اللہ د ے ناں نال (شروع) جیہڑا حدوں مہربان بوہت رحم والا اے

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ ۝

اے اے ایمان والیو! (اپنے) قرار نبھاؤ، تہاڈے لئی چرنےمویشی حلال کیتے گئے نیں، سوائے اوہناں دے جیہڑے تہانوں پڑھ سنائے جان گے ، شکارنوں حلال نہ جانو جدکہ تسی احرام دی حالت وچ ہؤو تے، بیشک اللہ جو چاہندا اے فیصلہ فرماندا اے

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَوْفُوْا بِالْعُقُوْدِ ڛ اُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيْمَةُ الْاَنْعَامِ اِلَّا مَا يُتْلٰى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَاَنْتُمْ حُرُمٌ ۭ اِنَّ اللّٰهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيْدُ  Ǻ ۝

ایمان والیو! تسی اللہ دی علامتاں نوں بے حرمت نہ کرو، تے نہ حرمت والے مہینے، تے نہ حرم دی قربانی نوں تے نہ گانیاں (والےڈنگراں) نوں، تے حرمت والے گھر دا قصدکرن والیاں پئی اپنے رب دا فضل تے اوہدی خوشنودی لبھدے نیں۔ تے جدوں تسی احرام کھول دیؤ فیر شکار کرو، تے کسے قوم دا ویر اوہناں تہانوں مسجدِ حرام توں ڈک دتا سی تہانوں ایس گل تےنہ چکے پئی تسی حدوں ٹپو، تے تسی نیکی تے تقوے(کماں وچ) اک دوجے دی مدد کرو، تے گناہ تے زیادتی اتے اک دوجے دی مدد نہ کرو، تے اللہ کولوں ڈرو، بیشک اللہ بدلے دا بوہت سخت اے

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تُحِلُّوْا شَعَاۗىِٕرَ اللّٰهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَاۗىِٕدَ وَلَآ اٰۗمِّيْنَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُوْنَ فَضْلًا مِّنْ رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۭ وَاِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوْا  ۭ   وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَـنَاٰنُ قَوْمٍ    اَنْ صَدُّوْكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ .اَنْ تَعْتَدُوْا ۘوَتَعَاوَنُوْا عَلَي الْبِرِّ وَالتَّقْوٰى ۠ وَلَا تَعَاوَنُوْا عَلَي الْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۠   وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ  اِنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِ   ۝ۭ2 

حرام کیتا گیا تہاڈے لئی مردار تے لہو، تے سور دا گوشت تے اوہ جیہڑاغیر اللہ لئی مشہور کیتا جائے تے گلا گھُٹ کے مرن والا، تے سَٹ لگیاں مویا، تے اُتّوں ڈِگ کے مویا، تے سِنگ دی ٹکر کھا کے مویا تے اوہ جانور وی جنھوں درندہ کھا جان سوائے اوہدے جنھوں تسی (جیوندا) حلال کر لؤ، تے اوہ (جانور) جیہڑا آستانے تے حلال کیتا گیا تے ایہہ پئی تسی فال دے تیراں نال قسمت دا پتا لائو، اوہ سارے گناہ نیں۔ اج اوہ لوک جنھاں انکار کیتا تہاڈے دین توں ناامید ہو گئے، سو تسی اوہناں کولوں نہ ڈرو، تے میرے کولوں ای ڈرو، اج میں تہاڈے لئی تہاڈا دین مکمل کردتا، تے تہاڈے تے اپنی نعمت پوری کردتی، تے تہاڈے لئی اسلام دین دے طور پسند کرلیا، فیر جیہڑا بندہ بھکھ وچ بے وَس ہوجاوے جدوں کہ اوہ گناہ ول جھکن والا نہ ہووے (مویا ڈنگر کھا لوے)، تاں بیشک اللہ بوہت بخشن والا، بوہت رحم والا اے

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيْرِ وَمَآ اُهِلَّ لِغَيْرِ اللّٰهِ بِهٖ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوْذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيْحَةُ وَمَآ اَ كَلَ السَّبُعُ       اِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ ۣ وَمَا ذُبِحَ عَلَي النُّصُبِ وَاَنْ تَسْـتَقْسِمُوْا بِالْاَزْلَامِ ۭذٰلِكُمْ فِسْقٌ ۭ اَلْيَوْمَ  يَىِٕسَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْ دِيْنِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۭ اَلْيَوْمَ اَ كْمَلْتُ لَكُمْ دِيْنَكُمْ وَاَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِيْ وَرَضِيْتُ    لَكُمُ الْاِسْلَامَ دِيْنًا ۭ فَمَنِ اضْطُرَّ   فِيْ مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّاِثْمٍ ۙ   فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   Ǽ ۝

(لوک) تیرے کولوں پچھدے نیں پئی اوہناں لئی کی حلال کیتا گیا وے؟ آکھ دیؤ! تہاڈے لئی ساریاں پاک شیواں حلال کیتیاں گئیاں نیں۔ نالے شکاری جانور (دا شکار) جیہڑے تسی سدھائے، شکاری بناندے او، اللہ تہانوں جو سکھایا اوہدے وچوں تسی اوہناں نوں سکھائوندے او، سو کھاؤ جیس شکار نوں اوہ تہاڈے لئی ڈک رکھن ، تے اوہدے تے اللہ دا ناں (تکبیر) پڑھو تے اللہ کولوں ڈردے رہؤ، بیشک اللہ حساب(لین)نوں کاہلااے

يَسْـــَٔلُوْنَكَ مَاذَآ اُحِلَّ لَهُمْ ۭقُلْ اُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِّنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِيْنَ   تُعَلِّمُوْنَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللّٰهُ ۡ    فَكُلُوْا مِمَّآ اَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ عَلَيْهِ ۠ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ    اِنَّ اللّٰهَ سَرِيْعُ الْحِسَابِ Ć ۝

اج تہاڈے لئی پاک شیواں حلال کیتیاں گئیاں نیں تے کتاب والیاں دا کھانا تہاڈے لئی حلال اے، تے تہاڈا کھانا اوہناں لئی حلال اے، تے پارسا مومن عورتاں، تے اوہناں لوکاں دیاں پارسا عورتاں وی، جنھاں نوں تہاڈے توں پہلوں کتاب دتی گئی(حلال نیں)، جدوں اوہناں نوں اوہناں دے مہر دے دیؤ، تے اوہناں نال ویاہ کرن والے ہووؤ جنسی تسکین والے نہ ہووؤ تے نہ گُجی آشنائی پالن والے ہووؤ، تے جیہڑا ایمان توں منکر ہو جائے تاں بلاشبہ اوہدا عمل اوگت گیا تے اوہ آخرت وچ گھاٹا پائون والیاں چوں ہووے گا

اَلْيَوْمَ اُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ ۭ وَطَعَامُ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ حِلٌّ لَّكُمْ ۠ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَّهُمْ ۡ وَالْمُحْصَنٰتُ مِنَ الْمُؤْمِنٰتِ وَالْمُحْصَنٰتُ مِنَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ اِذَآ اٰتَيْتُمُوْهُنَّ اُجُوْرَهُنَّ مُحْصِنِيْنَ غَيْرَ مُسٰفِحِيْنَ    وَلَا مُتَّخِذِيْٓ اَخْدَانٍ ۭوَمَنْ يَّكْفُرْ بِالْاِيْمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهٗ ۡ وَهُوَ فِي الْاٰخِرَةِ مِنَ الْخٰسِرِيْنَ    Ĉ ؀ۧ 

ایمان والیو! جد تسی نماز نوں اٹھو فیر اپنے منہ تے اپنے ہتھ کُہنیاں تیکر دھو لیا کرو تے اپنے سراں دا مسح کرو تے اپنے پیراں نوں گٹیاں تیکر (دھولو) تے جے تسی جنبی او فیر (چنگی طرحاں) غسل کر لو، تے جے تسی بیمار او یا کسے سفر تے او یا تہاڈے وچوں کوئی حاجت توں آیا ہووے یا تسی عورتاں نال صحبت کیتی ہووے، فیر تہانوں پانی نہ ملے فیر(وضو دی جگہ) پاک مٹی نال تیمم کر لؤ، سو اوہدے چوں اپنے منہ تے ہتھاں تے مسح کر لؤو، اللہ نئیں چاہندا پئی تہاڈے تے کوئی تنگی رکھے، تے سگوں اوہ چاہندا اے پئی تہانوں پاک کر دیوے، تے تہاڈے تے اپنی نعمت پوری کرے تاں جے تسی شکر گذار ہوؤ

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا قُمْتُمْ اِلَى الصَّلٰوةِ فَاغْسِلُوْا وُجُوْهَكُمْ وَاَيْدِيَكُمْ اِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوْا بِرُءُوْسِكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ اِلَى الْكَعْبَيْنِ ۭ وَاِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوْا ۭ وَاِنْ كُنْتُمْ مَّرْضٰٓى اَوْ عَلٰي سَفَرٍ اَوْ جَاۗءَ اَحَدٌ مِّنْكُمْ مِّنَ الْغَاۗىِٕطِ اَوْ لٰمَسْتُمُ النِّسَاۗءَ فَلَمْ تَجِدُوْا مَاۗءً فَتَيَمَّمُوْا صَعِيْدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوْا بِوُجُوْهِكُمْ وَاَيْدِيْكُمْ مِّنْهُ ۭ مَا يُرِيْدُ اللّٰهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِّنْ حَرَجٍ وَّلٰكِنْ يُّرِيْدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهٗ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ   Č ۝

تے اپنے اُتے اللہ دے احسان نوں یاد کرو، تے اوہدا عہد وی جیہدے نال اوس تہانوں پکیاں کیتاسی، جدوںتسی آکھیا: ’اـسیں سنیا تے اسیں منّ لیا‘ تے اللہ کولوں ڈرو، بیشک اللہ سینیاں دے بھیت خوب جان دا اے

وَاذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَمِيْثَاقَهُ الَّذِيْ وَاثَقَكُمْ بِهٖٓ ۙ اِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا ۡ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ  اِنَّ اللّٰهَ عَلِيْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ  Ċ ۝

ایمان والیو! تسی اللہ دی خاطر انصاف نال گواہی دینوالے نگران بن جاؤ، تے کسے قوم دی ویر تہانوں ایس گل تے آمادہ نہ کرے پئی تسی عدل نہ کرو، عدل کرو، اوہی گل تقوے دے بوہت نیڑے وے، تے اللہ کولوں ڈرو، بیشک اللہ نوں پوری خبر اے جو تسی عمل کر دے او

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كُوْنُوْا قَوّٰمِيْنَ لِلّٰهِ شُهَدَاۗءَ بِالْقِسْطِ ۡ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَاٰنُ قَوْمٍ عَلٰٓي اَلَّا تَعْدِلُوْا ۭاِعْدِلُوْا ۣ هُوَ اَقْرَبُ لِلتَّقْوٰى ۡ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ خَبِيْرٌۢ بِمَا تَعْمَلُوْنَ     Ď ۝

اللہ نے اوہناں نال وعدہ کیتا اے جیہڑے ایمان لیائے تے اوہناں نیک عمل کیتے اوہناں لئی وڈی بخشش تے وڈا اجر اے

وَعَدَ اللّٰهُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ۙ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّاَجْرٌ عَظِيْمٌ   Ḍ ۝

تے جنھاں کفر کیتا تے ساڈیاں آیتاں نوں جھٹلایا اوہو ای دوزخ دے سنگی نیں

وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَآ اُولٰۗىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَحِيْمِ    10 ۝

ایمان والیو! اپنے اُتے اللہ دا احسان چیتے کرو، جدوں اک قوم نے ارادہ کیتا سی پئی تہاڈے ول اپنے ہتھ ودھاون فیر اوہنے اوہناں دے ہتھ تہاڈے توں ڈک دتّے، تے اللہ کولوں ڈرو، ایمان والیاں لئی لازم اے پئی فیراللہ تےای بھروسا رکھن

