المآئدہ (مدنی)
لے کے نام اَللہ دا جورحمان رحیم اے
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيْمِ
اے اِیمان لیائے لوکو ، کِیتے عہد نِباہو ،ہین حَلال تُہاڈے وَاہتے چَرنے ڈَنگر سارے آڈ (سوائے ) اوہناں دے جِنہاں بارے اَگے چَل کے دَسیا جاسِی، ہاں احرامی حالت اَندر کَرو شکار تُسی ناہ اُکّا، بے شک اَللہ حُکم جِکن دَا (جس طرح)چاہے دیوے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَوْفُوْا بِالْعُقُوْدِ ڛ اُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيْمَةُ الْاَنْعَامِ اِلَّا مَا يُتْلٰى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَاَنْتُمْ حُرُمٌ ۭ اِنَّ اللّٰهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيْدُ Ǻ
اے اِیما ن لِیائےکھُل لَوَو ناہ ( حَرمت نُوں ختم ناہ کَرو) اوہناں بارے ہین شعائر جو اَللہ دے،نا ہ مہنیے حُرمَت والے جیہڑے اوہناں بارے، ناہ قُربانی وَاہتےکَعبے گھَلّے(بھیجے) جاندڑیاں دے بارے،ناہ گَل پَٹیاں والے،ناہ نَذر نِیازاں والےڈَنگراں (مویشی) بارے، ناہ اوہناں لوکاں دے بارےجیہڑے کَرن تجارت یا ں خُوشنودی اُس دِی ڈُھونڈَن بیتُ اللہ دے قَصدی ہووَن، ہاں احرامی حالت وِچوں نِکل آوَن توں تُسی شکارے چڑھ سَکدے او،تے ویکھو اِک ٹولے دا ناہ ویر (دشمنی) تُہانوں حَد ٹَپّن دے وَل لے آوے، بھانویں کَل تُہانوں اوہناں بیتُ اللہ توں آؤنوں ڈَکیا (رُوکیا)،نیکوکاری تے تَقوے وِچ اِک دوجے نال کَرو تعاوَن، کَج عملی(گناہ) تے دَھکے شاہی (زیادتی) دے وِچ کَرو تعاون ناہیں، اَللہ کولوں دَب کے رہنا ، پَکڑ اَللہ دِی ڈَاہڈی
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تُحِلُّوْا شَعَاۗىِٕرَ اللّٰهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَاۗىِٕدَ وَلَآ اٰۗمِّيْنَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُوْنَ فَضْلًا مِّنْ رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۭ وَاِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوْا ۭ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَـنَاٰنُ قَوْمٍ اَنْ صَدُّوْكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ .اَنْ تَعْتَدُوْا ۘوَتَعَاوَنُوْا عَلَي الْبِرِّ وَالتَّقْوٰى ۠ وَلَا تَعَاوَنُوْا عَلَي الْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۠ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِ ۭ2
ہےحَرام تُہاڈے وَاہتے ڈَنگرمُویا (مردہ) لَہُو تے اودھل ماس (سُور دَا گوشت) ، اوبھی غیر اللہ دَا لے کے ناں(نام) جو کِیتا ہووے،اِنجے جیہڑا سَنگھی گھُٹیاں ،(گلا گھٹ کے) یاں ڈَنڈ کایاں(چوٹ کھا کے) اُچی تھاوں ڈِگیاں یا ں ٹَکرکھایاں یا ں سِنگیایاں(سنگ ماریا) مویا ہووے یاں پاڑے ِ دی دَاہڑن ہووے(درندے نے پھاڑیا ہووے ) تے ناہ ذِبح کَرن دے قابل، ذِبح کِسے دے وی اَستھانے(آستانے) تے کِیتا ڈَنگر، فالی تِیر چلا کے کِیتے حِصے بخرے،نافرمانی والے کَم نیں۔اَج توں دِین تُہاڈے دے وِچ گَڑبڑَدے بارے ایہہ کافربے آسےہوئے اوہناں کولوں خوف ناہ کھاؤ ، کھاؤ خوف میرے اِی کولوں،اَج میں تُہاڈے اِی واہتے دِین تُہاڈا کامل کِیتا۔اَپنی نعمت وِی میں پوری اَج تُہاڈے تے کَر دِتّی ، دِین اِسلام تُہاڈے وَاہتے میں پسند اے کیتا، ویکھو بھُکھوں بے وَس اُتّے ٹھاک (پابندی) ناہ کوئی جے دانستہ اوہ ناہ پُٹھے پاسے جائے،بے شک اَللہ آپ غفور رحیم اے
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيْرِ وَمَآ اُهِلَّ لِغَيْرِ اللّٰهِ بِهٖ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوْذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيْحَةُ وَمَآ اَ كَلَ السَّبُعُ اِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ ۣ وَمَا ذُبِحَ عَلَي النُّصُبِ وَاَنْ تَسْـتَقْسِمُوْا بِالْاَزْلَامِ ۭذٰلِكُمْ فِسْقٌ ۭ اَلْيَوْمَ يَىِٕسَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْ دِيْنِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۭ اَلْيَوْمَ اَ كْمَلْتُ لَكُمْ دِيْنَكُمْ وَاَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِيْ وَرَضِيْتُ لَكُمُ الْاِسْلَامَ دِيْنًا ۭ فَمَنِ اضْطُرَّ فِيْ مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِّاِثْمٍ ۙ فَاِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ Ǽ
(تیرے کولوں پچھدے ہےنیں کی کی ہے حلال اوہناں نوں،کہہ حلال ہَر چنگی سَتھری،اوہ دَرند پرنڈ شکَاری تُساں جنہاں نوں چالے دَسّے (تربیت کیتی) صید (شکار) کَرن دے ۔ رَب دِی دِتّی سوجھوں یا مُڑ جاچ جنہاں نُوں دَسنہاراں دَسّی،اوہناں دِی پَھڑ رَکھی ہوئی کھا سَکدے او اَللہ دَا ناں (نام) پڑھ کے(اس نوں چھڈن ویلے)،رَہوَو خُدا توں دَب کے، بے شک اَللہ کھاتے تُر تو تُرتی (چھیتی ) میلے(نمٹائے
يَسْـــَٔلُوْنَكَ مَاذَآ اُحِلَّ لَهُمْ ۭقُلْ اُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِّنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِيْنَ تُعَلِّمُوْنَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللّٰهُ ۡ فَكُلُوْا مِمَّآ اَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّٰهِ عَلَيْهِ ۠ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ سَرِيْعُ الْحِسَابِ Ć
اَج توں ہین حلال تُساں نُوں سب سُتھرِیکاں (پاک شےواں)،طعام حلال کتِابی لوکاں دَا وِی ،انجے ہُن تُہاڈے وَاہتے جِوَیں تُہاڈا اوہناں واہتے،مَومن زالڑیاں(عورتاں) اَشرافاں نالے اوہناں دِیاں اَشرافاں جنہاں وَل کتاب تُہاتھوں پہلاں آئی پَر جَد مہر ادا ہو جاوے تے نِیت ہووے رَسَّن وَسَّن دِی ،ناہ بَدکاری یاں اَشنائی پالن اُتّے کھوہ پَوَے دِی (چھن جاسی) کِیتی اُس دِی نال اِیمان دَھرو جِس کیتا (ایمان دی روش تے چَلن توں انکار کیتا)،اَگے چَل کےاوہنے ہونا گھاٹا کھانے وَالڑیاں چوں
اَلْيَوْمَ اُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبٰتُ ۭ وَطَعَامُ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ حِلٌّ لَّكُمْ ۠ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَّهُمْ ۡ وَالْمُحْصَنٰتُ مِنَ الْمُؤْمِنٰتِ وَالْمُحْصَنٰتُ مِنَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ اِذَآ اٰتَيْتُمُوْهُنَّ اُجُوْرَهُنَّ مُحْصِنِيْنَ غَيْرَ مُسٰفِحِيْنَ وَلَا مُتَّخِذِيْٓ اَخْدَانٍ ۭوَمَنْ يَّكْفُرْ بِالْاِيْمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهٗ ۡ وَهُوَ فِي الْاٰخِرَةِ مِنَ الْخٰسِرِيْنَ Ĉ ۧ
اے اِیمان لیائے لوکو ، جَدوں نمازے اُٹھو، مونھ دھوو تے ہَتھ اَپنے وِی ارکاں (کہنیاں) تائیں ،گِلّا ہَتھ سِراں تے پھِیرو(مَسح کَرو)،پیراں نُوں گِٹیاں (ٹخنے) تائیں دھوو،غُسل کَرو جے جَنبی ہووو، جے بیمار یاں رَاہی (مسافر) ہووو، یاں اوہلے ہو کے(رفع حاجت کر کے) آئے ہووو یاں زَالاں نُوں ڈھک کے (بیوی کولوں آئے ہووو)، پانی ناہ مِلدا ہووے تے پاک کِسے مِٹِّی وَل ہو کے ( تلیاں دے نال لا کے)-(ہتھیلی) پھیرو اپنے مونہاں اُتّے ہَتھاں اُتّے ،اَللہ تنگ تٗہانوں کَرنا چاہندا ناہیں، پَر اوہ چاہے پاک تُسی ہو جاؤ تے اوہ اپنی نعمت پوری کرتُہاڈے اُتّے دیوے، تاں جے شُکر گُزار ہو جاؤ
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِذَا قُمْتُمْ اِلَى الصَّلٰوةِ فَاغْسِلُوْا وُجُوْهَكُمْ وَاَيْدِيَكُمْ اِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوْا بِرُءُوْسِكُمْ وَاَرْجُلَكُمْ اِلَى الْكَعْبَيْنِ ۭ وَاِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوْا ۭ وَاِنْ كُنْتُمْ مَّرْضٰٓى اَوْ عَلٰي سَفَرٍ اَوْ جَاۗءَ اَحَدٌ مِّنْكُمْ مِّنَ الْغَاۗىِٕطِ اَوْ لٰمَسْتُمُ النِّسَاۗءَ فَلَمْ تَجِدُوْا مَاۗءً فَتَيَمَّمُوْا صَعِيْدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوْا بِوُجُوْهِكُمْ وَاَيْدِيْكُمْ مِّنْهُ ۭ مَا يُرِيْدُ اللّٰهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِّنْ حَرَجٍ وَّلٰكِنْ يُّرِيْدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهٗ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ Č
یاد کر اِحسان اَللہ دا جو تہاڈے اُتّے ہویا، تے اوہ پَک (عہد) وِی جیہڑا اوس تہاڈے کولوں پَکوایا سِی (وعدہ لِتّا سی) ،جَد کہیو جے "اَساں سُنْیا اَساں مَنْیا "، دَب کے رہوو خُدا دے کولوں، اوہ دِلاں(دل) دِیاں جانے
وَاذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ وَمِيْثَاقَهُ الَّذِيْ وَاثَقَكُمْ بِهٖٓ ۙ اِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَاَطَعْنَا ۡ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ عَلِيْمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُوْرِ Ċ
اے اِیمان لیائے لوکو ،جَم کے رَہوو خُدا دے رَاہے ،گَل وِِہاری (انصاف دی) کَردے ہوئے،اِنج ناہ ہوئے ویر (دشمنی)کِسے دی کھَڑے(لے جاوے) تُہانوں ،عَدلوں ڈولن والے پاسے(نا انصافی وَل) اِیہہ تَقوے دے سَب توں نیڑے(نزدیک)۔رَہوو خُدا توں دَب (ڈر)کے، اَللہ کولوں عَمل تُہاڈے بھُلّے ناہیں،
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كُوْنُوْا قَوّٰمِيْنَ لِلّٰهِ شُهَدَاۗءَ بِالْقِسْطِ ۡ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَاٰنُ قَوْمٍ عَلٰٓي اَلَّا تَعْدِلُوْا ۭاِعْدِلُوْا ۣ هُوَ اَقْرَبُ لِلتَّقْوٰى ۡ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ اِنَّ اللّٰهَ خَبِيْرٌۢ بِمَا تَعْمَلُوْنَ Ď
جیہڑے وَل ایمان لیائے نالے چَنگے عَمل کَمائے اوہناں نال خُدا دَا وَعدہ ، بَخشش دَا تے نالے اَجر وَڈیرے دا اے
وَعَدَ اللّٰهُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ۙ لَهُمْ مَّغْفِرَةٌ وَّاَجْرٌ عَظِيْمٌ Ḍ
