَظِيْمًا ١٦٢ ۧ
اے نبی بیشک اساں تیرے ول وحی کیتی جیویں اساں نوح تے اوہناں توں پچھے دوجےنبیاں ول وحی کیتی سی تے اساں ابراہیم، تے اسماعیل، تے اسحاق، تے یعقوب تےاوہدی اولاد تے عیسیٰ تے ایوب تےیونس تے ہارون تےسسلیمان ول وحی کیتی تے اساں دائود نوں زبور وی عطاکیتی
اِنَّآ اَوْحَيْنَآ اِلَيْكَ كَمَآ اَوْحَيْنَآ اِلٰي نُوْحٍ وَّالنَّـبِيّٖنَ مِنْۢ بَعْدِهٖ ۚ وَاَوْحَيْنَآ اِلٰٓي اِبْرٰهِيْمَ وَاِسْمٰعِيْلَ وَاِسْحٰقَ وَيَعْقُوْبَ وَالْاَسْبَاطِ وَعِيْسٰى وَاَيُّوْبَ وَيُوْنُسَ وَهٰرُوْنَ وَسُلَيْمٰنَ ۚ وَاٰتَيْنَا دَاوٗدَ زَبُوْرًا ١٦٣ ۚ
تے کئی رسول بلاشبہ ایس توں پہلوں اوہناں داحال تہانوں بیان کرہٹےتےکئی رسول جنھاں دا حال اسیں تہانوں بیان نئیں کیتا تے اللہ نے موسیٰ نال کلا م کیتا
وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنٰهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۭ وَكَلَّمَ اللّٰهُ مُوْسٰى تَكْلِــيْمًا ١٦٤ ۚ
کئی رسول خوشخبری دین والے تے ڈراون والے گھلّے تاں جے رسولاں توں مگروں لوکاں لئی اللہ دے مقابل کوئی حجت نہ رہوے۔ تے اللہ ہمیش سبھناں تے غالب، کمال حکمت والا اے
رُسُلًا مُّبَشِّرِيْنَ وَمُنْذِرِيْنَ لِئَلَّا يَكُوْنَ لِلنَّاسِ عَلَي اللّٰهِ حُجَّــةٌۢ بَعْدَ الرُّسُلِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَزِيْزًا حَكِيْمًا ١٦٥
سگوں اللہ ایس دی گواہی دیندا اے پئی اوہنے تیرے تے جو نازل کیتا اے، اوہ اپنے علم نال نازل کیتا اے۔ تے فرشتے وی (ایہو) گواہی دیندے نیں تے اللہ دی شہادت کافی اے
لٰكِنِ اللّٰهُ يَشْهَدُ بِمَآ اَنْزَلَ اِلَيْكَ اَنْزَلَهٗ بِعِلْمِهٖ ۚ وَالْمَلٰۗىِٕكَةُ يَشْهَدُوْنَ ۭ وَكَفٰي بِاللّٰهِ شَهِيْدًا ۭ١٦٦
بیشک جنھاں کفر کیتا تے لوکاں نوں اللہ دی راہ توں ڈکیا، بلاشبہ اوہ دور دی گمراہی وچ بھتک گئےنیں
اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ قَدْ ضَلُّوْا ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا ١٦٧
بیشک جنھاں کفر کیتا تے ظلم کیتا، للہ کدی انج دا نئیں پئی اوہناں نوں نئیں بخشے گا تے نہ اوہناں نوں کوئی رستہ وکھاوے گا
اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَظَلَمُوْا لَمْ يَكُنِ اللّٰهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيْقًا ١٦٨ ۙ
سوائے جہنم دا رستہ جیہدے وچ اوہ ہمیشہ ہمیش سڑ دے رہن والے نیں ے اوہ سدا اللہ لئی آسان اے
اِلَّا طَرِيْقَ جَهَنَّمَ خٰلِدِيْنَ فِيْهَآ اَبَدًا ۭ وَكَانَ ذٰلِكَ عَلَي اللّٰهِ يَسِيْرًا ١٦٩
لوکو بلاشبہ (ایہہ) رسول تہاڈے رب ولوں حق لے کے تہاڈے کول آیا اے سو تسی اوہدے تے ایمان لیائو، تہاڈے لئی چنگا اے تے جے تسی کفر کرو گے تاں بیشک اسماناں تے زمین وچ جو کُجھ اے، اللہ دا ای اے، تے اللہ ہمیش سب کجھ جانن والا، بڑی حکمت والا اے
يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ قَدْ جَاۗءَكُمُ الرَّسُوْلُ بِالْحَقِّ مِنْ رَّبِّكُمْ فَاٰمِنُوْا خَيْرًا لَّكُمْ ۭ وَاِنْ تَكْفُرُوْا فَاِنَّ لِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۭوَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا ١٧٠
کتاب والیو! اپنے دین وچ غلو نہ کرو تے اللہ دے خلاف حقی گل دے سوا کجھ نہ آکھو۔بس مسیح عیسیٰ ابن مریم اللہ دا رسول تے اوہدا کلمہ (بشارت) ای اے جنھوں اوہنے مریم ول اپڑایا تے اوہ اوہدے ولوں اک روح اے، سوتسی اللہ تے اوہدے رسولاں تے ایمان لیائو تے ایہہ نہ آکھو پئی تِن (خدا) نیں، باز آ جائو، تہاڈے لئی بہتر اے، بیشک اللہ ای کلاّ معبود اے اوہ ایس (کم) توں پاک اے پئی اوہدی کوئی اولاد ہووے، اوہدا ای اے اسماناں تے زمین وچ جو کُجھ اے، تے اللہ دی کفائت کافی اے
يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ لَا تَغْلُوْا فِيْ دِيْنِكُمْ وَلَا تَقُوْلُوْا عَلَي اللّٰهِ اِلَّا الْحَقَّ ۭ اِنَّمَا الْمَسِيْحُ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُوْلُ اللّٰهِ وَكَلِمَتُهٗ ۚ اَلْقٰىهَآ اِلٰي مَرْيَمَ وَرُوْحٌ مِّنْهُ ۡ فَاٰمِنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ ڟ وَلَا تَقُوْلُوْا ثَلٰثَةٌ ۭاِنْتَھُوْا خَيْرًا لَّكُمْ ۭ اِنَّمَا اللّٰهُ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ۭ سُبْحٰنَهٗٓ اَنْ يَّكُوْنَ لَهٗ وَلَدٌ ۘ لَهٗ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭ وَكَفٰي بِاللّٰهِ وَكِيْلًا 171 ۧ
مسیح (ابنِ مریم) اللہ دا بندہ ہوون وچ کدی وی کوئی عار نہ رکھ سی تے نہ مقرب فرشتیاں نوں (عار وے) تے جیہڑا اللہ دی بندگی توں تے عار رکھے تے متکبر ہووے، تاں اللہ چھیتی اوہناں سبھناں نوں اپنے ول اکٹھیاں کرے گا
لَنْ يَّسْتَنْكِفَ الْمَسِيْحُ اَنْ يَّكُوْنَ عَبْدًا لِّلّٰهِ وَلَا الْمَلٰۗىِٕكَةُ الْمُقَرَّبُوْنَ ۭ وَمَنْ يَّسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهٖ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ اِلَيْهِ جَمِيْعًا ١٧٢
فیر پر جیہڑے ایمان لیائے تے اوہناں صالح (مسنون) عمل کیتے تے اوہ اوہناں نوں اوہناں دے پورے اجر دیوے گا تے اوہناں نوں اپنے فضل چوں ہور وی دیوے گا، تے رہے اوہ جنھاں عار کیتی تے متکبر ہوئے تاں اوہ اوہناں نوں دردناک عذاب دی سزا دیوے گا تے اوہ اللہ دے سوا اپنے لئی نہ کوئی بیلی ے نہ کوئی امدادی پاؤن گے
فَاَمَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فَيُوَفِّيْهِمْ اُجُوْرَهُمْ وَيَزِيْدُهُمْ مِّنْ فَضْلِهٖ ۚ وَاَمَّا الَّذِيْنَ اسْتَنْكَفُوْا وَاسْتَكْبَرُوْا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا اَلِــيْمًا ۥۙ وَّلَا يَجِدُوْنَ لَهُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا ١٧٣
لوکو! بلاشبہ تہاڈے رب ولوں تہاڈے کول اک کھلی دلیل آگئی اے، تے اساں تہاڈے ول اک واضح نور (قرآن) نازل کیتا اے
يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ قَدْ جَاۗءَكُمْ بُرْهَانٌ مِّنْ رَّبِّكُمْ وَاَنْزَلْنَآ اِلَيْكُمْ نُوْرًا مُّبِيْنًا ١٧٤
فیر پرجیہڑے لوک اللہ تے ایمان لے آئے تے اوہدےمہر نال گناہوں بچے رہے فیر اوہ ضرور اوہناں نوں اپنی رحمت تے فضل وچ داخل کرے گا، تے اوہناں نوں اپنے ول سدھارستہ وکھائے گا
فَاَمَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَاعْتَصَمُوْا بِهٖ فَسَـيُدْخِلُهُمْ فِيْ رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ ۙ وَّيَهْدِيْهِمْ اِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَــقِيْمًا ١٧٥ ۭ
اے نبی!) لوک تہاڈے کولوں فتویٰ پچھدے نیں، کہہ دیؤ: اللہ تہانوں کلالہ بارے فتویٰ دیندا اے، جے کوئی بندہ مر جاوے جیہدی اولاد نہ ہووے تے اوہدی اک بھین ہووے فیر اوہدے لئی جو اوس چھڈیا ادھا (حصہ) اے، تے اوہ (بھرا) اوہدا (بھین مرن تے) وارث ہووے گا، جے بھین دی اولاد نہ ہووے، فیر جے بھیناں دو ہووَن فیر اوہناں دونواں لئی اوہدے وچوں جو چھڈ گیا دوتہائی اے، تے جے کئی بھرا (بھین) ، مرد تے عورتاں (وارث) ہوون فیر مرد دا( حصہ) دوزنانہ حصے برابر ہووے گا، اللہ تہاڈے لئی کھول کے بیان کردا اے، متاں تسی بھٹک جاؤ، تے اللہ ہر شئے نوں خوب جانن والا اے
يَسْتَـفْتُوْنَكَ ۭ قُلِ اللّٰهُ يُفْتِيْكُمْ فِي الْكَلٰلَةِ ۭاِنِ امْرُؤٌا هَلَكَ لَيْسَ لَهٗ وَلَدٌ وَّلَهٗٓ اُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَآ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّهَا وَلَدٌ ۭ فَاِنْ كَانَتَا اثْنَـتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثٰنِ مِمَّا تَرَكَ ۭ وَاِنْ كَانُوْٓا اِخْوَةً رِّجَالًا وَّنِسَاۗءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَـيَيْنِ ۭ يُـبَيِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ اَنْ تَضِلُّوْا ۭوَاللّٰهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيْمٌ ١٧٦ ۧ