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اذْكُرُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ هَمَّ قَوْمٌ اَنْ يَّبْسُطُوْٓا اِلَيْكُمْ اَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ اَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ وَعَلَي اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُوْنَ  11 ۝ۧ

تے بلاشبہ یقینا اللہ نے بنی اسرائیل کولوں پکّا عہد لیا سی، تے اسیں اوہناں چوں باراں سردار مقرر کیتے سن، تے اللہ نے فرمایا: بیشک میں تہاڈے نال آں، جے تسی نماز قائم رکھو گے، تے تسی زکوٰۃ دیؤ گے تے میرے رسولاں تے ایمان لیائو گے، تے اوہناں دی تعظیم کرو گے، تے اللہ نوں قرض دیؤ گے قرضِ حسنہ، میں لازمی تہاڈے توں تہاڈیاںبریایاں لائہ دیواں گا، تے لازمی تہانوں ایہو جیہے باغاں وچ داخل کراں گا جنھاں دے ہیٹھودی نہراں وگدیاں نیں، فیر ایہدوں پچھے جیہڑا تہاڈے وچوں منکر ہویا تاں بلاشبہ اوہ سدھی راہ توں بھٹک گیا

وَلَقَدْ اَخَذَ اللّٰهُ مِيْثَاقَ بَنِيْٓ اِ سْرَاۗءِيْلَ ۚ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيْبًا ۭ وَقَالَ اللّٰهُ اِنِّىْ مَعَكُمْ ۭ لَىِٕنْ اَقَمْــتُمُ الصَّلٰوةَ وَاٰتَيْتُمُ الزَّكٰوةَ وَاٰمَنْتُمْ بِرُسُلِيْ وَعَزَّرْتُمُوْهُمْ وَاَقْرَضْتُمُ اللّٰهَ قَرْضًا حَسَـنًا لَّاُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّاٰتِكُمْ وَلَاُدْخِلَنَّكُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْھٰرُ ۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاۗءَ السَّبِيْلِ  12 ؀

سو اوہناں دےاپنا عہد توڑن کارن اساں اوہناں تے پھٹکار پائی، تے اسیں اوہناں دے دل سخت کر دتے، اوہ گلاں نوںاوہدے ٹکانیاں توں پھیر دیندے نیں، تے جیہڑی شئے دی اوہناں نوں نصیحت کیتی گئی سی اوہدا اک حصہ اوہ بھل گئے تےاوہناںوچوںتھوڑے جیہے بندیاں دے سوا تہانوں اوہناں دی خیانت دی سوء ملنا نئیں ہٹے گی سو تسی اوہناں نوں معاف کر دیؤ تے جاندی کرو، بیشک اللہ احسان کرن والیاں نوں پسند کردا اے

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِّيْثَاقَهُمْ لَعَنّٰهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوْبَهُمْ قٰسِـيَةً ۚ يُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ عَنْ مَّوَاضِعِهٖ ۙ وَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلٰي خَاۗىِٕنَةٍ مِّنْهُمْ اِلَّا قَلِيْلًا مِّنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِيْنَ   13 ؀

تےاوہناں کولوں جنھاں کہیا: بیشک اسیں نصاریٰ آں، اوہناں کولوں اسیں اوہناں دا پکا عہد لیا فیر جیس دی اوہناں نوں تاکید کیتی گئی سی، اوہدااک حصہ اوہ بھل گئےفیر اسیں روزقیامت تیکر اوہناں وچکار وَیر تے بغض پا دتا، تے اللہ اگوں اوہناں نوں جتا دیوے گا جو اوہ کاراگریاں کر دے رہے

وَمِنَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّا نَصٰرٰٓى اَخَذْنَا مِيْثَاقَهُمْ فَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖ ۠ فَاَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۗءَ اِلٰي يَوْمِ الْقِيٰمَةِ ۭ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللّٰهُ بِمَا كَانُوْا يَصْنَعُوْنَ   14 ؀ۧ

او کتاب والیو! بلاشبہ تہاڈے کول ساڈا رسول آ گیا اے، اوہ تہاڈے لئی بوہت ساریاں ایہوجہیاں گلاں ظاہر کردا اے جیہڑیاں تسی کتاب چوں لُکاندے ہوندے سو ، تے بوہتاں توں درگزر کر جاندا اے، بلاشبہ یقینا تہاڈے کول اللہ ولوں اک نور تے واضح کتاب (قرآن) آ گئی اے

يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ قَدْ جَاۗءَكُمْ رَسُوْلُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيْرًا مِّمَّا كُنْتُمْ تُخْفُوْنَ مِنَ الْكِتٰبِ وَيَعْفُوْا عَنْ كَثِيْرٍ ڛ قَدْ جَاۗءَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ نُوْرٌ وَّكِتٰبٌ مُّبِيْنٌ  15 ؀ۙ

جیس نال اللہ اوہناں لوکاں نوںسلامتی دے رستے وکھاندا اے جیہڑے اوہدی رضا پچھے چلن تے اوہناں نوں اپنے حکم نال ہنیریاں وچوں روشنی ول کڈھدا اے تے سدھے رستے ول رہنمائی کردا اے

يَّهْدِيْ بِهِ اللّٰهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهٗ سُبُلَ السَّلٰمِ وَيُخْرِجُهُمْ مِّنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوْرِ بِاِذْنِهٖ وَيَهْدِيْهِمْ اِلٰي صِرَاطٍ مُّسْتَقِيْمٍ  16 ؀

بلاشبہ یقینا اوہ کافر ہو گئے جنھاں کہیا بیشک اللہ اوہی مسیح ابن ِمریم اے۔ (اے نبی!) آکھ دیؤ: فیر کیہڑا اختیار رکھدا اے اللہ اگے کُجھ وی جے اوہ مسیح ابن مریم نوں تے اوہدی ماں تے دھرتی والیاں سب نوں مارن دا ارادہ کر لوّے؟ تے اللہ کول ای اے اسماناں تے زمین دی بادشاہی تے جو کُجھ اوہناں دونواں وچکار اے اوہ جو چاہندا پیدا کردا اے تے اللہ ہر شئے تے پوری طرحاں قادر اے

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۭ قُلْ فَمَنْ يَّمْلِكُ مِنَ اللّٰهِ شَـيْـــًٔـا اِنْ اَرَادَ اَنْ يُّهْلِكَ الْمَسِيْحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَاُمَّهٗ وَمَنْ فِي الْاَرْضِ جَمِيْعًا ۭ وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۭ يَخْلُقُ مَا يَشَاۗءُ ۭ   وَاللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ  17 ؀

تے یہودیاں تے عیسائیاں آکھیا: اسیں اللہ دے پُتر تے اوہدے لاڈلے آں (اے نبی!) آکھ دیؤ: فیر اوہ تہانوں تہاڈے گناہواں تے عذاب کیوں دیندا اے؟ (نئیں) بلکہ تسی وی اوہدی مخلوق وچوں بشر او، اوہ جنھوں چاہوے بخش دیندا اے تے جنھوں چاہوے عذاب دیندا اے، تے اللہ کول ای اسماناں تے زمین دی بادشاہی اے تے جو کُجھ اوہناں دونواںوچکار اے، تے اوہدے ول ای پرت جانا اے

وَقَالَتِ الْيَھُوْدُ وَالنَّصٰرٰى نَحْنُ اَبْنٰۗؤُا اللّٰهِ وَاَحِبَّاۗؤُهٗ ۭقُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوْبِكُمْ ۭ بَلْ اَنْتُمْ بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ ۭيَغْفِرُ لِمَنْ يَّشَاۗءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَّشَاۗءُ ۭوَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۡ وَاِلَيْهِ الْمَصِيْرُ   18 ؀

کتاب والیو! بلاشبہ تہاڈے کول ساڈارسول آگیا اے،اوہ تہاڈے لئی کھول کے بیان کردا اے رسولاں دے اک کھپےپچھوں، متاں تسی ایہہ آکھو نئیں آیا ساڈے کول کوئی خوشخبری سناؤن والا تے نہ کوئی ڈراون والا۔ سو بلاشبہ تہاڈے کول خوشخبری سناؤن والا تے ڈراون والا آ چکیا اے، تے اللہ ہر شئے تےپورا قادر اے

يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ قَدْ جَاۗءَكُمْ رَسُوْلُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلٰي فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ اَنْ تَقُوْلُوْا مَا جَاۗءَنَا مِنْۢ بَشِيْرٍ وَّلَا نَذِيْرٍ ۡ فَقَدْ جَاۗءَكُمْ بَشِيْرٌ وَّنَذِيْرٌ ۭ وَاللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ  19 ۝ۧ

تے جدوں موسیٰ نے اپنی قوم نوں آکھیا: میری قوم دیؤ لو کو ! اپنے اُپر اللہ دے احسان نوں چیتے کرو جدوں اوہنے تہاڈے وچوں نبی بنائے تے تہانوں بادشاہ بنایا، تے تہانوں اوہ کُجھ دتا جیہڑا سارے جگ وچ کسے نوں نئیں دتا

وَاِذْ قَالَ مُوْسٰى لِقَوْمِهٖ يٰقَوْمِ اذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ جَعَلَ فِيْكُمْ اَنْۢبِيَاۗءَ وَجَعَلَكُمْ مُّلُوْكًا    ڰ وَّاٰتٰىكُمْ مَّا لَمْ يُؤْتِ اَحَدًا مِّنَ الْعٰلَمِيْنَ   20 ؀

اے میری قوم! ایس مقّدس دھرتی وچ داخل ہو جاؤ جیہڑی اللہ نے تہاڈے لئی لکھ دتی اے تے تسی اپنیاں کنڈاں تے نہ پھریو، (نئیں) تاں خسارےوالے ہو کے پرتو گے

يٰقَوْمِ ادْخُلُوا الْاَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِيْ كَتَبَ اللّٰهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوْا عَلٰٓي اَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوْا خٰسِرِيْنَ   21 ؀

اوہناں آکھیا: اے موسیٰ! بیشک ایس (زمین) وچ اک بڑی ڈاہڈی قوم (رہندی) اے۔ تےبیشک اسیں کدی وی ایہدے وچ داخل نئیں ہوواں گے ایتھوں تیکر اوہ ایہدے وچوں نکل جان، فیر جے اوہ ایتھوں نکل جان فیر بیشک اسیں جا داخل ہوون والے آں

قَالُوْا يٰمُوْسٰٓى اِنَّ فِيْهَا قَوْمًا جَبَّارِيْنَ ڰ وَاِنَّا لَنْ نَّدْخُلَهَا حَتّٰي يَخْرُجُوْا مِنْهَا ۚ فَاِنْ يَّخْرُجُوْا مِنْهَا فَاِنَّا دٰخِلُوْنَ  22 ؀

(اللہ کولوں) ڈرن والیاں وچوں دو بندے جنھاں تے اللہ دا فضل سی، آکھن لگے:تسی اوہناں نوں بوہے ر اہیں جا ٹکرو، فیر جدوں تسی اوہدے اندر وڑ گئے تاں بیشک تسی غالب ہوئوو گے تے اللہ تے ای فیر بھروسا رکھو جے تسی مومن او-

قَالَ رَجُلٰنِ مِنَ الَّذِيْنَ يَخَافُوْنَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوْا عَلَيْهِمُ الْبَابَ ۚ فَاِذَا دَخَلْتُمُوْهُ فَاِنَّكُمْ غٰلِبُوْنَ ۥ ۚ وَعَلَي اللّٰهِ فَتَوَكَّلُوْٓا اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ  23 ؀

اوہناں آکھیا اے موسیٰ! بیشک اسیں ہرگز اوتھے کدی داخل نئیں ہوواں گے جدوں تیکر اوہ اُس وچ موجود نیں، فیر جا توں تے تیرا رب، سو دونویں لڑو، بیشک اسیں تے ایتھے بیٹھن والے آں

قَالُوْا يٰمُوْسٰٓى اِنَّا لَنْ نَّدْخُلَهَآ اَبَدًا مَّا دَامُوْا فِيْهَا فَاذْهَبْ اَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَآ اِنَّا ھٰهُنَا قٰعِدُوْنَ  24 ؀