پَر جیہڑے وَل اِنکاری ہوئے آیات اَساڈی نوں جھُٹلایا، اوہ ہووَن دے نر گی(جہنمی)
وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَآ اُولٰۗىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَحِيْمِ 10
اے اِیمان لیائے لوکو- یاد کَرو اِحسان اَللہ دا اَپنے اُتّے جَد اِک دَھر(گروہ) نے دِلوں اِرادہ اِیہہ کِیتا سِی، چائے (اُٹھائے ) ہَتھ تہاڈے اُتّے، اَللہ نے اوہ ہَتھ تہاڈے وَلّوں ڈَکّے(روکے)،رَب توں دَبکو(ڈرو)، مُومَن ہین توَکل اَللہ تے اِی کَردے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اذْكُرُوْا نِعْمَتَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ هَمَّ قَوْمٌ اَنْ يَّبْسُطُوْٓا اِلَيْكُمْ اَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ اَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ ۭ وَعَلَي اللّٰهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُوْنَ 11 ۧ
لگی چھُپی ناہ، اِسرائیل کِیاں دے کولوں اَللہ عہد لیا سِی،تے اوہناں وچ کھَلوائے (مقرر کیتے) سَن بارہ اَساں وَڈیرے،اَللہ اِیبھی سِی فرمایا،"میں تُہاڈا سنگی (ساتھی)، جے کر قائم رَکھیاں تُسا ں صلَاتاں،دیندے رَہیو زَکاتاں،میرے پیغمبراں نُوں مَنّیا (مانا) تے اوہناں دِی بانہوَاں بَنیو (بننا)،اَللہ نُوں بے لوبھا (اچھا) قرضہ جے دِتّو جے،میں تُہاڈے ماڑے دھونے دھو دیواں دَا،اوہناں باگاں (باغاں) وِِچ تُہانوں لے جاوا دَا کول جنہاں دے وَِگدے پانی،اس توں پِِچھے جیہڑے وَل تُہاڈے وچوں مُنکرہوئے اوہ تھَڑکے سِدھی رَاہوں﷽
وَلَقَدْ اَخَذَ اللّٰهُ مِيْثَاقَ بَنِيْٓ اِ سْرَاۗءِيْلَ ۚ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيْبًا ۭ وَقَالَ اللّٰهُ اِنِّىْ مَعَكُمْ ۭ لَىِٕنْ اَقَمْــتُمُ الصَّلٰوةَ وَاٰتَيْتُمُ الزَّكٰوةَ وَاٰمَنْتُمْ بِرُسُلِيْ وَعَزَّرْتُمُوْهُمْ وَاَقْرَضْتُمُ اللّٰهَ قَرْضًا حَسَـنًا لَّاُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّاٰتِكُمْ وَلَاُدْخِلَنَّكُمْ جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْھٰرُ ۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاۗءَ السَّبِيْلِ 12
اِس پاروں جے، اوہ رہے ناہ گَل تے قائم، اَساں اوہناں تے لَعنَت پائی، دِل اوہناں دے پَتھر کِیتے، اوہ گَلاں وِچ ہیرا پھیری سَن جے کر دے،تے جو مَتّاں دِتّیاں سَن (تعلیم دِتّی) بہتڑیاں(وڈا حصہ) اوہ بھُل بیٹھے سَن،نِت خیَانت اوہناں دِی دَا ، حال تیرے تے کھُلدا رہندا،تھوڑے اِی نیں پاک اِس عیبوں ، تُوں اوہناں دِی بھُل بھُلا دے(حَرکتاں توں چَشم پوشی کر)،بے شک اَللہ چَنَگیاں جانے اوہناں نُوں جو نیکی کَردے
فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِّيْثَاقَهُمْ لَعَنّٰهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوْبَهُمْ قٰسِـيَةً ۚ يُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ عَنْ مَّوَاضِعِهٖ ۙ وَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلٰي خَاۗىِٕنَةٍ مِّنْهُمْ اِلَّا قَلِيْلًا مِّنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِيْنَ 13
اپنے تائیں جیہڑے نیں نََصرانی کہندے۔اَساں اوہناں دے کولوں وِِی سِی پَک پَکوایا (پُختہ عہد لیا سِی)،بھُل گئے سِی چوکھی (زیادہ تر) اوبھی جو تَعلیم اوہناں نُوں دِتّی ہے سِی،اَساں اوہناں وِِچ ویر وَدھائے (دشمنی پائی) بُغَض وَدھائے روزِ قیامت تائیں اَللہ جَھبدے اِی اوہناں نُوں دَس دیوے دَا کی ریہے اوہ کارَاں کَردے
وَمِنَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّا نَصٰرٰٓى اَخَذْنَا مِيْثَاقَهُمْ فَنَسُوْا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوْا بِهٖ ۠ فَاَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۗءَ اِلٰي يَوْمِ الْقِيٰمَةِ ۭ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللّٰهُ بِمَا كَانُوْا يَصْنَعُوْنَ 14 ۧ
اہلِ کِتابو، ہے تہاڈے وَل رَسُول اَساڈا آیا جیہڑا دَسدَا پیا تُہانوں کِنّیاں اوہ کِتابی گَلاں تُسی جِنہاں نُوں ریہے لُگاندے (َپردہ پاندے ) تے کِنّیاں نُوں چھیڑے ناہیں (درگزر کردیوے )،اَللہ وَلّو ں ویکھو اِک نُور تُساں وَل آیا، کول کتاب اِک حق دَس(دسن والی) اوہدے
يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ قَدْ جَاۗءَكُمْ رَسُوْلُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيْرًا مِّمَّا كُنْتُمْ تُخْفُوْنَ مِنَ الْكِتٰبِ وَيَعْفُوْا عَنْ كَثِيْرٍ ڛ قَدْ جَاۗءَكُمْ مِّنَ اللّٰهِ نُوْرٌ وَّكِتٰبٌ مُّبِيْنٌ 15 ۙ
اِس دِی رَاہیں ، اَمن آلے راہ اَللہ پائے،اس دِی خوشنودی دے پاسے ٹُردے لوکی تائیں،تے توفیق اوہناں نُوں دے کے نِھیرےوِچوں کَڈ کےِ چانَن والے پاسے کھَڑدا (اندھیرے توں کڈ کے روشنی وچ لے جاندا)، اِنج سِدّھے راہ تے پاندا
يَّهْدِيْ بِهِ اللّٰهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهٗ سُبُلَ السَّلٰمِ وَيُخْرِجُهُمْ مِّنَ الظُّلُمٰتِ اِلَى النُّوْرِ بِاِذْنِهٖ وَيَهْدِيْهِمْ اِلٰي صِرَاطٍ مُّسْتَقِيْمٍ 16
اوہناں بَکیا کُفر جِنہاں نے مَسیح بِن مَریم تائیں اَللہ جاتا،دَس اوہناں نُوں اوس مَسیح بِن مَریم نُوں تے ماں اوس دِی نُوں بلکہ جو کجُھ دُنیا وِچ اے سبَھے نُوں اِی جے ہلاک اوہ کَرنا چاہے کون اُس نُوں اے ڈَکَّن والا(روکن والا) ،تے اَللہ دے اِی وَس ہے وے شاہی سَاری اَسماناں دِی تے دَھرتی دِی تےدُوآں دے وِچکار ہَر شے دِی، بے شک اَللہ ہَر شے اُتّے قادر ہےوے
لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۭ قُلْ فَمَنْ يَّمْلِكُ مِنَ اللّٰهِ شَـيْـــًٔـا اِنْ اَرَادَ اَنْ يُّهْلِكَ الْمَسِيْحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَاُمَّهٗ وَمَنْ فِي الْاَرْضِ جَمِيْعًا ۭ وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۭ يَخْلُقُ مَا يَشَاۗءُ ۭ وَاللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ 17
اِیہہ نَصرانی تے یہودی کہندے ہے نیں ،اَسی خُدا دے پُتر ہے واں اَتے پیارے اوس دے ، پُچھ نیں (اوس توں پُچھ ) مُڑ کیوں اوہ گناہواں اٰتّوں ہے وے وِچ عَذاب تُہانوں پاندا، تے سَچ تاں ایہہ وے باقی دِی مَخلو قے وانگو ں ہو اِنسان تُسی وِی،، دے معافی جِس نُوں چاہے ، دے عَذاب اوہ جِس نُوں چاہے،اَللہ دے ای وَس ہے وے شاہی سَاری اَسماناں دی تے دَھرتی دِی تےدوآں دے وِچکار ہَر شے دی، تے اوسے وَل موڑا کھانا (اوسے کول ای جانا)
وَقَالَتِ الْيَھُوْدُ وَالنَّصٰرٰى نَحْنُ اَبْنٰۗؤُا اللّٰهِ وَاَحِبَّاۗؤُهٗ ۭقُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوْبِكُمْ ۭ بَلْ اَنْتُمْ بَشَرٌ مِّمَّنْ خَلَقَ ۭيَغْفِرُ لِمَنْ يَّشَاۗءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَّشَاۗءُ ۭوَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۡ وَاِلَيْهِ الْمَصِيْرُ 18
اہلِ کِتابو، ہے تہاڈے وَل رَسُول اَساڈا آیا ،پیغمبراں دے اِک لَمیرے کھَپے پِِچھوں(مُدتاں بعد) واضح کر کے گَلاں جیہڑا دَسدا ہے وے،تاں جے ایہہ تُسی ناہ آکھو سَاڈے وَل دَلاسے یاں دَبکاوے لے کے ناہ کوئی آیا،تے ہُن آگیا اے کول تُہاڈے اِک دَلاسے دینے وَالا تے دَبکانے وِی والا، بے شک اَللہ ہر کَم کَرنے تے قادر وے
يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ قَدْ جَاۗءَكُمْ رَسُوْلُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلٰي فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ اَنْ تَقُوْلُوْا مَا جَاۗءَنَا مِنْۢ بَشِيْرٍ وَّلَا نَذِيْرٍ ۡ فَقَدْ جَاۗءَكُمْ بَشِيْرٌ وَّنَذِيْرٌ ۭ وَاللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ 19 ۧ
تے جَد موسٰی اپنی قوم نُوں ایہہ گَل آکھی،لوکو اوہ اِحسان خُدا دَا یاد کرو خا ں ،سِی تُساں تے جو اوس کِیتا،نَبی بنائے اوس تُہاڈے وِچوں،شاہ بنایا اوس تُہانوں،اوس تُہانوں اوہ کجھ دِتّا جو کِسےنُوں دُنیا وِچ ناہ دِتّا سی
وَاِذْ قَالَ مُوْسٰى لِقَوْمِهٖ يٰقَوْمِ اذْكُرُوْا نِعْمَةَ اللّٰهِ عَلَيْكُمْ اِذْ جَعَلَ فِيْكُمْ اَنْۢبِيَاۗءَ وَجَعَلَكُمْ مُّلُوْكًا ڰ وَّاٰتٰىكُمْ مَّا لَمْ يُؤْتِ اَحَدًا مِّنَ الْعٰلَمِيْنَ 20
لوکو دسّو اوس مُقدس تھانویں چَل کے ،جِس نوں اَللہ ناں (نام) تہاڈے کیتا، کَنڈاں کرکے ناہ مُڑ جاؤ(پچھے ناہ ہٹنا)،مُڑیو تے گھاٹا کھاسَو (نامراد ہوسو)
يٰقَوْمِ ادْخُلُوا الْاَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِيْ كَتَبَ اللّٰهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوْا عَلٰٓي اَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوْا خٰسِرِيْنَ 21
آکھن لگے موسٰی اوتھے ڈا ہڈے لوکاں دَا ڈیرا اے، جَد تَک اوتھوں اوہ ناہ نِکلن ،پیر َاساں ناہ اوتھے پانا۔ جے اوتھوں اوہ ٹُر جاوَن تاں جاساں
قَالُوْا يٰمُوْسٰٓى اِنَّ فِيْهَا قَوْمًا جَبَّارِيْنَ ڰ وَاِنَّا لَنْ نَّدْخُلَهَا حَتّٰي يَخْرُجُوْا مِنْهَا ۚ فَاِنْ يَّخْرُجُوْا مِنْهَا فَاِنَّا دٰخِلُوْنَ 22
آخر دو وَلاں (دو شخص) نے اوہناں یَرکے ہویاں(ڈرنےآلیاں ) وِچوں،اَللہ نے اِنعام جِنہاں تے کیتا ہویا ہے سی اِیہہ مَت دِتّی(رائے دتی ) ،اُٹھو ہِمت کَردے ہوئے اوہناں تے کَر دھاوا دیوو۔تے وَستی دے وِچ وَڑ جاؤ (داخل ہو جاؤ) بُوَا (دروازہ )بَھن کے ( توڑ کے)،جا وِڑنے تے غالب اوہناں تے آ جَاسَو، تے جے ہے اِیمان تُساں وِچ، اَللہ اُتے اَپنی چھَڈو(اللہ تے بھروسہ کرو)
قَالَ رَجُلٰنِ مِنَ الَّذِيْنَ يَخَافُوْنَ اَنْعَمَ اللّٰهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوْا عَلَيْهِمُ الْبَابَ ۚ فَاِذَا دَخَلْتُمُوْهُ فَاِنَّكُمْ غٰلِبُوْنَ ۥ ۚ وَعَلَي اللّٰهِ فَتَوَكَّلُوْٓا اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ 23
