لے کے نام اَللہ دا جورحمان رحیم اے

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ 0 ؀

لوکو دَبکو رَب اَ پنے توں جِسن تُہانوں پیدا کِیتا اَک اَصلوں اُوسے تَوں اِی سَنگ وِی اوس دَا پیدا کیتا تے اوہناں دُوآں دِی رَاہیں مانھوں زَال (مرد تے عورتاں ) کھِلارے اوہنے بے حِسابے، دَبکو رَب تَوں جِس دے ناں تے کَرو سوَال اَک دُوجے اَگے (ساک بناندے ) ویکھو ناتَل حق دِی پالو (رشتہ قرابت وِچ وِی تقوٰی اختیا ر کرو ) کیوں جے اَللہ وَیکھ رہیا جے سِر تے

يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ   خَلَقَكُمْ مِّنْ نَّفْسٍ وَّاحِدَةٍ وَّخَلَقَ مِنْھَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيْرًا وَّنِسَاۗءً  ۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْ   تَسَاۗءَلُوْنَ بِهٖ    وَالْاَرْحَامَ ۭ  اِنَّ اللّٰهَ   كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا   Ǻ ۝

مال یتیماں دَا پَرتاؤ ، چنگیائی نُوں مَندیائی وِچ بَدلو ناہیں ، ناہ کھَا جاؤ مال اوہناں دَا مال اپنے دے نال رَلا کے ، ایہہ گناہ ِ کَبیرہ ہے جے

وَاٰتُوا الْيَــتٰمٰٓى اَمْوَالَھُمْ وَلَا تَتَبَدَّلُوا  الْخَبِيْثَ بِالطَّيِّبِ ۠ وَلَا تَاْكُلُوْٓا اَمْوَالَھُمْ اِلٰٓى اَمْوَالِكُمْ ۭ اِنَّهٗ كَانَ حُوْبًا كَبِيْرًا Ą ۝

تے جے خوف تُہانوں ہووے قول تُہاڈا سَانواں رہسی ناہ یتیماں دے حَق بارے ، تاں مَن پَسند زَالاں وِِچوں دو ، تِن یاں چار نِکاحو ، خو ف تُہانوں مُڑ وِی ہووے بے عَدلی دَا جے کَر ، تاں اِک نال اِی کَرو گُزارا یاں ، ہَتھ آئیاں نال پڑاھا لؤ کلَمے ، بے انصافی توں اے چَنگا

وَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا تُقْسِطُوْا فِي الْيَتٰمٰى فَانْكِحُوْا مَا طَابَ لَكُمْ مِّنَ النِّسَاۗءِ مَثْنٰى وَثُلٰثَ وَرُبٰعَ ۚ فَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا تَعْدِلُوْا فَوَاحِدَةً اَوْ مَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ ۭ ذٰلِكَ اَدْنٰٓى اَلَّا تَعُوْلُوْا   ۝ۭ3  

ہَسدے مِتِّھے مہر نِساواں تائیں دیوو جے کُجھ چھَڈَّن اوہ تُہانوں ، اپنا مال سَمجھ کے وَرتو رَچدا پُچدا ِ گِن کے

وَاٰتُوا النِّسَاۗءَ صَدُقٰتِهِنَّ نِحْلَةٍ فَاِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوْهُ هَنِيْۗــــــًٔـا مَّرِيْۗـــــــًٔـا   Ć ۝

دَھن دولت ناہ کرو حَوالے کَم عَقلاں دے جِس نُوں ہے سُپرد تُہاڈے کِیتا ، ہاں اِس وِچوں کھان ہَنڈان لَئی دیوو نیں ہَتھ کشاددہ اَتے بُلاری مِٹِّھی رَکھ کے

وَلَا تُؤْتُوا السُّفَھَاۗءَ اَمْوَالَكُمُ الَّتِىْ جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ قِيٰـمًا وَّارْزُقُوْھُمْ فِيْھَا وَاكْسُوْھُمْ وَقُوْلُوْا لَھُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا  Ĉ ؁

تُسی یتیماں دِی اَزمائش َکَردے جاؤ جَد تائیں نہ اوہ نِکاحی عُمرے اَپڑَن ، مُڑ جے دِل گوَاہی دیوے اوہ سَیانے ہو کَھلے نیں ، مال اوہناں دَا اوہناں دِی جھُولی وِچ پاؤ ، اِس نُوں اَج بَلے ناہ لاؤ (جلدی خرچ ناہ کرو) کَل اوہ بالغ ہویاں (اس نُوں لے جاوَن دے ) کھاندا پیندا آپ ناہ اُس چوں کھائے ہاں تنگ دَستی لے سَکدا اے اِس دے وِچوں جَچدا جَچدا ، مال یتیماں دَا پَر تاندے کول گواہ وِی کوئی رَکھو ، بھانویں اَللہ آپ اَکَلا ہے حساب کَرن نُوں کافی

وَابْتَلُوا الْيَتٰمٰى حَتّٰى اِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ ۚ فَاِنْ اٰنَسْتُمْ مِّنْھُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوْٓا اِلَيْھِمْ اَمْوَالَھُمْ ۚ وَلَا تَاْكُلُوْھَآ اِسْرَافًا وَّبِدَارًا اَنْ يَّكْبَرُوْا  ۭ وَمَنْ كَانَ  غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۚ   وَمَنْ كَانَ فَقِيْرًا فَلْيَاْكُلْ بِالْمَعْرُوْفِ ۭ فَاِذَا دَفَعْتُمْ اِلَيْھِمْ اَمْوَالَھُمْ فَاَشْهِدُوْا عَلَيْھِمْ ۭ       وَكَفٰی بِاللّٰهِ حَسِـيْبًا   Č ؁

مَرداں وَاہتے مَاپڑیاں (ماں باپ )تے لَگڑدیاں( رِشتے َداراں ) دے چھَڈے وِچوں حِصہ ہے وے ، اِنجے پے نِساواَں وَاہتے مَاپڑیاں (ماں باپ ) تے لَگڑدیاں( رِشتے دَاراں ) دے چھَڈے وِچوں حِصہ ، تھوڑا ہوے بُہتا ہووے ، حِِصہ ہے وے مِتَّھیا ہویا

لِلرِّجَالِ نَصِيْبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ ۠ وَلِلنِّسَاۗءِ نَصِيْبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَ ۭ نَصِيْبًا مَّفْرُوْضًا   Ċ ۝

وَنڈاں پاندے ویلے(تقسیم کردے ہوئے ) جے کر لَگدے (رِشتے دَار) یا ں مَسکین یتیم آ ڈُھکن نیڑے اِس چوں اوہناں نُُوں وِی دیو ، اَتے بُلاری مِٹِّھی رَکھو

وَاِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ اُولُوا الْقُرْبٰي وَالْيَتٰمٰى وَالْمَسٰكِيْنُ فَارْزُقُوْھُمْ مِّنْهُ وَقُوْلُوْا لَھُمْ قَوْلًا مَّعْرُوْفًا Ď ۝

ڈَرنا بَن دَا ہے لوکاں نُوں جے کر اوہ نِیانے (بچے ) چھَڈَّن اَپنے پِِچھے ، کی کی ناہ اَندیشے اوہناں بارے جاگَن ، ایس کر کے اَللہ توں دَبکن تے گَل کَرن وہاری سِدِّھی

وَلْيَخْشَ الَّذِيْنَ لَوْ تَرَكُوْا مِنْ خَلْفِھِمْ ذُرِّيَّةً ضِعٰفًا خَافُوْا عَلَيْھِمْ ۠ فَلْيَتَّقُوا اللّٰهَ وَلْيَقُوْلُوْا قَوْلًا سَدِيْدًا  9 ۝

جیہڑے مال یَتیماں دَا کھَا جاندے دَھکو زُوری ، ڈِ ھڈَّاں دے وِِچ اَگ اوہ پاندے ، جھَبدے اوہناں بھانبڑ دے مُونھ پے جانا ا یں

اِنَّ الَّذِيْنَ يَاْكُلُوْنَ اَمْوَالَ الْيَتٰمٰى ظُلْمًا اِنَّمَا يَاْكُلُوْنَ فِيْ بُطُوْنِھِمْ نَارًا ۭ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيْرًا   10 ؀ۧ

جَمْیاں بارے اَللہ ایہہ ہَدایت کَردا ، نَر (مرد ) دَا حِصہ ہے برابر دو ناراں (عورتاں ) دے ، جے چَھڑیاں دو ناراں ہووَن یا ں دو تَوں وَدھ تَاں دو حِصے تِن حِصْیَاں دے تَرکے وِچوں ، جے کَر نار (لڑکی ) اِکلِّی ہووے تاں اَدھ لیسِی تے ماں پیو دُوآں نُوں چھیواں چھیواں مِلسِی تَرکے وِِچوں جے پُتر لا وَلد ناہ ہووے ، جے لاوَلد ہووے تے ماپے (والدین ) اِی وَارث ہووَن ، تاں حق ماں دَا تِیجے اُتّّے (باقی پے دَا (باپ دَا ) جے بھین بَھراں وِِی ہووَن تاں ماں داحَق چھیویں اُتّّے کَٹ کَٹا کے جو وَصیت اوس کِیتی سِی نالے سِر دَا قَرضہ لاہ کے ، اِس دِی خبر تُہانوں ناہیں ماپے (ماں باپ ) وِِچوں جایاں وِِچوں (اولاد وِِچوں ) کِس توں نَفع تُہانوں چَوکھا (ایسے کر کے ) ایہہ وَنڈ (تقسیم ) اَللہ نے پا دِّتّی ، بے شک ہے علیم حکیم اَللہ اِی َاللہ

يُوْصِيْكُمُ اللّٰهُ فِيْٓ اَوْلَادِكُمْ ۤ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَيَيْنِ ۚ فَاِنْ كُنَّ نِسَاۗءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَھُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۚ وَاِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَھَا النِّصْفُ ۭ وَلِاَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ اِنْ كَانَ لَهٗ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّهٗ وَلَدٌ وَّوَرِثَهٗٓ اَبَوٰهُ فَلِاُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَاِنْ كَانَ لَهٗٓ اِخْوَةٌ فَلِاُمِّهِ السُّدُسُ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصِيْ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ اٰبَاۗؤُكُمْ وَاَبْنَاۗؤُكُمْ لَا تَدْرُوْنَ اَيُّھُمْ اَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۭ فَرِيْضَةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِيْمًا حَكِـيْمًا   11 ؀

زوجاں دے حِصے وِچوں اَدھ تُہاڈا جے اوہناں دِی آل (اولاد ) ناہ ہووے ، جے َکر ہووے تَاں چوتھا اے تَر کے وِِچوں کَٹ کَٹا کے جو وَ صیت اُس کِیتی نالے سِر دَا قََرضہ لاہ کے ، تے ہے چو تھ (چوتھا حصہ ) اوہناں دے وَاہتے کَھسَم (شوہر ) مَرے جو تَرکہ چھَڈ کے ، تے مر جائے بے اولاد ، آل (اولاد ) ہووے تَاں اَ ٹھوَاں تَرکے وِِچوں ہے زوجاں دے واہتے کَٹ کَٹا کےجو وَصیت کھَسمے کِِیتی (شوہر کیتی ) نالے سِر دا لہنا (قرض ) لاہ کے ، جے کر کوئی مرد یاں عورت وَرثہ چھَڈے تے بے مُولی پُتر ہووے (بے اولاد ہووے ) ہاں بھَرا یاں بھین ہووے سُو اوہناں وِِچوں ہر اِک دَا ہے چھیواں حصہ تے جے کَر اوہ وَدھ ہووَن تَاں اوہ بھائی وَال تَریجے دے ہوندے نیں کَٹ کٹا کے ہر وَصیت نالے لہن (قرض ) سِر دا لاہ کے ۔ جے ڈنگ مار ناہ ہووَن دُونویں (وارثیاں دے واہتے ) اللہ وَلوں ہے ہدایت ایہہ تُہانوں ، بے شک ذات علیم حکیم اللہ دِی ہے وے

وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ اَزْوَاجُكُمْ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّھُنَّ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ كَانَ لَھُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصِيْنَ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ وَلَھُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّكُمْ وَلَدٌ ۚ فَاِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَھُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ مِّنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوْصُوْنَ بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۭ وَاِنْ كَانَ رَجُلٌ يُّوْرَثُ كَلٰلَةً اَوِ امْرَاَةٌ وَّلَهٗٓ اَخٌ اَوْ اُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَاِنْ كَانُوْٓا اَكْثَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَھُمْ شُرَكَاۗءُ فِي الثُّلُثِ مِنْۢ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُّوْصٰى بِھَآ اَوْ دَيْنٍ ۙ غَيْرَ مُضَاۗرٍّ ۚ وَصِيَّةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَلِيْمٌ   12 ؀ۭ

حَدَّاں ایہہ خُدائی ہے نیں ، جِسَّن خُدا دِی اَتے رَسُول اُس دے دِی مَنِّی اوس نُُوں باغ نَصیب اوہ کَرسِی کول جنہاں دے وَگدے پانی دَائم اوہناں وِِچ اوہ رہسن ، اس تَوں وَدھ کے ہور پَگینی کیہڑی گاٹی

تِلْكَ حُدُوْدُ اللّٰهِ ۭ وَمَنْ يُّطِعِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ يُدْخِلْهُ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَا ۭ وَذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ   13 ؀

تے جس اَللہ اَتے رَسول اُس دے دِی کِیتی نافرمانی تے حَدَّاں نُُوں اوہنے ٹَپیا ۔ اوس نُوں اَگ دے وِِچ اوہ پاسِی ایبھی رہن ہمیشی ہوسِی ، ہوس عذاب خواری والا ِاس دے وَاہتے

وَمَنْ يَّعْصِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَيَتَعَدَّ حُدُوْدَهٗ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيْھَا ۠ وَلَهٗ عَذَابٌ مُّهِيْنٌ   14 ؀ۧ

اوہ رَنَّاں جو بے حیائی دے وَل آوَن اپنے اِی لوکاں وِچوں چار گوَاہ بھُگتانے بَن دے ، جے بھُگتِیوَن ، اوہناں نُوں مڑ گھَر بند رَکھو موت دِہاڑا آوَن تائیں جے ناہ ہور سبیل اَللہ دے وَلّوں اوہناں دِی بَن جائے

وَالّٰتِيْ يَاْتِيْنَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِّسَاۗىِٕكُمْ فَاسْتَشْهِدُوْا عَلَيْهِنَّ اَرْبَعَةً مِّنْكُمْ ۚ فَاِنْ شَهِدُوْا فَاَمْسِكُوْھُنَّ فِي الْبُيُوْتِ   حَتّٰى يَتَوَفّٰىھُنَّ الْمَوْتُ اَوْ يَجْعَلَ اللّٰهُ   لَھُنَّ سَبِيْلًا   15 ؀

آپس وِچ مرد کَرن جے حرکت ایہوا ، دُوآں نُوں اِی تَنگی دیوو جے باز آوَن ٹھیک ہو جاوَن ، ہور ناہ اوہناں نُوں کُجھ آکھو ، بے شک اَللہ توبہ سُن دَا نالے رحمت کَرنے وَالا

وَالَّذٰنِ يَاْتِيٰنِھَا مِنْكُمْ فَاٰذُوْھُمَا ۚ فَاِنْ تَابَا وَاَصْلَحَا فَاَعْرِضُوْا عَنْهُمَا ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِـيْمًا   16 ؀

نظر کَرم وِی اللہ وَلّوں حق اوہناں دَا ، بَدی جنہاں تَوں نادَانستہ ہوئی ہووے تے جھَبدے کَر لَین اوہ توبہ ، اِنج دے لوکاں اُتّے َاللہ نظر کَرم دِی کَر دیندا اے بے شک ہے علیم حکیم اوہ ذات اِلٰہی

اِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَي اللّٰهِ لِلَّذِيْنَ  يَعْمَلُوْنَ السُّوْۗءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوْبُوْنَ  مِنْ قَرِيْبٍ فَاُولٰۗىِٕكَ يَتُوْبُ اللّٰهُ  عَلَيْھِمْ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا   17 ؀

نَظر کرم وِِی اللہ اوہناں وَل کرے ناہ ، کردے رہندے جو بُریائیاں تے جَد موت وکھائی دیوے تے آکھن میری توبہ اَج تَوں ، ناہ اوہناں دے وَل اِی ہونی جیہڑے رہ کے کافر موئے اوہناں وَاہتے رَکھیا ہویا ہے عذاب دُکھَا دَا بھَریا

وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِيْنَ يَعْمَلُوْنَ السَّـيِّاٰتِ ۚ حَتّٰى اِذَا حَضَرَ   اَحَدَھُمُ الْمَوْتُ قَالَ اِنِّىْ تُبْتُ الْــٰٔنَ   وَلَا الَّذِيْنَ يَمُوْتُوْنَ  وَھُمْ كُفَّارٌ ۭاُولٰۗىِٕكَ   اَعْتَدْنَا لَھُمْ عَذَابًا اَلِـــيْمًا  18 ؀

اے ایمان لیائے لوکو نئیں حلال تُہاڈے اُتّے دَھکو دَھکی تُسی نِساواں (عورتاں ) دے وَارث بَن جاؤ ناہ ایں تنگ کَرو اوہناں نُوں دِتّے چوں کجھ بھُورن وَاہتے ( دِتّے چوں واپس لین واہتے ) جے ناہ فحش کوئی کَم اوہناں کِیتا ہووے اوہناں نال کَرو وَرتاوَا جَچدا بَن دا ، جے ناہ اوہ تُہانوں بھاوَن (پسند ناہ ہووَن ) (چیتے رَکھو ) ہو سَکدا اے بَھاوے ناہ اِک شے تُہانوں تے اوسے نُُوں اَللہ کَرے تُہاڈے حق وِچ بُہتا چَنَگا