موسیٰ) عرض کیتی: ربّا! مینوں اپنی ذات تے اپنے بھرا دے سوا یقیناً کسے تے اختیار نئیں، سو توں ساڈے وچکار تے ایس نافرمان قوم وچکار جدائی کر دے

قَالَ رَبِّ اِنِّىْ لَآ اَمْلِكُ اِلَّا نَفْسِيْ وَاَخِيْ فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفٰسِقِيْنَ  25 ؀

فرمایا: فیر بیشک اوہ (مقدس دھرتی) اوہناں لوکاں لئی چالی ورہیاں تیکر حرام کیتی گئی اے اوہ (جنگل دی) دھرتی وچ سر ماردے پھرن گے، سو توں ایس نافرمان قوم تے غم نہ کر

قَالَ فَاِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ اَرْبَعِيْنَ سَـنَةً ۚ يَتِيْھُوْنَ فِي الْاَرْضِ ۭ فَلَا تَاْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْفٰسِقِيْنَ   26 ؀ۧ

تے (اے نبی!) تسی اوہناں نوں آدم دے دو پتراں دا حقّی احوال سنا دیؤ، جدوں اوہناں دونواں کوئی قربانی پیش کیتی، فیر اوہناں دونواں وچوں اک دی (قربانی) قبول ہو گئی تے دوجے دی قبول نہ کیتی گئی، (قابیل)کہندا: میں تَینوں ضرور قتل کر دیواں گا۔ (ہابیل) آکھیا: اللہ بس متقیاں کولوں ای قبول کردا اے

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ ابْنَيْ اٰدَمَ بِالْحَقِّ ۘ اِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ اَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْاٰخَرِ ۭ قَالَ لَاَقْتُلَنَّكَ ۭ  قَالَ اِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّٰهُ مِنَ الْمُتَّقِيْنَ  27 ؀

جے توں اپنا ہتھ میرے ول وِدھا یا پئی مینوں قتل کردیویں (تے )میں اپنا ہتھ تیرے تےودھون والا نئیں پئی تینوں قتل کراں۔ بیشک میں اللہ رب العالمین کولوں ڈردا آں

لَىِٕنْۢ بَسَطْتَّ اِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِيْ مَآ اَنَا بِبَاسِطٍ يَّدِيَ اِلَيْكَ لِاَقْتُلَكَ ۚ اِنِّىْٓ اَخَافُ اللّٰهَ رَبَّ الْعٰلَمِيْنَ  28 ؀

بیشک میں تے چاہندا آں پئی توں میرا گناہ تے اپنا گناہ( اپنے سر )لے مڑیں فیر دوزخیاں وچ ہو جاویں۔ تے اوہی ظالماں دا بدلہ اے

اِنِّىْٓ اُرِيْدُ اَنْ تَبُوْۗاَ بِاِثْمِيْ وَاِثْمِكَ فَتَكُوْنَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ ۚ وَذٰلِكَ جَزٰۗؤُ ا الظّٰلِمِيْنَ  29 ؀ۚ

فیر اوہدے لئی اوہدے نفس نے اپنےبھرا دا قتل پسمدیدہ بنا دتا سو اوہنے اوہنوں قتل کر دتا تاں اوہ گھاٹا چکن والیاں چوں ہو گیا

فَطَوَّعَتْ لَهٗ نَفْسُهٗ قَتْلَ اَخِيْهِ فَقَتَلَهٗ فَاَصْبَحَ مِنَ الْخٰسِرِيْنَ  30 ؀

فیر اللہ نے اک کاں گھلیا، زمین کھوتر دا سی، تاں جے اوہنوں وکھائے پئی اوہ کنج اپنے بھرا دی لاش لکائے، اوہ کہن لگا: ہائے میری شامت کیہہ! میں ایس کاں جہیا ہون توں وی رہ گیا پئی اپنے بھرأ دی لاش لکاؤندا فیر اوہ پچھتان والیاں چوں ہو گیا

فَبَعَثَ اللّٰهُ غُرَابًا يَّبْحَثُ فِي الْاَرْضِ لِيُرِيَهٗ كَيْفَ يُوَارِيْ سَوْءَةَ اَخِيْهِ ۭ قَالَ يٰوَيْلَتٰٓى اَعَجَزْتُ اَنْ اَكُوْنَ مِثْلَ هٰذَا الْغُرَابِ فَاُوَارِيَ سَوْءَةَ اَخِيْ ۚ فَاَصْبَحَ مِنَ النّٰدِمِيْنَ  ٺ ؀31

اوس وجہ توں اسیں بنی اسرائیل لئی لکھ دتا واقعی اوہ جیہڑا کسے جی نوں قتل کر دیوے جی دے بدلے توں سوا،یا زمین وچ فساد کرن والا ہووے،تاں واقعی جیویں اوہنے سارے لوکاں دا قتل کیتا تے جیہڑا اوہنوں زندہ بچائے فیر واقعی جینویں اوہنے سارے لوکاں نوں زندہ بچالیا۔ تے بلاشبہ ساڈے رسول کھلیاں نشانیاں لے کے اوہناں کول آئے، مڑ وی بیشک اوہدے مگروں اوہناں وچوںبوہتے لوک زمین وچ زیادتیاں کرن والے نیں

مِنْ اَجْلِ ذٰلِكَ ۃ كَتَبْنَا عَلٰي بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ اَنَّهٗ مَنْ قَتَلَ نَفْسًۢابِغَيْرِ نَفْسٍ اَوْ فَسَادٍ فِي الْاَرْضِ فَكَاَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيْعًا ۭوَمَنْ اَحْيَاهَا فَكَاَنَّمَآ اَحْيَا النَّاسَ جَمِيْعًا ۭ   وَلَقَدْ جَاۗءَتْهُمْ رُسُلُنَا. بِالْبَيِّنٰتِ ۡ ثُمَّ اِنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ بَعْدَ ذٰلِكَ فِي الْاَرْضِ لَمُسْرِفُوْنَ   32 ؀

بس اوہناں دی سزا جیہڑے اللہ تے اوہدے رسول نال جنگ (نافرمانی)کر دے نیں تے دھرتی وچ فساد کر دے نیں، ایہو پئی اوہناں نوں بری طرحاں قتل کیتا جاوے یا سولی دِتا جاوے یا اوہناں دے ہتھ تے پیر پُٹھے وڈھ دتے جاون یا اوہناں نوں دیس نکالا دے دتا جاوے۔ اوہ اوہناں لئی دنیا وچ خواری اے تے آخرت وچ اوہناں لئی بوہت وڈا عذاب اے

اِنَّمَا جَزٰۗؤُا الَّذِيْنَ يُحَارِبُوْنَ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَيَسْعَوْنَ فِي الْاَرْضِ فَسَادًا اَنْ يُّقَتَّلُوْٓا اَوْ يُصَلَّبُوْٓا اَوْ تُـقَطَّعَ اَيْدِيْهِمْ وَاَرْجُلُهُمْ مِّنْ خِلَافٍ اَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِ ۭ ذٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَاوَلَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيْمٌ  33 ؀ۙ

سوائے اوہناں دے جیہڑے تہاڈے قابو آون توں پہلوں توبہ کرلین، سو تسی جان لؤ واقعی اللہ بوہت بخشن والا، بہت رحم والا اے

اِلَّا الَّذِيْنَ تَابُوْا مِنْ قَبْلِ اَنْ تَقْدِرُوْا عَلَيْهِمْ ۚ فَاعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ  34 ؀ۧ

ایمان والیو! اللہ توں ڈرو، تے اوہدے نیڑے کرن والے رستےلبھّو، تے اوہدے رستے وچ جہاد کرو تاں جے تسی فلاح پاؤ

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَابْتَغُوْٓا اِلَيْهِ الْوَسِيْلَةَ وَجَاهِدُوْا فِيْ سَبِيْلِهٖ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ  35 ؀

بیشک جنھاں کفر کیتا واقعی جے اوہناں کول اوہ سب ہووے جیہڑا زمین وچ اے تے ایہناں ای ہور وی ہووے تاں جے اوہ قیامت دیہاڑے عذاب توں بچن لئی اوہدا فدیہ دیون، اوہناں کولوں قبول نئیں کیتا جاوے گا۔ تے اوہناں لئی دردناک عذاب اے

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَوْ اَنَّ لَهُمْ مَّا فِي الْاَرْضِ جَمِيْعًا وَّمِثْلَهٗ مَعَهٗ لِيَفْتَدُوْا بِهٖ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيٰمَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ  36 ؀

اوہ چاؤہن گے اَگ وچوں نکلیئے پر اوہ اوہدے وچوں نکلن والے نہ ہون گے، تے اوہناں لئی ہمیش رہن والا عذاب اے

يُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّخْرُجُوْا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخٰرِجِيْنَ مِنْهَا ۡ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيْمٌ  37 ؀

تے چوری کرن والا تے چوری کرن والی، سو اوہناں دونواں دے (سجّے) ہتھ وڈ دیو، اوہدی سزا جو اوہناں دونواں کمایا، اللہ ولوں عبرت واسطے، تے اللہ سب تے غالب، بڑی حکمت والا اے

وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوْٓا اَيْدِيَهُمَا جَزَاۗءًۢ بِمَا كَسَـبَا نَكَالًا مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌ حَكِيْمٌ   38 ؀

فیر جیہڑا اپنے ظلم توں پچھے توبہ کر لوّے تے اصلاح کر لوّے فیر بیشک اللہ اوہدے تے مہربانی فرماندا اے، بیشک اللہ وڈا بخشن والا، بوہت رحم والا اے

فَمَنْ تَابَ مِنْۢ بَعْدِ ظُلْمِهٖ وَاَصْلَحَ فَاِنَّ اللّٰهَ يَتُوْبُ عَلَيْهِ ۭ  اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   39 ؀

بھلا تینوں پتا نئیں پئی واقعی اللہ، اوہدے واسطے ای اے ،اسماناں تے زمین دی بادشاہی اوہ جنھوں چاہندا اے عذاب دیندا اے تے جنھوں چاہوے بخش دیندا اے تے اللہ ہر شئے تے پوری طرحاں قادر اے

اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۭ يُعَذِّبُ مَنْ يَّشَاۗءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَّشَاۗءُ  ۭ وَاللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ 40 ؀

اے رسول! تینوں جھورا نہ لا دین جیہڑےپج کے کفر وچ جاندے نیں، اوہناں لوکاں وچوں کُجھ تے اوہ نیں جنہاں اپنے مونہوں آکھیا پئی اسیں ایمان لیائے، تے اوہناں دے دل ایمان نئیں لیائے، تے کُجھ اوہناں وچوں جیہڑے یہودی ہوئے، اوہ جھوٹھ بولن لئی سنن والے نیں دوجےلوکاں لئی سنن والے نیں جیہڑے (اجے) تیرے کول نئیں آئے۔ اوہ الفاظ نوں اوہدے ٹکانیاںتوں بعد پھیر دیندے نیں۔ آکھدے نیں جے تہانوں ایہہ (حکم) ملے فیر قبول کر لؤتے جے ایہہ نہ ملے فیر بچیو۔ تے اوہ جیہدی اللہ گمراہی چاہوے فیر تسی اللہ ولوں اوہدے لئی بھورا وی اختیار نئیں رکھدے۔ اوہو ای لوک نیں جنھاں بارے اللہ نے نئیں چاہیا پئی اوہناں دے دلاں نوں پاک کرے، اوہناں لئی دنیا وچ خواری اے، تے آخرت وچ اوہناں لئی وڈا عذاب اے