آکھن لگے موسٰی جانا مول (ہر گز) اَساں ناہ اَندَر جَد تائیں اوہ جابرَ اوتھے،توں جا تے رَب تیرا جائے نال اوہناں دے بھِڑنے(لڑن)۔اَساں پَتَھلّے اِیتھے مارے(اساں تاں ایتھے بیٹھے آں)
قَالُوْا يٰمُوْسٰٓى اِنَّا لَنْ نَّدْخُلَهَآ اَبَدًا مَّا دَامُوْا فِيْهَا فَاذْهَبْ اَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَآ اِنَّا ھٰهُنَا قٰعِدُوْنَ 24
موسٰی تاں فرَیادی ہویا، رَبّا اَپنی جِنڈڑی(ذات) تے ای وَس(اختیار) اے میرا یاں مُڑ اَپنے بھائی اُتے ،ساڈے وِچ تے اوہناں نافرماناں وِچ نَکھِیڑا کَر دے(نافرناں توں الگ کر دے) حُکم سُنا کے
قَالَ رَبِّ اِنِّىْ لَآ اَمْلِكُ اِلَّا نَفْسِيْ وَاَخِيْ فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفٰسِقِيْنَ 25
اَللہ حُکم سُنا دِتّا ، جے چالیں وَرہیاں تائیں (چالیس سال تک) اوہناں دے پیر اِس دَھرتی تے لَگن ناہیں، تے ایں تھاں تھاں کھَجل ہو سَن (دَربدر پھِرسَن ،توں افسوسی ہو ناہ اِنہاں نافرناں بارے
قَالَ فَاِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ اَرْبَعِيْنَ سَـنَةً ۚ يَتِيْھُوْنَ فِي الْاَرْضِ ۭ فَلَا تَاْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْفٰسِقِيْنَ 26 ۧ
آدم دے دو پُتراں دی گَل سَچی سَچی کَر اِہناں دے اَگے، جَدوں نیازی، دوآں سی قربانی، پر قبَول اِک وَل دی ہوئی دوجے دی ناہ ہوئی، اوس کہیا میں جانوں مار دیاں دا تینوں،پہلے اَگوں پَرتائی جے (پہلے نے جواب دِتا)، اَللہ نَذر قَبول اُوہناں دِی اِی کَردا اے جیہڑے اُو س توں دَبکن والے (ڈَرنے والے)
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَاَ ابْنَيْ اٰدَمَ بِالْحَقِّ ۘ اِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ اَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْاٰخَرِ ۭ قَالَ لَاَقْتُلَنَّكَ ۭ قَالَ اِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّٰهُ مِنَ الْمُتَّقِيْنَ 27
جے میرے وَل ہَتھ وَدھاسیں(اُٹھاسی) مارن واہتے میں ناہ تینوں مارن واہتے ہَتھ ودھاساں(اُٹھاساں)،مینوں خوف خُدا دا جیہڑا رَب اے سَب دا
لَىِٕنْۢ بَسَطْتَّ اِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِيْ مَآ اَنَا بِبَاسِطٍ يَّدِيَ اِلَيْكَ لِاَقْتُلَكَ ۚ اِنِّىْٓ اَخَافُ اللّٰهَ رَبَّ الْعٰلَمِيْنَ 28
میری اَپنی اِیہوا مَرضی، بھا ر (گناہ)میرا وِی تے تیرا وی دونویں(دونوں) پین تیرے اُتے اِی تے توں ہو جاوے اَگ وَاسلڑیاں دے وِچوں(دوزخی ہو جاوے) ہے سزا ایِہوا اِی ظُلم کمندڑیاں دِی (ظالماں دِی)
اِنِّىْٓ اُرِيْدُ اَنْ تَبُوْۗاَ بِاِثْمِيْ وَاِثْمِكَ فَتَكُوْنَ مِنْ اَصْحٰبِ النَّارِ ۚ وَذٰلِكَ جَزٰۗؤُ ا الظّٰلِمِيْنَ 29 ۚ
نَفس اوس دے بھائی وڈھ (مار) دینے وَل لیاندا تے قتل اس نے کیتا اوس نوں تے اوہ گھاٹل (نقصان اُٹھاونوالے) لوکاں دے سنگ رَلیا (شامل ہویا)
فَطَوَّعَتْ لَهٗ نَفْسُهٗ قَتْلَ اَخِيْهِ فَقَتَلَهٗ فَاَصْبَحَ مِنَ الْخٰسِرِيْنَ 30
فیر اِک کاں(کوا) اُس پاسے اَللہ وَلوں آیا، اوس مِٹی دِی کھَوتَر کیتی(مٹی کھودی) اوس تے اوہنوں وِی ایہہ سُجھی(سمجھ آئی) اِنج بھَرا دِی لاش ٹَکائے(ٹھکانے لائے) ،سوچ آیو سَو، میری قسمت کھوٹی،مینوں اِیناں وِی ناہ سُجھیا (اِس توں پہلاں) جو اِس کاں(کوے )نوں سُجھیا(سمجھ آئی) (لاش بھرادی فیر اوہنے دَفنائی) تے کیتے تے نادم ہونے والے لوکاں دے سَنگ رَلیا
فَبَعَثَ اللّٰهُ غُرَابًا يَّبْحَثُ فِي الْاَرْضِ لِيُرِيَهٗ كَيْفَ يُوَارِيْ سَوْءَةَ اَخِيْهِ ۭ قَالَ يٰوَيْلَتٰٓى اَعَجَزْتُ اَنْ اَكُوْنَ مِثْلَ هٰذَا الْغُرَابِ فَاُوَارِيَ سَوْءَةَ اَخِيْ ۚ فَاَصْبَحَ مِنَ النّٰدِمِيْنَ ٺ 31
ایسے ہونہاری توں ایں (اس وجہ توں) ا<سرائیل کیاں دے اُتے ایہہ گَل کھَولی جِس نے قَتل اوس وَل (شخص) نوں کیتا،قَتل ناہ جِس دے مَتھے ہووے ناہ ایں اوس فَساد مَچایا ہووے کِدھرے، اوہنے سَمجھو سارے لوکاں نوں قَتلایا،تے جس وَل نے وِی جان بَچائی اِک وَل(شخص) دِی وِی اوہنے سَب دی جان بَچائی،بے شک لوکاں وَل رَسُول، اَساڈےوَلوں کھَریاں گَلاں(کھلی کھلی ہدایت) لے کے آئے۔ اِس اُتے وِی چوکھے(زیادہ) لوکی دُنیا دے وِچ دَست دَرازی ہوئے(زیادتیاں کیتیاں)
مِنْ اَجْلِ ذٰلِكَ ۃ كَتَبْنَا عَلٰي بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ اَنَّهٗ مَنْ قَتَلَ نَفْسًۢابِغَيْرِ نَفْسٍ اَوْ فَسَادٍ فِي الْاَرْضِ فَكَاَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيْعًا ۭوَمَنْ اَحْيَاهَا فَكَاَنَّمَآ اَحْيَا النَّاسَ جَمِيْعًا ۭ وَلَقَدْ جَاۗءَتْهُمْ رُسُلُنَا. بِالْبَيِّنٰتِ ۡ ثُمَّ اِنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ بَعْدَ ذٰلِكَ فِي الْاَرْضِ لَمُسْرِفُوْنَ 32
جیہڑے لوکی اَللہ اَتے رَسُول اِس دے نوں لَلکَردے نیں یعنی ہین فَساد مچَاندےپھِردے تھاں تھاں ،ہے سزا اوہناں دِی ایہوا، اُوہ قَتلیوَن،سُولی لَٹکَن یاں اوہناں دے ہَتھ وَڈھیوَن پیر وَڈھیوَن آڈے (مخالف سمتاں وچ)کَرکے یا مُلکوں چِک دِتے جاوَن(جلاوطن کیتے جاون) ،اوہناں واہتے اِیہہ رُسوائی اِس دُنیا دے وِچ ضَرُوری، اَگے چَل کے اوہناں واہتے ہین سزائیں وَڈیاں
اِنَّمَا جَزٰۗؤُا الَّذِيْنَ يُحَارِبُوْنَ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَيَسْعَوْنَ فِي الْاَرْضِ فَسَادًا اَنْ يُّقَتَّلُوْٓا اَوْ يُصَلَّبُوْٓا اَوْ تُـقَطَّعَ اَيْدِيْهِمْ وَاَرْجُلُهُمْ مِّنْ خِلَافٍ اَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِ ۭ ذٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَاوَلَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيْمٌ 33 ۙ
پر جیہڑے تائب ہو وَن قابو آجاون توں پہلاں اوہناں بارے تے ایہہ سمَجھو جےاَللہ آپ غفور رحیم ایں
اِلَّا الَّذِيْنَ تَابُوْا مِنْ قَبْلِ اَنْ تَقْدِرُوْا عَلَيْهِمْ ۚ فَاعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ 34 ۧ
اے اِیمان لیائے لوکو ، رَہوو دَبی کے(ڈر کے) اَللہ کولوں، اس دے نیڑے کرنے والے رَستے نَپو، اِس دِی راہ وِچ دوڑو بھَجو تاں جے تُسی فلاحے جاؤ(فلاح پاؤ)
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَابْتَغُوْٓا اِلَيْهِ الْوَسِيْلَةَ وَجَاهِدُوْا فِيْ سَبِيْلِهٖ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ 35
جیہڑے لوکی کافر ہوئے کول اوہناں دے دُنیا دا سَب کجُھ وِی ہووے ہور اِیناں وِی اوہناں نوں ڈِھیوے کِدھروں (کِتھو لبھے) تے اوہ اِس نوں فِدیہ کَرن عذاب اپنے دا، مول(قیمت)قبول ناہ ہوسی،ہے عذاب اِک اوہناں واہتے دَرداں بھَریا
اِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا لَوْ اَنَّ لَهُمْ مَّا فِي الْاَرْضِ جَمِيْعًا وَّمِثْلَهٗ مَعَهٗ لِيَفْتَدُوْا بِهٖ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيٰمَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ 36
اوہ اَگ چوں نِکلن دِی کوششش کَرسَن پَر ناہ نِکل سَکدے اِس چوں،اوہناں واہتے اوہ عذاب ہمیشی ہوسی(ہمیشہ لئی ہوسی)
يُرِيْدُوْنَ اَنْ يَّخْرُجُوْا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخٰرِجِيْنَ مِنْهَا ۡ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيْمٌ 37
چور ہووَے یا چورَن ،ہَتھ اوہناں دے وَڈھنے (کٹنے) لازم،اوہناں دے کَرتوتاں پاروں ا ِیہہ سزا اللہ دے وَلوں ،عبرت وجہوں، اوہ عزیز حکیم ہے بے شک
وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوْٓا اَيْدِيَهُمَا جَزَاۗءًۢ بِمَا كَسَـبَا نَكَالًا مِّنَ اللّٰهِ ۭ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌ حَكِيْمٌ 38
ہاں جس نےوِی توبہ کیتی حَد ٹپنی دے پچھے، مُڑ چالے ٹھیک اوس رَکھے، اَللہ اوس دی توبہ مَنّی، بےشک اَللہ آپ غفور رحیم ایں
فَمَنْ تَابَ مِنْۢ بَعْدِ ظُلْمِهٖ وَاَصْلَحَ فَاِنَّ اللّٰهَ يَتُوْبُ عَلَيْهِ ۭ اِنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ 39
کی معلوم نئیں اِیہہ تینوں ،اَسماناں دی تے دَھرتی دِی ساری شاہی ہے اَللہ دِی، اوہ عذابے جس نوں اوہ مُناسب سَمجھے ، جِس کِسے نوں اوہ مٗناسب سمَجھے بَخشے، بے شک اللہ ہر کاسے تے(ہر شے تے) قادر ہے وے
اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۭ يُعَذِّبُ مَنْ يَّشَاۗءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَّشَاۗءُ ۭ وَاللّٰهُ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ 40
ایویں پے غمَاں وِچ ناہ توں، اے رَسُول اَساڈے اوہناں بارے،ہے بھَج دوڑ جنہاں دِی ساری کافریائی دے واہتے ای بھاویں ہون اوہ اوہناں وِچوں جیہڑے مومن مونہہ دے پر ناہ اَندروں مومن،بھاویں ہون یہودڑیاں چوں، جھوٹھ لئی کَن اہناں دے لگے رہندے،اے کن لاند ے تاں جے اگے جا سُناوَن اِیہہ اوہناں نوں کول ناہ جیہڑے تیرے آئے،اِیہہ توراتی گَلاں تھاواں توں بے تھاویں کَرکےکجُھ دا کُجھ بنا دیندے نیں، تے لوکاں نوں کہندے پھِردے ،انج دا جےکَرحُکم ملے تے مَن لیا جے ، جے ناہ مِلیا تے بَچیا جے، اَللہ جس نوں آپ اَزمائیش دے وِچ پاناچاہے آخر اس دے واہتے توں کی اَللہ کولوںچھوٹ کَرا سیں ،اِیہہ اوہ وَل نیں دِل جنہاں دے اَللہ دھونے ناہیں دُنیا وِچ و ِی اوہناں دے واہتے رُسوائی اَگے چَل کے وِی اوہناں دے لیکھاں دے وِچ عَذاب وَڈیرا
يٰٓاَيُّھَا الرَّسُوْلُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِيْنَ يُسَارِعُوْنَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اٰمَنَّا بِاَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوْبُهُمْ ڔ وَمِنَ الَّذِيْنَ هَادُوْا ڔ سَمّٰعُوْنَ لِلْكَذِبِ سَمّٰعُوْنَ لِقَوْمٍ اٰخَرِيْنَ ۙ لَمْ يَاْتُوْكَ ۭيُحَرِّفُوْنَ الْكَلِمَ مِنْۢ بَعْدِ مَوَاضِعِهٖ ۚ يَقُوْلُوْنَ اِنْ اُوْتِيْتُمْ هٰذَا فَخُذُوْهُ وَاِنْ لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوْا ۭ وَمَنْ يُّرِدِ اللّٰهُ فِتْنَتَهٗ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهٗ مِنَ اللّٰهِ شَـيْـــــًٔـا ۭ اُولٰۗىِٕكَ الَّذِيْنَ لَمْ يُرِدِ اللّٰهُ اَنْ يُّطَهِّرَ قُلُوْبَهُمْ ۭ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ښ وَّلَهُمْ فِي الْاٰخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيْمٌ 41