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا يَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَرِثُوا النِّسَاۗءَ كَرْهًا ۭ     وَلَا تَعْضُلُوْھُنَّ لِتَذْهَبُوْا بِبَعْضِ مَآ اٰتَيْتُمُوْھُنَّ اِلَّآ اَنْ يَّاْتِيْنَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوْھُنَّ بِالْمَعْرُوْفِ ۚ فَاِنْ كَرِھْتُمُوْھُنَّ فَعَسٰٓى اَنْ تَكْرَهُوْا شَـيْـــــًٔـا وَّيَجْعَلَ اللّٰهُ فِيْهِ خَيْرًا كَثِيْرًا  19 ؀

جے تُہاڈے مَن وچ آوے اِک بی بی دِی تھاویں بی بی ہور کَرن دِی تاں پہلی نوں بھانویں کِنَّا وِی دِتَّا ہووے ماسَہ وِی ناہ وَاپس مَنگو ، کی بُہتان کوئی مَڑ مُڑ کے یاں حق تَلفی نَنگم نَنگی کَردے ہوئے مال لَوَو دے

وَاِنْ اَرَدْتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ ۙ وَّاٰتَيْتُمْ اِحْدٰىھُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَاْخُذُوْا مِنْهُ شَـيْـــًٔـا  ۭ اَتَاْخُذُوْنَهٗ بُھْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِيْنًا   20 ؀

کِنج اوہ لینا بنے تُہانوں جَد اِک دُوجے وِچ کَدے ناہ وِتھ ہوندی سِی، تے اِک پیڈا قول تُہاڈا نال اوہناں دے ہے سِی

وَكَيْفَ تَاْخُذُوْنَهٗ وَقَدْ اَفْضٰى بَعْضُكُمْ اِلٰى بَعْضٍ وَّاَخَذْنَ مِنْكُمْ مِّيْثَاقًا غَلِيْظًا  21 ؀

اوہناں نال نکاح کَرو ناہ جنہاں نال نکاح تُہاڈے پیواں کِیتے ہووَن اَج توں پہلاں جو ہویا سُو ہویا ایہہ گَل بے حیائی وَالی کوہجی (ناپسندیدہ ) تے سِی رِ یت ( رَسم ) بڑی اِی ماڑی

وَلَا تَنْكِحُوْا مَا نَكَحَ اٰبَاۗؤُكُمْ  مِّنَ النِّسَاۗءِ اِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۭ اِنَّهٗ كَانَ فَاحِشَةً وَّمَقْتًا  ۭ وَسَاۗءَ سَبِيْلًا 22 ؀ۧ

ہین حرام تُہاڈے اُتے ما واں ، جائیاں (بیٹیاں ) بھیناں ، پھُپھیاں ، ماں دیاں بھیناں ، بھین بھَرا د ِیاں جائیاں (بیٹیاں ) دُدَّھل ماواں ، دُوَّھل بھیناں نالے سَسَّاں ، اوہ مَتریاں دِھیاں جو تُہاڈی جھولی پَلیاں تے جِنہاں دِی ماواں دے سَنگ سُتے ہووو (نکاح بعد سوئے ہووو) ماڑ ناہ کوئی جے تُسی ناہ سُتے ہووو ، سَکیاں نوہاں ( پُتر دِی زنانی ) دِی وِی بَندش ، انجے کَٹھیاں دونھ بھیناں دِی، اَج توں پہلاں جو ہویا سُو ہویا بے شک ہے غفور رحیم او ہ ذات اَللہ دِی

حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ اُمَّھٰتُكُمْ وَبَنٰتُكُمْ وَاَخَوٰتُكُمْ وَعَمّٰتُكُمْ وَخٰلٰتُكُمْ وَبَنٰتُ الْاَخِ وَبَنٰتُ الْاُخْتِ وَاُمَّھٰتُكُمُ الّٰتِيْٓ اَرْضَعْنَكُمْ وَاَخَوٰتُكُمْ مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَاُمَّھٰتُ نِسَاۗىِٕكُمْ وَرَبَاۗىِٕبُكُمُ الّٰتِيْ فِيْ حُجُوْرِكُمْ مِّنْ نِّسَاۗىِٕكُمُ الّٰتِيْ دَخَلْتُمْ بِهِنَّ ۡ فَاِنْ لَّمْ تَكُوْنُوْا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ ۡ وَحَلَاۗىِٕلُ اَبْنَاۗىِٕكُمُ الَّذِيْنَ مِنْ اَصْلَابِكُمْ ۙ وَاَنْ تَجْمَعُوْا بَيْنَ الْاُخْتَيْنِ اِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۭ        اِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِـيْمًا  23 ؀ۙ

انجے ہین حرا م نِساواں وچ نکاح دے آئیاں کِدھرے جے ناہ بندی وانن (جنگی قیدی )ہووَن ایہہ قانون الٰہی لوکو ہے تُساں تے ، ہین حلال تُہاڈے اُتّے (دَسْیاں چھَڈ کے ) مالاں نال جنہاں نُوں چاہو سَنگ بنانا (نکاح کرنا ) نَفس پرستی وَاہتے ناہیں ، ایس طرحاں اوہناں کولوں جو لَبھو جے اِس دے بدلے مہر اوہناں نُوں دیوو بَدھے (مہر تسلیم کیتے ) اِک دُوجے دِی مَن منا کے ، کَٹ کٹائی بَدھے مہراں وِچ وِی ہو سَکدی اے بے شک اَللہ آپ علیم حکیم اے

وَّالْمُحْصَنٰتُ مِنَ النِّسَاۗءِ اِلَّا مَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ ۚ كِتٰبَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَاُحِلَّ لَكُمْ مَّا وَرَاۗءَ ذٰلِكُمْ اَنْ تَبْتَغُوْا بِاَمْوَالِكُمْ مُّحْصِنِيْنَ غَيْرَ مُسٰفِحِيْنَ ۭ فَـمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهٖ مِنْھُنَّ فَاٰتُوْھُنَّ اُجُوْرَھُنَّ فَرِيْضَةً ۭ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيْمَا تَرٰضَيْتُمْ بِهٖ مِنْۢ بَعْدِ الْفَرِيْضَةِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا 24 ؀

جِس مومن دِی پُج ناہ ا ینی مومن زالاں اشرافاں دے نال پڑھائے کلمے ، مومن ہوئیاں بندی وَانیناں (کنیزاں ) دے وِچوں کلمے پڑھ لے نال کِسے دے ، ہے تُہاڈے ایماناں تَوں واقف اَللہ، اِکو جیہے اِی آپس وِچ او (اُونج سارے اِی ) سائیاں (مالکاں) کولوں اِذناں(اجازت ) لےکے اوہناں نال نکاح پڑھواؤ مہر رَواجی دے کے ، ویکھو ہون وَسیبل (وَسن والیاں ) بَد چلن ناہ ہووَن ، یاری پال ناہ ہووَن ،جے کَر پَرنیوَن پِچھے (نکاح دے بعد ) اِنج دِیاں اوہ نِکلن ڈَنڈ (سزا ) اَصیلاں نالوں اَدھا اوہناں اُتُے، ایہہ اِجازت اوہناں وَاہتے ، خوف جنہاں نُوں مَت اوہ چھَڑیاں (کنوارے ) رہ کے اوہ ڈولن تَلکن ، پر جے اپنے آپ نُوں ڈَکو (روکو ) ایہہ تُہاڈے وَاہتے چَنگا ، ہے غفور رحیم اوہ اَللہ

وَمَنْ لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا اَنْ يَّنْكِحَ الْمُحْصَنٰتِ الْمُؤْمِنٰتِ فَمِنْ مَّا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ مِّنْ فَتَيٰتِكُمُ الْمُؤْمِنٰتِ ۭ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِـاِيْمَانِكُمْ ۭ بَعْضُكُمْ مِّنْۢ بَعْضٍ ۚ فَانْكِحُوْھُنَّ بِاِذْنِ اَھْلِهِنَّ وَاٰتُوْھُنَّ اُجُوْرَھُنَّ بِالْمَعْرُوْفِ مُحْصَنٰتٍ غَيْرَ مُسٰفِحٰتٍ وَّلَا مُتَّخِذٰتِ اَخْدَانٍ ۚ فَاِذَآ اُحْصِنَّ فَاِنْ اَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَي الْمُحْصَنٰتِ مِنَ الْعَذَابِ ۭ ذٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ۭ وَاَنْ تَصْبِرُوْا خَيْرٌ لَّكُمْ ۭ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ   25 ؀ۧ

اَللہ چاہے ہو گذرے لوکاں دے چالے کَن تہاڈے پائے راہنمائی وَاہتے نظر کرم دِی کر کے، وَل تہاڈے ،ہے علیم حکیم اوہ اَللہ

يُرِيْدُ اللّٰهُ لِيُـبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِيْنَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوْبَ عَلَيْكُمْ ۭ وَاللّٰهُ عَلِيْمٌ حَكِيْمٌ   26 ؀

بے شک اللہ نَظر کَرم دِی تُہاڈے وَل کرنا چاہے پر مَیلے مَن والے لوکی چاہوَن پُٹھی جھوک جھُکاوَن تُہانوں رَجوِیں

وَاللّٰهُ يُرِيْدُ اَنْ يَّتُوْبَ عَلَيْكُمْ   ۣ وَيُرِيْدُ الَّذِيْنَ يَتَّبِعُوْنَ الشَّهَوٰتِ اَنْ تَمِيْلُوْا مَيْلًا عَظِيْمًا   27 ؀

اَللہ چاہوے بھَار تہاڈا ہولاں ہووے کیوں جے بند ہ ہےکمزورا مُنڈھوں

يُرِيْدُ اللّٰهُ اَنْ يُّخَفِّفَ عَنْكُمْ ۚ وَخُلِقَ الْاِنْسَانُ ضَعِيْفًا  28 ؀

اے ایمان لیائے لوکو اِک دُوجے دَا مال ناہ کھاؤ دائیں دَپیں (باطل طریقے نال ) ہاں بپارے (کاروبا ر وچ ) اِک دُوجے دِی مَن کے ، لا سَکدے اوہ پیسہ دھیلا

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَاْكُلُوْٓا اَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ اِلَّآ اَنْ تَكُوْنَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِّنْكُمْ  ۣ وَلَا تَقْتُلُوْٓا اَنْفُسَكُمْ ۭاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيْمًا  29 ؀

اے پَر جس نے اِنجے کیتا ظلموں یا ں حَد ٹَپنوں ، جھَبد ے اَگ دے مونھ پاواں گے اُس نُوں تے ایہہ کَم اَللہ وَاہتے سُکھلا

وَمَنْ يَّفْعَلْ ذٰلِكَ عُدْوَانًا وَّظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيْهِ نَارًا  ۭ   وَكَانَ ذٰلِكَ عَلَي اللّٰهِ يَسِيْرًا 30 ؀

اوہناں وَڈیاں مندیائیاں توں اپنا آپ بَچاسو جے کَر ، ہے جنہاں تَوں ٹھاک اَساڈی ، دامن تہاڈے پاک کر کے دیوواں دے باعزت رہتل (مقام )

اِنْ تَجْتَنِبُوْا كَبَاۗىِٕرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّاٰتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُّدْخَلًا كَرِيْمًا  31 ؀

ساڑا مول کَرو ناہ اُس دَا جے اِک شے وے دُوجے کول تُہاتھوں چَوکھی، مَردا ں دَا وِی اوہ نَصِیباں جو کمایا ہے وے اوہناں ، اِنجے زالاں دِی جھولی وِی کِیت اوہناں دِی (سڑنے نالوں ) اَللہ کولوں برکت منگو ، ہر اِک شے دَا جانَن وَالا اوہ بے شَک اے

وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللّٰهُ بِهٖ بَعْضَكُمْ عَلٰي بَعْضٍ  ۭ لِلرِّجَالِ نَصِيْبٌ مِّمَّا اكْتَـسَبُوْا  ۭ وَلِلنِّسَاۗءِ نَصِيْبٌ مِّمَّا اكْتَـسَبْنَ ۭ وَسْـــَٔـلُوا اللّٰهَ مِنْ فَضْلِهٖ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِـــيْمًا  32 ؀

ہر کِسے دے ہین حقدار اَساں متھ دِتّے تَرکے بارے جو چھَڈ موئے ماپے (ماں باپ ) اَتے قریبی ، تے اوہ قول جنہاں نال ہووَن دئیو اوہناں نُوں جو بَن دَا اے ، بے شَک اَللہ دِی اَکھ ہے وے ہر شے اُتّے

وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدٰنِ وَالْاَقْرَبُوْنَ ۭ  وَالَّذِيْنَ عَقَدَتْ اَيْمَانُكُمْ فَاٰتُوْھُمْ نَصِيْبَھُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ شَهِيْدًا 33 ؀ۧ

مَرد زالاں دے سِر سائیں ،کیوں جے اللہ اِکْناَں نوُں اِکْنَاں توَں ہے وَڈیائی دِتّی نالے اوہ کمَائی لاندے اِس کَر کے اِی صاَلح رَنَّاں واگاں منن (اطاعت کردیاں ) کَنڈی پِچھے وِی مَردَاں دے حَق سنبھالن جِئیویں اَللہ فَرمایا ہویا ، پر جنہاں دِی وَاگ تُڑائی دَا ڈَر ہووے اوہناں نُوں سَمجھاؤ پہلاں فیر اوہناں تَوں ُدوری وَرتو سوتَاں اَندر (خواب گاہ وچ ) حَد آخیر مارن والی ، جے اوہ سِورَن یویں عُذر خَلاف اوہناں دے ڈُھونڈوں ناہیں بے شَک اَللہ اُچا وِی اے ؤَڈَّا وِی اے (سبَھناں نالوں )

اَلرِّجَالُ قَوّٰمُوْنَ عَلَي النِّسَاۗءِ بِمَا فَضَّلَ اللّٰهُ بَعْضَھُمْ عَلٰي بَعْضٍ وَّبِمَآ اَنْفَقُوْا مِنْ اَمْوَالِهِمْ ۭ فَالصّٰلِحٰتُ قٰنِتٰتٌ حٰفِظٰتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّٰهُ ۭ وَالّٰتِيْ تَخَافُوْنَ نُشُوْزَھُنَّ فَعِظُوْھُنَّ وَاهْجُرُوْھُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوْھُنَّ ۚ فَاِنْ اَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوْا عَلَيْهِنَّ سَبِيْلًا  ۭ  اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيْرًا 34 ؀

جے اَن بَن دَا خوف ہووے جے دُوآں بارے تُسی نیائیں دُوآں وَلّوں اِک اِک مِتھوں ، سُر ہونے دِی نیت ہوئی جے اوہناں دِی ، اَللہ اوہناں نُوں سُر کَر سِی (اصلاح دی کوئی صُورت پیدا کَرسِی )

وَاِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوْا حَكَمًا مِّنْ اَھْلِهٖ وَحَكَمًا مِّنْ اَھْلِھَا  ۚ اِنْ يُّرِيْدَآ اِصْلَاحًا يُّوَفِّقِ اللّٰهُ بَيْنَهُمَا  ۭ  اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلِــيْمًا خَبِيْرًا 35 ؀

تے اَللہ دِی کَرو عِبادت ، نال ناہ اُس دے ہور رَلاؤ ، ماپڑیاں دے نال َرہوے وَرتارا مِٹّھا ، انگاں ساکاں (قرابت دار ) ہور یتیماں مَسکیناں تے، ہمسائیاں دے نال وَتیرا چَنگا رَکھو اوہ ہمسائے اَپنے بھانویں اوبڑ ہووَن ( جنبی ہمسائے ) اِنجے رَاہیاں ، بندیواناں (غلام لوندی ) دے نال چنگا وَرتو ، چیتے رَکھو ہیکڑیاں نُوں پھُونڈلیاں نوں اَللہ لاگے لائے ناہیں (اَللہ نوں مغرور تے اپنی وڈائی تے فخر کرن والے چنگے نئیں لگدے )

وَاعْبُدُوا اللّٰهَ وَلَا تُشْرِكُوْا بِهٖ شَـيْـــــًٔـا وَّبِالْوَالِدَيْنِ اِحْسَانًا وَّبِذِي الْقُرْبٰى وَالْيَتٰمٰي وَالْمَسٰكِيْنِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبٰى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَـنْۢبِ وَابْنِ السَّبِيْلِ ۙ وَمَا مَلَكَتْ اَيْمَانُكُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْــتَالًا فَخُــوْرَۨا 36 ؀ۙ

جیہڑے ہین بَخیل آپوں وِی تے لوکاں نُوں وِی ایدھر لاندے تے جو اَللہ دِتّا ہووے ناہ ہو ا لواوَن اُس نُوں، ایہوا جئے کفروناں وَاہتے ہے عذاب خواری وَالا رَکھیا ہویا

الَّذِيْنَ يَبْخَلُوْنَ وَيَاْمُرُوْنَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُوْنَ مَآ اٰتٰىھُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ ۭ وَاَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابًا مُّهِيْنًا 37 ؀ۚ

نالے اوہناں واہتے جیہڑے خرچ دِکھاوے دَا کَردے نیں اُنج ناہ مَن دے اوہ اَللہ نُوں نالے چھیکڑ والے دِن نُوں ، ہے شیطان جِنہاں دَا ساتھی تے اوہ ساتھی بھَیڑا ہے وے

وَالَّذِيْنَ يُنْفِقُوْنَ اَمْوَالَھُمْ رِئَاۗءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ۭ وَمَنْ يَّكُنِ الشَّيْطٰنُ لَهٗ قَرِيْنًا فَسَاۗءَ قَرِيْنًا 38 ؀