يٰٓاَيُّھَا الرَّسُوْلُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِيْنَ يُسَارِعُوْنَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اٰمَنَّا بِاَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوْبُهُمْ ڔ وَمِنَ الَّذِيْنَ هَادُوْا ڔ سَمّٰعُوْنَ لِلْكَذِبِ سَمّٰعُوْنَ لِقَوْمٍ اٰخَرِيْنَ ۙ لَمْ يَاْتُوْكَ ۭيُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ مِنْۢ بَعْدِ مَوَاضِعِهٖ ۚ يَقُوْلُوْنَ اِنْ اُوْتِيْتُمْ هٰذَا فَخُذُوْهُ وَاِنْ لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوْا  ۭ وَمَنْ يُّرِدِ اللّٰهُ فِتْنَتَهٗ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهٗ مِنَ اللّٰهِ شَـيْـــــًٔـا  ۭ اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ لَمْ يُرِدِ اللّٰهُ اَنْ يُّطَهِّرَ قُلُوْبَهُمْ ۭ  لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ   ښ وَّلَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيْمٌ   41 ؀

اوہ بوہت جھوٹھ لئی سنن والے رج حرام کھان والے۔ فیر جے اوہ تیرے کول آؤن فیر اوہناں وچکار فیصلہ کر یا مونہہ پھیر لے جے اوہناں توں مونہہ پھیر لوؤ تاں وی اوہ تہاڈا ہرگز کجھ نئیں وگاڑن گے۔ تے جے اوہناں وچکار فیصلہ کرو فیرانصاف نال فیصلہ کرو بیشک اللہ انصاف کرن والیاں نوں پسند کردا اے

سَمّٰعُوْنَ لِلْكَذِبِ اَكّٰلُوْنَ لِلسُّحْتِ ۭ فَاِنْ جَاۗءُوْكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ اَوْ اَعْرِضْ عَنْهُمْ ۚ وَاِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَّضُرُّوْكَ شَـيْـــًٔـا ۭوَاِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۭاِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِيْنَ  42 ؀

تے اوہ کینویں تیرے کولوں فیصلہ کرواندے نیں حالاں اوہناں کول توراۃ (موجود) اے جیہدے وچ اللہ دا حکم (لکھیا) اے، مڑکے اُس توں بعد اوہ مونھ موڑجاندے نیں۔ تے اوہ ہرگز ایمان نئیں رکھدے

وَكَيْفَ يُحَكِّمُوْنَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرٰىةُ فِيْهَا حُكْمُ اللّٰهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْۢ بَعْدِ ذٰلِكَ  ۭ وَمَآ اُولٰۗىِٕكَ بِالْمُؤْمِنِيْنَ 43 ؀ۧ

بیشک اسیں توراۃ نازل کیتی، اوہدے وچ ہدایت تے نور سی، نبی جیہڑے فرمانبردار سن، ایہدے مطابق یہودی ہوئے لوکاں دے فیصلے کردے سن، تے ربانے تے، نیک عالم (وی)، ایس لئی پئی اوہ اللہ دی کتاب دےراکھے ٹھہراے گئے سن، اوہ ایہدے تے گواہ سن، سو تسی لوکاں توں نہ ڈرو تے میرے کولوں ای ڈرو، تے میریاں آیتاں نوں کوڈیاں دے مُل نہ ویچو تے جیہڑا کوئی اللہ دے نازل کیتے مطابق فیصلہ نہ بھگتائے فیر اوہو ای کافر نیں

اِنَّآ اَنْزَلْنَا التَّوْرٰىةَ فِيْهَا هُدًى وَّنُوْرٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّوْنَ الَّذِيْنَ اَسْلَمُوْا لِلَّذِيْنَ هَادُوْا وَالرَّبّٰنِيُّوْنَ وَالْاَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوْا مِنْ كِتٰبِ اللّٰهِ وَكَانُوْا عَلَيْهِ شُهَدَاۗءَ  ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوْا بِاٰيٰتِيْ ثَـمَنًا قَلِيْلًا  ۭ وَمَنْ لَّمْ يَحْكُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْكٰفِرُوْنَ 44 ؀

تے اسیں ایس (تورات) وچ اوہناں تے لکھ دتا سی پئی واقعی جان دے بدلے جان اے، تے اکھ دے بدلے اکھ، تے نک دے بدلے نک، تے کن دے بدلے کن، تے دند دے بدلے دند، تے سارے پھٹاں وچ سانواں بدلہ اے، فیر جیہڑا بندہ اوہ صدقہ کردیوے فیر اوہ اوہدے لئی کُفارہ اے تے جیہڑا کوئی اللہ دے نازل کیتے مطابق فیصلہ نہ بھگتائے فیر اوہی ظالم نیں

وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيْهَآ اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ ۙ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ ۙ وَالْجُرُوْحَ قِصَاصٌ ۭ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهٖ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهٗ ۭ وَمَنْ لَّمْ يَحْكُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الظّٰلِمُوْنَ  45 ؀

تے اسیں اوہناں (رسولاں) پچھے عیسیٰ ابن مریم نوں اوہناں دے نقش قدم تے چلایا جیہڑا اپنے سامنے موجود (کتاب) تورات دی تصدیق کرن والا سی، تے اسیں اوہنوںانجیل دتی جیہدے وچ ہدایت تے نور سی، تے اوہ اپنے سامنے تورات دی تصدیق کرن والی تے پرہیز گاراں لئی (سراسر) ہدایت تے نصیحت سی

وَقَفَّيْنَا عَلٰٓي اٰثَارِهِمْ بِعِيْسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ   ۠ وَاٰتَيْنٰهُ الْاِنْجِيْلَ فِيْهِ هُدًى وَّنُوْرٌ ۙ وَّمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ وَهُدًى وَّمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِيْنَ      46 ؀ۭ

تے انجیل والیاں نوں لازم اے پئی اللہ نے اوہدے وچ جو کُجھ نازل کیتا اوہدے مطابق فیصلے کرن، تے جیہڑا کوئی اللہ دے نازل کیتے مطابق فیصلہ نہ بھگتائے فیر اوہو ای نافرمان نیں

وَلْيَحْكُمْ اَهْلُ الْاِنْجِيْلِ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فِيْهِ ۭ وَمَنْ لَّمْ يَحْكُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْفٰسِقُوْنَ  47 ؀

تے (اے نبی!) اسیں تہاڈے تے ایہہ کتاب حق نال نازل کیتی، ایہہ اوس (کتاب) نوں سچیاندی اے جیہڑی ایہدے سامنے(اسمانی)کتاب چوں وے تے اوہدے تے محافظ اے، اوہناں وچکار اللہ دی نازل کیتی ہوئی (ہدایت) نال فیصلے کرو تے تہاڈے کول جیہڑا حق آیا اے اوہدے توں ہٹ کے اوہناں دیاں خواہشاں پچھے نہ لگو۔ اسیں تہاڈے وچوں ہر اک(امت) لئی اک شریعت تے واضح طریقہ بنایا تے جے اللہ چاہندا تہانوں ضرور اکو امت کر دیندا، تے پر تاں پئی تہانوں ایس (کتاب) وچ از مائے جیہڑی اوہنے تہانوں دتی، سو تسی نیکیاں وچ اک دوجے نالوں اگے ودھو، تساں ساریاں دااللہ ول ای پرتنا ایں، فیر اوہ تہانوں (حقیقت) جتلا دیوے گا اوہ (گل) جیس وچ تسی اختلاف کردے سو

وَاَنْزَلْنَآ اِلَيْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتٰبِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَاۗءَهُمْ عَمَّا جَاۗءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۭ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَّمِنْهَاجًا  ۭوَلَوْ شَاۗءَ اللّٰهُ لَجَعَلَكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّلٰكِنْ لِّيَبْلُوَكُمْ فِيْ مَآ اٰتٰىكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرٰتِ ۭ اِلَى اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيْعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيْهِ تَخْتَلِفُوْنَ    48 ؀ۙ

نالے پئی اوہناں وچکار ایہدے مطابق فیصلہ کرو جو اللہ نے اتاریا اے تے اوہناں دیاں خواہشاں پچھے نہ لگو تے اوہناں توں چوکنے رہؤو کِتے اوہ تینوں کسے اجیہے حکم توں تِھڑکا نہ دیون جیہڑا اللہ نے تیرے تے اتاریا اے، فیر جے اوہ ایہدے توںمونھ موڑن تا ں سمجھیں پئی اللہ دا واقعی ایہو ای ارادہ اے پئی اوہناں نوںاوہناں دےکجھ گناہواں دی سزا دیوے، تے بیشک لوکاں وچوں بوہتے یقیناًنافرمان نیں

وَاَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَاۗءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ اَنْ يَّفْتِنُوْكَ عَنْۢ بَعْضِ مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَيْكَ ۭ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ اَنَّمَا يُرِيْدُ اللّٰهُ اَنْ يُّصِيْبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوْبِهِمْ ۭ وَاِنَّ كَثِيْرًا مِّنَ النَّاسِ لَفٰسِقُوْنَ  49 ؀

بھلا فیر اوہ جاہلیت دا فیصلہ چاہندے نیں؟ تے یقین رکھن والی قوم لئی فیصلے وچ اللہ توں چنگا کون اے؟

اَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُوْنَ ۭ وَمَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّٰهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُّوْقِنُوْنَ  50 ۝ۧ

ایماں لیاون والیو! یہودیاں تے عیسائیاں نوں سنگی نہ بنائو، اوہ آپو وچ اک دوجے دے سنگی نیں، تے تہاڈے وچوں جیہڑا کوئی اوہناں نال دوستی لاوے گا فیر یقینا اوہ اوہناں وچوں ای اے بیشک اللہ ظالم لوکاں نوں ہدایت نئیں دیندا

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الْيَھُوْدَ وَالنَّصٰرٰٓى اَوْلِيَاۗءَ   ۘ    بَعْضُهُمْ اَوْلِيَاۗءُ بَعْضٍ ۭ وَمَنْ يَّتَوَلَّهُمْ مِّنْكُمْ فَاِنَّهٗ مِنْهُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَ  51 ؀

سو تسی اوہناں لوکاں نوں ویکھو گے جنھاں دے دلاںوچ (منافقت دی) بیماری اے پئی اوہ پج کے اوہناں (یہودیاں) وچ جاندے نیں، کہندے نیں: اسیں ڈردے آں پئی ساڈے تے کوئی چکر نہ آن پوّے، فیر نیڑے وے پئی اللہ (تہانوں) فتح دیوے یا اپنے کولوں کوئی ہور حکم ہووے، فیر اوہدے تے پچھتاندے رہن جو اوہ اپنے دلاں وچ لُکاندے سی

فَتَرَى الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ يُّسَارِعُوْنَ فِيْهِمْ يَقُوْلُوْنَ نَخْشٰٓى اَنْ تُصِيْبَنَا دَاۗىِٕرَةٌ ۭفَعَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّاْتِيَ بِالْفَتْحِ اَوْ اَمْرٍ مِّنْ عِنْدِهٖ فَيُصْبِحُوْا عَلٰي مَآ اَ سَرُّوْا فِيْٓ اَنْفُسِهِمْ نٰدِمِيْنَ  52 ؀ۭ

تے (اوس ویلے) جیہڑے ایمان لیائے نیں آکھن گے: بھلا ایہو ای نیں جنھاں اپنے حلف وچ اللہ دیاں پکیاں قسماں کھادیاں سن پئی بیشک اوہ ضرور تہاڈے نال ہین؟ اوہناں دے عمل برباد ہوگئے فیر اوہ گھاٹا چکن والے ہوگئے

وَيَقُوْلُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَهٰٓؤُلَاۗءِ الَّذِيْنَ اَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَيْمَانِهِمْ ۙ اِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ ۭحَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْ فَاَصْبَحُوْا خٰسِرِيْنَ 53 ؀

ایمان والیو! تہاڈے وچوں جیہڑا کوئی اپنے دینوں مرتد ہو جاوے، فیراللہ اگوں اجیہے لوک لیاوے گا جنھاں نال اوہ حُب رکھے گا، تے اوہ اوہدے نال حُب رکھن گے، اوہ مومناں نال نرم تے کافراں نال ڈاہڈے، اوہ اللہ دی راہ وچ جہاد کرن گے، تے کسے ملامت کرن والے دی ملامت توں نئیں ڈرن گے، اوہ اللہ دا فضل اے، اوہ جنھوں چاہندا اے دیندا اے تے اللہ (بڑی) فراخی والا، سب کجھ جانن والا اے