جھوٹھ لئی کَن ،رَس اوہناں نوں، رَج کے مال حَرام ایہہ کھاوَن،تے جے کَر تیرے کول اِیہہ آون،تیری مَرضی نیاں بھُگتاویں(فیصلہ کرے) بھاویں ناہ بھُگتاویں اِہناں دےوچ، اوہ ناہ تیرا کجُھ وِگاڑن جوغے ہے نیں،ہاں جے توں نیاں تے آویں (فیصلہ سُناوے) تے توں عَدلوں مول ناہ ڈولیں ، اَللہ نوں تے عَدلی بَندے اِی لگدے نیں چَنگے
سَمّٰعُوْنَ لِلْكَذِبِ اَكّٰلُوْنَ لِلسُّحْتِ ۭ فَاِنْ جَاۗءُوْكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ اَوْ اَعْرِضْ عَنْهُمْ ۚ وَاِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَّضُرُّوْكَ شَـيْـــًٔـا ۭوَاِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۭاِنَّ اللّٰهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِيْنَ 42
اُونج اوہناں نوں ایہہ مَجبوری وِی ناہ کوئی تینوں اوہ نیائیں مِتھن(فیصلہ سناون والا بناون) جَد تورات ہے کول اوہناں دے اس دے وِچ ویِ حُکم اَللہ دا جِس توں اوہناں مُونھ پَر تائے(منہ موڑیا) ہوندے سوندے۔ ایہہ ناہ مومن لوکاں دا سَنگ کرنے والے
وَكَيْفَ يُحَكِّمُوْنَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرٰىةُ فِيْهَا حُكْمُ اللّٰهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْۢ بَعْدِ ذٰلِكَ ۭ وَمَآ اُولٰۗىِٕكَ بِالْمُؤْمِنِيْنَ 43 ۧ
سِی تَورات اَساڈے وَلوں نازل ہوئی اس دے وِچ ہدایت نالے چانن(روشنی) نَبی جنہاں نے آپوں رَب دِی آکھی مَنّی ،وِچ یہودڑیاں دے بھُگتاندے رہے بھُگتانے(معملات دے فیصلے کردے رہے) اوسے نوں اَگے رَکھ کے،اِنج ہور رَبانے اَتے سیَانے کردے کیوں جے اوہ بھی سی کتاب اَللہ دے راکھے،اوہ گواہی وِی اس تے ہے سَن،اَساں کہیا سی ڈَرو ناہ لوکاں کولوں ، دَڑو میرے توں، تے آیات میری نوں کوڈاں مول(حقیر معاوضے تے) ناہ ویچو(ناہ فروخت کرو)، اَللہ دی گھَل اَگے رَکھ کے جیہڑے ناہ پَرہیا بھُگتاوَن اوہ نیں کافر(جیہڑے لوکی اللہ دے نازل کردہ قانون دے مطابق فیصلے ناہ کرن اوہ کافر نیں)
اِنَّآ اَنْزَلْنَا التَّوْرٰىةَ فِيْهَا هُدًى وَّنُوْرٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّوْنَ الَّذِيْنَ اَسْلَمُوْا لِلَّذِيْنَ هَادُوْا وَالرَّبّٰنِيُّوْنَ وَالْاَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوْا مِنْ كِتٰبِ اللّٰهِ وَكَانُوْا عَلَيْهِ شُهَدَاۗءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوْا بِاٰيٰتِيْ ثَـمَنًا قَلِيْلًا ۭ وَمَنْ لَّمْ يَحْكُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْكٰفِرُوْنَ 44
سی پابند اَساں اوہناں نوں کیتا، جِند دے بَدلے جِند(جان)،اَکھ(آنکھ) اَکھی دے بَدلے،کَن، کَن دے بَدلے تے دَند (دانت)بَدلے دَند دے پَھٹ(زخم ) دے بَدلے پَھٹ ،ہاں پَر معاف کرے دا جیہڑا، اوس دے اَللہ دھونے دھوسی (اَللہ اس دے گناہ معاف کر سی )،پر ناہ جِس نے پرہیا بھگتائی ،اللہ دِی گھَل اَگے رَکھ کے اوہ ہووے دا نافرمانا
وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيْهَآ اَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ ۙ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْاَنْفَ بِالْاَنْفِ وَالْاُذُنَ بِالْاُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ ۙ وَالْجُرُوْحَ قِصَاصٌ ۭ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهٖ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهٗ ۭ وَمَنْ لَّمْ يَحْكُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الظّٰلِمُوْنَ 45
اِہناں دے ای پِچھے پچِھے عیسٰی مریم جایا گھَلیا( مَریم دے بیٹے نوں بھیجیا)،اوہناں گَلاں دا تَصدیقی جیہڑی توراتوں ، کول اوہناں دے اَگے ہے سَن،تے اس نوں انجیل سی دِتی جِس دے وِچ ہدایت نالے چانن ہے سی،تے تَصدیقی سی اُس دِی وِی جو تاراتوں کول اوہناں دے ہے سی اَگے،مُتقیاں دے واہتے اوہ مَت بانی(نصیحت) وِی سِی
وَقَفَّيْنَا عَلٰٓي اٰثَارِهِمْ بِعِيْسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ ۠ وَاٰتَيْنٰهُ الْاِنْجِيْلَ فِيْهِ هُدًى وَّنُوْرٌ ۙ وَّمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرٰىةِ وَهُدًى وَّمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِيْنَ 46 ۭ
اہلِ انجیلاں تے وِی ایہہ لازم کیتا سی، اس نوں اَگے رکھدے ہوئے اوہ بھُگتان اَپنے بھُگتاوَن(گَلاں دا فیصلہ)، تے ناہ جِس نے بھُگتاناں نوں بھُگتایا ،اَللہ دی گھَل اَگے رکھ کے ،اونج دے ہوسَن حُکم عدولے(فاسق)
وَلْيَحْكُمْ اَهْلُ الْاِنْجِيْلِ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فِيْهِ ۭ وَمَنْ لَّمْ يَحْكُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ فَاُولٰۗىِٕكَ هُمُ الْفٰسِقُوْنَ 47
اَساں کتاب اُتاری ہے وے تیرے اُتے حَقی سَچی، تے جیہڑے اِحکامِ الٰہی لوکاں دے کول اَگے ہے نیں اوہناں دی تَصدیقی بلکہ اوہناں دی نگرانی کرنے والی، اِس کر کے بھُگتا ، بھُگتانے (معملات دے فیصلے کر) ،اللہ دی گھَل اَگے رکھ کے تے اوہناں دے شوقاں دے ناہ پِچھے جائیں اوس نوں چھَڈ کے جو سَچائی کول تیرے وے ،اَساں تہاڈے وچ بنائے سَبھناں واہتے اپنےاپنےراہے باہے(شریعت تے راہِ عمل ) جے اَللہ دی مَرضی ہوندی اوہ تہانوں اِک اُمت وی کر سَکدا سی، پر اوہ تاں اَزمانا چاہےاُس وِچ جو تہانوں دِتّا،اِس کَر کے چَنگیائیاں دے وِچ اِک دوجے توں اَگے لَنگھو، اَللہ وَل اِی پَرت(واپسی) تہاڈی، اوسے دَسنا ،فیر تہانوں جِس وِچ تُسی رہے پاٹے ،اوس دِی اَصل حَقیقت کی سی
وَاَنْزَلْنَآ اِلَيْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتٰبِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَاۗءَهُمْ عَمَّا جَاۗءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۭ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَّمِنْهَاجًا ۭوَلَوْ شَاۗءَ اللّٰهُ لَجَعَلَكُمْ اُمَّةً وَّاحِدَةً وَّلٰكِنْ لِّيَبْلُوَكُمْ فِيْ مَآ اٰتٰىكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرٰتِ ۭ اِلَى اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيْعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيْهِ تَخْتَلِفُوْنَ 48 ۙ
اوہناں وِچ بھُگتا ، بھُگتانے (معملات دے فیصلے کر) ،اللہ دی گھَل(اللہ دا نازل کردہ قانون) اَگے رَکھ کے تے اوہناں دے شوقاں دے ناہ پچھے جائیں، بچ اوہناں توں، کِدھرے او تھَڑکا ناہ دیوَن (ایدھر اُدھر کرن) اس دے گھَلے حُکم کِسے دے بارے،جے مُونھ موڑَن اِیہہ سَمجھ لے اَللہ دی اے مرضی ہے وے اوہ اپنے کرتوتاں پاروں کِسے اِڑنگے(پکڑ) دے وِچ آوَن،تے لوکوں وِچوں چوکھے نافرنے
وَاَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَاۗءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ اَنْ يَّفْتِنُوْكَ عَنْۢ بَعْضِ مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ اِلَيْكَ ۭ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ اَنَّمَا يُرِيْدُ اللّٰهُ اَنْ يُّصِيْبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوْبِهِمْ ۭ وَاِنَّ كَثِيْرًا مِّنَ النَّاسِ لَفٰسِقُوْنَ 49
کی نیاں(فیصلے) اوہ بدوآں والے مُڑچاہوَن،ہور نیائیں کیہڑا چنَگا اَللہ نالوں اہلِ یقیناں واہتے ہووے
اَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُوْنَ ۭ وَمَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّٰهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُّوْقِنُوْنَ 50 ۧ
اے ایمان لیائے لوکوں تُسی یَہودی تے نَصرانی لوکاں نوں ناہ سنگی مَنّو،اوہ تاں اِک دوجے دے سَنگی جِس تہاڈے توں اہناں نوں سَنگی جاتا اوہ اوہناں دے وِچوں ہویا، اللہ راہ کِدے ناہ پائے اوہنوں جو حَداں ٹَپدے
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الْيَھُوْدَ وَالنَّصٰرٰٓى اَوْلِيَاۗءَ ۘ بَعْضُهُمْ اَوْلِيَاۗءُ بَعْضٍ ۭ وَمَنْ يَّتَوَلَّهُمْ مِّنْكُمْ فَاِنَّهٗ مِنْهُمْ ۭ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظّٰلِمِيْنَ 51
توں ویکھیں دا اَندروں میلے۔ ڈوڑ کے رَلدے جا اوہناں وچ،کہندے ،ڈرنے آن، اَسی کِسے چَکر وِچ آجائیے، دور ناہ ویلا، اَللہ فَتح تہانوں دیووے دا یاں کوئی ہور ظَہُور ہووے دا اُس دے وَلوں، جِس دے پاروں اوہ اُس اُتے نادم ہوسَن جو کجُھ اوہناں دے َاندراں (دل وچ ) لگیا ہویا
فَتَرَى الَّذِيْنَ فِيْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ يُّسَارِعُوْنَ فِيْهِمْ يَقُوْلُوْنَ نَخْشٰٓى اَنْ تُصِيْبَنَا دَاۗىِٕرَةٌ ۭفَعَسَى اللّٰهُ اَنْ يَّاْتِيَ بِالْفَتْحِ اَوْ اَمْرٍ مِّنْ عِنْدِهٖ فَيُصْبِحُوْا عَلٰي مَآ اَ سَرُّوْا فِيْٓ اَنْفُسِهِمْ نٰدِمِيْنَ 52 ۭ
تے اوس ویلے مومن لوک ایہہ آکھن دے،کی ایہہ لوکی اوہوا ای نیں،پَکیاں قسما ں کھا کے جیہڑے رَب دِیاں،ایہہ کہندے سَن جے اوہ نال تہاڈے،اوہناں دا اَج کَکھ رہیا ناہ (سارے عمل ضائع ہوئے )، ہوئے گھاٹل(ناکام) لوکاں وِچوں
وَيَقُوْلُ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اَهٰٓؤُلَاۗءِ الَّذِيْنَ اَقْسَمُوْا بِاللّٰهِ جَهْدَ اَيْمَانِهِمْ ۙ اِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ ۭحَبِطَتْ اَعْمَالُهُمْ فَاَصْبَحُوْا خٰسِرِيْنَ 53