تے کی اوہناں دا گھَٹنا سِی جے اوہ اَللہ نُوں مَن لیندے نالے چھییکڑ والے دِن نُوں ، دیندے ساڈے دِتّے وِچوں ، اَللہ خوب اوہناں نّوں جانے

وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَاَنْفَقُوْا مِمَّا رَزَقَھُمُ اللّٰهُ ۭوَكَانَ اللّٰهُ بِهِمْ عَلِــيْمًا  39 ؀

اَللہ حَق مارے ناہ ماسہ ہاں د یَون دے دُونا دیندا تےاَپنے وِی وَلّوں دیندا اَجر وَدھیرا

اِنَّ اللّٰهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ  ۚ  وَاِنْ تَكُ حَسَنَةً يُّضٰعِفْھَا وَيُؤْتِ مِنْ لَّدُنْهُ اَجْرًا عَظِيْمًا  40 ؀

کی وَر تیسی (اوہ کی کرسن ) ہر ٹولے چوں اِک اِک جَدوں گواہ اَس آندا ہے ، تینوںوِی اَساں گواہواں دے وِچ رَکھنا

فَكَيْفَ اِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ اُمَّةٍۢ بِشَهِيْدٍ  وَّجِئْنَا بِكَ عَلٰي هٰٓؤُلَاۗءِ شَهِيْدًا   ڲ ؀41

اوس دِہاڑے پیغمبر دے مُنکر سدھراوَن دے (تمنا کَرسن ) ، کاش اوہ مِٹِّی دے نال رُل کے مٹی تِھیوَن ، اوہ ناہ کجھ لُکا (چُھپا)سَکن دے اَللہ کولوں

يَوْمَىِٕذٍ يَّوَدُّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَعَصَوُا الرَّسُوْلَ لَوْ تُـسَوّٰى بِهِمُ الْاَرْضُ ۭ وَلَا يَكْتُمُوْنَ اللّٰهَ حَدِيْثًا  42 ؀ۧ

اے ایمان لَیائے لوکو جے نشَے دِی حالت ہووے ناہ مسجد (نماز ) وَل جاؤ ، جَد تائیں ناہ سَمجھ تُہانوں آوَن لگے کی کہندے او ، ناہ ایں جے کَر رَن (بیوی ) دے نیڑے ہوئے ہووو اَتے نہا ناہ بیٹھو ، راہ پئے دِی گل وَکھری اے ، تے جے کَر بیمار ہو جاؤ یاں سفر تے ہووو یاں باہروں ہو کے آوے کوئی یاں تِیویں(بیوی ) نال وَس کے ، تے پانی وِی ٹُوٹک ہووے ، کِدھرے سُتھری مِٹی لَبھ کے مَسح کَرو مُڑ مُونہاں دَا وِی ہَتھاں دَا وِی بے شک اَللہ چھُوٹاں دینے والا نالے تُھڑ نُوں سمجھن والا ہے وے

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَقْرَبُوا الصَّلٰوةَ وَاَنْتُمْ سُكٰرٰى حَتّٰى تَعْلَمُوْا مَا تَقُوْلُوْنَ وَلَا جُنُبًا اِلَّا عَابِرِيْ سَبِيْلٍ حَتّٰى تَغْتَسِلُوْا  ۭ      وَاِنْ كُنْتُمْ مَّرْضٰٓى اَوْ عَلٰي سَفَرٍ اَوْ جَاۗءَ اَحَدٌ مِّنْكُمْ مِّنَ الْغَاۗىِٕطِ اَوْ لٰمَسْتُمُ   النِّسَاۗءَ فَلَمْ تَجِدُوْا مَاۗءً فَتَيَمَّمُوْا صَعِيْدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوْا بِوُجُوْهِكُمْ وَاَيْدِيْكُمْ  ۭ  اِنَّ اللّٰهَ كَانَ   عَفُوًّا غَفُوْرًا 43 ؀

حال اوہناں دَا تیرے اَگے ، سِی نَصیب کِتابوں کُجھ جنہاں نُوں ہویا تے اوہناں گمراہی وَ ٹّی تے اوہ چاہندے تُوں وِی انجے رَاہوں بھُلیں

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ اُوْتُوْا نَصِيْبًا مِّنَ الْكِتٰبِ يَشْتَرُوْنَ الضَّلٰلَةَ وَيُرِيْدُوْنَ اَنْ تَضِلُّوا السَّبِيْلَ 44 ؀ۭ

اَللہ نُو ں معلوم تُہاڈے دُشمن کیہڑے تے اَللہ اِی کافی ہے وے کاج سَوارَن وَالا ، ہے حمایت اَللہ دِی اِی کافی

وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِاَعْدَاۗىِٕكُمْ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ وَلِيًّـۢا  ڭ وَّكَفٰى بِاللّٰهِ نَصِيْرًا 45 ؀

ہین یَہودی لوکاں وِچوں اوہ بھی جیہڑے گَل کِسے نُوں ، تھاؤں ہین کِتھائیں کردے ، تے جِیباں نُوں موڑے دے کے کُجھ تَوں کُجھ لَفظاں نُوں کردے سُنیاں کہہ کے نال رَلاندے پر ناہ منیا ً سُن آکھن تے نال رَلاون ناہ توں سُننے لائق ، رَاعِنَا وِی انجے آکھن ، دِین خُدا دے بارے ٹوکاں کردے تے جے اِس دِی تھاں اوہ سُنیا تے مَنیا کہندے ، سُنو ا َساڈی کَرو توجہ وَل اَساڈے ، اوہ چا کہندے اوہناں وَاہتے چَنَگا ہوندا تے سِدھیائی والا ، ہُن اوہناں تے رَب دِی لعنت ، کُفَر اوہناں دے پاروں ، گَھَٹ اِی مومَن تھِیسن

مِنَ الَّذِيْنَ ھَادُوْا يُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ عَنْ مَّوَاضِعِهٖ وَيَقُوْلُوْنَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَّرَاعِنَا لَيًّــۢا بِاَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّيْنِ ۭ وَلَوْ اَنَّھُمْ قَالُوْا سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّھُمْ وَاَقْوَمَ ۙ وَلٰكِنْ لَّعَنَھُمُ اللّٰهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوْنَ اِلَّا قَلِيْلًا ؀46

اہلِ کتِابو ! اس نُوں مَنّوں جو اَساں اے نازل کیتا تے تصدیق کرے جو اوس دِی ، جو تُہاڈے اپنے کول اے ، اِس توں پہلاں جَد مونھ وِگڑے ہوئے کرکے ، کَنڈاں دے وَل لا دئیے جے یاں اوہناں تے اُنجے اِ ی پھَٹکاراں وَسَّن جئیوں پھٹکارا وَسَا دِّتّی سِی سَبتی ٹولے اُتّے تے اَمر اَللہ دَا ہو کے رہنے وَالا

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ اٰمِنُوْا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ مِّنْ قَبْلِ اَنْ نَّطْمِسَ وُجُوْهًا فَنَرُدَّھَا عَلٰٓي اَدْبَارِھَآ اَوْ نَلْعَنَھُمْ كَمَا لَعَنَّآ اَصْحٰبَ السَّبْتِ ۭ وَكَانَ اَمْرُ اللّٰهِ مَفْعُوْلًا 47 ؀

اَللہ شرک معاف ناہ کَردا ، اِس تَوں ہَٹ کے جِس دِی چاہے ، کِیتی بخشے۔ کیوں جے ہور کِسے نُوں اَللہ نال رَلاوَن وَالے ،سَمجھو پاپ بڑا اِی وَڈا گَھڑیا

اِنَّ اللّٰهَ لَا يَغْفِرُ اَنْ يُّشْرَكَ بِهٖ وَيَغْفِرُ مَا دُوْنَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَّشَاۗءُ ۚوَمَنْ يُّشْرِكْ بِاللّٰهِ  فَقَدِ افْتَرٰٓى اِثْمًا عَظِيْمًا  48 ؀

اوبھی تیتھوں اوہلے ناہیں جیہڑے اپنی پاک دِلی دے چَرچے کَردے ، ایہہ اَللہ دے اِی وَس ہے وے کِس نُوں پاک اوہ سَمجھے ، ہاں کِسے دَا حق ناہ سُوتر بھَر وِی مَرسِی

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ يُزَكُّوْنَ اَنْفُسَھُمْ ۭ بَلِ اللّٰهُ يُزَكِّيْ مَنْ يَّشَاۗءُ وَلَا يُظْلَمُوْنَ فَتِيْلًا  49 ؀

ویکھ کِویں اوہ کُوڑ اَللہ دے مَتھے لاندے کھُلم کھٗلا ، ایہہ گُناہ اِی ہے خلاف اوہناں دے کافی

اُنْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُوْنَ عَلَي اللّٰهِ الْكَذِبَ ۭوَكَفٰى بِهٖٓ اِثْمًا مُّبِيْنًا 50 ؀ۧ

اوبھی تیتھوں اُوہلے ناہیں، جھولی وِچ کِتاب جِنہاں دے ، پر اوہ ہوئے ٹونا ٹانے ، پُھوکا پَھاکی مَّنن وَالے ، تے کُفروناں لوکاں دے بارے کہندے ، ایمانی لوکاں دےکولوں ایہہ زیادہ سِدھے راہ تے

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ اُوْتُوْا نَصِيْبًا مِّنَ الْكِتٰبِ يُؤْمِنُوْنَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوْتِ وَيَقُوْلُوْنَ لِلَّذِيْنَ كَفَرُوْا هٰٓؤُلَاۗءِ اَهْدٰى مِنَ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا سَبِيْلًا 51 ؀

اَللہ دے پھَٹکارے ہوئے ایہوا وَل نیں تے جِس نُوں اَللہ پھَٹکارے اُس دَا ساتھ کِسے ناہ دینا

اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ لَعَنَھُمُ اللّٰهُ  ۭ وَمَنْ يَّلْعَنِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهٗ نَصِيْرًا 52 ؀ۭ

جے اوہ کھاندے پیندے ہووَن ، ہڑک ناہ دَین کِسے نُوں

اَمْ لَھُمْ نَصِيْبٌ مِّنَ الْمُلْكِ    فَاِذًا لَّا يُؤْتُوْنَ النَّاسَ نَقِيْرًا 53 ؀ۙ

کیوں اوہناں تے حَسد کَریندے ، اَللہ آپ جنہاں نُوں اپنے فَضلوں دِتَّا، اَساں کتاب اِبراہیم کیاں نُوں دِتّی نالے حکمت تے اوہناں نُوں رَجوائی (حکومت ) وِی وَڈی دِتّی

اَمْ يَحْسُدُوْنَ النَّاسَ عَلٰي مَآ اٰتٰىھُمُ اللّٰهُ مِنْ فَضْلِهٖ ۚ     فَقَدْ اٰتَيْنَآ اٰلَ اِبْرٰهِيْمَ الْكِتٰبَ    وَالْحِكْمَةَ وَاٰتَيْنٰھُمْ مُّلْكًا عَظِيْمًا  54 ؀

فیر کِسے اوہناں دے وِچوں اس نُوں مَنْیا تے اوہناں دے وِچوں ، کوئی اس تَوں پِھِریا ، دوزخ دے اِی لنبُو (اگ دے شعلے ) کافی ، پِھِرنے والے لوکاں وَاہتے

فَمِنْھُمْ مَّنْ اٰمَنَ بِهٖ     وَمِنْھُمْ مَّنْ صَدَّ عَنْهُ  ۭ    وَكَفٰى بِجَهَنَّمَ سَعِيْرًا 55 ؀

جوآیات اَساڈی دے اِنکاری ہوئے جھَبَدے اِی پا دیساں اَگ وچ اوہناں تائیں جَد اوہناں دِیاں کھَلاں گَلیاں ہور پوَاساں اوہناں تائیں تاں جے خُوب عَذاب اوہ چَکھن ، بے شَک اللہ آپ عزیز حکیم اے

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا بِاٰيٰتِنَا سَوْفَ نُصْلِيْهِمْ نَارًا ۭ كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُوْدُھُمْ بَدَّلْنٰھُمْ جُلُوْدًا غَيْرَھَا لِيَذُوْقُوا الْعَذَابَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَزِيْزًا حَكِيْمًا  56 ؀

جیہڑے لوک ایمان لیائے چنگے عمل کمائے اوہناں تائیں اوہناں باگاں وچ کھَڑاں دے ، کول جنہاں دے وَگدے پانی ، اوہ ہمیشہ اوتھے رہسن اوہناں وَاہتے اوتھے اُجَّل زوجاں (پاکیزہ بیویاں ) ، اَسی اوہناں نوں گھَنیاں چھاواں تھَلے رَکھساں

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ سَنُدْخِلُھُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَآ اَبَدًا  ۭ لَھُمْ فِيْھَآ اَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۡ وَّنُدْخِلُھُمْ ظِلًّا ظَلِيْلًا 57 ؀

اَللہ حُکم تُہانوں دیندا ، جس دی جو اَمانت ہووے (منگَن اُتّے ) اُس نُوں موڑو اِنجے کَرن نیاں(فیصلہ ) جے بیٹھو ، مول ناہ عَدلوں ڈولو ۔ بے شک اَللہ چنَگی مَت (نصیحت ) اِی دیندا ہے وے ، بے شک اَللہ سَب کُجھ سُن دَا سَب کُجھ تَکدا

اِنَّ اللّٰهَ يَاْمُرُكُمْ اَنْ تُؤَدُّوا الْاَمٰنٰتِ اِلٰٓى اَھْلِھَا ۙ وَاِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ اَنْ تَحْكُمُوْا بِالْعَدْلِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهٖ ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ سَمِيْعًۢا بَصِيْرًا 58 ؀

اے ایمان لَیائے لوکو اَللہ دِی آکھی مَنّوں ہور رَسُول اُس دے دِی مَنّو ، اوہناں وِی وِی جیہڑے وِچ تُہاڈے ، اَمری ہوئے (حاکم ہوئے ) تے جَد گَل کِسے دے بارے جھَگڑا جاگے ، اَللہوَل تے اوسے دے پیغمبر وَل پَرتاؤ اُس نُوں ، جے ایمان تُہاڈا اَللہ اُتُے نالے روزِقیامت اُتُے ، ایہو گَل مُناسب نالے چنَگے سِٹے وَالی (انجام دے لحاظ نال بہتر اے )

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَطِيْعُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ وَاُولِي الْاَمْرِ مِنْكُمْ ۚ فَاِنْ تَنَازَعْتُمْ فِيْ شَيْءٍ فَرُدُّوْهُ اِلَى اللّٰهِ وَالرَّسُوْلِ اِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُوْنَ   بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ۭ ذٰلِكَ خَيْرٌ وَّاَحْسَنُ تَاْوِيْلًا  59 ؀ۧ

تُوں اوہناں نُوں تَکیا ناہیں جیہڑے مُونہوں تَاں کہندے نیں، مَن لیا اے جو تیرے تے نَازل ہویا تے جو سِی تیرے تَوں پہلاں ناَزل ہویا ، پر اوہ ثالث جَد وِی مَنَّن حَداں ٹَپد ے نُوں ایہہ مَنَّن ، حالاں ٹھاک اَساڈی ، ایہہ سِی (اَساں منع کیتا سِی ) اس دے کولوں بچ کے رہنا ، کیوں جے شیطانے دِی ِنَیت ، رَاہوں دُور دَراڈا کَرنے دِی اوہناں نُوں

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ يَزْعُمُوْنَ اَنَّھُمْ اٰمَنُوْا بِمَآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّتَحَاكَمُوْٓا اِلَى الطَّاغُوْتِ وَقَدْ اُمِرُوْٓا اَنْ يَّكْفُرُوْا بِهٖ ۭ وَيُرِيْدُ الشَّيْطٰنُ اَنْ يُّضِلَّھُمْ ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا  60 ؀

جَد اوہناں نُوں آکھی دَا اے ، اَللہ دی گھَل دے وَل آؤ نالے آؤ پیغمبر وَل ، کَیڑ اے تینوں (توں تَک دَا اے ) ) ایہہ منُافق تیرے تَوں مونھ بھَواندے تے آؤنے تَوں رہ جاندے نیں

وَاِذَا قِيْلَ لَھُمْ تَعَالَوْا اِلٰى مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَى الرَّسُوْلِ رَاَيْتَ الْمُنٰفِقِيْنَ يَصُدُّوْنَ عَنْكَ صُدُوْدًا  61 ؀ۚ

کی اوہناں دے باب ہووے دِی جَد آ پینی نیں سِر اُتّے کَرتُوتاں دے پاروں فیر ایہہ تیرے کول آوَن دےقَسماں کھَاندے جے اَسی تے وَل وَرتارے دِی تے صُلح صَفائی دِی اِی خوائش رَکھدے

فَكَيْفَ اِذَآ اَصَابَتْھُمْ مُّصِيْبَةٌۢ بِمَا قَدَّمَتْ اَيْدِيْهِمْ ثُمَّ جَاۗءُوْكَ يَحْلِفُوْنَ ڰ بِاللّٰهِ اِنْ اَرَدْنَآ اِلَّآ اِحْسَانًا وَّتَوْفِيْقًا   62 ؀

رَب اوہناں دے اَندر جانے ، اوہناں تَوں اِک پاسے ہو جَا ، ہاں نصیحت کَردا رہ نیں تے گلاں کر اَ ثراں وچ ڈُبیاں ہوئیاں

اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ يَعْلَمُ اللّٰهُ مَا فِيْ قُلُوْبِهِمْ ۤ فَاَعْرِضْ عَنْھُمْ وَعِظْھُمْ وَقُلْ لَّھُمْ فِيْٓ اَنْفُسِهِمْ قَوْلًۢا بَلِيْغًا 63 ؀