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مَنْ يَّرْتَدَّ مِنْكُمْ  عَنْ دِيْنِهٖ فَسَوْفَ يَاْتِي اللّٰهُ بِقَوْمٍ يُّحِبُّهُمْ وَيُحِبُّوْنَهٗٓ ۙ اَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنِيْنَ اَعِزَّةٍ عَلَي الْكٰفِرِيْنَ ۡ يُجَاهِدُوْنَ    فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَلَا يَخَافُوْنَ لَوْمَةَ لَاۗىِٕمٍ ۭ ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ يُؤْتِيْهِ مَنْ يَّشَاۗءُ  ۭ  وَاللّٰهُ وَاسِعٌ عَلِيْمٌ  54 ؀

تہاڈے سجن تےبس اللہ تے اوہدا رسول تے اوہ لوک نیں جیہڑے ایمان لیائے، جیہڑے نماز قائم رکھدے نیں تے زکاۃ دیندے نیں نالے سب جھکن والے نیں

اِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوا الَّذِيْنَ يُقِيْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَيُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَهُمْ رٰكِعُوْنَ  55 ؀

تے جو کوئی اللہ تے اوہدے رسول تے اوہناںلوکاں نوں سجن بنائے جیہڑے ایمان لیائے نیں فیر بیشک اللہ دا دھڑا ای غلبہ پاؤن والا اے

وَمَنْ يَّتَوَلَّ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا فَاِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْغٰلِبُوْنَ 56 ؀ۧ

ایمان والیو! تسی اوہناں لوکاں نوں جنھاں تہاڈے دین نوں شغل تے کھیڈ بنا لیا اے، اوہناں وچوں جنھاں نوں تہاڈے توں پہلے کتاب دتی گئی سی نالے کافراں نوں (وی)، اپنا سجن نہ بناؤ تے اللہ کولوں ڈر دے رہؤ جے تسی مومن او

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِيْنَ اتَّخَذُوْا دِيْنَكُمْ هُزُوًا وَّلَعِبًا مِّنَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ اَوْلِيَاۗءَ  ۚ  وَاتَّقُوا اللّٰهَ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ 57 ؀

تے جدوں تسی نماز واسطے (اذان) بلاندے او تے اوہ اوہنوں وی کھیڈ تے شغل بنا لیندے نیں، اوہدی وجہ پئی واقعی اوہ لوک سمجھدے نئیں

وَاِذَا نَادَيْتُمْ اِلَى الصَّلٰوةِ اتَّخَذُوْهَا هُزُوًا وَّلَعِبًا  ۭ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُوْنَ 58 ؀

اے نبی) آکھ دیؤ: کتاب والیو! تسی ساتھوں نئیں بدلہ لیندے سوائے ایہہ پئی اسیں اللہ تے ایمان لیائے تے تے اوہدے تے جو ساڈے ول (قرآن) اتاریا گیا تے جو (ساڈے توں) پہلے اتاریا گیا سی۔ تے واقعی تہاڈے وچوں بوہتے نافرمان نیں

قُلْ يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ هَلْ تَنْقِمُوْنَ مِنَّآ اِلَّآ اَنْ اٰمَنَّا بِاللّٰهِ  وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْنَا وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ ۙ وَاَنَّ اَ  كْثَرَكُمْ فٰسِقُوْنَ  59 ؀

آکھ دیؤ: بھلا میں تہانوں اوہناں بارے دسّاں جیہڑےبدلے دے اعتبار نال ، اللہ نیڑے اوس توں وی فسادی نیں؟اوہ نیں جنھاں تے اللہ نے پھٹکار پائی تے اوہناں تے غضب نازل ہویاتے اوہناں وچوں کُجھ نوں باندر تے سوّر بنا دتا نالے جنھاں طاغوت نوں پوجیا، اوہو ای لوک فسادی مقام چ نیں تے سدِھی راہ توں بوہتے بہکے ہوئے

قُلْ هَلْ اُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِّنْ ذٰلِكَ مَثُوْبَةً عِنْدَ اللّٰهِ ۭ مَنْ لَّعَنَهُ اللّٰهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَـنَازِيْرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوْتَ ۭ اُولٰۗىِٕكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَّاَضَلُّ عَنْ سَوَاۗءِ السَّبِيْلِ 60 ؀

تے جدوں اوہ تہاڈے کول آؤندے نیں تے کہندے نیں اسیں ایمان لیائے تے حالاں بلاشبہ اوہ کفر نال ای آئے سن تے بلاشبہ اوہدے نال ای سب نکل گئے نیں تے اللہ بوہتا جان دا اے جو کجھ اوہ لکائوندے سن

وَاِذَا جَاۗءُوْكُمْ قَالُوْٓا اٰمَنَّا وَقَدْ دَّخَلُوْا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوْا بِهٖ ۭ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا كَانُوْا يَكْتُمُوْنَ   61 ؀

تے تسی اوہناں وچوں اکثر نوں ویکھو گے پئی اوہ گناہ تے زیادتی تےاپنی حرام خوری وچ بھجدے جاندے نیں، لازمی برا اے جو کُجھ اوہ عمل کردے سی

وَتَرٰى كَثِيْرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُوْنَ فِي الْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۭ لَبِئْسَ مَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ    62 ؀

کیوں اوہناں نوں اوہناں دے ربّانے تے نیک عالم جھوٹ بکن تے حرام کھان توں نئیں ڈکدے یقینا بوہت بھیہڑا اے جو کُجھ اوہ کردے سن

لَوْلَا يَنْھٰىهُمُ الرَّبّٰنِيُّوْنَ وَالْاَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْاِثْمَ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۭ لَبِئْسَ مَا كَانُوْا يَصْنَعُوْنَ 63 ؀

تے یہودیاں آکھیا: اللہ دا ہتھ بدّھا ہویا اے۔ بدّھے گئے اوہناں دے اپنے ہتھ، تے پھٹکار پئی اوہناں تے جیہڑی اوہناں بکواس کیتی، سگوں اوس دے تے دونویں ہتھ کھلے نیں، اوہ جینویں چاہوے خرچ کردا اے، تے جیہڑا (قرآن) تیرے رب ولوں تہاڈے تے اتاریا گیا اے، اوہناں وچوں بوہتاں نوں سرکشی تے کفر وچ ضرور وادھا کرے گا۔ تے اسیں قیامت دیہاڑے تیکر اوہناں وچکار عداوت تے سخت وَیر پادتا ۔ جدوں کدی اوہ لڑائی دی اگ بھڑکا ندے نیں (تے) اللہ اوہنوں بجھا دیندا اے تے اوہ زمین وچ فساد کرن نوں نسدے نیں تے اللہ فساد کرن والیاں نوں پسند نئیں کردا

وَقَالَتِ الْيَھُوْدُ يَدُاللّٰهِ مَغْلُوْلَةٌ ۭ غُلَّتْ اَيْدِيْهِمْ وَلُعِنُوْا بِمَا قَالُوْا ۘبَلْ يَدٰهُ مَبْسُوْطَتٰنِ ۙ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاۗءُ ۭ وَلَيَزِيْدَنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ مَّآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَّكُفْرًا  ۭ وَاَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۗءَ اِلٰي يَوْمِ الْقِيٰمَةِ ۭكُلَّمَآ اَوْقَدُوْا نَارًا لِّـلْحَرْبِ اَطْفَاَهَا اللّٰهُ ۙوَيَسْعَوْنَ فِي الْاَرْضِ فَسَادًا  ۭ وَاللّٰهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِيْنَ 64 ؀

تے جے واقعی کتاب والے ایمان لے آئوندے تے ڈر دے تے لازمی اسیں اوہناں کولوں اوہناں دیاں بریایاں لاہ دیندے تے اوہناں نوں ضرور نعمت والے باغاں وچ داخل کردے

وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْكِتٰبِ اٰمَنُوْا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّاٰتِهِمْ وَلَاَدْخَلْنٰهُمْ جَنّٰتِ النَّعِيْمِ  65 ؀

تے جے واقعی اوہ تورات تے انجیل تے جو اوہناں دے رب ولوں نازل ہویا اوہنوں قائم رکھدے تے ضرور اپنے اپروں تے اپنے پیراں دے تھلیوں (بوہت رزق) کھاندے، اوہناں وچوں اک ٹولہ وچکار لی راہ والا اے، تے اوہناں وچوں اکثر جو کُجھ کررہے نیں اوہ بھیڑا اے

وَلَوْ اَنَّهُمْ اَقَامُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِيْلَ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْهِمْ مِّنْ رَّبِّهِمْ لَاَكَلُوْا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ اَرْجُلِهِمْ  ۭمِنْهُمْ اُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ ۭ وَكَثِيْرٌ مِّنْهُمْ سَاۗءَ مَا يَعْمَلُوْنَ 66 ؀ۧ

اے رسول! تیرے رب ولوں تیرے تے جو اُتریا اے اوہ اپڑا دیؤ۔ تے جے تسی (انج) نہ کیتا فیر تسی اوہدا کوئی پیغام نہ اپڑایا، تے اللہ تینوں لوکاں (دے شر) کولوں بچاوے گا، بیشک اللہ کافرقوم نوں ہدایت نئیں دیندا

يٰٓاَيُّھَا الرَّسُوْلُ بَلِّــغْ مَآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَّبِّكَ ۭوَاِنْ لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهٗ ۭوَاللّٰهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۭاِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكٰفِرِيْنَ  67 ؀

(اے نبی!) آکھ دیؤ: کتاب والیو! تسی ہر گز کِسے شئے تے نئیں اوہ جدوں تیکر تسی تورات تے انجیل تے جو تہاڈے ول تہاڈے رب دی طرفوں اتاریاگیا اوہنوں قائم نہ کرو۔تے جیہڑا تیرے رب ولوں تیرے تے اتاریا گیااے ، اوہناں وچوںبوہتیاں نوں سرکشی تے کفر وچ وادھا ضرور کرے گا سو تسی کافر لوکاں تےافسوس نہ کرو

قُلْ يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ لَسْتُمْ عَلٰي شَيْءٍ حَتّٰي تُقِيْمُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِيْلَ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْكُمْ مِّنْ رَّبِّكُمْ ۭوَلَيَزِيْدَنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ مَّآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَّكُفْرًا  ۚ فَلَا تَاْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْكٰفِرِيْنَ 68 ؀

بیشک جیہڑے (وی) ایمان لیائے تے کیہڑے یہودی ہون تے صابی(ستارہ پرست) تے (بھاویں) نصرانی، جو وی اللہ تے روز آخر اُتے پکا ایمان لیائے تے صالح عمل کرے فیراوہناں نوں کوئی خوف نئیں ہووے گا تے نہ اوہ غمگین ہون گے

اِنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَالَّذِيْنَ هَادُوْا وَالصّٰبِـُٔــوْنَ وَالنَّصٰرٰى مَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُوْنَ  69 ؀

بلاشبہ یقینا اساں بنی اسرائیل کولوں پکا عہد لیا سی تے اساں اوہناں ول کئی رسول گھلے جدوں کدی اوہناں کول کوئی رسول ایہو جیہی شئے لے کے آیا جیہڑی اوہناں دے من پسند نئیں سی، اک ٹولے نوں اوہناں جھٹلایا تے اک ٹولے نوں اوہ قتل کر دیندے

لَقَدْ اَخَذْنَا مِيْثَاقَ بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ وَاَرْسَلْنَآ اِلَيْهِمْ رُسُلًا  ۭكُلَّمَا جَاۗءَهُمْ رَسُوْلٌۢ بِمَا لَا تَهْوٰٓى اَنْفُسُهُمْ ۙ فَرِيْقًا كَذَّبُوْا وَفَرِيْقًا يَّقْتُلُوْنَ  70 ؀ۤ