اے ایمان لیائے لوکو، جو مُرتد تہاڈے وِچوں ہو جاون دے دینوں، اوہناں دی تھاں لے آوے دا اَللہ، اوہناں نوں،حُب(محبت) اوس دِی رَکھدے ہوسَن،حُب(محبت )آپ جنہاں دِی اَللہ رَکھدا ہوسی ،نَرم قَلوب (دل)جِنہاں دے مومن لوکاں واہتے، تے کفروناں تے ڈاہڈے،ہو سن رَب دی راہے لڑنے والے، لَکھ اَلاہمیں ،دیہن اَلاہمیں، دیوَن والے اوہناں نوں پرواہ ناہ ہوسی،اِیہہ صورت تے فَضلاں والی جس دے واہتے چاہے، پیدا کَر دیندا اے اَللہ،بے شک اللہ دا ہَتھ کھُلا ،تے اَللہ جانن والا
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا مَنْ يَّرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِيْنِهٖ فَسَوْفَ يَاْتِي اللّٰهُ بِقَوْمٍ يُّحِبُّهُمْ وَيُحِبُّوْنَهٗٓ ۙ اَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنِيْنَ اَعِزَّةٍ عَلَي الْكٰفِرِيْنَ ۡ يُجَاهِدُوْنَ فِيْ سَبِيْلِ اللّٰهِ وَلَا يَخَافُوْنَ لَوْمَةَ لَاۗىِٕمٍ ۭ ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ يُؤْتِيْهِ مَنْ يَّشَاۗءُ ۭ وَاللّٰهُ وَاسِعٌ عَلِيْمٌ 54
بے شک ہین تہاڈے سَجن(رفیق) اَللہ تے پیغمبر اوس دا، تے اوبھی ایمان لیائے جیہڑے قائم کردے ہین صلاتاں،دین زکاتاں تے کَم عجزوں لیندے
اِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوا الَّذِيْنَ يُقِيْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَيُؤْتُوْنَ الزَّكٰوةَ وَهُمْ رٰكِعُوْنَ 55
اللہ اَتے رسول اس دے تے اس دے مَنَن والے والڑیاں دے نال مُحبت جیہڑے رَکھدے ،اوہ سارے اَللہ دا ٹولہ تے اوہناں اِی غالب ہونا
وَمَنْ يَّتَوَلَّ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ وَالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا فَاِنَّ حِزْبَ اللّٰهِ هُمُ الْغٰلِبُوْنَ 56 ۧ
اے ایمان لیائے لوکواوہناں نوں ناہ یار بنا ؤ جیہڑے تہاڈے دین نوں مَشغولہ تے کھَیڈ سَمجھدے ہوَن یہودی اوہ نصرانی بھاویں کافر ،تے دَبکو اَللہ دے کولوں، جے ایمان تہاڈے اَندر
يٰٓاَيُّھَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِيْنَ اتَّخَذُوْا دِيْنَكُمْ هُزُوًا وَّلَعِبًا مِّنَ الَّذِيْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ اَوْلِيَاۗءَ ۚ وَاتَّقُوا اللّٰهَ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ 57
جَدوں نمازے وَل سَد دے ہےاو ،ایہہ بانگاں(آذان) دِی نَقلاں لاہندے،سَچ تاں ایہہ وے ایہہ عقلوں نیں کَورے
وَاِذَا نَادَيْتُمْ اِلَى الصَّلٰوةِ اتَّخَذُوْهَا هُزُوًا وَّلَعِبًا ۭ ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُوْنَ 58
اہلِ کِتاباں نوں پُچھ ایِناں کی اِس گَلوں تے روہے روہے(وِگڑے)ہو ساڈے تے،ہاں اَسی اللہ نوں من دے نالے اُس نوں جو نازل ساڈے وَل ہویا اے،تے پہلوں وی نازل ہویا ۔سَچ تاں ایہہ وے ہین تہاڈے وچوں چَوکھے نافرمانے
قُلْ يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ هَلْ تَنْقِمُوْنَ مِنَّآ اِلَّآ اَنْ اٰمَنَّا بِاللّٰهِ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْنَا وَمَآ اُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ ۙ وَاَنَّ اَ كْثَرَكُمْ فٰسِقُوْنَ 59
کہہ نیں کی تہانوں دَساں سَبھناں توں وَدھ، بھِیڑے کیہڑےاَللہ دے گھَر اجروں ہوسَن،اوہ جنہاں تے اَللہ دی پھَٹکار ہووے دِی تے غَضب اس دا،جنہاں نوں باندَر تے خَنزیرے وَرگا اوس کَر دِتّا،تے اوبھی طاغوتےدی مَن ٹُرنے والے جیہڑے،اوہناں دی تھاں بُہتی بھِیڑی(زیادہ بُری)،سدھی راہ توں اوہ تھِڑکے (بھٹکے)ہوئے چوکھے
قُلْ هَلْ اُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِّنْ ذٰلِكَ مَثُوْبَةً عِنْدَ اللّٰهِ ۭ مَنْ لَّعَنَهُ اللّٰهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَـنَازِيْرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوْتَ ۭ اُولٰۗىِٕكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَّاَضَلُّ عَنْ سَوَاۗءِ السَّبِيْلِ 60
جَدوں تہاڈے کول ایہہ آوَن آکھن اِیمان لیائے حالاں اوہ کافَر اِی آئے تے اُونجے ای اُوتھوں اُٹھے، اَللہ نوں معلوم ہے ڈاہڈا جو کُجھ اوہ لُکاندے
وَاِذَا جَاۗءُوْكُمْ قَالُوْٓا اٰمَنَّا وَقَدْ دَّخَلُوْا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوْا بِهٖ ۭ وَاللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا كَانُوْا يَكْتُمُوْنَ 61
اوہناں وِچوں چوکھے تکسیں ،مَند کاری تے حَد ٹپَنے وَل دوڑ جنہاں دی،کھان حرام اوہ ڈاہڈے ، کَم جنہاں دے ماڑے
وَتَرٰى كَثِيْرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُوْنَ فِي الْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۭ لَبِئْسَ مَا كَانُوْا يَعْمَلُوْنَ 62
کیوں اِہنان نوں وَرجن(روکن) ناہ رَبّانے اَتے پروہت اوہناں دے کُوڑ کمَانوں (گناہواں توں ) اَتے حَرام اِی کھائی جانوں، ڈاہدے ماڑے کَم اوہناں دے
لَوْلَا يَنْھٰىهُمُ الرَّبّٰنِيُّوْنَ وَالْاَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْاِثْمَ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۭ لَبِئْسَ مَا كَانُوْا يَصْنَعُوْنَ 63
کہن یہودی اَللہ دے ہَتھ بَدھے (بندھے)ہوئے، بَدھے ہوئے ہَتھ اوہناں دے اپنے ایِ نیں ، اِس بَکواسوں ہے پھَٹکار اوہناں دے اُتے، اَللہ دے ہَتھ کھَلے، خرچ کرے اوہ جیوں کَر چاہے ، ہاںتیرے وَل رب ِدی گھَل توں ، سر پھیری تے کُفر وَدھیرا چوکھڑیاں وچ ہو جان ا ایں،پ ر اَساں اوہناں دے اَندر ویر (دشمنی ) وَدھایا بغض وَدھایا تا قیامت رہنے والا، تے جَد وی جنگی اَگ مچائی اوہناں ،اللہ آپ بُجھا دیووے دا، دُنیا وِچ فَساد مچانے کار (کم ) اوہناں دی ، تے اللہ نوں بھاون ناہیں مول فَساد مچاوَن والے
وَقَالَتِ الْيَھُوْدُ يَدُاللّٰهِ مَغْلُوْلَةٌ ۭ غُلَّتْ اَيْدِيْهِمْ وَلُعِنُوْا بِمَا قَالُوْا ۘبَلْ يَدٰهُ مَبْسُوْطَتٰنِ ۙ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاۗءُ ۭ وَلَيَزِيْدَنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ مَّآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَّكُفْرًا ۭ وَاَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۗءَ اِلٰي يَوْمِ الْقِيٰمَةِ ۭكُلَّمَآ اَوْقَدُوْا نَارًا لِّـلْحَرْبِ اَطْفَاَهَا اللّٰهُ ۙوَيَسْعَوْنَ فِي الْاَرْضِ فَسَادًا ۭ وَاللّٰهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِيْنَ 64
اہلِ کِتابی جے اِیمان کَدے لے آؤندے تے رَب کولوں ڈردے تے اَساں دھو دینے سن اوہناں دے دھونے،تے اوہناں دے میوے بھَریاں باگاں(باغاں) وچ لَوَاندے ڈیرے
وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْكِتٰبِ اٰمَنُوْا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّاٰتِهِمْ وَلَاَدْخَلْنٰهُمْ جَنّٰتِ النَّعِيْمِ 65
جے کھَلوندے اوہ تورات ،اَنجیل اُتے نالے اوہناں وَل اجوکی ربی گھَل تے فیر اوہ اُتلے وِی تھَلڑے وِی کھاوَن کھاندے ،اِہناں وچ سِدھے راہے وِی نیں ، پَر چوکھےنیں مَند کارے اِی
وَلَوْ اَنَّهُمْ اَقَامُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِيْلَ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْهِمْ مِّنْ رَّبِّهِمْ لَاَكَلُوْا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ اَرْجُلِهِمْ ۭمِنْهُمْ اُمَّةٌ مُّقْتَصِدَةٌ ۭ وَكَثِيْرٌ مِّنْهُمْ سَاۗءَ مَا يَعْمَلُوْنَ 66 ۧ
اے پیغمبر رَب تیرے نیں جو کجھ تیرے وَل گھَلیا اے اوہ اَپڑا(پہنچا) لوکاں تائیں وَرنہ اس دا تُوں سُنیہا (پیغام )را ہے رَکھیا ۔ ،لوکاں کولوں اَللہ تینوں آپ بچاسی ،بے شک َاللہ ناہ کُفروناں نوں راہ پاندا
يٰٓاَيُّھَا الرَّسُوْلُ بَلِّــغْ مَآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَّبِّكَ ۭوَاِنْ لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهٗ ۭوَاللّٰهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۭاِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكٰفِرِيْنَ 67
اہلِ کِتاباں نوں اے دَس دے کَدرے وِی ناہ ٹک سَکنا ایں جد تائیں توراتی تے اَنجیلی دَس(دَسیاں گَلاں) نوں نالے اپنے وَل آئی اجوکی گھَل نوں پَکیاں کَرکے ناہ پھَڑیو جے،اونج تیرے وَل رَب تیرے دی آئی گھل توں ،سرپھیری تے ،کُفر وَدھیرا چوکھڑیاں وِچ جاگ اُٹھنا ایں، جِس تے تینوں جُھرنے (افسوس ) دی ناہ لوڑ(ضرورت)کوئی اے
قُلْ يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ لَسْتُمْ عَلٰي شَيْءٍ حَتّٰي تُقِيْمُوا التَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِيْلَ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْكُمْ مِّنْ رَّبِّكُمْ ۭوَلَيَزِيْدَنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ مَّآ اُنْزِلَ اِلَيْكَ مِنْ رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَّكُفْرًا ۚ فَلَا تَاْسَ عَلَي الْقَوْمِ الْكٰفِرِيْنَ 68
مومن جیہڑے ،یا ں یَہودی ،صابی یاں نَصرانی ۔اللہ نوں جے اوہ مَن دے نیں نالے چھیکڑ دِن نوں نالے اوہناں دے کَم چنگے نیں، ناہ کوئی خوف اوہناں نوں ہوسی، ناہ ہوسی کوئی جھورا (رنج)
اِنَّ الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَالَّذِيْنَ هَادُوْا وَالصّٰبِـُٔــوْنَ وَالنَّصٰرٰى مَنْ اٰمَنَ بِاللّٰهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُوْنَ 69
اسرائیل کیاں دے کولوں پَکا قول اَساں کَروایا۔اوہناں وَل پیغمبر گھَلے،اے پر کَدے وِی کوئی اوہناں وَل پیغمبر آیا،اَن بھوندی گل (خواہشات دے خلاف) لے کے اَکناں نے اُس نوں جھُٹلایا اِکناں نے مَتھا لایا
لَقَدْ اَخَذْنَا مِيْثَاقَ بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ وَاَرْسَلْنَآ اِلَيْهِمْ رُسُلًا ۭكُلَّمَا جَاۗءَهُمْ رَسُوْلٌۢ بِمَا لَا تَهْوٰٓى اَنْفُسُهُمْ ۙ فَرِيْقًا كَذَّبُوْا وَفَرِيْقًا يَّقْتُلُوْنَ 70 ۤ