اَساں رَسول ہمیش اِی گھَلے تاں جے اِذن اَللہ دے نال مَنِیوَن (ایمان لیاوَن ) تے جے تیرے کول آجاندے اَپنیاں جاناں تے ظُلم کماوَن پِچھوں اَتے اوہ معافی اَللہ دے کولوں مَنگد دے اَتے رَسول سَفارش کَردا ، تُوں اَللہ نُوں توبہ مَنّن والا رحمت کَرنے والا پاندوں

وَمَآ اَرْسَلْنَا مِنْ رَّسُوْلٍ اِلَّا لِيُطَاعَ بِاِذْنِ اللّٰهِ ۭ وَلَوْ اَنَّھُمْ اِذْ ظَّلَمُوْٓا اَنْفُسَھُمْ جَاۗءُوْكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَاسْتَغْفَرَ لَھُمُ الرَّسُوْلُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوَّابًا رَّحِـيْمًا  64 ؀

انج ناہ ہونا رَب تیرے دِی سَو نھ ! گِنے ناہ جاسَن مومَن جَد تائیں اَپنے وِچ دے رَپھڑاں اَندر ثالث تیرے تائیں مَّنن اَتے نِیاں (فیصلہ ) جو تیرا ہووے ، اوس دے بارے دِل دے وِچ ناہ گھُنڈی (تنگی ) رَکھن تے اِنج مَنّن جئیوں مَنّن دَا حَق اے

فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُوْنَ حَتّٰي يُحَكِّمُوْكَ فِيْمَا شَجَــرَ بَيْنَھُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوْا فِيْٓ اَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوْا تَسْلِــيْمًا  65 ؀

جے فرض اَسی کَر دیندے اوہناں وَاہتے کَٹ مَرنے نُوں، گھَراں تَوں ہِجرت کرنا تھوڑے وَل اِی ایہہ کَم کَردے تے جے اوہناں کیتا ہوندا عِمل ،نَصیحت اَساڈی اُتُے تے پیراں دے پکے رہندے اوہناں دے حَق چَنگا ہوندا

وَلَوْ اَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ اَنِ اقْتُلُوْٓا اَنْفُسَكُمْ اَوِ اخْرُجُوْا مِنْ دِيَارِكُمْ مَّا فَعَلُوْهُ اِلَّا قَلِيْلٌ مِّنْھُمْ ۭ وَلَوْ اَنَّھُمْ فَعَلُوْا مَا يُوْعَظُوْنَ بِهٖ لَكَانَ خَيْرًا لَّھُمْ وَاَشَدَّ تَثْبِيْتًا    66 ؀ۙ

بے شک تاں تے اَجر گھنیرا اَساں اوہناں نُوں اپنے وَلّوں دینا ہے سِی

وَّاِذًا لَّاٰتَيْنٰھُمْ مِّنْ لَّدُنَّآ اَجْرًا عَظِيْمًا  67 ؀ۙ

تے سِدھے راہ پا دینا سِی

وَّلَهَدَيْنٰھُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيْمًا 68 ؀

جو مَن ٹُرسی اَللہ دِی تے پیغمبر دِی ، اوہ اوہناں وِچ شامل ہوسِی اَللہ نے انعام جنہاں تے کِیتا ہویا ، نَبیاں وَرگے ، صَدیقاں دے اَتے شہیداں صاَلح لوکاں وَرگے ، کِنّا سوہنا سَنگ اوہناں دَا

وَمَنْ يُّطِعِ اللّٰهَ وَالرَّسُوْلَ فَاُولٰۗىِٕكَ مَعَ الَّذِيْنَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ مِّنَ النَّبِيّٖنَ وَالصِّدِّيْقِيْنَ وَالشُّهَدَاۗءِ   وَالصّٰلِحِيْنَ ۚ وَحَسُنَ اُولٰۗىِٕكَ رَفِيْقًا  69 ؀ۭ

فَضل ایہہ اَللہ وَلّوں ہوندا اَللہ اِی کافی گِن تُوں ، ہر اِک گل دی سار ہے جِس نُوں

ذٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللّٰهِ  ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ عَلِــيْمًا   70 ؀ۧ

اے ایمان لَیائے لوکو ٹُرو پِھرو ہَتھیار ی ہو کے ٹُکری ٹُکری بھاَویں کَٹَھ ے جِدھر کِدھرے جانا ہووے

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا خُذُوْا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوْا ثُبَاتٍ اَوِ انْفِرُوْا جَمِيْعًا  71 ؀

پِشاں پِشاں وِی رہنے والے ہین تُہاڈے وِچ اِی تے جے ڈاہڈا ویلا آوے تے اوہ ایہہ آکھن کَرم اَللہ نے کِیتا اوہناں دے سَنگ ناہ سَاں

وَاِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَّيُبَطِّئَنَّ ۚ فَاِنْ اَصَابَتْكُمْ مُّصِيْبَةٌ قَالَ قَدْ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيَّ اِذْ لَمْ اَكُنْ مَّعَھُمْ شَهِيْدًا 72 ؀

تے جے فَضل تُہاڈے اُتّے اَللہ کر دے ، آکھن نال کَدے اَج ہوندے تے ہَتھ رَنگدے ، نال تُہاڈے حُب (محبت ) جِویں ناہ ہے اوہناں نُوں، مال غنیمت دے نال اِی ہے وے

وَلَىِٕنْ اَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللّٰهِ لَيَقُوْلَنَّ كَاَنْ لَّمْ تَكُنْۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهٗ مَوَدَّةٌ يّٰلَيْتَنِيْ كُنْتُ مَعَھُمْ فَاَفُوْزَ فَوْزًا عَظِيْمًا 73 ؀

تے اللہ دی رَاہ لَڑن اوہ جیہڑے لوبھ اجو کا چھَڈ کے کل دَا لوبھ وَہاجن (جنہاں دنیا دی زندگی آخر ت لئی فروخت کر دِتّی ) جیہڑا اَللہ دِی راہ لَڑیا قتل ہویا یاں قتل اُس کِیتا ، اَجر گھنیرا اُس نُوں دیساں

فَلْيُقَاتِلْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ الَّذِيْنَ يَشْرُوْنَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَا بِالْاٰخِرَةِ  ۭ وَمَنْ يُّقَاتِلْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَيُقْتَلْ اَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيْهِ اَجْرًا عَظِيْمًا  74 ؀

کی ہویا جے کیوں ناہ لَڑدے رَب دِی خاطر ، مَرداں ، زالاں ، جایاں وِچ دے اوہناں کمزوراں دِی خاطر جیہڑے کہندے رَبَّا سَانوں اِس وَستی تَوں لے چل کِدھرے ، ڈاہڈے ظالم لوک ایتھے دے ، اَپنے وَلّوں کر اَساڈا ہَتھ پھَڑ کوئی ، اپنے وَلّوں کر اَساڈا حَامی کوئی

وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَالْمُسْتَضْعَفِيْنَ مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاۗءِ وَ الْوِلْدَانِ الَّذِيْنَ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَآ اَخْرِجْنَا مِنْ ھٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ اَهْلُھَا ۚ وَاجْعَلْ لَّنَا مِنْ لَّدُنْكَ وَلِيًّـۢا  ڌ وَّاجْعَلْ لَّنَا مِنْ لَّدُنْكَ نَصِيْرًا 75 ؀ۭ

ہے ایمان جنہاں دے اَندر رَاہ اَللہ دِی خاطر لَڑدے ۔ تے انکاری طاغوطے دِی خاطر لَڑدے ایس کر کے شیطانی ٹو لے تے چَڑھ جاؤ بے شک َدا ( چال ) شیطانی ہوندا اے کَمزورا

اَلَّذِيْنَ اٰمَنُوْا يُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۚ وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا يُقَاتِلُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ الطَّاغُوْتِ فَقَاتِلُوْٓا اَوْلِيَاۗءَ الشَّيْطٰنِ ۚ اِنَّ كَيْدَ الشَّيْطٰنِ كَانَ ضَعِيْفًا  76 ؀ۧ

لوک نئیں اوہ چیتے تینوں ، اَساں جِنہاں نُوں ایہہ کہیا سی اِک دُوجے تے ہَتھ ناہ چاَؤ ، ہاں نمازاں پَڑھدے جاؤ ہاں زاکا تا ں دیندے جاؤ تے جَد لَڑن ضروری ہویا تے اوہناں وِچوں کُجھ اِنج ڈَردے بَندیاں کولوں جِویں خُدا تَوں ڈَرنا سوبھے اوہ تَاں اِس تَوں وِی وَدھ ڈَردے تے ایہہ کہندے رَبَّا کیوں ایہہ بھیڑ اَساڈے لیکھے لِکھیا کیوں ناہ مُہلت ہور اَسانوں ہے تُوں دِتّی ، دَس اوہناں نُوں دُنیا دِی ایہہ پونجی چار دِناں دِی تے چھیکڑ اِی بہتر ہے وے اوس دے وَاہتے خوف خُدا دَا جِس دے اندر ، حَق ناہ سُوتر بَھر کِسے دَا مَر سِی

اَلَمْ تَرَ اِلَى الَّذِيْنَ قِيْلَ لَھُمْ كُفُّوْٓا اَيْدِيَكُمْ وَاَقِيْمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ ۚ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ اِذَا فَرِيْقٌ مِّنْھُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللّٰهِ اَوْ اَشَدَّ خَشْـيَةً ۚ وَقَالُوْا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ ۚ لَوْلَآ اَخَّرْتَنَآ اِلٰٓى اَجَلٍ قَرِيْبٍ ۭ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيْلٌ ۚ وَالْاٰخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقٰى ۣ وَلَا تُظْلَمُوْنَ فَتِيْلًا   77 ؀

جیہڑی تِھاں وِی ہوسو ، آ اَپڑے دِی موت تُہانوں ، بھانویں پکے پکے برُجاں وِچ ہووو جے وَل ویلا آ جاوے نیں ، آکھن اِیہہ اَللہ دے وَلّوں تے جے ماڑا ویلا آوے، آکھ ن ایہہ وے تیرے وَلّوں ، کہہ دے سَب کجُھ اَللہ وَلّوں، کی اِہناں لوکاں نُوں ہویا ، گَل ناہ پیندی ہے نیں پلَے

اَيْنَ مَا تَكُوْنُوْا يُدْرِكْكُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِيْ بُرُوْجٍ مُّشَـيَّدَةٍ  ۭ وَاِنْ تُصِبْھُمْ حَسَـنَةٌ يَّقُوْلُوْا هٰذِهٖ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ ۚ وَاِنْ تُصِبْھُمْ سَيِّئَةٌ يَّقُوْلُوْا هٰذِهٖ مِنْ عِنْدِكَ ۭقُلْ كُلٌّ مِّنْ عِنْدِ اللّٰهِ ۭ فَمَالِ هٰٓؤُلَاۗءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُوْنَ يَفْقَهُوْنَ حَدِيْثًا 78 ؀

سوکَھت جھولی پیندی جیہڑی سَمجھو اَللہ وَلّوں پیندی ، اَوکھت (مصیبت ) جیہڑی پَلّے پیندی سَمجھو اپنے کَرتوتاں توں ۔ اَساں رَسوُل بنا کے تینوں ہے لوکاں وَل گھَلیا تے اِس بارے اَللہ آپ گوَاہ اِی کافی

مَآ اَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ ۡ وَمَآ اَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَّفْسِكَ ۭ وَاَرْسَلْنٰكَ لِلنَّاسِ رَسُوْلًا   ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ شَهِيْدًا   79 ؀

مَنّی جِس نے پیغمبر دِی ، سَمَجھو اوس خُدا دِی مَنّی اے ، پر جیہڑا مُونھ چَا موڑے (اوہ پیا موڑے ) اوہناں دَا رَکھوال بنا کے اَساں ناہ گھَلیا ہے وے تینوں

مَنْ يُّطِعِ الرَّسُوْلَ فَقَدْ اَطَاعَ اللّٰهَ ۚ وَمَنْ تَوَلّٰى فَمَآ اَرْسَلْنٰكَ عَلَيْهِمْ حَفِيْظًا  80 ؀ۭ

مَن ٹُرنے دِی کہندے نیں اوہ (تیرے اَگے ) تیتھوں ہَٹ کے. ٹولیکوئی رَاتیں جاکے ایناں وِچوں اُلٹ تیرے تَوں دے صَلاحیں ، ایہہ سَب رَاتل کانا پُھوسی اَللہ لِکھد جاندا ہے وے ، چھَڈ اوہناں نُوں ، رَکھ توَکل اَللہ اُتّے ، اَللہ کافی کَم سر چاہڑا

وَيَقُوْلُوْنَ طَاعَةٌ ۡ فَاِذَا بَرَزُوْا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَاۗىِٕفَةٌ مِّنْھُمْ غَيْرَ الَّذِيْ تَقُوْلُ ۭ وَاللّٰهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُوْنَ ۚ فَاَعْرِضْ عَنْھُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَي اللّٰهِ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ وَكِيْلً ا 81 ؀

کیوں ناہ سوچن ایہہ قُرآنی دَسّاں بارے ، جے ایہہ ہوندا غیر اَللہ دَا ، پُٹھیاں سِدھیاں تھَاں تھَاں لوکی اِس وِچ لَبْھدے

اَفَلَا يَتَدَبَّرُوْنَ الْقُرْاٰنَ ۭ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّٰهِ لَوَجَدُوْا فِيْهِ اخْتِلَافًا كَثِيْرًا 82 ؀

ہتھ آوے نیں جے گل کوئی ڈَرَ اڈر دِی (خوفناک خبر ) اس نُوں تھائیں تھائیں کَردے جے گَل اِنج دِی ، کول پیغمبر دے اوہ کھَڑدے یا ں اپنے اَمری دے کول اِی ، تہہ تائی ں اَپڑیندے لوک گویڑی (صاحبِ علم ) ، تے جے حال تُہاڈے اُتّے فضل تے رحمت رَب ْ ناہ کَردا ، تھوڑے وَل اِی شیطانے دے پچِھے لگنوں رہ جانے سِی

وَاِذَا جَاۗءَھُمْ اَمْرٌ مِّنَ الْاَمْنِ اَوِ الْخَوْفِ اَذَاعُوْا بِهٖ ۭوَلَوْ رَدُّوْهُ اِلَى الرَّسُوْلِ وَاِلٰٓى اُولِي الْاَمْرِ مِنْھُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِيْنَ يَسْتَنْۢبِطُوْنَهٗ مِنْھُمْ ۭ وَلَوْلَا فَضْلُ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهٗ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطٰنَ اِلَّا قَلِيْلًا 83 ؀

اِس کر کے اَللہ دِی راہے آ بھِڑن وَل، تُوں تَاں ذِمہ اَپنا لینا ہاں ایمانی لوکاں نُوں آہر (اکسا ) اِس دَا دیہہ تُوں ، ہو سَکدا اے کفروناں َدا اَللہ زور تَڑورے ، بے شک اَللہ اِی اے ڈَاہدے زوراں وَالا سَب تَوں وَدھ نَکَیلن وَالا

فَقَاتِلْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۚ لَا تُكَلَّفُ اِلَّا نَفْسَكَ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۚ عَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّكُفَّ بَاْسَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا  ۭ وَاللّٰهُ اَشَدُّ بَاْسًا وَّاَشَدُّ تَنْكِيْلًا 84 ؀

چنگے کم کِسے دے بارے ، بنے وَچولا جیہڑا ، اُس چنگیائی دَا پھَل پاسِی ۔ مَاڑے کَم کِسے دے بارے ، بنے وَچولا جیہڑا ، پھَل اَپنی کِیتی دَا پاسِی اَللہ سَھناں تَوں سترانا (االلہ دی ہر شے تے نظر اے )

مَنْ يَّشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَّكُنْ لَّهٗ نَصِيْبٌ مِّنْھَا ۚ وَمَنْ يَّشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَّكُنْ لَّهٗ كِفْلٌ مِّنْھَا  ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ مُّقِيْتًا 85 ؀

جِی آیاں نُوں جَدوں تُہانوں کوئی آکھے ، آکھو جِی آیا نُوں کولوں ہور وَدھا کے ، نئیں تاں اوناں تے پَرتاؤ بے شک اَللہ ہر شے دَا کھاتا رَکھدا

وَاِذَا حُيِّيْتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَــيُّوْا بِاَحْسَنَ مِنْھَآ اَوْ رُدُّوْھَا  ۭ  اِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ حَسِيْبًا  86 ؀

بِن اَللہ مَعبُود ناہ کوئی ، روز ِقیامت کَٹھیاں اوس تُہانوں کَرنا، شک ناہ کوئی ،اَللہ نالوں گَل وَدھیری کِس دِی سَچی

اَللّٰهُ لَآ اِلٰهَ اِلَّا ھُوَ  ۭ لَيَجْمَعَنَّكُمْ اِلٰى يَوْمِ الْقِيٰمَةِ لَا رَيْبَ فِيْهِ ۭ وَمَنْ اَصْدَقُ مِنَ اللّٰهِ حَدِيْثًا 87 ؀ۧ

ہو گیا اے کی تُہانوں ، تُسی مُنافق لوکاں اُتوں دو دَھڑاں وچ پاٹ گئے او، حالاں اَللہ اوہناں دے کَرتوتاں پاروں ، اوہناں نُوں سِی مَغْروں لاہیا ، کِویں تُہاڈے کولوں مُمکن اَللہ آپ جنہاں نُوں رَاہوں چکیا ہووے ، اوہناں نُوں لے آؤ رَاہ تے ، چیتے رَکھو ، اَللہ وَلّوں رَاہ جنہاں تے بَند ہو جاوے ، اوہناں وَاہتے رَستہ کھُولن وَالا کیہڑا

فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنٰفِقِيْنَ فِئَتَيْنِ وَاللّٰهُ اَرْكَسَھُمْ بِمَا كَسَبُوْا  ۭ اَتُرِيْدُوْنَ اَنْ تَهْدُوْا مَنْ اَضَلَّ اللّٰهُ ۭ وَمَنْ يُّضْلِلِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهٗ سَبِيْلًا  88 ؀

اوہناں دِی تے ایہہ تمَنا تُوں وِی اوہناں دے وَانگوں اِی کافر تھِیویں تے ہو جاؤ سارے اِ کّو ، اوہنا ں وِچوں تُوں کِسے نُوں، اوناں چِر ناہ ساتھی آکِھیں ، ہِجرت اوہ کَرن ناہ جَد تَک اَللہ وَالے پاسے ،جے کر کَنڈ بھَواوَن اِس تَوں، پَھڑ لئیؤ نیں ، مَار دَئیو نیں ، جتِھے کِدھرے وِی ہَتھ آوَن ، اوہناں نُوں ناہ سنگ رَلاؤ ناہ اوہناں نُوں بَانہوَاں جَانو

وَدُّوْا لَوْ تَكْفُرُوْنَ كَمَا كَفَرُوْا فَتَكُوْنُوْنَ سَوَاۗءً فَلَا تَتَّخِذُوْا مِنْھُمْ اَوْلِيَاۗءَ حَتّٰي يُھَاجِرُوْا فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ ۭ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوْھُمْ وَاقْتُلُوْھُمْ حَيْثُ وَجَدْتُّمُوْھُمْ ۠ وَلَا تَتَّخِذُوْا مِنْھُمْ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا  89 ؀ۙ

ہاں وَلاؤ اوہناں تائیں سَنگ اوہناں دَا نال اوہناں دے ، نال جِنہاں گٹھ جوڑ تُہاڈا، اوہناں نُوں وِی ، کول تُہاڈے جو آ جاوَن تے ناہ دِل کھَلون جنہاں دے جے اوہ لَڑن تُہاڈے وَلّوں یاں اَپنے اِی لَگیاں وَلّوں ، جے رَب چاہندا اوہ اوہناں نُوں ایناں زبَر تُہاڈے نالوں کَر سَکدا سِی جے اوہ بِھِڑدے نال تُہاڈے ، ایس کرکے جے آپ تُہانوں چھیڑَن ناہیں ناہ بِھڑن اوہ نال تُہاڈے ، سگوں (دِلوں ) صُلح دِی بھانجی پاوَن ، اَللہ اوہناں نال بِھِڑن دے رَاہ تُہانوں پائے ناہیں

اِلَّا الَّذِيْنَ يَصِلُوْنَ اِلٰى قَوْمٍۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَھُمْ مِّيْثَاقٌ اَوْ جَاۗءُوْكُمْ حَصِرَتْ صُدُوْرُھُمْ اَنْ يُّقَاتِلُوْكُمْ اَوْ يُقَاتِلُوْا قَوْمَھُمْ ۭ وَلَوْ شَاۗءَ اللّٰهُ لَسَلَّطَھُمْ عَلَيْكُمْ  فَلَقٰتَلُوْكُمْ ۚ فَاِنِ اعْتَزَلُوْكُمْ   فَلَمْ يُقَاتِلُوْكُمْ  وَاَلْقَوْا اِلَيْكُمُ   السَّلَمَ ۙ فَمَا جَعَلَ اللّٰهُ لَكُمْ   عَلَيْهِمْ سَبِيْلًا 90 ؀

اِنج دے وِی کُجھ لوکی مل دے جیہڑے صلُح صَفائی کرکے رہنا چاہن نال تُہاڈے قوم اپنی دے نال وِی اُودھر ، جَد کَرے جَد بھنڈی جا گے (فتنے دا موقع ہووے ) اُس دے وچ اوہ کُد پیندے نیں جے تُہانوں حال تُہاڈے تے ناہ چھڈَن ناہ صُلح صَفائی دِی بھانجی پاوَن ، ناہ اپنے ہَتھاں نوُں رُوکن ، پھَڑ لَوَوْ نیں مار دئیو نیں ڈَھائے جتِھے وِی چَڑھ جاوَن ، انج دَیاں تے ہَتھ چُکنے دِی ساڈاے وَلوں کھُلی چھُٹی

سَتَجِدُوْنَ اٰخَرِيْنَ يُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّاْمَنُوْكُمْ وَيَاْمَنُوْا قَوْمَھُمْ ۭ كُلَّمَا رُدُّوْٓا اِلَى الْفِتْنَةِ اُرْكِسُوْا فِيْھَا ۚ فَاِنْ لَّمْ يَعْتَزِلُوْكُمْ وَيُلْقُوْٓا اِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوْٓا اَيْدِيَھُمْ فَخُذُوْھُمْ وَاقْتُلُوْھُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوْھُمْ ۭ وَاُولٰۗىِٕكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطٰنًا مُّبِيْنًا  91 ۝ۧ

مومَن نُوں مومَن مارے ایہہ گَل ناجائز ، ہاں بھُلیکے دِی گَل وَکھری ، نال بُھلیکےوِی مارن تے ۔ مومن باندا (غلام ) چھَڈم لازم تے وَارث جو اوہناں اگے ریتل چَٹی ، اوہ بَخشن تاں گَل وَکھری اے ، جے اوہ ویری قوموں ہو کے مومَن ہو وے ، مومَن باندے (غلام ) دِی چُنڈ چَھڈے، جے گَٹھ جوڑی قوموں ہووے فیر رَواجی چُنڈ چھڈائی وَارثاں نُوں دینی بَن دِی نالے مومَن باندا چھڈنا ، ہاں جیہڑا ناہ اَ پڑ آوے (جیہدے کول غلام ناہ ہووے ) دو مہینے روزے رکَھے اوہ سواہرے (لگَاتار) اَللہ وَلّوں ایہہ توبہ اے اُس دِی ، بے شک اَللہ آپ علیم حکیم اے

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ اَنْ يَّقْتُلَ مُؤْمِنًا اِلَّا خَطَــــــًٔـا ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَــــًٔا فَتَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَّدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ اِلٰٓى اَھْلِهٖٓ اِلَّآ اَنْ يَّصَّدَّقُوْا ۭ فَاِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَھُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۭ وَاِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَھُمْ مِّيْثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ اِلٰٓى اَھْلِهٖ وَتَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۚ فَمَنْ لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ ۡ تَوْبَةً مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا  92 ؀

پر دیدہ دَانستہ مومَن جو مارے ، جزا جہنم اوس دِی، اوہ رَہوَے دَا اوسے وِچ اِی ، غَضب اَللہ دَا اُس تے پیسی نالے لَعنت اوس دِی ، رَب عذاب بڑَا اِی ڈہاڈا اوس دے وَاہتے کَٹھا کَرسِی

وَمَنْ يَّقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاۗؤُهٗ جَهَنَّمُ خٰلِدًا فِيْھَا وَغَضِبَ اللّٰهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهٗ وَاَعَدَّ لَهٗ عَذَابًا عَظِيْمًا  93 ؀

اے ایمان لَیائے لوکو جَد اَللہ دِی رَاہے نِکلو ، پتہ نواں سَب کَر کے نِکلو ، جو سَلام عَلیک تُہانوں آپوں آکھے او س نُوں ایہہ کَدے ناہ آکھو تُوں ناہ مومَن ، جے دُنیا دِی لُوڑ تُہانوں کٹکاں ، اَللہ کول خزانے ، سِی تُساں وی پہلاں اوہناں دے وَانگوں اِی ، اَللہ کرم تُساں تے کیتا ایسے کر کے چھان پَھتک کر لینی چنَگی ، جُو کُجھ کَر دے رہندے ہے او ، اَللہ نُوں مَعلووم اوہ سَارا

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا ضَرَبْتُمْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ فَتَبَيَّنُوْا وَلَا تَقُوْلُوْا لِمَنْ اَلْقٰٓى اِلَيْكُمُ السَّلٰمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا ۚ تَبْتَغُوْنَ عَرَضَ الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا ۡ فَعِنْدَ اللّٰهِ مَغَانِمُ كَثِيْرَةٌ  ۭ    كَذٰلِكَ كُنْتُمْ مِّنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللّٰهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوْا  ۭ اِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا  94 ؀

اِکی وَ ٹے کِدی ناہ تُل دے ۔ مار پَتھَلّے بے عذرے جُو بیہٹھے رہندے ، پَر مومَن کہلاندے ہے نیں ، پر اوہ جیہڑے رَب دِی رَاہے دولت لاکے ، جاناں لاکے رہن جہادےجُٹے مَا لیں (مال سے ) جَانیں (جان سے ) ، رَب دِی راہ جہادے جُٹے ہویاں دَا اے دَرجہ اُچّا اوہناں نالوں جیہڑے مار پَتھلے بہندے ، تے اَللہ دَا ہر وَعدہ اِی سُچا ہے وے ، اَجر وَدھیرا اَللہ دے کے ، ہے مجاہد لوکاں تائیں نِٹھلاں (گھر بیٹھن والے آں ) تَوں وَڈیاندا

لَا يَسْتَوِي الْقٰعِدُوْنَ مِنَ الْمُؤْمِنِيْنَ غَيْرُ اُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجٰهِدُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ ۭ فَضَّلَ اللّٰهُ الْمُجٰهِدِيْنَ بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ عَلَي الْقٰعِدِيْنَ دَرَجَةً ۭ وَكُلًّا وَّعَدَ اللّٰهُ الْحُسْنٰي ۭ وَفَضَّلَ اللّٰهُ الْمُجٰهِدِيْنَ عَلَي الْقٰعِدِيْنَ اَجْرًا عَظِيْمًا  95 ؀ۙ

دَرجے، بخشش، رحمت سَبھے اُس دے وَلّوں ، بے شک اَللہ آپ غفور رحیم اے

دَرَجٰتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَّرَحْمَةً ۭ وَكَانَ اللّٰهُ    غَفُوْرًا رَّحِيْمًا    96 ؀ۧ

اَپنیاں جاناں نال جِنہاں سِی ظُلم اِی کِیتا ( پر ناہ ہجرت کیتی ) جان فرشتے جَد اوہناں دِی قبض کَرن دے ایہہ ُپچھن دے ، آخر کی تہانوں وَگّی ، اوہ آکھن دے اَس ہِینے کَمزورے ہے سَاں دُنیا اُتّے ، اوہ پُچھن دے کی خُدا دِی دُنیا اینی کھُلی ناہ سِی کو چ تُسی کِدھرے کر سَکدے ، ایہہ بہانے سَاز جنہاں دِی ٹیک جہنم تے اوہ ڈَاہڈی بھیڑی ٹیک اے

اِنَّ الَّذِيْنَ تَوَفّٰىھُمُ الْمَلٰۗىِٕكَةُ ظَالِمِيْٓ اَنْفُسِهِمْ قَالُوْا فِيْمَ كُنْتُمْ ۭقَالُوْا كُنَّا مُسْتَضْعَفِيْنَ فِي الْاَرْضِ ۭ قَالُوْٓا اَلَمْ تَكُنْ اَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةً فَتُھَاجِرُوْا فِيْھَا  ۭ فَاُولٰۗىِٕكَ مَاْوٰىھُمْ جَهَنَّمُ  ۭ وَسَاۗءَتْ مَصِيْرًا  97 ؀ۙ

اوہناں لوکاں دِی گَل وَکھری ، کَمزوری تَوں جیہڑے مَرداں زَالاں بالاں (عورتاں، بچیاں ) کول وَسیلہ ناہ سِی کوئی تے ناہ کِدھرے ہے سِی جانے جوغے

اِلَّا الْمُسْتَضْعَفِيْنَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاۗءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيْعُوْنَ حِيْلَةً وَّلَا يَهْتَدُوْنَ سَبِيْلًا 98 ؀ۙ

ہو سَکدا اے اَللہ کرے معاف اوہناں نُوں ، کیوں جے اوہ معافی دینے ، بخشش کَرنے والا ہے وے

فَاُولٰۗىِٕكَ عَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّعْفُوَ عَنْھُمْ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَفُوًّا غَفُوْرًا   99 ؀

اَللہ دے رَستے وِچ ہجرت کرنے والے نُوں ٹھاہراں دِی تھوہڑ (کمی ) ناہ ہو سِی ناہ رِزقے دِی تَنگی ، اَللہ اَتے رَسُول دِی خاطر جِس نے گھَر ددَر چھَڈیا ، ہِجرت کِیتی اِس حالت وِچ مرنے اُتّے اَجر اس کَم دَا اَللہ اُتّے وَاجب ہو یا ، بے شک اَللہ آپ غفور رحیم اے

وَمَنْ يُّھَاجِرْ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ يَجِدْ فِي الْاَرْضِ مُرٰغَمًا كَثِيْرًا وَّسَعَةً ۭ وَمَنْ يَّخْرُجْ مِنْۢ بَيْتِهٖ مُھَاجِرًا اِلَى اللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ اَجْرُهٗ عَلَي اللّٰهِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا  ١٠٠ ؀ۧ

ویکھو، واہنڈے جاندے ویلے ، حَرج ناہ کوئی ہے نماز چھُیڑی پڑھنی (مختصر پڑھنی ) )، ڈَر ہووے کافر فِتنہ پیدا کَرسن ، شک ناہ کوئی کافر دشمن ہین تہاڈے کھُلَّم کھُلے

وَاِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْاَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ اَنْ تَقْصُرُوْا مِنَ الصَّلٰوةِ   ڰ اِنْ خِفْتُمْ اَنْ يَّفْتِنَكُمُ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا  ۭ اِنَّ الْكٰفِرِيْنَ كَانُوْا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِيْنًا  ١٠١ ؁

تُو ں اِی جے اوہناں وِچ ہووے اَتے نماز پڑھاندا ہویا ، تاں اِک ٹولہ تیرے نال صَلاتی ہووے پر ہَتھیاری ہو کے ، تے جَد سجدے اوہ دے بیٹھن ، اوہ پَشیرے ہو جاوَن ، دُوجا ٹولہ اَگے آوے جِس ناہ سجدے دِتّے ہووَن تے اوبھی ہُن تیرے سَنگ صَلاتی ہووَن ، اسلہ لا کے (اسلہ دے نال ) نالے ہور بچا وٹ کر کے ، کفروناں دِی خواہش ایہوا ، اَپنے اَسلحے تے نِک شک تَوں غافل تِھیوو تے اوہ ٹُٹ کے پین تُساں تے اِکو وَاری ، پر ناہ بھَار تُہاڈے سِر تے جے بارش ، بیماری پاروں ، اس نُوں اوکھی کار سمجھ کے ہَتھیاری ناہ تھیوو ، پر مُڑ وِی رَہوو چُکنے ، بے شک اللہ رَکھیا ہویا کَفروناں دے واہتے اِک عَذاب خواری وَالا

وَاِذَا كُنْتَ فِيْهِمْ فَاَقَمْتَ لَھُمُ الصَّلٰوةَ فَلْتَقُمْ طَاۗىِٕفَةٌ مِّنْھُمْ مَّعَكَ وَلْيَاْخُذُوْٓا اَسْلِحَتَھُمْ ۣ فَاِذَا سَجَدُوْا فَلْيَكُوْنُوْا مِنْ وَّرَاۗىِٕكُمْ ۠ وَلْتَاْتِ طَاۗىِٕفَةٌ اُخْرٰى لَمْ يُصَلُّوْا فَلْيُصَلُّوْا مَعَكَ وَلْيَاْخُذُوْا حِذْرَھُمْ وَاَسْلِحَتَھُمْ ۚ وَدَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَوْ تَغْفُلُوْنَ عَنْ اَسْلِحَتِكُمْ وَاَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيْلُوْنَ عَلَيْكُمْ مَّيْلَةً وَّاحِدَةً  ۭ     وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ اِنْ كَانَ بِكُمْ اَذًى مِّنْ مَّطَرٍ اَوْ كُنْتُمْ مَّرْضٰٓى اَنْ تَضَعُوْٓا اَسْلِحَتَكُمْ ۚ وَخُذُوْا حِذْرَكُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ اَعَدَّ لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابًا مُّهِيْنًا  ١٠٢ ؁  

سجدے دے لینے توَں پِچھے ذکر اَللہ دَا کَردے جاؤ ، کھَلے کھلوتے ، بیٹھے لیٹے (ہر ویلے اِی ) اَفراتفری ُمک جانے تے پڑھو نماز مکمل مڑ کے ، بے شک مومَن لوکاں وَاہتے ویلے سِر دِی ہے نَماز اوس لازم کِیتی

فَاِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلٰوةَفَاذْكُرُوا  اللّٰهَ قِيٰمًا وَّقُعُوْدًا وَّعَلٰي جُنُوْبِكُمْ ۚ فَاِذَا اطْمَاْنَـنْتُمْ فَاَقِيْمُوا الصَّلٰوةَ ۚ اِنَّ الصَّلٰوةَ كَانَتْ عَلَي الْمُؤْمِنِيْنَ كِتٰبًا مَّوْقُوْتًا  ١٠٣ ؁

کفروناں دَا پِچھا کردے ڈِھل مُٹھ کولوں کَم لَوو ناہ ۔ جے تکلیف تُہانوں ہوسِی اوہناں نُوں وِی انجے ہوسِی جِویں تُہانوں ہوسِی ، ایدھر آس تُہانوں رَب دِی اوہناں نُوں ایہہ آس ناہ کوئی ، بے شک اَللہ آپ علیم حکیم اے