تے اوہناں دا خیال سی پئی کوئی فتنہ نئیں پوے گا، سو اوہ انّھے تے ڈورے ہوگئے، مڑ اللہ اوہناں تے مہربانی فرمائی ، مڑکے اوہناں وچوں اکثر انّھے تے ڈورے ہو گئے، تے اللہ ویکھ رہیا اے جو کجھ اوہ کر دے نیں

وَحَسِبُوْٓا اَلَّا تَكُوْنَ فِتْنَةٌ فَعَمُوْا وَصَمُّوْا ثُمَّ تَابَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوْا وَصَمُّوْا كَثِيْرٌ مِّنْهُمْ ۭ وَاللّٰهُ بَصِيْرٌۢ بِمَا يَعْمَلُوْنَ  71 ؀

بلاشبہ یقینا کفر کیتا اوہناں جنھاں آکھیا: بیشک اللہ، اوہی مسیح ابن مریم اے، تے مسیح نے آکھیا سی: اے بنی اسرائیل! (صرف) اللہ دی عبادت کرو جیہڑا میرا رب تے تہاڈا رب اے، بیشک جو وی اللہ نال شریک بناندااے فیر بلاشبہ اللہ نے اوہدے تے جنت حرام کر دتی اے، تے اوہدا ٹکانا ں دوزخ اے تے ظالماں لئی کوئی امدادی نئیں

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَ  ۭوَقَالَ الْمَسِيْحُ يٰبَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّيْ وَرَبَّكُمْ ۭاِنَّهٗ مَنْ يُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّٰهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَاْوٰىهُ النَّارُ ۭوَمَا لِلظّٰلِمِيْنَ مِنْ اَنْصَارٍ 72 ؀

بلاشبہ یقیناً کافر ہوئے جنھاں آکھیا! بیشک اللہ تِناں وچوں تیجا اے۔ حالاں(اوس)اک معبود باجھوں کوئی وی سچا معبود نئیں۔ تے جے اوہ ایہدے توں باز نہ آئے جو اوہ کہندے نیں تے اوہناں وچوں جیہڑے کفر تے رہے، اوہناں نوں لازمی دردناک عذاب پہنچے گا

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ ثَالِثُ ثَلٰثَةٍ ۘوَمَا مِنْ اِلٰهٍ   اِلَّآ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ۭوَاِنْ لَّمْ يَنْتَھُوْا   عَمَّا يَقُوْلُوْنَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ       73 ؀

فیر بھلا اوہ کیوں اللہ ول (گناہ چھڈ کے) رجوع نئیں کردے تے اوہدے کولوں بخشش (نئیں) منگدے؟ تے اللہ بوہت بخشن والا، بوہت رحم والا اے

اَفَلَا يَتُوْبُوْنَ اِلَى اللّٰهِ وَيَسْتَغْفِرُوْنَهٗ  ۭ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ  74 ؀

کجھ نئیں مسیح ابن مریم سوائے اک رسول دے، بلاشبہ اوہناں توں پہلوں بوہت سارے رسول ہو گزرے نیں، تے اوہدی ماں سچیاری سی، دونویں کھانا کھاندے سن، تکو! اسیں اوہناں لئی کینویں کھول کھول کے آیتاں بیان کردے آں، مڑ تکو اوہ کدِھر پِھرے جاندے نیں

مَا الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَ اِلَّا رَسُوْلٌ ۚ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۭ وَاُمُّهٗ صِدِّيْقَةٌ ۭ كَانَا يَاْكُلٰنِ الطَّعَامَ ۭاُنْظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْاٰيٰتِ ثُمَّ انْظُرْ اَنّٰى يُؤْفَكُوْنَ  75 ؀

اے نبی) آکھ دیؤ: بھلا تسی اللہ نوں چھڈ کے اجیہی شئے دی پوجا کردے او جیہڑی تہاڈے لئی کوئی اختیار نئیں رکھدی گھاٹے دا تے نہ منافعے دا۔ تے اللہ اوہی خوب سنن والا، خوب جانن والا اے

قُلْ اَتَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا  ۭوَاللّٰهُ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ  76 ؀

آکھ دیؤ: کتاب والیو! تسی اپنے دین وچ ناحق غلو نہ کرو، تے اوہناں لوکاں دی خواہشاں پچھے نہ لگو جیہڑے ایس توں پہلے بلاشبہ گمراہ ہو چکے نیں، تے اوہناں بوہتاں نوں گمراہ کیتا تے اوہ سدھی راہ توں بہک گئے

قُلْ يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ لَا تَغْلُوْا فِيْ دِيْنِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوْٓا اَهْوَاۗءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوْا مِنْ قَبْلُ وَاَضَلُّوْا كَثِيْرًا وَّضَلُّوْا عَنْ سَوَاۗءِ السَّبِيْلِ 77 ؀ۧ

بنی اسرائیل وچوں جیہڑے کافر ہوئے اوہناں تے دائود تے عیسیٰ ابن مریم دی زبانی لعنت کیتی گئی، اوہ ایس لئی پئی اوہناں نافرمانی کیتی تے اوہ حدوں ٹپ جاندے سن

لُعِنَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْۢ بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ عَلٰي لِسَانِ دَاوٗدَ وَعِيْسَى ابْنِ مَرْيَمَ  ۭ ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَّكَانُوْا يَعْتَدُوْنَ  78 ؀

اوہ اک دوجے نوں بریائی توں جیہڑی اوہناں کیتی ہوندی سی ڈک دے نئیں سن، یقینا بھیڑا سی جو اوہ کر دے ہوندے سن

كَانُوْا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُّنْكَرٍ فَعَلُوْهُ ۭلَبِئْسَ مَا كَانُوْا يَفْعَلُوْنَ  79 ؀

تسی اوہناں وچوں بوہتیاں نوں ویکھو گے پئی اوہ اوہناں لوکاں نال یاری لاؤندے نیں جنھاں کفر کیتا یقینا برا اے جیہڑا اوہناں دے نفساں اوہناں لئی اگے گھلیا پئی اللہ اوہناں اُتے غصے ہو گیا تے اوہ دائمی عذاب وچ رہن والے نیں

تَرٰى كَثِيْرًا مِّنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا  ۭ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ اَنْفُسُهُمْ اَنْ سَخِـــطَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خٰلِدُوْنَ 80 ؀

تے جے اوہ اللہ اُتے تے نبی اُتے تے جیہڑا اوہناں تے اتریا اوہدے اُتے ایمان رکھدے ہوندے، تے اوہناں (کافراں) نوں سنگی نہ بنائوندے، پر اوہناں وچوں بوہتے فاسق نیں

وَلَوْ كَانُوْا يُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالنَّبِيِّ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوْهُمْ اَوْلِيَاۗءَ وَلٰكِنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ فٰسِقُوْنَ  81 ؀

اے نبی!) ضرور تسی لوکاں وچوں ایمان والیاں نال سب توں ودھ عداوت رکھن والے یہود تے مشرکاں نوں پائو گے، تے ایمان والیاں نال دوستی رکھن وچ لازمی بوہتے نیڑے اوہناں لوکاں نوں پاؤ گےجنہاں کہیا: بیشک اسیں نصاریٰ آں، اوہ ایس لئی پئی واقعی اوہناں وچ ُکجھ عالم تے کُجھ راہب نیں تے واقعی اوہ سب تکبر نئیں کردے

لَتَجِدَنَّ اَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِيْنَ اٰمَنُوا الْيَھُوْدَ وَالَّذِيْنَ اَشْرَكُوْا ۚ وَلَتَجِدَنَّ اَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِيْنَ اٰمَنُوا الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّا نَصٰرٰى ۭ ذٰلِكَ بِاَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيْسِيْنَ وَرُهْبَانًا وَّاَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُوْنَ  82 ؀

تے جدوں اوہ سُن دے نیں جو رسول ول اتاریا گیا تے تسی ویکھدے او پئی اوہناں دیاں اکھاں اتھروآں نال وگدیاں ہوندیاںنیں، ایس توں جو اوہناں حق پچھان لیا اے، اوہ کہندے نیں: ساڈیا ربّا! اسیں ایمان لے آئے، فیر سانوں (خاص) گواہواں نال لکھ رکھ

وَاِذَا سَمِعُوْا مَآ اُنْزِلَ اِلَى الرَّسُوْلِ تَرٰٓي اَعْيُنَهُمْ تَفِيْضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوْا مِنَ الْحَـقِّ ۚ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَآ اٰمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشّٰهِدِيْنَ 83 ؀

تے سانوں کیہہ اے پئی اسیں اللہ اُتے تے جیہڑا حق ساڈے کول آیا اے ایمان نہ لیائیے؟ تے اسیں آرزو رکھدے آں پئی ساڈا رب سانوں نیک لوکاں سنگ رلائے گا

وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَمَا جَاۗءَنَا مِنَ الْحَقِّ ۙ وَنَطْمَعُ اَنْ يُّدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصّٰلِحِيْنَ  84 ؀

فیر کیہڑا اوہناں آکھیا، اللہ اوہناں نوں اوہ باغ صلہ دتے جنھاں ہیٹھ دی نہراں وگدیاں نیں اوہ اوہناں وچ سدا ای رہن والے نیں تے بھلیائی کرن والیاں دی اوہی جزا اے

فَاَثَابَهُمُ اللّٰهُ بِمَا قَالُوْا جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا  ۭوَذٰلِكَ جَزَاۗءُ الْمُحْسِنِيْنَ  85 ؀

تے جنھاں کفر کیتا تے ساڈیاں آیتاں نوں جھٹلایا اوہو ای لوک دوزخ دے سنگی نیں

وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَآ اُولٰۗىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَــحِيْمِ   86 ؀ۧ

ایمان والیو! اوہ پاک شیواں حرام نہ بنا لؤ جیہڑیاں اللہ نے تہاڈے لئی حلال کیتیاں نیں تے تسی حدوں اگے نہ وَدھو، بیشک اللہ حد ٹپن والیاں نوں پسند نئیں کردا

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تُحَرِّمُوْا طَيِّبٰتِ مَآ اَحَلَّ اللّٰهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوْا  ۭاِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِيْنَ  87 ؀

تے اللہ تہانوں جیہڑا تہانوں صاف ستھرا رِزق پہنچایا اے اوہدے وچوں کھاؤ، تے اللہ کولوں ڈرو اوہ (ہستی) پئی اوسے تے تسی سب ایمان رکھدے او

وَكُلُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ حَلٰلًا طَيِّبًا ۠وَّاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْٓ اَنْتُمْ بِهٖ مُؤْمِنُوْنَ  88 ؀

اللہ تہاڈیاں فضول قَسماں تے تہانوں نئیں پھڑے گا تے پر تہانوں اوہناں تے پھڑے گا جیہڑیاں قسماں تسی پکے ارادے نال کھادیاں، فیر ایہدا کفارہ دس مسکیناں نوں درمیانہ کھانا کھوانا اے جیہڑا تسی اپنے گھر دیاں نوں کھواندے او یا اوہناں دے لِیڑے پوانا یا اک بُردے (غلام) نوں آزاد کرنا اے، فیر جنھوں نہ پُجے تاں اوہ تن دیہاڑے روزے رکھے اوہ تہاڈیاں قسماں دا کفارہ اے، جدوں تسی قسم کھا بیٹھو، تے تسی اپنیاں قسماں دی پالنا کرو، اُنجے اللہ تہاڈے لئی اپنیاں آیتاں کھول کے بیان کردا اے تاں جے تسی شکر ادا کرو

لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللّٰهُ بِاللَّغْوِ فِيْٓ اَيْمَانِكُمْ وَلٰكِنْ يُّؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُّمُ الْاَيْمَانَ ۚ فَكَفَّارَتُهٗٓ اِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسٰكِيْنَ مِنْ اَوْسَطِ مَا تُطْعِمُوْنَ اَهْلِيْكُمْ اَوْ كِسْوَتُهُمْ اَوْ تَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ ۭ فَمَنْ لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلٰثَةِ اَيَّامٍ ۭ ذٰلِكَ كَفَّارَةُ اَيْمَانِكُمْ اِذَا حَلَفْتُمْ  ۭ وَاحْفَظُوْٓا اَيْمَانَكُمْ ۭ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ اٰيٰتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ  89 ؀