اِیہہ خیال اوہناں نوں ہے سی ،کی کسِے کُجھ سَانوں کہنا۔اس کرکے اوہناں نے ـ(جو آئی کیتی) ناہ تکیا ناہ سُنیا،مُڑ وِی اَللہ کَم لیا دَرگزری کولوں (جَد اوہ نادم ہوئے)،پر ہُن اَگے نالوں چوکھے اَنھے(اندھے) بولے، ا َللہ َسب دِی کَرنی نوں اے ویکھن والا
وَحَسِبُوْٓا اَلَّا تَكُوْنَ فِتْنَةٌ فَعَمُوْا وَصَمُّوْا ثُمَّ تَابَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوْا وَصَمُّوْا كَثِيْرٌ مِّنْهُمْ ۭ وَاللّٰهُ بَصِيْرٌۢ بِمَا يَعْمَلُوْنَ 71
اوہنان گل کُفر دِی آکھی جِن کہیا عیسٰی بن مریم اَللہ،حالاں آپ کہیا سی اُس نے اسرائیل کیاں نوں،کَرو عبادت اَللہ دِی اوہ رَب میرا نالے اوہ تہاڈا اے ،اے پر جس نے اَللہ دا کوئی سِیری(شریک ) کیتا، جَنت دا دَر اَللہ وَلوں بند اُس اُتے، ا َگ ٹکانا اوس دا ،حَد ٹپَنے لوکاں دا کِس بھارا چکنا،
لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۭوَقَالَ الْمَسِيْحُ يٰبَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّيْ وَرَبَّكُمْ ۭاِنَّهٗ مَنْ يُّشْرِكْ بِاللّٰهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّٰهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَاْوٰىهُ النَّارُ ۭوَمَا لِلظّٰلِمِيْنَ مِنْ اَنْصَارٍ 72
اوہ لوکی وِی کافر جیہڑے اَللہ نُوں تِنّاں وچوں تِیجا (تیسرا)گِن دے،اوس اِکلے (اکیلے )توں وَکھ(علاوہ) ناہ مَعبود اے کوئی،۔جے اوہ اَپنی اِس بَکواسوں باز ناہ آئے تے اِک عذاب بڑا دُکھ دا، اِنہاں کفروناں نوں آٹوئے دا
لَقَدْ كَفَرَ الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّ اللّٰهَ ثَالِثُ ثَلٰثَةٍ ۘوَمَا مِنْ اِلٰهٍ اِلَّآ اِلٰهٌ وَّاحِدٌ ۭوَاِنْ لَّمْ يَنْتَھُوْا عَمَّا يَقُوْلُوْنَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ عَذَابٌ اَلِيْمٌ 73
کیوں ناہ اَللہ دے وَل پَرتن (پلٹن) توبہ کَردے بَخشش مَنگد دے،اوہ غفور رحیم اے
اَفَلَا يَتُوْبُوْنَ اِلَى اللّٰهِ وَيَسْتَغْفِرُوْنَهٗ ۭ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ 74
اِک رَسولوں وَدھ ناہ مَسیح مریم جایا، اس توں پہلاں کِنّے اِی پیغمبر آئے ،ماں اس دی سَچیارن(راست باز) ہے سی ،دونویں(دونوں) رَوٹی ٹُکر کھاندے۔تَک کِنج اَسی نُکتے اوہناں نوں سمجھاندے،ایبھی تَک اوہ مونھ کِدھرے چائی(اُٹھائے) جاندے
مَا الْمَسِيْحُ ابْنُ مَرْيَمَ اِلَّا رَسُوْلٌ ۚ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۭ وَاُمُّهٗ صِدِّيْقَةٌ ۭ كَانَا يَاْكُلٰنِ الطَّعَامَ ۭاُنْظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْاٰيٰتِ ثُمَّ انْظُرْ اَنّٰى يُؤْفَكُوْنَ 75
کہہ اَللہ نُوں چھَڈ کے ،کی اوہناں نوں پوجو ناہ نُقصان پچانے (دیون)والے تہانوں جیہڑے ناہ نَفع اِی۔ اِیدھر اَللہ سُننے والا ،جانَن والا
قُلْ اَتَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا ۭوَاللّٰهُ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ 76
اہلِ کِتاباں نوں سمجھا توں دین اپنے وِچ حَد ناہ ٹَپن،ناہ اوہناں دے شوقن دے لَڑ لَگن جیہڑے پہلاں دے راہ بھُلے ہوئے تے کِنّیاں نوں گُمراہیا (گمراہ کیتا)ہے ،سِدھے راہوں
قُلْ يٰٓاَهْلَ الْكِتٰبِ لَا تَغْلُوْا فِيْ دِيْنِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوْٓا اَهْوَاۗءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوْا مِنْ قَبْلُ وَاَضَلُّوْا كَثِيْرًا وَّضَلُّوْا عَنْ سَوَاۗءِ السَّبِيْلِ 77 ۧ
اسرائیل کیاں دے وِچوں کافر ہوئے لوکاں اُتے تےلعنت پائی سی داود نَبی نیں ، عیسٰی بن مریم نیں،نافرمانی کَرنے پاروں تے حَد ٹپن پاروں
لُعِنَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْۢ بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ عَلٰي لِسَانِ دَاوٗدَ وَعِيْسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۭ ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَّكَانُوْا يَعْتَدُوْنَ 78
ٹھاکن (روکن) وَل اوہ آندے نئیں سی کَم بُرا سی جَد کوئی کردا،تے اوہ جو کُجھ کَردے ہے سِی اَت بُرا سِی
كَانُوْا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُّنْكَرٍ فَعَلُوْهُ ۭلَبِئْسَ مَا كَانُوْا يَفْعَلُوْنَ 79
اوہناں وِچوں چوکھے وَلاں نوں ویکھیں دا کفروناں دے نال یَرانے (دوستیاں) لاہندے ہوئے،ڈاہڈا مندا (بُرا عمل)جو اِہناں نے اپنے وَلوں اَگے گھَلیا ، ہے اَللہ ناراض اوہناں توں جِس دے پاروں، وِچ عذاب سَدا اوہ رہسن
تَرٰى كَثِيْرًا مِّنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا ۭ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ اَنْفُسُهُمْ اَنْ سَخِـــطَ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خٰلِدُوْنَ 80
جےاِیمان اِہناں دا ہوندا اَللہ تے پیغمبر اُتے تے اوس اُتے جو وی اُس تے نازل ہویا،تے اوہناں دے نال (کفروناں دے نال) یَرانے (دوستیاں )اِیہہ ناہ لاندے۔سَچ تاں اے وے چَوکھے اِہناں وِچوں ہے نیں ،نافرمانے
وَلَوْ كَانُوْا يُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالنَّبِيِّ وَمَآ اُنْزِلَ اِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوْهُمْ اَوْلِيَاۗءَ وَلٰكِنَّ كَثِيْرًا مِّنْهُمْ فٰسِقُوْنَ 81
توں ویکھیں دا مومن لوکاں دے حق اَندرہین یہودی تے مشرک ،سَبھناں نالوں وَدھ کے ویری(دشمن)، اِیبھی تَکسیں مومن لوکاں دے حق اَندر ،اوہناں وِچ خَلوس زیادہ جو کہندے نیں اَسی اَنصاری،کیوں جے اوہناں دے وچ کجُھ عالم تےکُجھ راہب نیں بے آ کڑ(عاجز)
لَتَجِدَنَّ اَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِيْنَ اٰمَنُوا الْيَھُوْدَ وَالَّذِيْنَ اَشْرَكُوْا ۚ وَلَتَجِدَنَّ اَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِيْنَ اٰمَنُوا الَّذِيْنَ قَالُوْٓا اِنَّا نَصٰرٰى ۭ ذٰلِكَ بِاَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيْسِيْنَ وَرُهْبَانًا وَّاَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُوْنَ 82
تے جس ویلے اوہ سُندے نیں پیغمبر وَل آئی شے نوں،تاں اوہناں دی اَکھاں (آنکھوں) وِچوں اَتھروں (آنسو)وَگن لگ پیندے نیں اوس عرفانوں جو اوہناں نوں حق دا ہووے تے اوہ آکھن اے رَب ساڈے ہے اِیمان تیرے تے ساڈا ،توں گواہواں دے وِچ ساڈا ناں (نام) وِی لِکھ لے
وَاِذَا سَمِعُوْا مَآ اُنْزِلَ اِلَى الرَّسُوْلِ تَرٰٓي اَعْيُنَهُمْ تَفِيْضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوْا مِنَ الْحَـقِّ ۚ يَقُوْلُوْنَ رَبَّنَآ اٰمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشّٰهِدِيْنَ 83
کیوں ناہ مَنَیے(تسلیم کراں) اَس (اَسی) اَللہ نوں تے اُوس سَچ نُوں جو اَساڈے کول آیا اے،جَد اَساڈی خواہش ہے وے،رب اَساڈا ،سانوں نیکاکاراں دے سنگ رَلائے(شامل کرے)
وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللّٰهِ وَمَا جَاۗءَنَا مِنَ الْحَقِّ ۙ وَنَطْمَعُ اَنْ يُّدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصّٰلِحِيْنَ 84
اوہناں دِی اِس گَل پاروں اِی،اَللہ اوہناں نوں اوہ جَنَّتاں دے دِتّیاں ،کو ل جنہاؐں دے وَگدے پانی ،دائم اُوتھے رہسن۔وَل وَرتائے وَالڑیاں نوں(نیک رویہ اختیا ر کرن والیاں نوں) اَجر ملے اُس رَنگ دا
فَاَثَابَهُمُ اللّٰهُ بِمَا قَالُوْا جَنّٰتٍ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَا ۭوَذٰلِكَ جَزَاۗءُ الْمُحْسِنِيْنَ 85
تے جیہڑے انکاری ہوئے تے آیات اَساڈی نوں ناہ مَنیا (تسلیم کیتا) اوہ اَگ واسی (جہنمی )
وَالَّذِيْنَ كَفَرُوْا وَكَذَّبُوْا بِاٰيٰتِنَآ اُولٰۗىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَــحِيْمِ 86 ۧ
اے اِیمان لیائے لوکوں ناہ حَرام کَرو اوہ سُتھریکاں(پاک چیزاں) اَللہ وَلوں جو حلال تہاڈے اُتے۔اِنج ناہ حدوں لَنگھو، حداں لَنگھن والے ناہ اللہ نو ں بھاوَن
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تُحَرِّمُوْا طَيِّبٰتِ مَآ اَحَلَّ اللّٰهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوْا ۭاِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِيْنَ 87
اَللہ نے جو رزق حلال طیب دِتّا اوس نوں کھاؤ، اوس دا جھَاکا رکھدے ہو ئے ہے ایمان تہاڈا جس تے
وَكُلُوْا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُ حَلٰلًا طَيِّبًا ۠وَّاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْٓ اَنْتُمْ بِهٖ مُؤْمِنُوْنَ 88
اَللہ پَکڑ ناہ اوہناں قَسماں بارے کَر سی، اینویں جو تہاڈے مُونہاں وِچوں نکلن،ہاں اوہناں تے پَکڑ کَردا دِلوں جنہاں نو ں چاسَو ، دَس مَسکیناں دِی روٹی ، بھَج (کفارہ)بھَر ہے وے اِس دِی، عام گھَراں وِچ جیہڑی آپوں کھاندے ہے او، یا اوہناں نوں جو ڑے دیوو،اِک بُردے (غلام) یا چُنڈ چھَڈنی(قیدی دی رہائی)،جِس نوں اے توفیق ناہ ہووے،تِنـ(تین) دِہاڑے روزے رکھے،قسَماں بارے ایہہ تہاڈی بھَج (کفارہ )بھر(ادا کرنا) ہے وے ،ہے قَسماں دا پالن لازم،اَللہ گَلاں اپنیاں نوں کھولے انج تہاڈے اَگے تاں جے اوس دے شُکر گزارو
لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللّٰهُ بِاللَّغْوِ فِيْٓ اَيْمَانِكُمْ وَلٰكِنْ يُّؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُّمُ الْاَيْمَانَ ۚ فَكَفَّارَتُهٗٓ اِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسٰكِيْنَ مِنْ اَوْسَطِ مَا تُطْعِمُوْنَ اَهْلِيْكُمْ اَوْ كِسْوَتُهُمْ اَوْ تَحْرِيْرُ رَقَبَةٍ ۭ فَمَنْ لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلٰثَةِ اَيَّامٍ ۭ ذٰلِكَ كَفَّارَةُ اَيْمَانِكُمْ اِذَا حَلَفْتُمْ ۭ وَاحْفَظُوْٓا اَيْمَانَكُمْ ۭ كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اللّٰهُ لَكُمْ اٰيٰتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُوْنَ 89