وَلَا تَهِنُوْا فِي ابْتِغَاۗءِ الْقَوْمِ ۭ اِنْ تَكُوْنُوْا تَاْ لَمُوْنَ فَاِنَّھُمْ يَاْ لَمُوْنَ كَمَا تَاْ لَمُوْنَ ۚ وَتَرْجُوْنَ مِنَ اللّٰهِ مَا لَا يَرْجُوْنَ  ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِــيْمًا  ١٠٤ ؀ۧ

بے شک اَساں کتاب اُتاری ہے وَل تیرے حَقی سَچی ، تاں جے تُوں مُطابق اِس دے ، علم اَساں جو تینوں دِتَّا ، لوکاں وِچ نیاں بُھُگتاویں ، بَدعہداں دَا تُوں ناہ اُکا ہے دَھڑیالی ہونا

اِنَّآ اَنْزَلْنَآ اِلَيْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَآ اَرٰىكَ اللّٰهُ ۭ وَلَا تَكُنْ لِّلْخَاۗىِٕنِيْنَ خَصِيْمًا  ١٠٥ ؀ۙ

اوٹ اللہ دے کولوں مَنگ تُوں بے شک اَللہ اُو ٹاں دیوے رحم دکھاوے۔

وَّاسْتَغْفِرِ اللّٰهَ ۭاِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا  ١٠٦ ؁ۚ

اوہناں دی ناہ َکر و وَکالت ، ہے دِلاں وِچ کھوٹ جنہاں دے بے شک اَللہ دُھوکل پاَپل لوکاں نُوں ناہ لاگے لاندا

وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِيْنَ يَخْتَانُوْنَ اَنْفُسَھُمْ ۭاِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانًا اَثِــيْمًا  ڌ ؀107

لوکاںکولوں ایہہ لُکاوٹ کر سَکدے نیں اَللہ کولوں تے ناہ ہے لُکاوٹ مُمکن ، اوہ تَاں کول اوہناں دے ہوندا ، جد اوہ راتیں گو شے کَردے ، اَللہ نُوں ناہ بھاوَن والے ، اَللہ دے گھیرے وِچ نیں عَمل اوہناں دے سارے

يَّسْتَخْفُوْنَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُوْنَ مِنَ اللّٰهِ وَھُوَ مَعَھُمْ اِذْ يُبَيِّتُوْنَ مَا لَا يَرْضٰى مِنَ الْقَوْلِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ بِمَا يَعْمَلُوْنَ مُحِيْطًا  ١٠٨ ؁

ویکھو ایہہ تُسی ای ہے او ۔ اِس دُنیا وِچ ۔ اِنج دیاں دِی ، اَج وَکالت کرنے والے ، پر اے روزِقیامت کیہڑا اوہناں دے وَلّوںجھگڑا کَرسِی نال اَللہ دے یا ں اوہناں دِی کَرس وَکالت

ھٰٓاَنْتُمْ هٰٓؤُلَاۗءِ جٰدَلْتُمْ عَنْھُمْ فِي الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا   ۣ فَمَنْ يُّجَادِلُ اللّٰهَ عَنْھُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ اَمْ مَّنْ يَّكُوْنُ عَلَيْهِمْ وَكِيْلًا  ١٠٩ ؁

جِس نے بھیڑا کَم کوئی کِیتا ، ظُلم اَپنے تے کیتا ، پر مڑ اوس مَعافی اَللہ کولوں مَنگی ، اوہ غفور رَحیم اِی اَللہ نُوں ویکھے دَا

وَمَنْ يَّعْمَلْ سُوْۗءًا اَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهٗ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللّٰهَ يَجِدِ اللّٰهَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا  ١١٠ ؁

جِس کوئی بُریائی کِیتی ، بھَار پیا اوسے تے اِس دَا ، کیوں جے َاللہ آپ علیم حکیم اے

وَمَنْ يَّكْسِبْ اِثْمًا فَاِنَّمَا يَكْسِبُهٗ عَلٰي نَفْسِهٖ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا  ١١١ ؁

ماڑی حَرکت جِس دے کولوں کوئی ہوئی تے مُڑ اِس نُوں ہور کِسے دے مَتھے لایا اوہ بُہتان ہویا بھار اُوس دَا ، ایہہ بُریائی کھُلَّم کھُلی

وَمَنْ يَّكْسِبْ خَطِيْۗئَةً اَوْ اِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهٖ بَرِيْۗـــــــًٔــا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَّاِثْمًا مُّبِيْنًا  ١١٢ ؀ۧ

فَضل اَللہ دَا جے ناہ ہوندا تیرے اُتّے نالے رحمت اوس دِی ، اوہناں وِچوں اِک ٹولے دِی نِیَت ایہہ سِی ، تینوں پان بھُلیکے وِچ اوہ ، پَر اوہ اپنے تائیں وِچ بھُلیکے پاندے کُجھ وِی ایہہ وِگاڑ سَکن ناہ تیرا ، اَللہ نازل اِیہہ کتاب تیرے تے کِیتی ، تینوں حکمت دِتّی تے اوہ کُجھ سَکھایا تینوں ، جِس نُوں جان ناہ سَکدوں آپوں

وَلَوْلَا فَضْلُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهٗ لَهَمَّتْ طَّاۗىِٕفَةٌ مِّنْھُمْ اَنْ يُّضِلُّوْكَ ۭ وَمَا يُضِلُّوْنَ اِلَّآ اَنْفُسَھُمْ وَمَا يَضُرُّوْنَكَ مِنْ شَيْءٍ ۭ وَاَنْزَلَ اللّٰهُ عَلَيْكَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ ۭ وَكَانَ فَضْلُ اللّٰهِ عَلَيْكَ عَظِيْمًا   113 ؁

خیروں خالی بُہتے گوشے ہین اوہناں دے ، گو شے(خفیہ سرگوشیاں ) اوسے دے اِی چنگے جیہڑا صَدقے دِی ، نیکی دِی یاں لوکاں وِچ صُلح صَفائی دِی گَل کَردا ، تے جِس نے وِی ایہہ کَم کِیتا اَللہ دِی خوشنودی وَاہتے ، اَجر وَدھیرا جھَبدے اوس نُوں دیساں

لَا خَيْرَ فِيْ كَثِيْرٍ مِّنْ نَّجْوٰىھُمْ اِلَّا مَنْ اَمَرَ بِصَدَقَةٍ اَوْ مَعْرُوْفٍ اَوْ اِصْلَاحٍۢ بَيْنَ النَّاسِ ۭ وَمَنْ يَّفْعَلْ ذٰلِكَ ابْتِغَاۗءَ مَرْضَاتِ اللّٰهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيْهِ اَجْرًا عَظِيْمًا  ١١٤ ؁

اے پَر جیہڑا پیغمبر دِی پُٹھ کرے دَا (مخالفت کرے ) کول ہَدایت آجانے تَوں پِچھے تے اُس رَاہے ٹُریا جیہڑا مومَن لوکاں دَا ناہ رَستہ ، اوس نُوں جان دَیاں دے اودھر ، جِدھر مونھ اُس چَکیا ہویا ، اوہنوں دوزخ دے وِچ پاساَں ، جیہڑی ڈَاہڈی بھیڑی ٹھاہر اے

وَمَنْ يُّشَاقِقِ الرَّسُوْلَ مِنْۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدٰى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيْلِ الْمُؤْمِنِيْنَ نُوَلِّهٖ مَا تَوَلّٰى وَنُصْلِهٖ جَهَنَّمَ  ۭ وَسَاۗءَتْ مَصِيْرًا  ١١٥ ؁ۧ

اَللہ مول مَعاف ناہ کَردا ، جیہڑا اُس دے نال شریک کِسے نُوں کَردا ، اِس تَوں ہَٹ کے ہَر گُناہ نوُں اوہ بھُل سَکدا جِس دے بارے چاہے، بے شک جِس نے اَللہ دَا کوئی سِیری کِیتا (شریک کیتا) رَاہوں اوہ کَراہے ہویا (بھٹکیا ہویا ) بُہتا سَارا

اِنَّ اللّٰهَ لَا يَغْفِرُ اَنْ يُّشْرَكَ بِهٖ وَيَغْفِرُ مَا دُوْنَ ذٰلِكَ لِمَنْ يَّشَاۗءُ  ۭ وَمَنْ يُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا  ١١٦ ؁

کَرن عِبادت مُورتیاں دِی ایہہ اَللہ نُوں چھَڈ کے یاں مُڑ باغی شیطانے دِی کَرن عِبادت

اِنْ يَّدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖٓ اِلَّآ اِنَاثًا  ۚ  وَاِنْ يَّدْعُوْنَ اِلَّا شَيْطٰنًا مَّرِيْدًا  ١١٧ ؁ۙ

ہےپھُٹکار اَللہ دِی اُس تے ، ہے اوہنے ایہہ لَلْکر ماری میں تیرے بندیاں دے وِچوں مِتھیا ہویا بخرہ (حصہ ) اَپنا لے کے رہساں

لَّعَنَهُ اللّٰهُ ۘوَقَالَ لَاَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيْبًا مَّفْرُوْضًا  ١١٨ ؁ۙ

میں اوہناں نُوں بھَٹکاواں دَا ، پُٹھیاں سدھراں اوہناں دےا َندر چمَکاوَاں دَا ، میرے آکھے اوہ ڈنگراں دے کَن چیرَن دے ، میری مَن کے دین ا َللہ دے نُوں بدلن دے (خدائی ساخت وچ ردوبدل کرن دے ) تے جِس نے وِی شیطانے نُوں سنگی جاتا ، رَب نُوں چھَڈ کے ، کھُلم کھُلا گھَاٹا کھَادا

وَّلَاُضِلَّنَّھُمْ وَلَاُمَنِّيَنَّھُمْ وَلَاٰمُرَنَّھُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ اٰذَانَ الْاَنْعَامِ وَلَاٰمُرَنَّھُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّٰهِ ۭ وَمَنْ يَّتَّخِذِ الشَّيْطٰنَ وَلِيًّا مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِيْنًا  ١١٩ ؀ۭ

اوہ اوہنا ں نُوں لارے دیندا۔ سِدھراں دے وِچ پاندا ( امید دِلاندا ) پر سارے شیطانے لارے بھُچلاوے نیں

يَعِدُھُمْ وَيُمَنِّيْهِمْ ۭ وَمَا يَعِدُھُمُ الشَّيْطٰنُ اِلَّا غُرُوْرًا  ١٢٠ ؁

ایناں لوکاں دی تَھاں دوزخ ، جِس دے وِچوں رَاہ نَسَّن دی ، ناہ لَبھسی نیں

اُولٰۗىِٕكَ مَاْوٰىھُمْ جَهَنَّمُ ۡ وَلَا يَجِدُوْنَ عَنْھَا مَحِيْصًا  ١٢١ ؁

تے جیہڑے اِیمان لیائے نالے چنگے عمل کمائے اَسی اوہناں نُوں ، اوہناں باگاں دے اَندر کھَڑساں ، کول جنہاں دے وَگدے پانی ، اوہناں دے وِچ دَائم رہسَن ۔ اَللہ دَا اے وَعدہ پَکا تے اَللہ دے نالوں کیہڑا گَل اَپنی دَا پکا

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ سَنُدْخِلُھُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِھَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْھَآ اَبَدًا  ۭ وَعْدَ اللّٰهِ حَقًّا ۭ وَمَنْ اَصْدَقُ مِنَ اللّٰهِ قِيْلًا  ١٢٢ ؁

ناہ تُہاڈی سدّھر چَل سِی ناہ اوہناں دی سدُھر پھَلْسِی جیہڑے اہل کتابی ، جِس نے وِی کَم مَاڑا کِیتا اوس نے بھَرنا ، اُس نُوں ناہ کوئی سَجَّن مِلسی ناہ اِی ہَتھ پَوَاوَا ا َللہ نال مُتکا لایاں

لَيْسَ بِاَمَانِيِّكُمْ وَلَآ اَمَانِيِّ اَھْلِ الْكِتٰبِ ۭ مَنْ يَّعْمَلْ سُوْۗءًا يُّجْزَ بِهٖ ۙ وَلَا يَجِدْ لَهٗ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا ١٢٣ ؁

تے جیہڑا وِی چَنگ کمَاسِی مَرد ہووےکہ عورت ہووے ، پَر اِیمانی ہووے، جَنّت دے وِچ دَاخل ہوسِی اِک تِل بھَر وِی حَق ناہ اُس دَا مَر سِی

وَمَنْ يَّعْمَلْ مِنَ الصّٰلِحٰتِ مِنْ ذَكَرٍ اَوْ اُنْثٰى وَھُوَ مُؤْمِنٌ فَاُولٰۗىِٕكَ يَدْخُلُوْنَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُوْنَ نَقِيْرًا ١٢٤ ؁

دِینوں اوس تَوں کیہڑا چَنگا جِس نے اَپنے َاللہ اَگے سِیس نَوَایا تے وَل وَرْتَن وَالا ہویا ، وَاگاں دے سُدھ ابراہیم نَبی دِی رَاہے ٹُریا ، جِس نُوں اَللہ سَجن گِنیا،

وَمَنْ اَحْسَنُ دِيْنًا مِّمَّنْ اَسْلَمَ وَجْهَهٗ لِلّٰهِ وَھُوَ مُحْسِنٌ وَّاتَّبَعَ مِلَّةَ اِبْرٰهِيْمَ حَنِيْفًا  ۭوَاتَّخَذَ اللّٰهُ اِبْرٰهِيْمَ خَلِيْلًا  ١٢٥ ؁

اَللہ دے اِی ہَتھ وِچ ہر شے کی عَرشی کی فَرشی بے شَک اَللہ ہر کاسے (شے ) نُوں وَلی کھَلوتا

وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭوَكَانَ اللّٰهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيْطًا  ١٢٦ ؀ۧ

فَتوٰی مَنگدے ہین نِساواں بارے تیتھوں ، کہہ دے اَللہ دَا اِیہہ فتوٰی اوہناں بارے، تے اوبھی اوہ حکم کَراندا ہے وے چیتے جیہڑا ہے قُرآنوں دَسیا گیا تُہانوں، پے مویاں تے ماواں بارے (یتیم کُڑیاں دے بارے ) جِنہاں نُوں اوہ تے ناہ دیوو ، جو اَللہ نے بَدَّھا ہویا اوہناں بارے ،نالے نربل بالاں(یتیم لڑکیاں ) بارے، پَر اوہناں دے نال نکاحے جانے تے لَلچاؤ ، ویکھو تُساں یتیماں بارے عَدلوں مول ناہ ڈُولو تے کَم جیہڑا وِی نیکی دَ ا کَر وَنجو دے ، اَللہ توں ناہ اوہلے رَہسی

وَيَسْتَفْتُوْنَكَ فِي النِّسَاۗءِ ۭ قُلِ اللّٰهُ يُفْتِيْكُمْ فِيْهِنَّ ۙ وَمَا يُتْلٰي عَلَيْكُمْ فِي الْكِتٰبِ فِيْ يَتٰمَي النِّسَاۗءِ الّٰتِيْ لَا تُؤْتُوْنَھُنَّ مَا كُتِبَ لَھُنَّ وَتَرْغَبُوْنَ اَنْ تَنْكِحُوْھُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِيْنَ مِنَ الْوِلْدَانِ ۙوَاَنْ تَقُوْمُوْا لِلْيَتٰمٰي بِالْقِسْطِ ۭ وَمَا تَفْعَلُوْا مِنْ خَيْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِهٖ عَلِــيْمًا  ١٢٧ ؁

جے محسوس کرے رَن اوس نُوں سائیں اُس دا نال اِس دے ناہ وَرتے چَنگا یاں کَنی کَترائے تاں وِی نامُناسب ناہیں اوہناں وَاہتے جے اوہ صُلح صَفائی دِی راَہ کَڈّن ، کیوں جے صُلح صَفائی چَنگی ۔ تے بندیاں وِچ لالچ ہوندا ، یعنی وَل وَرتن وَل آؤ تے اَللہ تَوں دَبکو تے ایہہ سَمجھو َاللہ نُوں معلوم اے جو کُجھ کَردے ہے او

وَاِنِ امْرَاَةٌ خَافَتْ مِنْۢ بَعْلِھَا نُشُوْزًا اَوْ اِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَآ اَنْ يُّصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا  ۭ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۭوَاُحْضِرَتِ الْاَنْفُسُ الشُّحَّ ۭوَاِنْ تُحْسِنُوْا وَتَتَّقُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا ١٢٨ ؁

رَنَّاں بارے عَدل تُہاتھوں مُمکن ناہیں بھَاویں کِنَّاں دِل کَرے جے ، پَر اِک پاسے ایناں وِی ناہ جھک جاؤ ،جے دُوجا پاسا بھُل اِی جاؤ ۔ جے سُدھرِیو و رَب تَوں ڈردے ، بےشَک اَللہ آپ غفور رحیم اے

وَلَنْ تَسْتَطِيْعُوْٓا اَنْ تَعْدِلُوْا بَيْنَ النِّسَاۗءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلَا تَمِيْلُوْا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوْھَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۭ وَاِنْ تُصْلِحُوْا وَتَتَّقُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا  ١٢٩ ؁

تے جے اُدھڑَن ہو جَاوے (علیحدگی ہو جاوے ) اَللہ بے محُتاج اوہناں نُوں اِک دُوجے تَوں کَر دیوے دَا اَپنی دَاتوں (وَسیع قُدرَت توں ) ، اوس دے کول بَتیرا کُجھ اے تے اوہ ہےوے حِکْمت وَالا

وَاِنْ يَّتَفَرَّقَا يُغْنِ اللّٰهُ كُلًّا مِّنْ سَعَتِهٖ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ وَاسِعًا حَكِيْمًا  ١٣٠ ؁