ایمان لیائون والیو! بیشک شراب (نشہ) تے جوئے بازی تے استھان (شرک لئی گڈے) تے فال دے تیر، نراگند شیطانی عمل چوں نیں، سو تسی اوہناں توں بچو تاں جے تسی نجات پاؤ

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْاَنْصَابُ وَالْاَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطٰنِ فَاجْتَنِبُوْهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ  90 ؀

شیطان تے بس چاہندا اے پئی شراب تے جوئے راہیں تہاڈے وچ عداوت تے وَیر پوا دیوے، تے تہانوں اللہ دے ذکر توں تے نماز توں ڈک دیوے فیر کیہہ تسی سب (شیطانی کماں توں) باز آؤندے او؟

اِنَّمَا يُرِيْدُ الشَّيْطٰنُ اَنْ يُّوْقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۗءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَعَنِ الصَّلٰوةِ ۚ فَهَلْ اَنْتُمْ مُّنْتَهُوْنَ  91 ؀

تے تسی اللہ دی اطاعت کرو تے رسول دی اطاعت کرو، تے احتیاط کرو، فیر جے تسی مونھ وٹو تاں جان لؤ پئی واقعی ساڈے رسول ذمے کھول کے اپڑا دینا اے

وَاَطِيْعُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ وَاحْذَرُوْا ۚ فَاِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوْٓا اَنَّمَا عَلٰي رَسُوْلِنَا الْبَلٰغُ الْمُبِيْنُ 92 ؀

جیہڑے لوک ایمان لیائے تے نیک کم کرن لگ پئے، اوہناں جو کُجھ کھادا، اوہدےوچ اوہناں دا کوئی گناہ نئیں جد کہ اوہ ڈردے رہے تے ایمان لیائے تے نیک کم کیتے، مڑکے اوہ ڈرن تے ایمان تے جمّے رہن، مڑ اوہ پرہیز کرن تے اوہناں نیکی کیتی، تے اللہ نیکی کرن والیاں نوں پسند کردا اے

لَيْسَ عَلَي الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جُنَاحٌ فِيْمَا طَعِمُوْٓا اِذَا مَا اتَّقَوْا وَّاٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَّاٰمَنُوْا  ثُمَّ اتَّقَوْا وَّاَحْسَنُوْا  ۭ وَاللّٰهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِيْنَ  93 ؀ۧ

ایمان لیائون والیو! اللہ لازمی تہانوں شکار وچوں کسی شئے نال آزماوے گا جیہدے تیکر تہاڈے ہتھ تے نیزے اپڑ سکدے ہون گےتاں جے اللہ پرکھ لَئے پئی کیہڑا اوہدے توں اوہلے ڈردا اے، فیر اوہدوں پچھے جیہڑا حد ٹپے تاں اوہدے لئی دردناک عذاب اے

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّٰهُ بِشَيْءٍ مِّنَ الصَّيْدِ تَـنَالُهٗٓ اَيْدِيْكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللّٰهُ مَنْ يَّخَافُهٗ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدٰي بَعْدَ ذٰلِكَ فَلَهٗ عَذَابٌ اَلِيْمٌ  94 ؀

ایمان والیو! تسی شکار نہ مارو، جدکہ تسی احرام والے ہوؤو تے تہاڈے وچوں جیہڑا کوئی جان بجھ کے اوہنوں مارے فیر جیہڑا جانور اوہنے ماریا ہووے اوہدے ورگا اک جانور چوپایاں چوں بدلہ اے جیہدا فیصلہ تہاڈے وچوں دو معتبر بندے کرن بطور قربانی کعبے تیکر اپڑان والی یا ایہدا کفارہ (برابر قیمت) کُجھ مسکیناں نوں کھانا کھوانا یا ایہدے برابر روزے رکھنا اے، تاں جے او ہ اپنے کم دا وبال چکھے، جو ایہدے توں لنگ چکیا اوہ اللہ نے معاف کیتا، تے جیہڑا کوئی مڑ کرے فیر اللہ اوہدے کولوں بدلہ لوے گا، تے اللہ سب تے غالب ، بدلہ لین والا اے

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَاَنْتُمْ حُرُمٌ ۭ وَمَنْ قَتَلَهٗ مِنْكُمْ مُّتَعَمِّدًا فَجَــزَاۗءٌ مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهٖ ذَوَا عَدْلٍ مِّنْكُمْ  هَدْيًۢا بٰلِــغَ الْكَعْبَةِ اَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسٰكِيْنَ اَوْ عَدْلُ ذٰلِكَ صِيَامًا لِّيَذُوْقَ وَبَالَ اَمْرِهٖ ۭعَفَا اللّٰهُ عَمَّا سَلَفَ  ۭ  وَمَنْ عَادَ فَيَنْتَقِمُ اللّٰهُ مِنْهُ ۭ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌ ذُو انْتِقَامٍ 95 ؀

تہاڈے لئی سمندر دا شکار تے اوہدا کھانا حلال کیتا گیا اے تہاڈے لئی تے مسافراں دے فیدے لئی۔ تے تہاڈے لئی خشکی دا شکار حرام کیتا گیا اے جدوں تیکر تسی احرام دی حالت وچ او۔ تے تسی اللہ کولوں ڈردے رہؤ۔ اوسے ول تسی کٹھیاں کیتے جاؤگے

اُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهٗ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ  ۚ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۭ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْٓ اِلَيْهِ تُحْشَرُوْنَ 96 ؀

اللہ نے حرمت والے گھر کعبہ نوں لوکاں لئی ٹھاہر بنایا اے، تے حرمت والے مہینے تے (حرم دی) قربانی تے گانی والے (پٹیاکل) جانوراں نوں وی، اوہ ایس لئی پئی تسی جان لؤ کہ واقعی اللہ جان دا اے جو کجھ اسماناں وچ اے تے جو کجھ زمین وچ اے تے واقعی اللہ ہر شئے دا خوب جانو اے

جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِــيٰمًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ   وَالْهَدْيَ وَالْقَلَاۗىِٕدَ ۭ ذٰلِكَ لِتَعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ وَاَنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيْمٌ   97 ؀

جان لؤ! پئی اللہ واقعی بدلے دا ڈاہڈا اے، تے واقعی اللہ بخشن ہار، بوہت رحم والا (وی) اے

اِعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِ وَاَنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   98 ؀ۭ

رسول دے ذمے (اللہ دا) پیغام اپڑا دین توں سوا کُجھ نئیں، تے اللہ جان دا اے جو تسی ظاہر کردے او تے جو تسی لکاندے او

مَا عَلَي الرَّسُوْلِ اِلَّا الْبَلٰغُ ۭ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُوْنَ وَمَا تَكْتُمُوْنَ  99 ؀

(اے نبی!) آکھ دیؤ: پلیت تے پاک برابر نئیں ہوسکدے تے بھانویں پلیت دی کثرت تہانوں انوکھی لگے تاں سمجھدارو! تسی اللہ کولوں ڈرو تاں جے تسی مراد پاؤ

قُلْ لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيْثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ اَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيْثِ ۚ فَاتَّقُوا اللّٰهَ يٰٓاُولِي الْاَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ     ١٠٠ ؀ۧ

جیہڑے ایمان لیائے او! ایہو جہیاں گلاں دی پڑچول نہ کرو پئی جے اوہ تہاڈے تے ظاہر کر دتیاں جاون تے تہانوں بُریاں لگن، تے جے تسی اوہناں بارے سوال کرو جدوں قرآن نازل کیتاجا رہیا ہوئے تے اوہ تہاڈے تے ظاہر کر دتیاں جان گیاں، اللہ نے اوس توں درگزر کردتا اے، تے اللہ بخشن والا، بڑا بردبار اے

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَسْــــَٔـلُوْا عَنْ اَشْيَاۗءَ اِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ ۚ وَاِنْ تَسْــــَٔـلُوْا عَنْهَا حِيْنَ  يُنَزَّلُ الْقُرْاٰنُ تُبْدَ لَكُمْ ۭعَفَا اللّٰهُ عَنْهَا  ۭ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ حَلِيْمٌ  ١٠١ ؁

بلاشبہ اوہدا تہاتھوں پہلے وی اک قوم نے سوال کیتا سی، مڑکے اوہناں (گلاں) توں اوہ منکر ہو کے رہ گئے

قَدْ سَاَلَهَا قَوْمٌ مِّنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ اَصْبَحُوْا بِهَا كٰفِرِيْنَ  ١٠٢ ؁

اللہ نے نئیں کجھ ٹوریا بحیرہ (کن چیری) تے نہ سائبہ نہ وصیلہ تے نہ حامی، پر اوہ کافر اللہ تے جھوٹھ گھڑدے نیں، تے اوہناں وچوں بوہتے بے عقل نیں

مَا جَعَلَ اللّٰهُ مِنْۢ بَحِيْرَةٍ وَّلَا سَاۗىِٕبَةٍ وَّلَا وَصِيْلَةٍ وَّلَا حَامٍ ۙ وَّلٰكِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا يَفْتَرُوْنَ عَلَي اللّٰهِ الْكَذِبَ  ۭ وَاَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُوْنَ  ١٠٣ ؁

تے جدوں اوہناں نوں آکھیاجاندا اے پئی تسی آئو اوس شئے ول جیہڑی اللہ گھلی اے تے (آوُ) رسول ول تے اوہ کہندے نیں: ساڈے لئی اوہو ای کافی اے جیہدے اُتے اسیں اپنے پیؤ دا دے نوں ڈٹھا اے۔ تے کیہہ بھانویں اوہناں دے پیؤ دادے کُجھ وی نہ جان دے ہوون تے نہ ای ہدایت والے ہون

وَاِذَا قِيْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا اِلٰى مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَى الرَّسُوْلِ قَالُوْا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ اٰبَاۗءَنَا ۭ اَوَلَوْ كَانَ اٰبَاۗؤُهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَ شَـيْــــًٔـا وَّلَا يَهْتَدُوْنَ  ١٠٤ ؁

ایمان لیائون والیو! تہاڈے تے اپنیاں جاناں دی فکر لازم اے جیہڑا بندہ گمراہ اے اوہ تہانوں نقصان نئیں اپڑا سکے گا جدوں کہ تسی آپ ہدایت لے چکے۔ اللہ ول ای تسی سبھناں پرت کے جانا اے، فیر اوہ تہانوں جتلا دیوے گا جو تسی کردے رہے سی

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا عَلَيْكُمْ اَنْفُسَكُمْ ۚ لَا يَضُرُّكُمْ مَّنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَيْتُمْ  ۭ اِلَى اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيْعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ  ١٠٥ ؁

ایمان لیائے لوکو! جدوں تہاڈے وچوں کسے دی موت دا ویلا آ جاوے، وصیت ویلے تہاڈے وچوں آپس دی شہادت دو عدل والے بندے نیں یا دو ہور تہاڈے غیر وچوں (گواہ کر لؤ) فیر جے تہانوں( زمین وچ) پینڈے پیاں تہانوں موت دی مصیبت آن پوے، اوہناں دونواں گواہواں نوں نماز پِچھے (مَسیت وچ) روک رکھو جے تسی کوئی شک کرو،ٔ فیر اوہ اللہ دی قسم کھا کے آکھن پئی اسیں ایس (گواہی) بدلے کوئی مُل نئیں وٹ رہے تے بھانویں کوئی ساڈا رشتے دار وی ہووے تے نہ اسیں اللہ دی گواہی لُکانواں گے (جے کرئیے) بیشک تد اسیں ضرور گنہگاراں وچوں ہوئیے

يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ اِذَا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِيْنَ الْوَصِيَّةِ اثْنٰنِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنْكُمْ اَوْ اٰخَرٰنِ مِنْ غَيْرِكُمْ اِنْ اَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْاَرْضِ فَاَصَابَتْكُمْ مُّصِيْبَةُ الْمَوْتِ ۭ تَحْبِسُوْنَهُمَا مِنْۢ بَعْدِ الصَّلٰوةِ فَيُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ اِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِيْ بِهٖ ثَـمَنًا وَّلَوْ كَانَ ذَا قُرْبٰى ۙ وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ ۙاللّٰهِ اِنَّآ اِذًا لَّمِنَ الْاٰثِمِيْنَ  ١٠٦ ؁

فیر جے بھیت کُھل جاوے پئی واقعی اوہناں دونواں پاپ کمایا اے فیر اوہناں دونواں دی تھاں دو ہور (نگدے) کھلون گے اوہناں لوکاں وچوں، جنھاں دی حق تلفی اگلیاں دونواں کیتی، فیر اوہ دونویں اللہ دی قسم چُکن پئی ساڈی گواہی ضرور اوہناں (پہلے) دونواں دی گواہی نالوں بوہتی معتبر اے، تے اسیں کوئی وادھا نئیں کیتا، (جے کرئیے) بیشک تد اسیں ضرور ظالماں وچوں ہوواں گے

فَاِنْ عُثِرَ عَلٰٓي اَنَّهُمَا اسْتَحَقَّآ اِثْمًا فَاٰخَرٰنِ يَقُوْمٰنِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِيْنَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْاَوْلَيٰنِ فَيُقْسِمٰنِ    بِاللّٰهِ لَشَهَادَتُنَآ اَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَآ   ڮ اِنَّآ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِيْنَ  ١٠٧ ؁

اوہ (طریقہ) بوہت نیڑے وے پئی اوہ اوہدی مقصدی گواہی دیون، یا خوف کرن پئی اوہناں (وارثاں) دیاں قسماں توں پچھے اوہناں دیاں قسماں ردّ دِتیاں جاون گئیاں، تے تسی اللہ کولوں ڈرو تے گل کنّیں پاؤ، تے اللہ نافرمان لوکاں نوں ہدایت نئیں دیندا

ذٰلِكَ اَدْنٰٓي اَنْ يَّاْتُوْا بِالشَّهَادَةِ عَلٰي وَجْهِهَآ اَوْ يَخَافُوْٓا اَنْ تُرَدَّ اَيْمَانٌۢ بَعْدَ اَيْمَانِهِمْ ۭ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاسْمَعُوْا  ۭ وَاللّٰهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفٰسِقِيْنَ  ١٠٨ ؀ۧ

جِدن اللہ رسولاں نوں اکٹھیاں کرے گا، فیر فرمائے گا تہانوں کیہہ جواب ملیا سی، اوہ کہن گے، سانوں کجھ معلوم نئیں، بیشک توں ای غیباں دا خوب جانن والا ایں

يَوْمَ يَجْمَعُ اللّٰهُ الرُّسُلَ فَيَقُوْلُ مَاذَآ اُجِبْتُمْ ۭ قَالُوْا لَا عِلْمَ لَنَا  ۭ اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوْبِ  ١٠٩ ؁

جدوں اللہ فرمائے گا: اے عیسیٰ ابن مریم ! توُں اپنے اُپر تے اپنی ماں اُپر میرے احسان چیتے کر، جدوں میں روح القدس (جبریل) نوں تیری بانہہ بنایا، توں پالنے وچ تے ادھکڑ عمرے لوکاں نال کلام کردا سی، تے جدوں میں تینوں کتاب تے حکمت تے تورات تے انجیل سکھائی، تے جدوں توں میرے حکم نال گِلی مٹی توں پنچھی ورگا پتلا بنائوندا سی، فیر توں اوہدے وچ پھوک ماردا سی تے اوہ میرے حکم نال پکھیرو بن جاندا سی، تے توں جماندرو انّھے تے کوڑھے نوں میرے حکم نال ٹھیک کردیندا سی، تے جدوں توں مُردیاں نوں میرے حکم نال (جیوندا) کڈھدا سی تے جدوں میں تیرے توں بنی اسرائیل نوں روکی رکھیا جدوں توں اوہناں کول کھلیاں نشانیاں نال آیا سی۔ فیر اوہناں وچوں جنھاں کفر کیتا، آکھیا ایہہ تے کھلے جادو دے سوا کُجھ نئیں

اِذْ قَالَ اللّٰهُ يٰعِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِيْ عَلَيْكَ وَعَلٰي وَالِدَتِكَ ۘ اِذْ اَيَّدْتُّكَ بِرُوْحِ الْقُدُسِ ۣ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا  ۚ وَاِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِيْلَ ۚ وَاِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّيْنِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِاِذْنِيْ فَتَنْفُخُ فِيْهَا فَتَكُوْنُ طَيْرًۢا بِاِذْنِيْ وَتُبْرِئُی  الْاَكْـمَهَ وَالْاَبْرَصَ بِاِذْنِيْ  ۚ  وَاِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتٰى بِاِذْنِيْ  ۚ وَاِذْ كَفَفْتُ بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ عَنْكَ اِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنٰتِ فَقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ اِنْ هٰذَآ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِيْنٌ  ١١٠ ؁

تے جدوں میں حواریاں نوں الہام کیتا پئی تسی میرے اُپر تے میرے رسول اُپر ایمان لیائو، اوہناں کہیا: اسیں ایمان لے آئے آں، تے توں گواہ رہ پئی واقعی اسیں فرمانبردار آں

وَاِذْ اَوْحَيْتُ اِلَى الْحَوَارِيّٖنَ اَنْ اٰمِنُوْا بِيْ وَبِرَسُوْلِيْ ۚ قَالُوْٓا اٰمَنَّا وَاشْهَدْ بِاَنَّنَا مُسْلِمُوْنَ  ١١١ ؁

(تے) جدوں حواریاں آکھیا: اے عیسیٰ ابن مریم! بھلا تیرا رب واہ رکھدا اے پئی ساڈے لئی اسمان توں اک دسترخوان اتارے؟ اوہنے آکھیا: تسی اللہ کولوں ڈرو جے تسی مومن او

اِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّوْنَ يٰعِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيْعُ رَبُّكَ اَنْ يُّنَزِّلَ عَلَيْنَا مَاۗىِٕدَةً مِّنَ السَّمَاۗءِ ۭ قَالَ اتَّقُوا اللّٰهَ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ  ١١٢ ؁

اوہ کہن لگے: اسیں چاہندے آں پئی اسیں اوہدے وچوں کھائیے تے ساڈے دلاں نوں تسلی ہو جاوے، تے اسیں جان لئیے پئی توں واقعی سانوں سچ آکھیا اے۔ تے اسیں ایہدے تے گواہواں وچوں ہو جائیے

قَالُوْا نُرِيْدُ اَنْ نَّاْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَىِٕنَّ قُلُوْبُنَا وَنَعْلَمَ اَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُوْنَ عَلَيْهَا مِنَ الشّٰهِدِيْنَ  ١١٣ ؁

عیسیٰ ابن مریم نے عرض کیتی: اے اللہ! ساڈیا ربّا! ساڈے تے اسماناں توں دستر خوان اتار پئی اوہ ساڈے اگلیاں تے ساڈے پچھلیاں لئی عید بن جاوے، تے اوہ تیرے ولوں خاص نشانی ہووے، تے توں سانوں رزق دے، تے توں سب توں ودھیا رزق دین والا ایں

قَالَ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللّٰهُمَّ رَبَّنَآ اَنْزِلْ عَلَيْنَا مَاۗىِٕدَةً مِّنَ السَّمَاۗءِ تَكُوْنُ لَنَا عِيْدًا لِّاَوَّلِنَا وَاٰخِرِنَا وَاٰيَةً مِّنْكَ ۚ    وَارْزُقْنَا وَاَنْتَ خَيْرُ الرّٰزِقِيْنَ  ١١٤ ؁

اللہ نے فرمایا: بیشک میں اوہ تہاڈ ے تے اتارن والا آں، فیر ایس توں پچھے تہاڈے وچوں جیہڑا بندہ ناشکری کرے گا فیر میں بیشک اوہنوں عذاب دیواں گا ایسا عذاب ویسا عذاب، جہاناں وچ کسے ہور نُوں نئیں دیواں گا

قَالَ اللّٰهُ اِنِّىْ مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۚ فَمَنْ يَّكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَاِنِّىْٓ اُعَذِّبُهٗ عَذَابًا لَّآ اُعَذِّبُهٗٓ اَحَدًا مِّنَ الْعٰلَمِيْنَ ١١٥ ؀ۧ

تے جدوں اللہ فرمائے گا: اے عیسیٰ ابن مریم! بھلا توں لوکاں نوں آکھیا سی اللہ نوں چھڈ مینوں تے میری ماں نوں دو معبود بنا لؤ؟ اوہ آکھے گا: توں پاک ایں، مینوں زیب نئیں میں اوہ گل آکھاں جیہدا مینوں حق نئیں۔ جے میں ایہہ گل آکھی ہووے تاں بلا شبہ توُں اوہنوں جان دا ایں۔ توں جان دا ایں جو کُجھ میرے جی وچ اے، تے میں اوہنوں نئیں جان دا جو کُجھ تیرے نفس وچ اے۔ بیشک توں ای سب غیباں دا جانن والا ایں

وَاِذْ قَالَ اللّٰهُ يٰعِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ ءَاَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُوْنِيْ وَاُمِّيَ اِلٰــهَيْنِ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۭ قَالَ سُبْحٰنَكَ مَا يَكُوْنُ لِيْٓ اَنْ اَقُوْلَ مَا لَيْسَ لِيْ ۤ بِحَقٍّ ڲ اِنْ كُنْتُ قُلْتُهٗ فَقَدْ عَلِمْتَهٗ ۭ تَعْلَمُ مَا فِيْ نَفْسِيْ وَلَآ اَعْلَمُ مَا فِيْ نَفْسِكَ ۭ  اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوْبِ  ١١٦ ؁

میں اوہناں نوں کُجھ نئیں سی آکھیا سوائے اوہدے جیہدا توں مینوں حکم دتّا سی، پئی تسی اللہ دی عبادت کرو (جیہڑا) میرا رب تے تہاڈا رب اے، تے میں اوہناں تے نگران سی جد تیکر میں اوہناں وچ رہیا، فیر جدوں توں مینوں چُک لیا، (بعد وچ) توں ای اوہناں تے نگہبان سی، تے توں ہر شئے تے گواہ ایں

مَا قُلْتُ لَهُمْ اِلَّا مَآ اَمَرْتَنِيْ بِهٖٓ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّيْ وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيْدًا مَّا دُمْتُ فِيْهِمْ ۚ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِيْ كُنْتَ اَنْتَ الرَّقِيْبَ عَلَيْهِمْ ۭ واَنْتَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ شَهِيْدٌ  ١١٧ ؁

جے توں اوہناں نوں عذاب دیویں فیر بیشک اوہ تیرے بندے نیں، تے جے توں اوہناں نوں بخش دیویں فیر بیشک توں ای غالب بوہت حکمت والا ایں

اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۚ وَاِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَاِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ   ١١٨ ؁

اللہ فرمائے گا: ایہہ دیہاڑا اے پئی سچیاں نوں اوہناں دا سچ فیدہ دیوے گا، اوہناں لئی باغ نیں جنھاں ہیٹھ دی نہراں وگدیاں نیں۔ اوہ اوہناں وچ ہمیش ہمیش رہن والے نیں، اللہ اوہناں توں راضی ہویا تے اوہ اوہدے توں راضی ہوئے، اوہ ای بوہت وڈی کامیابی اے  

قَالَ اللّٰهُ هٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصّٰدِقِيْنَ صِدْقُهُمْ ۭ لَهُمْ جَنّٰتٌ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَآ اَبَدًا  ۭ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوْا عَنْهُ ۭ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ  ١١٩ ؁

اللہ واسطے ای اے اسماناں تے زمین دی بادشاہی تے جو اوہناں وچ اے، تے اوہی ہر شے تے خوب قادر اے

لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا فِيْهِنَّ  ۭ وَهُوَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ  ١٢٠ ؀ۧ