اےایمان لیائے لوکو نَشہ تے جوئے بازی،د<یوا سَتھانی (آستانے)، فالی کانی(فال تے پانسے) کَم سارے ای مَندے تے شیطانی، پراں پراں (دُور دُور ) اِی رَہوو اِنہاں توں۔تاں جے پھَل چنگیرا پاؤ (فلاح نصیب ہووے)
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْٓا اِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْاَنْصَابُ وَالْاَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطٰنِ فَاجْتَنِبُوْهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ 90
شیطانےدِی مَرضی ایہوا نَشیاں راہے بُغض عَداوت اوہ تہاڈے دِل وِچ پا دیوے تے ڈَک دیوے(روک دیوے) رَب رَب کَرنے اَتے صَلاتوں،کی اِہناں توں باز آ جاسَو
اِنَّمَا يُرِيْدُ الشَّيْطٰنُ اَنْ يُّوْقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاۗءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ وَعَنِ الصَّلٰوةِ ۚ فَهَلْ اَنْتُمْ مُّنْتَهُوْنَ 91
آکھے لَگو اَللہ دے تے پیغمبر دے ،اپنا آپ بَچا کے رَکھو،تے جے او مُر او دھر نوں وَگے تا ں اِیہہ سَمجھو ہے رَسُول اَساڈے اُتے گَل اَپڑانے (پہنچا دین )دَی پَابندی
وَاَطِيْعُوا اللّٰهَ وَاَطِيْعُوا الرَّسُوْلَ وَاحْذَرُوْا ۚ فَاِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوْٓا اَنَّمَا عَلٰي رَسُوْلِنَا الْبَلٰغُ الْمُبِيْنُ 92
جیہڑے وَل ایمان لیائے نالے چنگے عمل کمائے اوہناں اُتے بھار ناہ پیسی(گَرفت ناہ ہوسی) پہلاں پیتے کھَادے بارے،جے اَگوں توں جھَاکا رَکھیا (حَرام توں بَچےرہے )تے گَل مَنّی رَکھی (ایمان تے ثابت قدم رہے )تے کَم چنگے کیتے ہَور زَیادہ جھاکا رکھیا تے گل مَنّی رَکھی،ہَور زَیادہ جھَاکا رَکھیا تے وَرتایا چنَگا (نیک رَویہ رَکھیا)،اَللہ نوں تے وَل وَرتارے والے ( نیک کردار) وَارا کھَاندے(پسند نیں)
لَيْسَ عَلَي الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ جُنَاحٌ فِيْمَا طَعِمُوْٓا اِذَا مَا اتَّقَوْا وَّاٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَّاٰمَنُوْا ثُمَّ اتَّقَوْا وَّاَحْسَنُوْا ۭ وَاللّٰهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِيْنَ 93 ۧ
اے اِیمان لیائے لوکو،اَللہ ہے تہانوں کُجھ اَزماناں چاہندا، اوس شکَارے بارے جو ہَتھاں یا نیزے دِی سَٹ(زد ) وِچ ہَووے تاں جے اَللہ جان لَوَے جے کیہڑا ا س دا ہے،اوہلے وی جھَاکا رَکھدا(غائبانہ وی اللہ توں ڈردا اے)،تے اَگوں توں جِس کسِےوِی حَد ٹَپی ، اوہ عَذاب دُکھا ں دا تَکسی(دردناک سزا ملسی)
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّٰهُ بِشَيْءٍ مِّنَ الصَّيْدِ تَـنَالُهٗٓ اَيْدِيْكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللّٰهُ مَنْ يَّخَافُهٗ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدٰي بَعْدَ ذٰلِكَ فَلَهٗ عَذَابٌ اَلِيْمٌ 94
اے ایمان لیائے لوکو کَرو شکار ناہ کوئی جےاِحرامی ہوو-تے دانستہ جِس اِنج کیتا اوس دِی چَٹی اِنجے دَا چوپایہ کوئی،عَدلی بندے دو، تہاڈے اپنے وچوں گَل مُکا سَن(فیصلہ کرسن) اوہ چوپایہ قُربانی نوں کَعبے تیک (تک) لے جایا جاسِی،یا مُڑ بھَج بھر (کفارہ دے) مسکیناں نوں ہے کھَوانا کھانا ،یاں برابر اس دے روزے تاں جے اَپنے کیتے دَا پَھل آپوں چَکھے، پہلاں جو ہویا، سَو ہویا ، اَللہ پھیر ی لیک (لکیر پھیری) اوس اُتے، ہاں جس مُڑکے انِجے کیتا، اَللہ اس نوں بھَج سی (بدلہ لیسی)، بے شک اَللہ زور آوراے تے اوہ بَدلہ لے سَکدا اے
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَاَنْتُمْ حُرُمٌ ۭ وَمَنْ قَتَلَهٗ مِنْكُمْ مُّتَعَمِّدًا فَجَــزَاۗءٌ مِّثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهٖ ذَوَا عَدْلٍ مِّنْكُمْ هَدْيًۢا بٰلِــغَ الْكَعْبَةِ اَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسٰكِيْنَ اَوْ عَدْلُ ذٰلِكَ صِيَامًا لِّيَذُوْقَ وَبَالَ اَمْرِهٖ ۭعَفَا اللّٰهُ عَمَّا سَلَفَ ۭ وَمَنْ عَادَ فَيَنْتَقِمُ اللّٰهُ مِنْهُ ۭ وَاللّٰهُ عَزِيْزٌ ذُو انْتِقَامٍ 95
جَل(پانی دا) شکار حلال تہانوں کَم دا (ٹھیک اے) اوہ طعام (کھانا) تہاڈے واہتے نالےرَاہیاں(قافلے والے ) واہتے اے، پر ہے حرام، تھلوچی صید(خشکی دا شکار) تہانوںجَد تائیں اِحرامی ہوو۔تے اَللہ دَا جھَا کا رَکھو (اَللہ دِی نافرمانی توں بچو)جِس دے کول اَکھٹیاں ہونا(حاضر ہونا)
اُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهٗ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۚ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۭ وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِيْٓ اِلَيْهِ تُحْشَرُوْنَ 96
حُرمت والے کَعبے نُوں لوکاں واہتے اَللہ نے کھلہار بنایا(قیام دا ذریعہ بنایا)، بعض مہینے ٹھاکل(اوہناں وچ لڑنا حرام ) کیتے ،کوہل چڑھاوے (قربانی دے جانور) تے َ پٹیاکل(ـجنہاں دے گلے وچ پٹے قربانی لئی ) اُوس رَوَاجے اِیہہ اِس پاروں تاں جے سَمجھو اَللہ نوں ایں کُل پتے نیں (معلوم اے) اَسماناں دی تے دَھرتی دی ہر اِک شے دی وَرتوں بارے یعنی کس توں کی کَم (کام)لینا ،اوہوا خوب سَمجھدا اے
جَعَلَ اللّٰهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِــيٰمًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَاۗىِٕدَ ۭ ذٰلِكَ لِتَعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمٰوٰتِ وَمَا فِي الْاَرْضِ وَاَنَّ اللّٰهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيْمٌ 97
اِیبھی سَمجھو پَکڑ اَللہ دِی ڈاہڈی ہے وے ۔اونج اوہ بخشنہار(بخشن والا) وِی اے ، مہری(رحم دل) وِی اے
اِعْلَمُوْٓا اَنَّ اللّٰهَ شَدِيْدُ الْعِقَابِ وَاَنَّ اللّٰهَ غَفُوْرٌ رَّحِيْمٌ 98 ۭ
پیغمبر دے ذمے گَل اَپڑا(پیغام پہنچا ) دینا اے، پر اَللہ نوں سَار (خبر)تہاڈی ہر دَس (کھلے حالات )تے اَن دَس دِی(چھپے حالات )
مَا عَلَي الرَّسُوْلِ اِلَّا الْبَلٰغُ ۭ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُوْنَ وَمَا تَكْتُمُوْنَ 99
دَس اوہناں پاک ،پلیت (ناپاک) کَدے ناہ تُلدےاِکو وَٹے،چَوکھ پَلیتاں دی(ناپاک دی اکثریت)لَکھ تینوں دے بھَچلاوے(فریفتہ)، سُوجھک لوکو (عقل مندوں) اَللہ دَا اِی جھَارا رَکھو (اَللہ دِی نافرمانی توں بچو) تاں جے تُسی فَلاحے جاؤ
قُلْ لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيْثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ اَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيْثِ ۚ فَاتَّقُوا اللّٰهَ يٰٓاُولِي الْاَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ ١٠٠ ۧ
اے اِیمان لیائے لوکو اوہناں چیزاں بار ے پَڑچول کرو ناہ(ناہ معلوم کرو) جِنہاں توں جے پَردا لَتھے(ظاہر ہوں) دِل گِیر ہووو، جے اوہناں دے بارے پُچھو(معلوم کرسو) ہُن قُرآن اُتریندے ویلے(نازل ہوندے ویلے) اوہ تہاڈے تے بے پَردا کر دیواں گے، اَللہ بَخش دِتاّ اِیہہ پُچھنا۔اوہ غَفُور حلیم اے بے شک
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا لَا تَسْــــَٔـلُوْا عَنْ اَشْيَاۗءَ اِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ ۚ وَاِنْ تَسْــــَٔـلُوْا عَنْهَا حِيْنَ يُنَزَّلُ الْقُرْاٰنُ تُبْدَ لَكُمْ ۭعَفَا اللّٰهُ عَنْهَا ۭ وَاللّٰهُ غَفُوْرٌ حَلِيْمٌ ١٠١
اِکنّاں اِنجے دِی پُچھ تہاڈے توں پہلاں وِی اِنج دِی گَلاں دے بارے کیتی،پر اوہ اوہناں تے چَل سَکے ناہ
قَدْ سَاَلَهَا قَوْمٌ مِّنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ اَصْبَحُوْا بِهَا كٰفِرِيْنَ ١٠٢
ٹور ٹُری ناہ اَللہ وَلوں، کَن چِریاں دِی،تے سانہاں دی (سائبہ )تے جُٹ جَمیاں دِی(وصیلہ) یا ں دَس جَمیاں دی(حام), پر وَل جیہڑے کافر ہے نیں اوہ بُہتان اَللہ دے اُتے بَنھدے رہندے ،تے اوہناں وِچوں مورَکھ چَوکھے (اکثر بے عقلے)
مَا جَعَلَ اللّٰهُ مِنْۢ بَحِيْرَةٍ وَّلَا سَاۗىِٕبَةٍ وَّلَا وَصِيْلَةٍ وَّلَا حَامٍ ۙ وَّلٰكِنَّ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا يَفْتَرُوْنَ عَلَي اللّٰهِ الْكَذِبَ ۭ وَاَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُوْنَ ١٠٣
اوہناں نوں جَد کوئی آکھے ،اَللہ دِی گھَل وَل آجاؤ، یاں پیغمبر دے وَل ہو جائؤ،آکھن سَاڈے واہتے کافی جس تے ڈِ ھٹَّا (ویکھیا)وَڈکڑیاں نوں(باپ دادا،نوں)بھانو یں وَڈکے ہوَن ا وہناں دے بلکل عِلموں کَورے تے ناہ رَستہ جانن والے
وَاِذَا قِيْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا اِلٰى مَآ اَنْزَلَ اللّٰهُ وَاِلَى الرَّسُوْلِ قَالُوْا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ اٰبَاۗءَنَا ۭ اَوَلَوْ كَانَ اٰبَاۗؤُهُمْ لَا يَعْلَمُوْنَ شَـيْــــًٔـا وَّلَا يَهْتَدُوْنَ ١٠٤
اے ایمان لیائے لوکو , ہر اِک دا بھار(بوجھ) ہر اِک دے سِر تے،سدھے راہ تے جے تُسی اوہ، ناہ وِگاڑ(نقصان ) تہاڈا سَکسِی جیہڑا رَاہوں بے رَاہیا ہویا ، پَرت(پلٹنا ) تہاڈی اَللہ وَل اِی اے سَبھناں دِی، اوہ تہانوں دَس دیوے دا کی تُسی رہے کَردے
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا عَلَيْكُمْ اَنْفُسَكُمْ ۚ لَا يَضُرُّكُمْ مَّنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَيْتُمْ ۭ اِلَى اللّٰهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيْعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ١٠٥
اے اِیمان لیائے لوکو ،آؤندی جاپے موت کِسے نوں جے کر، وَقت وَصیت دو اِتباری بَندے پاہن گَواہی، پینڈے (سفر) اَندر موت مصیبت سِر تے آوے ،کوئی وِی دو ہو سَکدے نیں جے کَر شک شُبہ پے جاؤ تے بَعد نَمَازوں روک لَوَو نیں تے اوہناں توں قسَم چکُا کے اَکھواؤ جے ،ناہ گَواہی اوہ وِ یچن دے لالچ کر کے ناہ ایں رَبوں فرض شہادت اوہ لُکاسَن لَکھ قَریبی وِی کوئی ہووے، مَت مَندکاراں دے وِچ رَلئیے