بے شک اَللہ دَا اِی ہے وے جو کُجھ ہے زمین اَتے اَسماناں اَندر ، ایہہ تاکید اَساں اوہناں نُوں کیتی سِی جیہڑے اہل کتاب تُہاتھوں پہلاں ہوئے، ایہوا اِی تاکید تُہانوں ، رَہوو اَللہ تَوں دَب کے تے جے کَر انکاری ہویو ، سَمجھ لَوَوْ جے اَللہ دَا اے جو کُجھ ہے زمین اَتے اسماناں اَندر ، اَللہ آپوں بے محتاجا تے حَمداں دے لائق

وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭوَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَاِيَّاكُمْ اَنِ اتَّقُوا اللّٰهَ  ۭ وَاِنْ تَكْفُرُوْا فَاِنَّ لِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ غَنِيًّا حَمِيْدًا ١٣١ ؁

بے شک اَللہ دَا اِی ہے وے جو کُجھ ہے زمین اَتے اَسماناں اَندر ، تے اوسے دِی چارہ سازی کافی ہے وے

وَلِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭ وَكَفٰى بِاللّٰهِ وَكِيْلًا ١٣٢ ؁

لوکو جے اوہ چاہے ، اِک پاسے چھَنڈ دے تُہانوں تے ہوراں نُوں لے تُہاڈی تھَانْویں آوے ، بے شک اَللہ ایہہ کرنے تے قَادر ہے وے

اِنْ يَّشَاْ يُذْهِبْكُمْ اَيُّھَا النَّاسُ وَيَاْتِ بِاٰخَرِيْنَ ۭوَكَانَ اللّٰهُ   عَلٰي ذٰلِكَ قَدِيْرًا ١٣٣ ؁

اِس دُنیا دے حاصل دَا اے لالچ جِس نُوں (چیتے رَکھے ) اِس دُنیا تے اُس دُنیا دے سارے حاصل کول َ اللہ دے، بے شک اَللہ آپ سَمیع بَصیر اے

مَنْ كَانَ يُرِيْدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللّٰهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْاٰخِرَةِ  ۭوَكَانَ اللّٰهُ سَمِيْعًۢا بَصِيْرًا ١٣٤ ؁ۧ

اے اِیمان لیائے لوکو رَہوو کھَلونے والے بَن کےاِنصاف اُتّے ، اَتے گواہی رَب دِی خاطر دینے والے ، بھاَنْویں ہووے اَپنے بارے ، ماپڑیاں یاں ساکاں دے بارے (ماں باپ یا رشتےداراں دے بارے ) غَنی فَقیر کوئی وِی ہووے کیوں جے اَللہ سَب تَوں اُتّے ، مَن مَرضی ناہ کَرو نیاں بھُگتاندے ہوئے (فیصلہ کردے ہوئے ) جے کر ہیرا پھیر ی کِیتی یا ں کَنی کھِسکائی (چیتے رَکھو) عَمل تُہاڈے سارے اَللہ دے اَگے نیں

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كُوْنُوْا قَوّٰمِيْنَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاۗءَ لِلّٰهِ وَلَوْ عَلٰٓي اَنْفُسِكُمْ اَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْاَقْرَبِيْنَ ۚ اِنْ يَّكُنْ غَنِيًّا اَوْ فَقِيْرًا فَاللّٰهُ اَوْلٰى بِهِمَا   ۣ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوٰٓى اَنْ تَعْدِلُوْا  ۚ  وَاِنْ تَلْوٗٓا اَوْ تُعْرِضُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ خَبِيْرًا ١٣٥ ؁

مَنَّن ہارو (دِلوں بجانوں ) مَنَّو اَللہ ا َتے رَسُول اُس دےنُوں نالے اوہ کتاب اُتریوی جیہڑی ہے پیغمبر اُتّے سنَے کتاب اوہ جیہڑی اُس تَوں پہلاں اُتری، ویکھو جیہڑا انکاری ہویا اَللہ اَتے مَلائک اَتے کتابوں ا وس دِیاں دَا نالے اُس دے پیغمبراں دَا نالے چھیکڑ وَالے دِن دَا (قیامت دَا ) ، اوہ چوکھے اِی پُٹھے راہ وَل بُھلا جانو

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اٰمِنُوْا بِاللّٰهِ وَرَسُوْلِهٖ وَالْكِتٰبِ الَّذِيْ نَزَّلَ عَلٰي رَسُوْلِهٖ وَالْكِتٰبِ الَّذِيْٓ اَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۭ وَمَنْ يَّكْفُرْ بِاللّٰهِ وَمَلٰۗىِٕكَتِهٖ وَكُتُبِهٖ وَرُسُلِهٖ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا  ١٣٦ ؁

جیہڑے لوکی مومَن ہو کے کَافر ہوئے ، مُڑ مومَن مُڑ کافر ہوئے تے مڑ وَدّھدے راہ اوسے ا ِی راَہے ، اَللہ مول معاف ناہ اوہناں تائیں کَرسِی ناہ ایں اوہناں نُوں اوہ سِدھے رَاہے پاسِی

اِنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا ثُمَّ كَفَرُوْا ثُمَّ اٰمَنُوْا ثُمَّ كَفَرُوْا ثُمَّ ازْدَادُوْا كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّٰهُ لِيَغْفِرَ لَھُمْ وَلَا لِيَهْدِيَھُمْ سَبِيْلًا ١٣٧ ؁ۭ

تُوں مُنافق لوکاں دے ایہہ کَن پَا دے ، ہے عذاب اوہناں دے بھَاگِیں ، اَوکھا کَرنے وَالا

بَشِّرِ الْمُنٰفِقِيْنَ بِاَنَّ لَھُمْ عَذَابًا اَلِيْـمَۨا ١٣٨ ؁ۙ

جیہڑے لوکاں مومَن چھَڈکے کفروناں نُوں یار بنایا ، کی اوہ اوہناں دے سَنگ چَل کے ، ٹوہر وَدھانی چاہندے ہے نیں ٹوہراں تے سَب کول اَللہ دے

الَّذِيْنَ يَتَّخِذُوْنَ الْكٰفِرِيْنَ اَوْلِيَاۗءَ مِنْ دُوْنِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ اَيَبْتَغُوْنَ عِنْدَھُمُ الْعِزَّةَ فَاِنَّ الْعِزَّةَ لِلّٰهِ جَمِيْعًا ١٣٩ ؁ۭ

حُکم تُہانوں اَللہ پہلاں وِچ قرآن ایہہ دے چُکیا اے جَد ایہہ ویکھو حکم رَبَّانے ہین پئے اِنکارے جاندے، چَگھے جاندے ، کَرو کنارہ اوہناں کولوں جَد تائیں ناہ اوہ رَوَیہ اپنا بَدلن اِس دے بارے ، نئیں تَاں اُوہوا رَنگ تُہاڈے تے چَڑھ جاسِی ، ایہہ مُنافق تے ایہہ کافر اِکو وَاری دَوزخ دے وِچ پَا دیوے دَا بے شک اَللہ

وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتٰبِ اَنْ اِذَا سَمِعْتُمْ اٰيٰتِ اللّٰهِ يُكْفَرُ بِھَا وَيُسْتَهْزَاُ بِھَا فَلَا تَقْعُدُوْا مَعَھُمْ حَتّٰي يَخُوْضُوْا فِيْ حَدِيْثٍ غَيْرِهٖٓ   ڮ اِنَّكُمْ اِذًا مِّثْلُھُمْ اِنَّ اللّٰهَ جَامِعُ الْمُنٰفِقِيْنَ وَالْكٰفِرِيْنَ فِيْ جَهَنَّمَ جَمِيْعَۨا  ١٤٠ ؀ۙ

جیہڑے لوکی تیرے ویلے نُوں پئے ویکھن ، جے تاَں جِتْ تُہاڈی ہوئی اَللہ وَلّوں ، کہسن سَنگی اَسی تُہاڈے ،جے گاٹی کَفروناں دِی سِدھی ڈِگی ، جا اوہ کہسن اَسی خلاف تُہاڈے لَڑ تے سَکدے ہے سَن (پر لَڑے ناہ ) تے انج تُہانوں مومَن لوکاں کولوں اَساں بچایا تے اَللہ اِی رُوز قِیامت اِس گل بارے ثالث بننا (تے اَج ) مومَن لوکاں اُتے کفرونی غَلبے دا کوئی رَاہ ناہ چھَڈ سِی اَللہ

الَّذِيْنَ يَتَرَبَّصُوْنَ بِكُمْ ۚ فَاِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّٰهِ قَالُوْٓا اَلَمْ نَكُنْ مَّعَكُمْ ڮ وَاِنْ كَانَ لِلْكٰفِرِيْنَ نَصِيْبٌ ۙ قَالُوْٓا اَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِّنَ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ   فَاللّٰهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ    يَوْمَ الْقِيٰمَةِ ۭ وَلَنْ يَّجْعَلَ اللّٰهُ    لِلْكٰفِرِيْنَ عَلَي الْمُؤْمِنِيْنَ سَبِيْلًا ١٤١ ؁ۧ

ایہہ منُافق اَللہ دے نال چالاں چَلدے اودھر اَللہ چَل ریہا ہے اپنی گاٹی ، ایہہ نمَازیں جَدون کھَلووَن ، آہلکیاں(کاہل لوکاں وَانگوں ) دے وَانگ کھَلووَن ، لوکاں چاری ، گَھَٹ اِی اَللہ دَ ا ناں (نام ) لیندے

اِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ يُخٰدِعُوْنَ اللّٰهَ وَھُوَ خَادِعُھُمْ ۚ وَاِذَا قَامُوْٓا اِلَى الصَّلٰوةِ قَامُوْا كُسَالٰى ۙ يُرَاۗءُوْنَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُوْنَ اللّٰهَ اِلَّا قَلِيْلًا ١٤٢ ؁ۡۙ

ڈَانوں ڈول جئے (اَدھ واٹے ) ناہ ایدھر ناہ اودھر ، بے شَک جیہڑا اَللہ وَلّوں پے جاندا اے بھُلّے ، تُوں اوس وَاہتے رَستہ لَبھ ناہ سَکسیں

مُّذَبْذَبِيْنَ بَيْنَ ذٰلِكَ ڰ لَآ اِلٰى هٰٓؤُلَاۗءِ وَلَآ اِلٰى هٰٓؤُلَاۗءِ ۭ وَمَنْ يُّضْلِلِ اللّٰهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهٗ سَبِيْلًا  ١٤٣ ؁

اے ایمان لیائے لوکو ۔ مومن چھَڈ کے کفروناں دے نال ناہ اُکا یَاری پاؤ ، کی تُہاڈی ایہہ خوائش اے اَللہ کول خلاف تُہاڈے پکا اِک ثَبوت ہو جاوے

يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الْكٰفِرِيْنَ اَوْلِيَاۗءَ مِنْ دُوْنِ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ اَتُرِيْدُوْنَ اَنْ تَجْعَلُوْا لِلّٰهِ عَلَيْكُمْ سُلْطٰنًا مُّبِيْنًا ١٤٤ ؁

بے شک ایہہ مُنافق سَب تَوں تھَلے وَالے دوذخ ہوسَن ، اوتھوں کِس نے کَڈّن وَاہتے اَگے ہونا

اِنَّ الْمُنٰفِقِيْنَ فِي الدَّرْكِ الْاَسْفَلِ مِنَ النَّارِ ۚ وَلَنْ تَجِدَ لَھُمْ نَصِيْرًا ١٤٥ ؁ۙ

ہاں جِنہاں نے توبہ کیتی سِدھے ہوئے ، رَب نُوں پکا مَنیا ، اَللہ دے حَق مُخلص ہو کے دِین اُس دَا اَپنایا ، اوہ ہو جاسَن مومَن لوکاں دے اِی سَنگی تے اَللہ اے جھَبدے مومَن لوکاں نوں اِک اَجر وَڈیرا دینے وَالا

اِلَّا الَّذِيْنَ تَابُوْا وَاَصْلَحُوْا وَاعْتَصَمُوْا بِاللّٰهِ وَاَخْلَصُوْا دِيْنَھُمْ لِلّٰهِ فَاُولٰۗىِٕكَ مَعَ الْمُؤْمِنِيْنَ ۭ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللّٰهُ الْمُؤْمِنِيْنَ اَجْرًا عَظِيْمًا  ١٤٦ ؁

اَللہ نوں کی لَبھے ، لَبھے جے عذاب تُہانوں ، شُکر کَرو ایمان لیاؤ ( تے اِنج بچو عذابوں ) َاللہ آپوں شُکر شَناس اے تے ہر گَل نُوں جَانَن والا

مَا يَفْعَلُ اللّٰهُ بِعَذَابِكُمْ اِنْ شَكَرْتُمْ وَاٰمَنْتُمْ  ۭ وَكَانَ اللّٰهُ شَاكِرًا عَلِــيْمًا ١٤٧ ؁

اَللہ ہتک کرنے نُوں چنگیائے ناہیں ہاں پَرتاوٹ دِی گَل وَکھر ی ، بے شک اَللہ سُننے والا ، جانَن والا

لَا يُحِبُّ اللّٰهُ الْجَــهْرَ بِالسُّوْۗءِ مِنَ الْقَوْلِ اِلَّا مَنْ ظُلِمَ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ سَمِيْعًا عَلِـــيْمًا   ١٤٨ ؁

نیکی بھاویں کرو دِسَاویں بھَاویں کرو چھُپاویں ، بھَاویں ماڑی کیتی بَخشو ، دَرحَقیقت اَللہ اِی اے بَخشنہارا تے مَقدوراں وَالا وِی اے

اِنْ تُبْدُوْا خَيْرًا اَوْ تُخْفُوْهُ اَوْ تَعْفُوْا عَنْ سُوْۗءٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيْرًا ١٤٩ ؁

جیہرے لوکی مَن دے ناہیں اَللہ اَتے رَسول اوس دے نُوں تے اونج اَللہ اَتے رَسول اوس دے آں وِ چ فَرق اوہ پانا چاہندے ہے نیں تے اس کَر کےاوہ کہندے نیں اِکْنَاں نوٗں تے مَن دے ہے وَاں تے اِکْنَاں نُوں ناہیں اوہ تیجی رَاہ کَڈنا چاہندے

اِنَّ الَّذِيْنَ يَكْفُرُوْنَ بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَيُرِيْدُوْنَ اَنْ يُّفَرِّقُوْا بَيْنَ اللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَيَقُوْلُوْنَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَّنَكْفُرُ بِبَعْضٍ ۙ وَّيُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّتَّخِذُوْا بَيْنَ ذٰلِكَ سَبِيْلًا  ١٥٠ ؀ۙ

اوہ نیں پکے کافر ، ایہوا جئَے کفروناں وَاہتے اَسا ں مَچایا ہے عَذاب خواری وَالا

اُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْكٰفِرُوْنَ حَقًّا  ۚ وَاَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ عَذَابًا مُّهِيْنًا  ١٥١ ؁

تے جیہڑے ایمان لِیائے اَللہ اَتے رَسولاں اوس دے آں اُتّے تے اوہناں دے وِچوں اوہ نَکھیڑن ناہ اِک نُوں وِی ، ، اوہناں نُوں اِی اَجر اوہناں دے مِلسن جھَبدے تے اَللہ دِ ی ذات غفور رحیم اے

وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَلَمْ يُفَرِّقُوْا بَيْنَ اَحَدٍ مِّنْهُمْ اُولٰۗىِٕكَ سَوْفَ يُؤْتِيْهِمْ اُجُوْرَهُمْ ۭوَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِيْمًا  ١٥٢ ؀ۧ

اہل کتِاباں تَقاضا کردے تیرے راہیں ، اَسماناں تَوں اوہناں وَل کتاب اُ تْرِیوے ۔موسٰی کولوں اِس تَوں وَڈی مَنْگ اوہناں سِی کیتی جَد کَہیو نیں ظاہرَم ظاہرا تُوں خُدا وکھا ل اَسانوں ، اوہناں دِی اِی حَد ٹپنی تَوں ایں نَپیا جَد کڑکے اوہناں نُوں جَد اوہ ویہڑا (وچھا ) لگ پئے پُوجَّن حالاں اوہناں کول ہدایت کھُلم کھُلا آچکی سِی ، اَساں اوہناں دی بھُل بھُلا دِتّی سِی ایبھی تے موسٰی نُوں غلبے والا کَر دِتَّا سِی

يَسْــَٔــلُكَ اَهْلُ الْكِتٰبِ اَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتٰبًا مِّنَ السَّمَاۗءِ فَقَدْ سَاَلُوْا مُوْسٰٓى اَكْبَرَ مِنْ ذٰلِكَ فَقَالُوْٓا اَرِنَا اللّٰهَ جَهْرَةً فَاَخَذَتْهُمُ الصّٰعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْۢ بَعْدِ مَا جَاۗءَتْهُمُ الْبَيِّنٰتُ فَعَفَوْنَا عَنْ ذٰلِكَ ۚ وَاٰتَيْنَا مُوْسٰى سُلْطٰنًا مُّبِيْنًا ١٥٣ ؁

طُور اوہناں دے سِر تے ہے سِی ، قول اوہناں تَوں لیندے ویلے ، اَسی کہیا سِی، سِیس نوَاندے ( سجدے کَردے ) دَروازے تَوں اَندر جانا ، ایبھی آکھ اَساڈی ہے سِی ۔سَبتی حَد ناہ ٹَپنا ، اوہناں کولوں پَکا پیڈا قول لَیا سِی

وَرَفَعْنَا فَوْقَھُمُ الطُّوْرَ بِمِيْثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَّقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوْا فِي السَّبْتِ وَاَخَذْنَا مِنْهُمْ مِّيْثَاقًا غَلِيْظًا ١٥٤ ؁

فیر اوہناں دے قول تَڑوری کرنے اُتّوں تے آیات اَساڈی نُوں ناہ مَنَّن اُّتوں نَبیاں دے نال دَھکے کَرنوں تے ایہہ کہنے توں ، سَاڈے قَلَب غلافے ہوئے (تے بے اَثرے ) اَللہ آپوں سَچ تَاں ایہہ وے ، مُہراں اوہناں دے قَلباں تے لائیاں ، کفروناں دے پاروں

فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِّيْثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِاٰيٰتِ اللّٰهِ وَقَتْلِهِمُ الْاَنْۢبِيَاۗءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَّقَوْلِهِمْ قُلُوْبُنَا غُلْفٌ ۭ بَلْ طَبَعَ اللّٰهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوْنَ اِلَّا قَلِيْلًا ١٥٥ ؀۠

مَریم تے اَلزام وَڈیرا لانے پاروں تے گل اِس دِی نُوں ناہ مَنَّن پاروں

وَّبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلٰي مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيْمًا  ١٥٦ ؀ۙ

ایہہ آکھن تَوں اَساں مَسیح بِن مَریم مَار مُکایا۔ رَتّی وِی ایمان دِ ی ناہ اوہناں دے َاْندر ہے سِی ، اوہ رَسول اَللہ دَا ہے سِی ایسےکَر کے اوہناں کولوں قَتل ہویا ناہ سُولی مُویا ، پے گئی سِی گَل رَولے وِچ تے اوہ جیہڑے اُس دے بارے پاٹے ہوئے شَک اِی شَک اوہناں دے پَلے ، پَکی گَل ناہ کول اوہناں دے ظَنَّاں دے پئَے پِچھے بھَجدے ، پَکی گَل ایہوا جے اوہ ناہ قَتل اوہناں نے کِیتا

وَّقَوْلِهِمْ اِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيْحَ عِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُوْلَ اللّٰهِ ۚ وَمَا قَتَلُوْهُ وَمَا صَلَبُوْهُ وَلٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۭ وَاِنَّ الَّذِيْنَ اخْتَلَفُوْا فِيْهِ لَفِيْ شَكٍّ مِّنْهُ ۭ مَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ اِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوْهُ يَقِيْنًۢا  ١٥٧ ؀ۙ

اَللہ چَک لَیا وَل اَپنے اوہنوں ،تے ہے اَللہ وِچ ایہہ طاقت تے اوہ حکمت وَالا وِی اے (چُکن دے سو رَا ہ اوہ جانے )

بَلْ رَّفَعَهُ اللّٰهُ اِلَيْهِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَزِيْزًا حَكِـيْمًا  ١٥٨ ؁

تے پر ہر اِک اہل کتابی جیوندے جی تے ایسے گل نُوں دَبی جاسِی (جے اوہ سولی چڑھیا مویا )اَتے قیامت والے دِن اِی عیسٰی آن گواہی دیسن اُلٹ اوہناں دے (اہل کَتاباں وچوں ہَر کوئی عیسٰی دِی موت توں پہلاں اوس تے ایمان لیاسی تے اوہ روز قیامت اس تے گواہی دے سِی )

وَاِنْ مِّنْ اَهْلِ الْكِتٰبِ اِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهٖ قَبْلَ مَوْتِهٖ ۚ وَيَوْمَ الْقِيٰمَةِ يَكُوْنُ عَلَيْهِمْ شَهِيْدًا ١٥٩ ؀ۚ

، اَت یَہودی لوکاں دے اِی چانے پاروں، چوکھا اَللہ دے رَستے توں ڈَکن پاروں

فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِيْنَ هَادُوْا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبٰتٍ اُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ كَثِيْرًا ١٦٠ ؀ۙ

اَساں اوہناں تے کِنیاں چَنگیاں چَنگیاں چِیزاں جیہڑیاں پہلاں اوہ کھَاندے سَن ، ٹَھاکوِیاں ( حرام ) کَر د ِتْیاں ، سُود کمَاوَن پاروں جِس تَوں ہوڑ ہٹک سِی کِیتی تے لوکاں دَا مال کطورے(ناجائز ) کھانے پاروں، اِہناں مُنکر لوکاں واہتے اَساں مچَا کے رَکھیا ہویا ہے عذاب اِک اَوکھا کرنے والا

وَّاَخْذِهِمُ الرِّبٰوا وَقَدْ نُھُوْا عَنْهُ وَاَ كْلِهِمْ اَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۭ وَاَعْتَدْنَا لِلْكٰفِرِيْنَ مِنْهُمْ عَذَابًا اَلِـــيْمًا  ١٦١ ؁

اوہناں وِچوں الہامی َدسَّاں نُوں پَکی مَنَّن والے تے اوہ جیہڑے مومَن ہے نیں دُونویں وَل اِی اِس نُوں مَن دے ، نازل تیرے وَل جو ہویا تے اُس نُوں وِی جو تیرے تَوں پہلاں نازل ہویا ہے سِی اوہ نمَازاں پڑھنے والےہے نیں پکَّے نالے دیندے ہین زَکاتاں ، اَللہ اُتے روز قیامت اُتّے ہے ایمان اوہناں دَا تے اوہناں نُوں اَجر وَڈیرا سَاڈے وَلّوں ِمل کے رہسی جھَبْدے

لٰكِنِ الرّٰسِخُوْنَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُوْنَ يُؤْمِنُوْنَ بِمَآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَالْمُقِيْمِيْنَ الصَّلٰوةَ وَالْمُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ ۭ اُولٰۗىِٕكَ سَنُؤْتِيْهِمْ اَجْرًا عَظِيْمًا  ١٦٢ ؀ۧ

ہے وَحی اے تیرےوَل اَساں اِی گھَلّی نُوح دے وَل جِویں سِی گَھلّی نالے اُس تَوں پہلاں آئے نَبیاں وَلّے اِبراہیم،تے اِسماعیل ، اِسحاق اَتے یَعقوب نَبی تے آل اُس دِی نُوں سِی آساں اِی وَحی کِیتی ، عیسیٰ نُوں اَیوب تے یُونس نُوں وِی کِیتی اِنجے ہارون سُلیمان دے وَل وَحیاں گھَلْیاں ، اَساں زَبُو ر اُتاری سِی داؤد نَبی تے

اِنَّآ اَوْحَيْنَآ اِلَيْكَ كَمَآ اَوْحَيْنَآ اِلٰي نُوْحٍ وَّالنَّـبِيّٖنَ مِنْۢ بَعْدِهٖ ۚ وَاَوْحَيْنَآ اِلٰٓي اِبْرٰهِيْمَ وَاِسْمٰعِيْلَ وَاِسْحٰقَ وَيَعْقُوْبَ وَالْاَسْبَاطِ وَعِيْسٰى وَاَيُّوْبَ وَيُوْنُسَ وَهٰرُوْنَ وَسُلَيْمٰنَ ۚ وَاٰتَيْنَا دَاوٗدَ زَبُوْرًا ١٦٣ ؀ۚ

ہور رَسُول اوہ ذِکر جِنہاں دَا تیرے نال اِس تَوں پہلاں ہو چُکیا ہے وے کُجھ اِنج دے وِی ذِکر جِنہاں دَا نال تیرے ناہ کِیتا ہویا موسٰی نال کلام ضَرُور اَساڈی ہوئی

وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنٰهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۭ وَكَلَّمَ اللّٰهُ مُوْسٰى تَكْلِــيْمًا  ١٦٤ ؀ۚ

ایہہ رَسُول تَمامی آکے دِل کُھلوَائی کَردے رہے سِی، دَبکاندے وِی رہے سِی ، تَاں جے بھُل کے رَبْ دے اَگے عُذر ناہ ڈَاہوَن کوئی پیغمبر دے گھَلّن پِچھوں ، بے شَک اَللہ سَترانا تے حِکمت والا (بحر حال اَللہ غالب رہنْوَن وَالا تےحکمت وَالا اے )

رُسُلًا مُّبَشِّرِيْنَ وَمُنْذِرِيْنَ لِئَلَّا يَكُوْنَ لِلنَّاسِ عَلَي اللّٰهِ حُجَّــةٌۢ بَعْدَ الرُّسُلِ ۭ وَكَانَ اللّٰهُ عَزِيْزًا حَكِيْمًا ١٦٥ ؁

آپ گواہ اَللہ اِس اُتُے جو تیرے وَل اُس نے گَھلْیَا ، اَپنے عِلموں گھَلْیَا، شاہد ہین فَرشتے وِی اس گَل دے، حالاں ہے شَہادت(گواہی ) اَللہ دِی اِی کافی

لٰكِنِ اللّٰهُ يَشْهَدُ بِمَآ اَنْزَلَ اِلَيْكَ اَنْزَلَهٗ بِعِلْمِهٖ ۚ وَالْمَلٰۗىِٕكَةُ يَشْهَدُوْنَ  ۭ وَكَفٰي بِاللّٰهِ شَهِيْدًا  ؀ۭ١٦٦

جیہڑے لوکی کافر ہوئے تے اَللہ دِ ی رَاہوں ڈَکن ، چوکھے اوہ کراہے پے گئے

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِيْلِ اللّٰهِ قَدْ ضَلُّوْا ضَلٰلًۢا بَعِيْدًا  ١٦٧ ؁

جیہڑے لوکی کافر ہوئے تے اوہناں نے ظُلم کمَائے اَللہ معاف کَدے ناہ اوہناں تائیں کَرسِی

اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَظَلَمُوْا لَمْ يَكُنِ اللّٰهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيْقًا  ١٦٨ ؀ۙ

ناہ اِی اوہناں نُوں راہ اِی کوئی ہَتھ آوے دَا ہاں جہنم دَا رَاہ لَبھْسِی ، جِس وِچ ا وہ رہسن تے ایہہ کَم سُکھلا اَللہ وَاہتے

اِلَّا طَرِيْقَ جَهَنَّمَ خٰلِدِيْنَ فِيْهَآ اَبَدًا  ۭ وَكَانَ ذٰلِكَ عَلَي اللّٰهِ يَسِيْرًا  ١٦٩ ؁

ہے لوکائیے کول تُہاڈے اِک رَسول آ پُجیا ہےجے رَب تُہاڈے وَلّوں حَقَا سَچا ، اِس نُوں مَنّو ، ایہہ تُہاڈے وَاہتے چَنَگا ، جے ناہ مَنو اَللہ دَا کی جاسِی ، اوس دَا اِی ایہہ سَارا کُجھ اے جو زَمین ا َسمان اَندر اے تے ہے اَللہ جانَن وَالا حِکمت وَالا

يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ قَدْ جَاۗءَكُمُ الرَّسُوْلُ بِالْحَقِّ مِنْ رَّبِّكُمْ فَاٰمِنُوْا  خَيْرًا لَّكُمْ ۭ وَاِنْ تَكْفُرُوْا  فَاِنَّ لِلّٰهِ مَا فِي السَّمٰوٰتِ  وَالْاَرْضِ ۭوَكَانَ اللّٰهُ  عَلِــيْمًا حَكِـيْمًا  ١٧٠ ؁ 

اہلِ کِتابو ناہ حَد ٹپُو دِین اَپنے دے بَارے ، تے اَللہ دے کھاتے سَچی گَل اِی پاؤ ( تے اوہ ایہہ وے ) سِی مَسیح بِن مَریم اِک رَسُول اَللہ دَا ، فیض اوہ اوس دَا ، جِس نُوں اَللہ نے مَریم دِی جھولی پایا اوہ رحمت سِی رَب دِی ، اِیس کَر کے ایمان لَیاؤ اَللہ اُتّے ، نالے اُس دے پیغمبراں تے ، تے ناہ آکھو تِن خُدا نیں ، باز آ جاؤ ، ایسے وِچ ہے خیر تُہاڈی ، بے شک اَللہ ہے مَعبُود اِکلا ، پاک اوہ ایناں گَلاں تَوں ہے ،جے کوئی اُس دَا جایا (بیٹا ) مِتّھو۔ اُنج اوسے دَا سَار ا کُجھ اے جو کُجھ ہے زمین ا َتے اَسماناں َاندر ، تے اَللہ دِی چارہ سازی کافی

يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ لَا تَغْلُوْا فِيْ دِيْنِكُمْ وَلَا تَقُوْلُوْا عَلَي اللّٰهِ اِلَّا الْحَقَّ ۭ اِنَّمَا الْمَسِيْحُ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُوْلُ اللّٰهِ وَكَلِمَتُهٗ ۚ اَلْقٰىهَآ اِلٰي مَرْيَمَ وَرُوْحٌ مِّنْهُ ۡ فَاٰمِنُوْا بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ ڟ وَلَا تَقُوْلُوْا ثَلٰثَةٌ ۭاِنْتَھُوْا خَيْرًا لَّكُمْ ۭ اِنَّمَا اللّٰهُ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ۭ سُبْحٰنَهٗٓ اَنْ يَّكُوْنَ لَهٗ وَلَدٌ ۘ لَهٗ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ ۭ وَكَفٰي بِاللّٰهِ وَكِيْلًا    171 ؀ۧ

عَار مَسیح نُوں اَللہ دَا ناہ بندہ ہونے دے وِچ ہے کوئی ، ناہ اِی عار فَرشتے سَمجھن جو اَللہ دے نیڑے ، اُس دا بَندہ ہونے تَوں کَچرائے جیہڑا تے وَڈیائی دَسّے ۔ اوہناں سَبھناں نُوں اَپنے وَل اِکٹھا کَر سِی (تے بھُل جاسن ایہہ کَچْرَائیاں تے وَڈیَائیاں )

لَنْ يَّسْتَنْكِفَ الْمَسِيْحُ اَنْ يَّكُوْنَ عَبْدًا لِّلّٰهِ وَلَا الْمَلٰۗىِٕكَةُ الْمُقَرَّبُوْنَ ۭ وَمَنْ يَّسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهٖ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ اِلَيْهِ جَمِيْعًا  ١٧٢ ؁

ہاں جیہڑے ایمان لَیائے نالے چَنگے عمل کمائے اَجر اوہناں نُوں پورے ملِسن ہَتھوں اَللہ اَپنے فَضلوں ہور وَدھاسِی تے نَک چاہڑے پھوُنڈی جیہڑے (جنہاں بندگی نُوں عار سمجھیا) اوہناں تائیں اَوکھے اوہ عذابے پَاسِی ، غیر اَللہ چوں ہوسِی ناہیں سَاتھی کوئی بھَار وَنڈَاندا

فَاَمَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فَيُوَفِّيْهِمْ اُجُوْرَهُمْ وَيَزِيْدُهُمْ مِّنْ فَضْلِهٖ ۚ وَاَمَّا الَّذِيْنَ اسْتَنْكَفُوْا وَاسْتَكْبَرُوْا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا اَلِــيْمًا ۥۙ وَّلَا يَجِدُوْنَ لَهُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ وَلِيًّا وَّلَا نَصِيْرًا  ١٧٣ ؁

ہے لوکائیے کول تُہاڈے رَب تہاڈے وَلّوں اِک بُرہانِ مُجسم آ وَنْجیا اے تے اِک منور سَراپا اِک کتاب تہاڈے وَل گھَل دِتّی

يٰٓاَيُّھَا النَّاسُ قَدْ جَاۗءَكُمْ بُرْهَانٌ مِّنْ رَّبِّكُمْ وَاَنْزَلْنَآ اِلَيْكُمْ نُوْرًا مُّبِيْنًا  ١٧٤ ؁

تے جیہڑے ایمان لیاسَن اَللہ اُتّے تے اوہ پکے اس دے ہوئے ، اوہ اوہناں نُوں اَپنی رحمت تے فضل اَپنے دے وِچ رَکھسی تے اپنے وَل آوَن وَالا راہ تَکا سِی (وِکھا سی ) سِدَّھم سِدَّھا

فَاَمَّا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا بِاللّٰهِ وَاعْتَصَمُوْا بِهٖ فَسَـيُدْخِلُهُمْ فِيْ رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ ۙ وَّيَهْدِيْهِمْ اِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَــقِيْمًا  ١٧٥ ؀ۭ

لوکی تیتھوں فَتوے پُچھدے کہہ دے اَللہ ایہہ کَلالے بارے آکھے ، جے لا وَلْد کوئی مَر جاوے بھَین اس دِی اَلبتہ ہووے تَرکے وِچوں اَدَّھا اوس دَا ، بھَین مَر ے لا وَلْد کِسے دی ، بھائی وارث اُس دا ، جے دو بھَیناں وَارث ہووَن تے اوہناں دے دو تَریجے حصے بن دے (دو تہائی)، تے بھَیناں بھائی اُوہدے چَوکھے ہووَنْ ، نَر دَا حِصہ نَاری (عورت )نالوں دُونا ہو سِی (دُگنا ہو ِسی ) اَللہ انِج تُہاڈے وَاہتے کَرے نتارے ، مَت ناہ پُٹھے رَاہ پے جاؤ ، کیوں جے اَللہ نُوں تے علم ہر شے دَا ہے وے

يَسْتَـفْتُوْنَكَ  ۭ قُلِ اللّٰهُ يُفْتِيْكُمْ فِي الْكَلٰلَةِ  ۭاِنِ امْرُؤٌا هَلَكَ لَيْسَ لَهٗ وَلَدٌ وَّلَهٗٓ اُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَآ اِنْ لَّمْ يَكُنْ لَّهَا وَلَدٌ  ۭ فَاِنْ كَانَتَا اثْنَـتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثٰنِ مِمَّا تَرَكَ ۭ وَاِنْ كَانُوْٓا اِخْوَةً رِّجَالًا وَّنِسَاۗءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْاُنْثَـيَيْنِ ۭ يُـبَيِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ اَنْ تَضِلُّوْا  ۭوَاللّٰهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيْمٌ  ١٧٦ ؀ۧ