يٰٓاَيُّھَاالَّذِيْنَ اٰمَنُوْا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ اِذَا حَضَرَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِيْنَ الْوَصِيَّةِ اثْنٰنِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنْكُمْ اَوْ اٰخَرٰنِ مِنْ غَيْرِكُمْ اِنْ اَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْاَرْضِ فَاَصَابَتْكُمْ مُّصِيْبَةُ الْمَوْتِ ۭ تَحْبِسُوْنَهُمَا مِنْۢ بَعْدِ الصَّلٰوةِ فَيُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ اِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِيْ بِهٖ ثَـمَنًا وَّلَوْ كَانَ ذَا قُرْبٰى ۙ وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ ۙاللّٰهِ اِنَّآ اِذًا لَّمِنَ الْاٰثِمِيْنَ ١٠٦
تے جے مَغروں(بَعد وِچ) اے کُھل جاوے ،دوآں نے اِی پَاپ کمَایا تے دو ہَور کھَلَون اوہناں دی تھاَویں اوہناں چوں ،اُلٹ جنہاں دےتُری گَواہی پہلڑیاں دی، تے اوہ قَسم خُدا دِی کھَا کےآکھن ہے گَواہی ساڈی پہلے دوآں نالوں سَچی،حَد اَسی ناہ ٹَپی ، جے ٹَپئیے تے ظالم اَسی شُمارے جائیے
فَاِنْ عُثِرَ عَلٰٓي اَنَّهُمَا اسْتَحَقَّآ اِثْمًا فَاٰخَرٰنِ يَقُوْمٰنِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِيْنَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْاَوْلَيٰنِ فَيُقْسِمٰنِ بِاللّٰهِ لَشَهَادَتُنَآ اَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَآ ڮ اِنَّآ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِيْنَ ١٠٧
اِیہہ طَریقہ سَچو سَچ گواہی واہتے بُہتا نیڑے ،لوکی ڈرسَن دو جلَیاں(متاثرہ) لوکاں دِی قسَماں کَٹن(تردید کرن) پہلڑیاں دِیاں قسَماں،ویکھو دَب کے رَہوَو خُدا توں (اَللہ توں ڈرو)تے اے َگل کَنّیں پا ؤ(غَور نال سُنو) بے شک اَللہ نافرناں نوں ناہ کَدے ہدا یت دیوے
ذٰلِكَ اَدْنٰٓي اَنْ يَّاْتُوْا بِالشَّهَادَةِ عَلٰي وَجْهِهَآ اَوْ يَخَافُوْٓا اَنْ تُرَدَّ اَيْمَانٌۢ بَعْدَ اَيْمَانِهِمْ ۭ وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاسْمَعُوْا ۭ وَاللّٰهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفٰسِقِيْنَ ١٠٨ ۧ
پیغمبراں نُوں اِک دِن اللہ کَٹھیاں کَرسِی(جمع کَرسی) تے اِیہہ پُچھسی(اِیہہ پوچھے دا) ،گَل تہاڈی کِویں اِہناں نے پلَّے بَدّھی ، اوہ آکھن دے ناہ عِلم اَسانوں، توں ایں توں ایں اوہلڑیاں(پوشہدہ حقیقتاں )نوں جانن والا
يَوْمَ يَجْمَعُ اللّٰهُ الرُّسُلَ فَيَقُوْلُ مَاذَآ اُجِبْتُمْ ۭ قَالُوْا لَا عِلْمَ لَنَا ۭ اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوْبِ ١٠٩
عیسٰی مریم جائے نوں مُڑ اَللہ کہسی، چیتے کَر اِنعام تِرے تے جو میں کیتے نالے تیر ی مَاں تے،جَدوں مُقدس روح نوں تیری بانہہ بَنایا، تں لوکاں نال گَلاں کَردا پَکی عُمرےکَچی عمُرے، جانہار کِتاب اَتے حِکمت دا کیتا توراتے دا اِنجیلے دا، چیتے کَر جَد تو ں مِٹی توں چِڑی بناندا تے مُڑ اوسے نوں پھُکیا کے میرے اَذنوں اوہ چِڑی ہو جاند ی ہے سی، اَنھے کوہڑے توں میرے اذنوں توں وَل کَردا(ٹھیک کردا) ،مَریاں نوں اُس حالوں کَڈدا میرے اَذنوں،چیتے کَر جَد اِسرائیل کیاں دے شَر نُوں دُور تیرے توں کَر دِتُا سِی،توں جَد حُکم الٰہی لے کے کول اوہناں دے پجوں(آیا) تے اوہناں دے وِچوں جیہڑے مُنکر سِی اوہ آکھن لگے ایہہ تاں سِدھم سِدھا جادو
اِذْ قَالَ اللّٰهُ يٰعِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِيْ عَلَيْكَ وَعَلٰي وَالِدَتِكَ ۘ اِذْ اَيَّدْتُّكَ بِرُوْحِ الْقُدُسِ ۣ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۚ وَاِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرٰىةَ وَالْاِنْجِيْلَ ۚ وَاِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّيْنِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِاِذْنِيْ فَتَنْفُخُ فِيْهَا فَتَكُوْنُ طَيْرًۢا بِاِذْنِيْ وَتُبْرِئُی الْاَكْـمَهَ وَالْاَبْرَصَ بِاِذْنِيْ ۚ وَاِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتٰى بِاِذْنِيْ ۚ وَاِذْ كَفَفْتُ بَنِيْٓ اِسْرَاۗءِيْلَ عَنْكَ اِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنٰتِ فَقَالَ الَّذِيْنَ كَفَرُوْا مِنْهُمْ اِنْ هٰذَآ اِلَّا سِحْرٌ مُّبِيْنٌ ١١٠
یاد ہووی دا جیہڑے لوکی حوَاری تیرے ہوئے اوہناں دے سی میں اِی دِل وِچ پایا،میں نوں مَنّن میرے پیغمبر نو ں مَنّن،تے اِعلانی اوہ ہوئے سن،ہے ایمان اَسی لے آندا تے اِقرار اَسی کَردے آں ہاں اَسی مَن ٹُرنے(مسلم)
وَاِذْ اَوْحَيْتُ اِلَى الْحَوَارِيّٖنَ اَنْ اٰمِنُوْا بِيْ وَبِرَسُوْلِيْ ۚ قَالُوْٓا اٰمَنَّا وَاشْهَدْ بِاَنَّنَا مُسْلِمُوْنَ ١١١
تے جد چھَڑیاں(حَواریاں) مَریم جائے کولوں پُچھیا ، کی رَب تیرا کر سَکدا اے،اَسماناں توں سَاڈے واہتے کھاوَن گھَلے(کھانا بھیجے)،اوس کہیا سی ڈَرو خُدا توں جے ایمان تہاڈے اندر
اِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّوْنَ يٰعِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيْعُ رَبُّكَ اَنْ يُّنَزِّلَ عَلَيْنَا مَاۗىِٕدَةً مِّنَ السَّمَاۗءِ ۭ قَالَ اتَّقُوا اللّٰهَ اِنْ كُنْتُمْ مُّؤْمِنِيْنَ ١١٢
آکھن لگے دِل کَردا اے جے اَسمانی کھاوَن کھائیے تے انج دِل کھَلوَون سَاڈے،تے اِیہہ سَمجھ اَسانوں لَگے توں اَسانوں سَچ دَسیا سِی، تے اس اُتے تِرے شہادت سَاڈی
قَالُوْا نُرِيْدُ اَنْ نَّاْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَىِٕنَّ قُلُوْبُنَا وَنَعْلَمَ اَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُوْنَ عَلَيْهَا مِنَ الشّٰهِدِيْنَ ١١٣
مَریم جائے عیسٰی مُڑ اِیہہ دُعا مَنگی،اے رَب سَاڈے توں اَساں وَل گَھل اَسمانوں کھاوِن جِس توں سَاڈی عید ہوجَاوے،اگَلے پِشلے(پچھلے) جیہڑے اوہناں دِی وِی ہووے۔نالے اِک نشانی ہووے تیرے وَلوں،توں دے رزق اَسانوں،بے شک توں اِی رَازق، سبَھناں توں وَدھ کے(بہترین رازق اے)
قَالَ عِيْسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللّٰهُمَّ رَبَّنَآ اَنْزِلْ عَلَيْنَا مَاۗىِٕدَةً مِّنَ السَّمَاۗءِ تَكُوْنُ لَنَا عِيْدًا لِّاَوَّلِنَا وَاٰخِرِنَا وَاٰيَةً مِّنْكَ ۚ وَارْزُقْنَا وَاَنْتَ خَيْرُ الرّٰزِقِيْنَ ١١٤
اللہ نے اس تے فرمایا،میں تہاڈے وَل آ اس نوں گھَلن ولا،مُڑ جس نے ناشکری کیتی مار اجیہی(ایسی)دیساں جو کِسی نوں مِلسی ناہیں دُنیا اَندر
قَالَ اللّٰهُ اِنِّىْ مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۚ فَمَنْ يَّكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَاِنِّىْٓ اُعَذِّبُهٗ عَذَابًا لَّآ اُعَذِّبُهٗٓ اَحَدًا مِّنَ الْعٰلَمِيْنَ ١١٥ ۧ
تے جَد اَللہ عیسٰی بن مریم نُوں کہسی ،کی لوکاں نُوں توں اِس پاسے لایا ،جے مینوں تے ماں میری نوں مَعبودبناؤ، چھَڈ کے اَللہ تائیں،اوہ آکھے دَا تَسبیحاں دے لائق توں ایں ، میں کِکَن(کس طرح) اوہ کہہ سَکدا سَاں جیہڑی مینوں زیب ناہ دیوے،تے جے اِیہہ کہیا میں ہوسی،تینوں وِی مَعلوم اِی ہوسی، توں تاں میرے دِل دِیاں جانیں میں ناہ تیرے اَندر دِی دَا جانو ہے واں،توں ایں توں ایں کُل غیباں دَا جانن والا
وَاِذْ قَالَ اللّٰهُ يٰعِيْسَى ابْنَ مَرْيَمَ ءَاَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُوْنِيْ وَاُمِّيَ اِلٰــهَيْنِ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ ۭ قَالَ سُبْحٰنَكَ مَا يَكُوْنُ لِيْٓ اَنْ اَقُوْلَ مَا لَيْسَ لِيْ ۤ بِحَقٍّ ڲ اِنْ كُنْتُ قُلْتُهٗ فَقَدْ عَلِمْتَهٗ ۭ تَعْلَمُ مَا فِيْ نَفْسِيْ وَلَآ اَعْلَمُ مَا فِيْ نَفْسِكَ ۭ اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوْبِ ١١٦
میں کہیا اوہناں نُوں اوہوا اَمر (حکم ) تیرا جو مینوں ہویا یَعنی کَرو عِبادت اَللہ دِی اِی جیہڑا رَب تہاڈا تے جَدتیک انِہاں وِچ ہے سَاں میں ،پہرہ وِی اِس دا دِتّا پَر جَد میرا ویلا پورا توں کَر دِتّا۔توں آپوںسِی کیڑ(نگرانی) اوہناں دِی رَکھن والا ایں(ہے ) توں ہر شے نوں تَکدا رہنے والا(نگران)
مَا قُلْتُ لَهُمْ اِلَّا مَآ اَمَرْتَنِيْ بِهٖٓ اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ رَبِّيْ وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيْدًا مَّا دُمْتُ فِيْهِمْ ۚ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِيْ كُنْتَ اَنْتَ الرَّقِيْبَ عَلَيْهِمْ ۭ واَنْتَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ شَهِيْدٌ ١١٧
اِہناں نُوں جے ہُن عَذابے پانا چاہیں،اوہ بَندے نیں تیرے،تے جے کَریں مَعاف اِہناں نوں،تیرے اَپنے ہَتھ وَس ہے وے(تیرے اختیار وچ اے)۔ہَر کَم دی توں حِکمت جانیں
اِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَاِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۚ وَاِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَاِنَّكَ اَنْتَ الْعَزِيْزُ الْحَكِيْمُ ١١٨
مُڑ اَللہ فَرماسی سَچیاں نُوں ایں سَچ تے پہرا دینے پاروں اَج لَبھتاں نیں جَنتاں اوہناںواہتے ہوسَن کول جِنہاں دے وَگدے پانی،دائم اوہناں دے وِچ رہسن' اوہناں اُتے رَب رَاضی تےرَب اُتے اوہ رَاضی، اے بَڑی ای وَڈّی بامرادی (کامیابی)ہے وے
قَالَ اللّٰهُ هٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصّٰدِقِيْنَ صِدْقُهُمْ ۭ لَهُمْ جَنّٰتٌ تَجْرِيْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْھٰرُ خٰلِدِيْنَ فِيْهَآ اَبَدًا ۭ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوْا عَنْهُ ۭ ذٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيْمُ ١١٩
اَسماناں تے، دَھرتئ تے ، تے جو کجُھ دوآں دے وِچکارا ے سَب تے حُکم خُدا دا چَلدا ،اوہ قادر ہر شے دے اُتے
لِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَمَا فِيْهِنَّ ۭ وَهُوَ عَلٰي كُلِّ شَيْءٍ قَدِيْرٌ ١٢٠ ۧ